Spis treści
Wola Ducha Świętego
Duch Święty prócz dwóch opisanych w Dziejach Apostolskich wyjątków – momentu powstania Kościoła wielonarodowego (Pięćdziesiątnica) i włączenia pogan do tegoż Kościoła po raz pierwszy (dom Korneliusza) udzielał darów w postaci znaków i cudów tylko przez ręce Apostołów, którzy zostali wybrani osobiście przez Boga.
Ustanowienie Kościoła jako Apostolskiego
- Dzieje 2:1-8 – włączenie Żydów do Kościoła
- Dzieje 11:1-18 – włączenie pogan do Kościoła
Tylko w tych dwóch wyjątkowych dla historii świata przypadkach cudowne dary i znaki dostępne dla ludzi zostały udzielone bez udziału pośrednictwa Apostołów, jednak, co ciekawe, przy ich obecności. Było tak ponieważ obecność Apostołów gwarantowała uznanie obu grup – wierzących pochodzenia żydowskiego i wierzących pochodzenia pogańskiego – jako za równe sobie i tworzące jeden Kościół, jedno ciało Pana Jezusa. W Dziejach 19:1-7 widzimy wykroczenie Kościoła poza granice państwa żydowskiego wraz z koniecznością apostolskiego nałożenia rąk.
Apostołowie jako pośrednicy
Od tej pory obserwujemy, że Dary Ducha Świętego w postaci cudów i znaków udzielane są przez Apostołów gdy ci nakładają na wierzących ręce. Jest to tak zwane znamię Apostoła czyli dar udzielania innym darów Ducha.
Udzielanie darów Ducha przez nakładanie rąk – znak / znamię Apostoła
| Fragment | Agent udzielający cudownych darów Ducha |
| Marek 16:20 | Apostołowie – znaki |
| Dzieje 4:29-33 | Moc Ducha działa przez Apostołów – znaki i cuda |
| Dzieje 5:12 | Dwunastu Apostołów – znaki i cuda |
| Dzieje 8:17-20 | Apostołowie Jan i Piotr samarytanom |
| Dzieje 14:3 | Apostoł Paweł – znaki i cuda |
| Dzieje 19:1-7 | Apostoł Paweł joanitom |
| Dzieje 19:11 | Apostoł Paweł – cuda |
| Rzym. 15:18-19 | Apostoł Paweł – znaki i cuda |
| Gal. 3:2-5 | Apostoł Paweł Galatom |
| 2 Kor. 12:12 | Apostoł Paweł – znamię Apostoła – znaki i cuda |
| 2 Tym. 1:6-7 | Apostoł Paweł Tymoteuszowi |
| Hebr. 2:3-4 | Apostołowie (rodzaje darów wedle woli Boga) |
Uczniowie nie będący Apostołami od Boga (Dwunastu oraz Paweł) nie mogli udzielać tych darów. Nie mogli ich udzielać starsi zboru, ewangeliści czy wysłannicy kościoła, zwani też apostołami od ludzi.
Ewangelista Filip
Choć potężnie obdarowany w możliwość uzdrawiania i wypędzania demonów – nie mógł udzielać cudownych darów Ducha Świętego przez nałożenie rąk
Dzieje 8:5-21 5 Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. 6 A lud jednomyślnie przyjmował to, co mówił Filip, gdy go słyszeli i widzieli cuda, które czynił. 7 Duchy nieczyste bowiem wychodziły z donośnym krzykiem z wielu, którzy je mieli. Wielu też sparaliżowanych i ułomnych zostało uzdrowionych. 8 I wielka radość zapanowała w tym mieście. 9 A pewien człowiek o imieniu Szymon, który wcześniej w tym mieście zajmował się czarami, mamił lud Samarii, twierdząc, że jest kimś wielkim. 10 Liczyli się z nim wszyscy od najmniejszego do największego, mówiąc: Ten człowiek jest tą wielką mocą Boga. 11 A liczyli się z nim dlatego, że od dłuższego czasu mamił ich swoimi czarami. 12 A gdy uwierzyli Filipowi, który głosił o królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, chrzcili się zarówno mężczyźni, jak i kobiety. 13 Uwierzył też sam Szymon, a gdy się ochrzcił, trzymał się Filipa i zdumiewał się, widząc cuda i wielkie znaki, jakie się działy. 14 Kiedy apostołowie, którzy byli w Jerozolimie, usłyszeli, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana; 15 Którzy przyszli tam i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. 16 Na żadnego z nich bowiem jeszcze nie zstąpił. Byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. 17 Wtedy kładli na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. 18 A gdy Szymon zobaczył, że Duch Święty był udzielany przez nakładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze; 19 Mówiąc: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo nałożę ręce, otrzymał Ducha Świętego. 20 I powiedział mu Piotr: Niech zginą z tobą twoje pieniądze, bo sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze. 21 Nie masz w tej sprawie części ani udziału, bo twoje serce nie jest prawe przed Bogiem.
.
Streszczenie:
Ewangelista (dawniej diakon) Filip przybywa do Samarii, czyni wiele cudów jak leczenie chorych, wygania demony. Ludzie przychodzą do Boga. Szymon czarnoksiężnik który od zawsze uznawany był za człowieka bożego, przyjmuje pod wpływem tego co widzi wiarę, daje się ochrzcić i trzyma się blisko Filipa. Ewangelista Filip nie jest w stanie nikomu udzielić Darów Ducha w postaci znaków i cudów*. W tym celu do Samarii przybywają Apostołowie Piotr i Jan i nakładają na wierzących ręce, ci otrzymują dary w postaci znaków i cudów. Szymon oferuje pieniądze Apostołom, aby i on mógł udzielać Darów Ducha innym (dar ten posiadali tylko Apostołowie).
.
Pismo przeciw teologii zielonoświątkowców:
A teraz opowiedzmy tę samą historię odrzucając naukę Pisma a biorąc pod uwagę teologię i praktykę współczesnych wyznawców ruchu zielonoświątkowego:
Ewangelista Filip przybywa do Samarii, czyni wiele cudów jak leczenie chorych, wygania demony. Ludzie przychodzą do Boga. Szymon czarnoksiężnik który od zawsze uznawany był za człowieka bożego, przyjmuje pod wpływem tego co widzi wiarę, daje się ochrzcić i trzyma się blisko Filipa. Filip nakłada na wszystkich (też na Szymona) ręce i ci otrzymują chrzest w Duchu Świętym. Wszyscy mówią językami i prorokują. Wierni ochrzczeni przez filipowe nałożenie rąk mogą nakładać ręce na innych. Szymon nie musi prosić Apostołów udzielenie mu znamienia Apostoła czyli o Dar udzielania darów Ducha Świętego (Mówiąc: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo nałożę ręce, otrzymał Ducha Świętego). Wystarczyło, że poczekał na swoją kolej.
Widzimy, że wersja Biblijna całkowicie nie pasuje do teologii zielonoświątkowej. Zatem doktryna zielonoświątkowa jest fałszywa.
.
Ananiasz
Posiadający dar uzdrawiania, nakładając ręce na Saula nie udzielił mu żadnego daru Ducha Świętego
- Dzieje 9:12 – Pan w widzeniu informuje Ananiasza, że ten uzdrowi Saula
- Dzieje 9:17-22 – Ananiasz nakłada ręce i Saul zostaje uzdrowiony, żaden dar nie zostaje udzielony
- Dzieje 22:13-16 – Paweł (Saul) świadczy, że Ananiasz uzdrowił go, nie wspomina o żadnym darze
Pomimo tego, że Ananiasz nałożył na Saula ręce i ten odzyskał wzrok (co wskazuje być może na dar uzdrawiania), nie udzielił on Saulowi żadnego cudownego daru Ducha Świętego. Po raz kolejny obserwujemy, że wersja Biblijna przeczy teologii zielonoświątkowej – która okazue się fałszywą i jest zwiedzeniem doktrynalnym.
.
Brak trzeciej generacji
Pierwsza generacja
Tym darów w postaci znaków i cudów udzielił sam Bóg
- Apostołowie od Boga Mat. 10:8, Łuk. 9:1-3, Dzieje 9:22
- 70 wysłanych dwójkami Łuk. 10:1-20 (70 uczniów wysłanych dwójkami nie miało apostolskiego daru udzielania darów Ducha Świętego)
- wybrani przez Ducha Świętego Żydzi podczas powstania kościoła Dzieje 2:1-8
- pierwszy raz włączeni do kościoła poganie Dzieje 11:1-18
Tylko Apostołowie od Boga mieli dar (autorytet) udzielania darów Ducha Świętego przez nakładanie rąk przyznany im przez Jezusa.
| Jan 20:21-23 | – Pierwsza zapowiedź udzielenia Ducha Apostołom |
| Mar. 16:11-20 | – Druga zapowiedź udzielenia mocy Ducha Apostołom, Apostołowie będą mogli udzielać darów Ducha w postaci znaków i cudów innym |
| Dzieje 1:2-9 | – Trzecia zapowiedź udzielenia mocy Ducha Apostołom |
| Dzieje 4:29-33 | – Moc Ducha działa przez Apostołów |
| Hebr. 2:3-4 | – Duch udzielany przez ręce Apostołów (rodzaje darów wedle woli Boga) |
Sposób udzielania
Apostołowie nakładali ręce lecz dary przydzielane były według woli Boga Ducha Świętego.
1 Kor. 12:11 A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu z osobna, jak chce.
Hebr. 2:3-4 3 Jakże my ujdziemy, jeśli zaniedbamy tak wielkie zbawienie, które było głoszone na początku przez Pana, a potwierdzone nam przez tych, którzy go słyszeli? 4 Którym i Bóg dał świadectwo przez znaki, cuda i różnorakie moce oraz przez udzielanie Ducha Świętego według swojej woli.
.
Galacja – praktyczny przykład
W latach 46-48 a.d. w czasie swojej pierwszej poróży misyjnej Apostoł Paweł działał w obszarze Galacji, gdzie założył kilka zborów (Dzieje 13:14-14:23). Tam też działał poprzez udzielanie cudownych darów Ducha Świętego korzystając z wyjątkowego i przynależnego Apostołom cudownego daru udzielania innym cudownych darów Ducha.
Gal. 3:2-5 2 Tego tylko chciałbym się od was dowiedzieć: Czy przez uczynki prawa otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie wiary? 3 Tak głupi jesteście? Rozpoczęliście duchem, a teraz kończycie ciałem? 4 Tak wiele cierpieliście na próżno, jeśli rzeczywiście na próżno? 5 Ten więc (Apostoł Paweł), który udziela wam Ducha i czyni cuda wśród was, czyni to przez (ἐξ ex) uczynki prawa czy przez (ἐξ ex) słuchanie wiary?
ἐξ ex – na zewnątrz z wnętrza – to jedno z najbardziej błędnie tłumaczonych greckich słów. Często ogranioczne do znaczenia przez. Słowo to posiada dwuwarstwowe znacznenie (na zewnątrz oraz do) co nadaje mu orientację wynikową (z wnętrza głębi źródła rozciągając swoje wpływy na podmiot).
.
Zatem ten, który udzielał Ducha w postaci mocy czynienia cudów i znaków działa wśród Galatów z głębi swojego posłuszeństwa wierze. Referentem musi być zatem Apostoł Paweł, ze skromności opisujący siebie w trzeciej osobie (tak jak np. w 2 Kor. 12:1-5), ponieważ Paweł jest posłuszny wierze, w której kroczy.
2 Kor. 5:7 Przez wiarę bowiem kroczymy, a nie przez widzenie
Hebr. 11:1 A wiara jest podstawą tego, czego się spodziewamy, i dowodem tego, czego nie widzimy.
Referentem nie może być Bóg ponieważ wtedy musiałby ciągle być odbiorcą wiary (być jej posłusznym) a nie jej autorem
Hebr. 12:2 Patrząc na Jezusa, twórcę i dokończyciela wiary
Ponieważ wiara jest dowodem tego, czego nie widzimy a Bóg widzi i wie wszystko, nie ma sensu stwierdzenie, że Bóg udziela darów Ducha będąc posłusznym w wierze, czyli kroczeniu w posłuszeństwie temu czego Bóg nie widzi. Referentem musi być Apostoł Paweł aktywnie i w wierze działający wśród Galatów agent Boży, przez którego ręce Bóg udzielał Galatom cudownych darów.
Clarke, Doddridge, Bloomfield, Chandler, Locke i wielu innych komentatorów podziela ten pogląd, Bloomfield stwierdza, że wśród starożytnych komentatorów jest to powszechny pogląd.
Analogia Scriptura
Podobną myśl znajdujemy w liście do Rzymian i do Galacjan. Tam również Paweł ogłasza o swoim przyjściu w celu udzielenia cudownych darów Ducha Świętego.
Rzym. 1:11 Pragnę bowiem zobaczyć was, abym wam mógł udzielić jakiegoś daru duchowego dla waszego utwierdzenia;
Gal. 3:5 Ten więc (Apostoł Paweł), który udziela wam Ducha i czyni cuda wśród was, czyni to przez uczynki prawa czy przez słuchanie wiary?
.
Druga generacja
To ci, którzy otrzymali dary albo bezpośrednio od Ducha Świętego albo przez nałożenie rąk Apostołów od Boga
- Samarytanie Dzieje 8:5-17 (Apostołowie Piotr i Jan)
- Joanici Dzieje 19:1-7 (Apostoł Paweł)
- Tymoteusz 2 Tym. 1:6-7 (Apostoł Paweł)
- Ewangelista Filip i prorok Barnaba
.
Dzieje 6:5-6 5 I spodobało się to całej gromadzie zebranych. Wybrali więc Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. 6 Przedstawili ich apostołom, którzy modląc się, położyli na nich ręce.Dzieje 13:2-3 2. A gdy jawnie pełnili służbę Panu i pościli, powiedział im Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do dzieła, do którego ich powołałem. 3 Wtedy po poście i modlitwie nałożyli na nich ręce i wyprawili ich.Dzieje 14:3 I byli tam przez długi czas, odważnie mówiąc w Panu, który dawał świadectwo słowu swojej łaski, sprawiając, że przez ich (Pawła i Barnaby) ręce dokonywały się znaki i cuda.
.
Niemożność udzielania
- Ewangelista Filip nie mógł udzielać darów Ducha Świętego innym, Dzieje 8:5-21
- Ananiasz nie udzielił darów Ducha Świętego, Dzieje 9:12, Dzieje 9:17-22, Dzieje 22:13-16
Nigdzie w Słowie nie znajdziemy potwierdzenia istnienia drugiej czy trzeciej generacji ludzi udzielających darów Ducha Świętego w postaci cudów i znaków. Spośród ludzi mogli to czynić tylko Apostołowie od Boga (Dwunastu oraz Paweł).
Dlatego też nigdy nie było trzeciej generacji cudotwórców. Potwierdza to historia Kościoła chrześcijańskiego od czasu śmierci Apostoła Jana do dnia dzisiejszego.
Analogia Scriptura
Potwierdza to historia Kościoła chrześcijańskiego od czasu śmierci Apostoła Jana do dnia dzisiejszego. Nauka Pisma Świętego w temacie przekazywania cudownych mocy Ducha Świętego jest w tym temacie jednoznaczna:
.
- Mojżesz przez nałożenie rąk przekazał Ducha mądrości Jozuemu, jednak Jozue dalej nie przekazał tej mocy nikomu (4 Mojż. 27:18-23)
. - Eliasz przekazał moc czynienia cudów Elizeuszowi, jednak Elizeusz dalej nie przekazał tej mocy nikomu (2 Król. 2:9-16)
. - Apostołowie przekazywali przez nałożenie rąk moc czynienia cudów i znaków swoim najbliższym współpracownikom, jednak ci nie przekazywali dalej tej mocy nikomu (Dzieje 8:17-21, Dzieje 9:12, Dzieje 9:17-22, Dzieje 22:13-16)
