Kalwinizm Kalwina, Augustyna i Ambrożego

utworzone przez | wrz 27, 2023 | Teologia historyczna, Teologia reformowana

Metoda na nowinkarstwo

1 Tym. 3:15 A gdybym się opóźniał, piszę, abyś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy.

Rzymski katolicyzm jest wrogiem prawdy. Kiedy Marcin Luter, dzięki Bożemu miłosierdziu, rozpoczął żmudny proces duchowej odnowy Kościoła szereg dogmatów wiary wcześniej obecnych w kościele zostało ponownie wyłonionych na światło dzienne. Były to między innymi święte doktryny Ewangelii:

Rzymski katolicyzm nie pozostał obojętny na ujawnienie prawdy Pisma Świętego. Oponując przeciw doktrynom Protestantyzmu ustanowił własne dogmaty. Odpowiedział herezją o ograniczonej suwerenności Boga, co jest związane z drugą herezją, koncepcją wolnej woli ograniczającą wybory Boga, oraz negacją predestynacji, elekcji i reprobacji na rzecz samostanowienia człowieka o samym sobie.

Mówiąc nieco zwięźlej, Rzym zwalczał Reformację herezjami wyznawanymi przez współczesny, odstępczy, pseudo-protestacki neo-ewangelikalizm, prostytutkę wykarmioną jezuicką doktryną media scientia, czyli środkową wiedzą Boga, gdzie Bóg rzekomo przewidział co ludzie w akcie wolnej woli uczyniliby we wszystkich możliwych sytuacjach i na tej podstawie dokonał wyboru do zbawienia.

Doktryny Reformacji rzymscy teologowie nazwali nowinkarstwem dając w ten sposób wyraz poglądowi, jakoby były to całkowicie nowe, wcześniej nieznane nikomu wywody teologiczne.  Reformacja stanęła przed poważnym zadaniem udowodnienia stronie antychrysta, że to co jest głoszone wśród Protestantów faktycznie było głoszone w pierwszych Kościele.

Tu na scenę wkroczył mistrz teologii – Jan Kalwin

Genialne posunięcie

1 Jana 2:21 Napisałem do was nie dlatego, że nie znaliście prawdy, ale dlatego, że ją znacie i że żadne kłamstwo nie wywodzi się z prawdy.

Jan Kalwin żył w latach 1509 – 1564. Aby obronić Reformację przed atakami Watykanu powołał się w swoich Instytutach Religii Chrześcijańskiej na Augustyna z Hippony, uznanego przez stronę rzymską teologa żyjącego w latach 354 – 454. Ale to nie wszystko. Kalwin celowo wybrał te z wypowiedzi Augustyna, w których ten cytował starszego od siebie Abrożego z Mediolanu, ten żył w latach 339 -397 i również był uznawany przez Rzym.

Jeśli Kalwinowi udałoby się udowodnić, że głosi to samo co Augustyn i Ambrozjaster zatkałby tym samym usta wyznawcom odstępczej relii. Posłuchajmy jego argumentacji.
.

Predestynacja

O błogosławieństwie wytrwałości Augustyn pisze dobitnie, że

“…to przeznaczenie świętych jest pewne i oczywiste, czego później konieczność zmusiła mnie do pilniejszej obrony, gdy dyskutowałem na ten temat w opozycji do pewnej nowej sekty. Dowiedziałem się bowiem, że każda odrębna herezja wprowadza do Kościoła swoje specyficzne kwestie, które wymagają pilniejszej obrony Pisma Świętego, pilniejszej niż gdyby taka konieczność obrony nie zaistniała.
.
Cóż mnie skłoniło, abym w tym moim dziele bronił z większą obszernością i pełniejszym wyjaśnieniem tych fragmentów Pisma Świętego, w których przedstaawiane jest nam przeznaczenie? Cóż, jeśli nie oburzenie Pelagian, którzy twierdzą, że łaska Boża jest nam dana w zależności od tego, na ile na to zasługujemy?”

Co więcej, Augustyn tuż przedtem zaprzeczył, jakoby jakiekolwiek uprzedzenia wobec jego ksiąg mogły być słusznie żywione z powodu braku autorytetu starożytnego Kościoła.

„Nikt” – powiada – „z pewnością nie może być tak niesprawiedliwy lub tak niegodziwy, aby nie pozwolił mi zdobyć wskazówek i korzyści z tego ważnego tematu”.

Później twierdzi, że można było to wywnioskować ze świadectw niektórych starożytnych ojców, że ich uczucia i nauczanie były takie same jak jego własne. Nie wspominając już o innych autorytetach, do których się odwołuje, ważnym jest Ambroży:

„Kogo Chrystus zmiłuje się, tego powołuje”.

I znowu:

„Kiedy zechce, z nieostrożnych czyni oddanymi”.

I znowu:

„Ale Bóg powołuje, kogo raczy powołać, a kogo chce, tego czyni religijnym”.

Któż nie widzi, że w tych kilku słowach zawarta jest cała Boska materia? Ambroży podaje tutaj przyczynę, dla której nie wszyscy ludzie przychodzą do Chrystusa, aby uzyskać zbawienie. Ponieważ Bóg nie dotyka skutecznie ich serc. święty człowiek oświadcza, że nawrócenie grzesznika następuje w wyniku wolnego wyboru Boga i że powód, dla którego niektórych powołuje, a innych pozostawia potępionymi, leży wyłącznie w Jego własnej woli. Ambroży nie waha się tutaj ani nie udaje. Któż zaś obdarzony najpospolitszym osądem nie dostrzega, że stan całej sprawy zawarty jest w tych trzech podsumowaniach i przez nie określony?

Rzym. 8:29-30 29. Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi. 30. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
.
Jan 6:44 Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Boża suwerenność w Predestynacji

Jednym słowem Augustyn jest ze mną tak całkowicie zgodny, że gdybym chciał napisać wyznanie wiary, mógłbym to zrobić z całą pełnią i satysfakcją z jego pism. Aby jednak w tym przypadku nie być zbyt rozwlekłym, poprzestanę na trzech lub czterech przykładach jego zeznań, z których stanie się oczywiste, że nie różni się on ode mnie ani o krok.

A byłoby jeszcze bardziej oczywiste, gdyby przytoczono całą linię jego zeznań, jak całkowicie i solidnie zgadza się ze mną w każdym szczególe. W swojej książce „O przeznaczeniu świętych” umieścił następujące słowa:

„Aby nikt nie mówił: Moja wiara, moja sprawiedliwość (lub coś w tym rodzaju) odróżnia mnie od innych; wychodząc naprzeciw wszystkim tym myślom, wielki nauczyciel pogan pyta: „Cóż masz, czego nie otrzymałeś?” Jakby Apostoł powiedział: Od kogo w istocie mógłbyś to otrzymać, jeśli nie od Tego, który cię oddziela od wszystkich, któremu nie dał tego, co tobie dał?”

Potwierdzenie w Piśmie

Jan 3:27 Odpowiedział Jan: Człowiek nie może otrzymać niczego, jeśli mu nie będzie dane z nieba.
.
1 Kror. 4:7 Kto bowiem czyni cię różnym? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśli otrzymałeś, to dlaczego się chlubisz, jakbyś nie otrzymał?

Wiara darem Bożym

Następnie Augustyn dodaje:

„Wiara zatem od początku aż do swej doskonałości jest darem Bożym. I że dar ten jest dany niektórym, a nie innym, którzy zaprą się , lecz kto będzie walczył z najbardziej oczywistymi świadectwami Pisma Świętego? Dlaczego jednak wiara nie jest dana wszystkim, nie powinno interesować wierzącego, który wie, że wszyscy ludzie przez grzech jednego dostaliby się na sprawiedliwe potępienie.
.
Ale dlaczego Bóg jednego wybawia od tego potępienia, a innego nie należy do Jego niezbadanych sądów i Jego sposoby nie zostały odkryte. A jeśli się zbada i zapyta, jak to się dzieje, że każdy wierzący jest uważany przez Boga za godnego otrzymania takiego daru, nie brakuje takich, którzy powiedzą: „To z ich ludzkiej woli”. My jednak mówimy, że to z łaski. czyli z Boskiej predestynacji.”

Potwierdzenie w Piśmie

2 Piotra 1:1 Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy otrzymali wiarę równie cenną jak nasza, dzięki sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
.
Filip. 1:29 Gdyż wam dla Chrystusa dane jest nie tylko w niego wierzyć, ale też dla niego cierpieć;
.
Dzieje 18:27 Kiedy chciał udać się do Achai, bracia go zachęcili i napisali do uczniów, aby go przyjęli. Gdy tam przybył, bardzo pomagał tym, którzy uwierzyli dzięki łasce Bożej.
.
Efez. 2:8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga.
.
Efez. 6:23 Pokój braciom i miłość wraz z wiarą od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa
.
1 Kor. 3:5 Kim bowiem jest Paweł? Kim Apollos? Tylko sługami, przez których uwierzyliście, a to tak, jak każdemu dał Pan.
.
Rzym. 12:3 Mówię bowiem przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, kto jest wśród was, aby nie myślał o sobie więcej niż należy, ale żeby myślał o sobie skromnie, stosownie do miary wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił.

Dalsze obserwacje

Przysłow 16:4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła

Aby nikt nie mógł przypisywać wierze tego, że ktoś jest lepszy od drugiego, Augustyn świadczy, że ludzie nie są wybierani dlatego, że wierzą, ale wręcz przeciwnie, są wybierani, aby mogli wierzyć. W podobny sposób, pisząc do Sekstusa, pisze:

„Co się tyczy wielkiej głębiny – dlaczego jeden człowiek wierzy, a drugi nie, dlaczego Bóg wybawia tego, a innego nie – niech kto może, zbada tę głęboką otchłań; ale niech strzeże się strasznej przepaści.”

Znowu w innym miejscu mówi:

„Kto stworzył potępionego, jak nie Bóg? I dlaczego? Ponieważ tego chciał. Dlaczego tego chciał? — „Człowieku! Kimże ty jesteś, że prowadzisz spór z Bogiem? ”(Rzym. 9:20)

I znowu w innym miejscu:

“Po tym jak udowodnił, że Bóg nie kieruje się zasługami ludzi, aby uczynić ich posłusznymi Jego przykazaniom, lecz że oddaje im dobro za zło i to ze względu na siebie, a nie na nich, dodaje: „Jeśli ktoś zapyta, dlaczego Bóg niektórych ludzi czyni swoimi owcami, a innych nie, Apostoł, obawiając się tego pytania, woła: „O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi! (Rzym. 11:33)”

I tak jak Augustyn, wywodząc początek lub pochodzenie wybrania z wolnej i bezinteresownej woli Boga, w podobny sposób umieszcza potępienie w samej Jego woli, tak uczy, że bezpieczeństwo naszego zbawienia opiera się również na tej woli, a nie na niczym innym. Stwierdza, że ci, którzy nie wytrwają do końca, nie należą do powołania Bożego, które jest zawsze skuteczne i bez żalu w Nim. A w innym dziele pełniej utrzymuje, że wybrańcom daruje się wytrwałość, od której nigdy nie mogą odstępować.

„Tak więc – mówi – „kiedy Chrystus modlił się za Piotra, aby jego wiara nie ustała, o co innego prosił Boga, jak tylko o to, aby z wiarą Piotra lub w wierze Piotra był w pełni wolny, w pełni odważny, w pełni zwycięski „W pełni wytrwała wola, czyli determinacja?” A tuż przedtem powiedział: „Mimo to fundament Boży stoi niewzruszony, mając taką pieczęć: Zna Pan tych, którzy należą do niego, oraz: Niech odstąpi od nieprawości każdy, kto wzywa imienia Chrystusa. (2 Tym. 2:19)”.

Dwa rodzaje ludzi

Wiara tych, którzy działają w miłości, albo wcale nie zanika, albo jeśli u kogoś zawodzi częściowo, zostaje odnowiona i przywrócona przed końcem tego życia. Nieprawość, która ją przerwała, zostaje zniesiona i wiara trwa aż do końca.

2 Kor. 4:16 Dlatego nie zniechęcamy się, bo chociaż nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień.

Ale ci, którym Bóg nie zaplanował wytrwania, jeśli odstąpią od wiary chrześcijańskiej, a koniec życia zastanie ich w tak upadłym stanie, niewątpliwie nie mogliby należeć do tego grona wybranych Bożych, nawet gdy na pozór żyli dobrze i sprawiedliwie. Tacy bowiem nigdy nie zostali oddzieleni od ogólnej masy zatracenia przez Bożą wiedzę i przeznaczenie, i dlatego nigdy nie zostali „powołani zgodnie z Jego zamysłem”.

Efez. 1:5 Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;

I aby nikt nie był zaniepokojony faktem, że czasami odchodzą ci, którzy byli uważani za synów Bożych, Augustyn spotyka takich zakłopotanych w ten sposób:

„Niech nikt nie myśli, że kiedykolwiek odchodzą ci, którzy są poddani przeznaczeniu, którzy są powołani zgodnie z zamierzeniem Bożym i naprawdę są dziećmi obietnicy. Ci, którzy żyją pobożnie z wyglądu, rzeczywiście są nazywani przez ludzi dziećmi Bożymi; ale ponieważ ich przeznaczeniem jest kiedyś żyć bezbożnie i umrzeć w tej bezbożności, Bóg nie nazywa ich swoimi dziećmi w swojej wcześniejszej wiedzy.
.
Pismo Święte oznacza, że ci, którzy zostali ustanowieni do życia, zostali oddani Chrystusowi. Są oni predestynowani i powoływani zgodnie z zamierzeniem Bożym. Żaden z nich nigdy nie ginie. I z tego powodu nikt taki, choćby na pewien czas zmieni się z dobrego w złego, nigdy nie kończy swojego życia w ten sposób, ponieważ w tym celu został ustanowiony przez Boga i w tym celu oddany Chrystusowi, aby nie zginął, ale mieć życie wieczne.”

Wieczność elekcji

Nieco później ten sam Augustyn mówi:

„Ci, którzy dzięki wszechprzewidującemu postanowieniu Boga zostali przewidziani, przeznaczeni, powołani, usprawiedliwieni i uwielbieni, są dziećmi Bożymi nie tylko przed odrodzeniem, ale przed narodzeniem z kobiety; i tacy nigdy nie mogą zginąć.”

Następnie podaje przyczynę:

„Ponieważ (mówi) Bóg współdziała we wszystkim dla dobra takich i tak sprawia, że wszystko współdziała dla ich dobra, że jeśli niektórzy z nich zboczą z drogi, a nawet przekraczają wszelkie granice, On sprawia, że nawet to działa dla ich dobra i zysku, gdyż wracają do Niego bardziej pokorni i bardziej uzdolnieni do nauki niż wcześniej”.

Biblijna podstawa

Rzym. 8:28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.

Kwestia Teodycei

1 Mojż. 50:20 Obmyśliliście zło przeciwko mnie, ale Bóg obrócił to w dobro, żeby sprawić to, co się dziś dzieje, aby zachować tak wielki lud

A jeśli sprawa zostanie podniesiona wyżej i poruszona kwestia dotycząca pierwszego stworzenia człowieka, Augustyn odpowiada na to pytanie w ten sposób:

„Z całą stanowczością wyznajemy to, w co wierzymy najsłuszniej, że Bóg, Pan wszystkich rzeczy, który wszystko stworzył, rzeczy „bardzo dobre”, wiedział, że z tego dobra wyniknie zło, wiedział też, że na chwałę Jego wszechpotężnej dobroci lepiej będzie wyprowadzić dobro ze zła, niż w ogóle nie dopuścić do powstania zła! tak zarządził życie aniołów i ludzi, aby najpierw pokazać w nich, co może zdziałać wolna wola, a następnie pokazać, czego może dokonać darmowy dar Jego łaski i sąd Jego sprawiedliwości.”

W swoim „Podręczniku” dla Laurentinusa swobodniej i pełniej wyjaśnia wszelkie wątpliwości, jakie mogą jeszcze pozostać.

„Kiedy Chrystus się pojawi (mówi), aby sądzić świat w dniu ostatecznym, stanie się to widoczne w najjaśniejszym świetle wiedzy, którą wiara pobożnych teraz mocno trzyma, choć jeszcze nie została ujawniona ich pojęciu; jak jasna, jak niezmienna, jak wszechskuteczna jest wola Boga, jak wiele rzeczy może On zrobić lub ma moc zrobić, a których nie chce (ale nie chce niczego, czego nie może zrobić) i jakże prawdziwe jest to, co śpiewa Psalmista: „Uczynił Pan w niebie wszystko, co mu się podobało”
.
Nie jest to jednak prawdą, jeśli czegoś chciał, a nie uczynił. Nic więc się nie dzieje, jak tylko to, co Wszechmocny chciał, aby się działo, albo pozwalając, aby się to działo, albo czyniąc to Sam. Nie należy też wątpić, że Bóg postępuje sprawiedliwie, pozwalając, aby działo się wszystko, co jest złe. Nie pozwala bowiem na to, inaczje jak przez sprawiedliwy sąd.
.
Chociaż więc to, co jest złe, o ile jest złe, nie jest dobre, to jednak dobrze jest, aby były nie tylko rzeczy dobre, ale i złe. Gdyby bowiem nie było tego dobra, gdyby istniały także złe rzeczy, Wielki i Dobry Wszechmogący nie pozwoliłby, aby te złe rzeczy w ogóle istniały. Bez wątpienia może On równie łatwo odmówić, aby stało się to, czego nie chce, jak może zrobić to, czego chce. Jeśli w pełni w to nie uwierzymy, zagrożony jest sam początek naszej wiary, przez którą wyznajemy wiarę w Boga WSZECHMOCNEGO.”

Podsumowanie

2 Tym. 2:2  A co słyszałeś ode mnie wobec wielu świadków, to powierz wiernym ludziom, którzy będą zdolni nauczać także innych. 

Jak już zapewne zauważyliśmy Kalwin nauczał tego samego co ojccowie pierwszego Kościoła. Nie jest prawdą zatem twierdzenie Rzymu, jakoby doktryny Reformowane były nowinkarstwem. Jest wprost przeciwnie. To Rzym reprezentując Pelagianizm jest spadkobiercą nowinkarstwa.

Transmisja jednej wiary przez wieki istnienia Kościoła, filaru prawdy, jest dowodem na prawdziwość Reformowanego Kościoła Protestanckiego. Nie raz była ona okupiona krwią męczenników, wystarczy wspomnieć Gotszalka z Fuldy, torturowanego przez rzymskich funkcjonariuszy przez 20 lat za głoszenie podwójej predestynacji, czy Waldensów, niszczonych przez Rzym niemal przez 700 lat.

Za wiarę raz przekazaną świętym jesteśmy zobowiązani walczyć. I to warto przypominać doktrynalnie skundlonym neo-ewangelikom każdego dnia, być może miłosierny Bóg powoła niektórych z nich skutecznie wzywając ich do wiary.

A że to się stanie nie mamy wątpliwości bo powoła tych wszystkich, których przedtem znał…

Na podstawie źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email