1 Tym. 2:1-7
1 Zachęcam więc przede wszystkim, aby zanoszone były prośby, modlitwy, wstawiennictwa i dziękczynienia za wszystkich ludzi;
.
2 Za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne, z całą pobożnością i uczciwością.
.
3 Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela;
..
4 Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy.
.
5 Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus;
.
6 Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie.
.
7 Ze względu na nie zostałem ustanowiony kaznodzieją i apostołem – mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię – nauczycielem pogan w wierze i prawdzie.
Intencja arminian
Muszę powiedzieć kilka słów o tym jak arminianie podchodzili do tego tekstu zanim udostępniłem swoją egzegezę. Obok 2 Piotra 3:9, 1 Tymoteusza 2:4, jest zdecydowanie najczęściej cytowanym wersetem, którego używają arminianie przeciwko kalwinistom. Ukryta intencja arminian cytowaniem, „Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni”, jest taka żeby stłumić jakąkolwiek myśl, że Bóg ma wybrane osoby które będą zbawione, i żeby zaprzeczyć szczególnej intencji w odkupieniu, jak również żeby zanegować jakąkolwiek myśl, że Bóg ma nadzwyczajną zbawczą miłość dla swoich dzieci.
2 Piotra 3:9 Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.
.
Czowiek w centrum
Armianianie rozpoczynają z założeniem umieszczającym człowieka w centrum, że jeśli Bóg nie kochałby wszystkich ludzi jednakowo, to byłby On niesprawiedliwy, miłując jednych bardziej niż innych. Kalwinista rozpoczyna od biblijnej zasady, że z powodu tego że człowiek jest niegodny łaski i zasługuje tylko na śmierć, Bóg w swojej świętości, mądrości, i wolności postanawia pokochać i wybrać wszelkie stworzenie jakie zapragnie. Często pytam arminian, czy Bóg byłby sprawiedliwy niszcząc wszystkich ludzi którzy są na świecie? Odpowiedź zazwyczaj brzmi ‚tak’. Wtedy pytam, że jeśli tak, to czy Bóg może być miłosierny i wybrać niektórych z nich żeby byli zbawieni? W tym miejscu natrafiają oni na przeszkodę.
.
Łaska unieważniona
Dlaczego popełniają tą niekonsekwencje? Arminianie wierzą że „łaska” jest tylko wtedy łaską, jeśli jest dana wszystkim ludziom. Tak, wiem o czym myślicie, „to unieważnia samo znaczenie łaski.” Dokładnie, łaska jest niezasłużona. Jeżeli Bóg w swojej wolności postanawia obdarować jedną osobę elekcyjną łaską, to nie jest On zobligowany do obdarzenia kogoś innego tą samą łaską. „Ale to nie fair!” ktoś mógłby zaoponować. To prawda, to nie jest fair – to nazywa się łaska. Nie chcemy od Boga żeby był fair. Chcemy żeby był On miłosierny. Jeżeli Bóg byłby z nami fair, to wszyscy dostalibyśmy naszą sprawiedliwą należność: wieczne zginienie w naszych grzechach.
.
Egzegeza 1 Tymoteusza 2:4
„Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni”.
Arminianie bardzo lubią cytować tylko część wersetu 4, Domyślnym znaczeniem jest dla nich „każdą pojedynczą osobę na tej planecie”. Często słyszę jak mówią, „to oznacza wszystkich”. Cóż oczywiście, że oznacza, ale pytanie brzmi „których wszystkich?”. To Właśnie tutaj kontekst musi zdeterminować do jakich „wszystkich” się to odnosi. Zbadajmy to, patrząc na kilka wersetów które poprzedzają werset 4
.
Najbliższy kontekst
1 Zachęcam więc przede wszystkim, aby zanoszone były prośby, modlitwy, wstawiennictwa i dziękczynienia za wszystkich ludzi; 2 Za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne, z całą pobożnością i uczciwością. 3 Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela; 4 Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy.
Moglibyśmy zrobić to idąc wstecz, od wersetu 4 do 1, albo od początku, od wersetu 1 do 4; tak czy inaczej, jest to ze sobą powiązane. Ale pozwólcie że zrobimy to od końca, żeby zobaczyć przepływ myśli Pawła. Zauważcie że werset 4 rozpoczyna się od „który”; odniesieniem jest oczywiście „Bóg” w wersecie 3, rozpoczynający się od tego, że istnieje coś dobrego i miłego przed naszym Bogiem. Czym jest ta „rzecz” do której odnosi się Paweł? Tutaj musimy postrzegać werset 1 i 2 jako całość. Paweł przekonuje Tymoteusza o ważności modlitwy i o ważności innych duchowych dziedzin które należy czynić za każdy rodzaj warstwy społecznej ludzi.
Paweł czyni kluczowe stwierdzenie, zauważając że monarsza warstwa królewska i wyższe warstwy społeczne tych którzy są u władzy, powinny zostać objęte w modlitwie i w innych dziedzinach. Dlaczego Paweł kładzie nacisk na to polecenie? Tak żebyśmy
„…mogli prowadzić życie ciche i spokojne, z całą pobożnością i uczciwością.”
Czy Paweł zwyczajnie zachęcał ich do modlitwy żeby autorytety mające władzę zostały udobruchane? Nie! Paweł ma nadzieję na coś, co posiada dużo bardziej wieczną wartość, niż doczesne złagodzenie prześladujących ich władz; chciałby widzieć ich zbawionymi. Od tego czasu, Paweł bezzwłocznie kontynuuje mówiąc, „
„3 Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela; 4 Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy.”
.
Wszyscy ludzie
Paweł ma na myśli, że Bóg nie zamyślał zbawić ludzi tylko z jednej poszczególnej warstwy społecznej, ale ze wszystkich warstw społecznych, włączając w to królów i tych którzy mają władzę. Odczytywanie „wszystkich ludzi” jako „każdą pojedynczą osobę na świecie” nie jest uzasadnione poprzez kontekst i ujawnia wczytywanie czyjejś tradycji i fałszywych wyobrażeń do ważnej wiadomości Pawła do Tymoteusza.
Arminianie błędnie zintepretowali ten werset z horyzontalnej perspektywy. To znaczy, że doszukali się w tym tekście poglądu, iż odnosi się on do wszystkich osób na świecie. Ale Paweł daje nam perspektywiczny punkt widzenia na konkretne warstwy społeczne. Dlatego też poprawnym jest stwierdzenie, że Paweł mówi o wszystkich ‚klasach’ czy ‚rodzajach’ ludzi, jest to Boże pragnienie żeby warstwa społeczna wyższych władz nie była wyłączona z jego zbawczej łaski.
.
Kontekst historyczny
Ponadto, jeżeli mamy pojąć pełny sens kryjący się za stwierdzeniem Pawła „wszyscy ludzie” w wersecie 4, to jest niezbędnym żeby pokrótce spojrzeć na historyczny kontekst 1 Tymoteusza. Paweł pisze do Tymoteusza który jest w Efezie i zachęca go do zostania i dopełnienia nauczania i powinności w służbie (1 Tym. 1:2). Spróbuj wyobrazić sobie samego siebie jako nawróconego Żyda któremu zostało polecone modlić się, nie tylko za królów i za tych we władzach, ale za pogańskich królów i za tych w pogańskich władzach. To polecenie naturalnie oddziałuje na pogańskich i żydowskich słuchaczy z różnym skutkiem, ale w przypadku Żydów, to jest dużo bardziej szokujące, żeby modlić się nie tylko za bezbożników, ale także za bezbożne władze!
Bóg chce żeby„wszyscy ludzie” byli zbawieni, ci w warstwach społecznych królów i ci we władzach, co także obejmuje Pogańskie władze.
.
Gramatyka
Inna kwestia która wymaga uwagi, to kilka wersetów które następują za wersetem 4. Jest napisane,
„5 Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus; 6 Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie.”
W wersecie 5, Paweł używa ważnego słowa łącznikowego „bowiem” żeby dać nam sprawczą przyczynę na to co jest napisane później. Paweł prezentuje ‚ofiarniczy’ język w którym, łączy on ze sobą wstawiennictwo Chrystusa z jego zadośćuczynieniem. A w wersecie 6, po raz kolejny, znajdujemy słowo „wszystkich” za których Chrystus wydał samego siebie. Byłoby absurdem twierdzenie że Chrystus wydał samego siebie za każdego poszczególnego człowieka na tej planecie, bo jeżeli tak, to każda osoba zostałaby zbawiona, nie mówiąc już o tym, że Bóg nie miałby podstaw do tego żeby osądzić jakiegokolwiek człowieka za jego grzechy.
Mat. 20:28 Tak jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i oddać swoje życie na okup za wielu.
Nawiasem mówiąc, byłoby niemądrym odczytywanie następujących wersetów które zawierają frazę „wszyscy ludzie” albo „wszyscy” w znaczeniu każdej pojedynczej osoby na tej planecie
Kol. 3:11 Gdzie nie ma Greka ani Żyda, obrzezanego ani nieobrzezanego, cudzoziemca ani Scyty, niewolnika ani wolnego, ale wszystkim i we wszystkich Chrystus.
Gal. 3:28 Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie.
Marek 13:13 I będziecie znienawidzeni przez wszystkich z powodu mego imienia. Kto jednak wytrwa do końca, będzie zbawiony.
Dzieje 21:28 Wołając: Mężowie Izraelici, pomóżcie! To jest człowiek, który wszędzie wszystkich naucza przeciwko ludowi i prawu, i temu miejscu, a nadto jeszcze i Greków wprowadził do świątyni i splugawił to święte miejsce. .
Dzieje 22:15 Będziesz mu bowiem wobec wszystkich ludzi świadkiem tego, co widziałeś i słyszałeś.
Można by cytować też inne wersety, ale te powyżej jasno demonstrują egzegetyczną mylność użycia domyślnego znaczenia „każdej poszczególnej osoby na tej planecie” kiedy podchodzimy do tego tekstu. Kontekstem jest król.
.
Kontekst misji Pawła
Na koniec, zasadnicze jest rozpoznanie że Paweł w wersecie 7 łączy swoją misję wśród pogan, z drugim użyciem „wszystkich” znajdującym się w wersecie 6. Tak często jest to przeoczane podczas badania tego tekstu. Paweł mówi w wersecie 7,
„Ze względu na nie zostałem ustanowiony kaznodzieją i apostołem – mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię – nauczycielem pogan w wierze i prawdzie.”
W najbardziej jasnym wyrażeniu, Paweł potwierdza że Bóg włączył pogan do swojego planu zbawienia przez Chrystusa który wydał samego siebie na okup za „wszystkich”, nie tylko za Żydów. Od tej chwili, dla tej przyczyny zaraz kontynuuje mówiąc, „Ze względu na nie zostałem ustanowiony kaznodzieją i apostołem…pogan.” Mając ten kontekst możemy zacząć doceniać etniczną dynamikę przesłania ewangelii Pawła.
.
Podsumowanie
Paweł używa „wszyscy ludzie” w wersecie 4 odnosząc się do wszystkich warstw społecznych (w tym przypadku, włączeni są królowie i ci we władzy); następnie w drugim użyciu „wszyscy” w wersecie 6 odnosi się on do wszystkich etnicznych klas (w tym przypadku włączeni są poganie). Wraz z tymi kontekstowymi i historycznymi aspektami tekstu, możemy ocenić dlaczego jest to istotne żebyśmy baczyli na to, żeby nie importować naszych nowoczesnych założeń kulturowych z powrotem do żydowskiego listu sprzed 2 000 lat. Istotnym jest żebyśmy słuchali historycznego kontekstu, tak samo jak bezpośredniego kontekstu żeby poznać zamierzone jego znaczenie, a nie wymuszać przyjęte z góry wyobrażenia naszego myślenia co tekst powinien znaczyć.
Moi przyjaciele, zadam wam pytanie. Czy modliliście się dzisiaj za wasze władze? Albo czy zachowaliście swoje modlitwy które były ograniczone jedynie do waszej grupy społecznej? Modliliście się za inne grupy etniczne, czy tylko za swoją własną? Rozważcie nakaz apostoła Pawła i módlcie się za nich, gdyż powiedział on że jest to„rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela.”
