Sabat jako ilustracja

List do Diogeneta, II wiek
.
Co zaś do ich [Żydów] skrupułów dotyczących pokarmów, przesądnego zachowywania szabatu, zarozumiałości z powodu obrzezania, obłudy ich postów i świętowania pierwszych dni miesiąca, rzeczy zgoła śmiesznych i niewartych nawet wspomnienia, nie przypuszczam, byś potrzebował w tych sprawach moich wyjaśnień.

Mojżesz w Prawie przedstawił wspaniałą ilustrację: kto nie wejdze do odpocznienia, ten z pewnością umrze.

2 Mojż. 35:2 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany śmiercią.

Czwarte przykazanie było obrazem dzieła zbawienia dokonanego przez Chrystusa. Był to symbol Bożego uświęcenia, które nie wynikało z ludzkich uczynków.

2 Mojż. 31:13 Powiedz też synom Izraela: Koniecznie macie przestrzegać moich szabatów, bo to jest znak między mną a wami przez wszystkie wasze pokolenia, abyście wiedzieli, że ja jestem PAN, który was uświęca

Zbawieni wchodzą do nowego odpocznienia, którym jest Jezus. Innymi słowy, zbawienie jest z łaski, nie z uczynków, całkowitym uświęceniem człowieka przez ofiarę Chrystusa. I tego właśnie symbolem był ustanowiony przez Boga sabat. Niewierzący nie wchodzą to tego odpowcznienia, nie zostają przez Chrystusa uświęceni, tym samym zobowiązani zostają do zapracowania na swoje zbawienie, do pełnego samouświęcenia, co jest niemożliwe.

Hebr. 4:9-11 9 A tak zostaje jeszcze odpoczynek dla ludu Bożego. 10 Kto bowiem wszedł do jego odpoczynku, on także odpoczął od swoich czynów, tak jak Bóg od swoich. 11 Pragnijmy więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie wpadł w ten sam przykład niewiary.
.
Hebr. 3:11 .. nie wejdą do mojego odpoczynku.

Gdy Chrystus dokonał dzieła odkupienia, ilustracja wskazująca na to dzieło i będąca zaledwie cieniem tego dzieła, stała się całkowicie zbyteczna.

Kol. 2:16-1716 Niech więc nikt was nie osądza z powodu jedzenia lub picia, co do święta, nowiu księżyca lub szabatów. Są to cienie rzeczy przyszłych, ciało zaś jest Chrystusa.

Chodzi o cotygodniowe szabaty na co wskazuje paralelny tekst, do czego referyują 2 Księga Kronik i 4 Mojżeszowa umiejscawiając je w dniu zwanym sobotą. Według Pisma te właśnie cotygodniowe szabaty są bez żadnej wartości.

2 Kronik 31:3 Przeznaczył także część z majątku królewskiego na całopalenia poranne i wieczorne, na całopalenia w szabaty, nów księżyca i w uroczyste święta, jak to napisane jest w Prawie PANA.
.
4 Mojż. 28:9-10 9 Lecz w dniu szabatu złożysz dwa roczne baranki bez skazy i dwie dziesiąte efy mąki pszennej zmieszanej z oliwą na ofiarę z pokarmów wraz z jej ofiarą z płynów. 10 To jest całopalenie sobotnie w każdy szabat, oprócz nieustannego całopalenia i jego ofiary z płynów.

Pozycja IV przykazania w Dekalogu, który jest częścią Prawa składającego się z 613 przepisów

Wskazanie na obiekt kultu i sposób uwielbienia

I. Jahwe jest jedynym obiektem kultu 6 Ja Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. 7Nie będziesz miał bogów cudzych przed oczyma mymi.
II. Jahwe nie posiada wizerunków, Syn jedynym obrazem Ojca 8 Nie uczynisz sobie rzeźby ani podobizny wszystkich rzeczy, które są na niebie w górze i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. 9 Nie będziesz się im kłaniał i służył. Bom ja jest Pan, Bóg twój, Bóg zawistny, który dochodzę nieprawości ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą, 10 a czynię miłosierdzie na wiele tysięcy miłującym mię i strzegącym przykazań moich.
III. Nie wolno podszywać się pod Jahwe, zakaz fałszywego prorokowania 11 Nie będziesz używał imienia Pana, Boga twego, nadaremnie, bo nie ujdzie karania, kto by dla próżnej rzeczy użył imienia jego.

Wskazanie na sposób odkupienia

IV. Ilustracja wskazująca na odpocznienie od wysiłków w celu odkupienia. Chrystus jedynym rzeczywistym odpocznieniem. Egipt symbolem niewoli duchowej.

Ma charakter częściowo ceremonialny a częśćiowo moralny

12 Zachowaj dzień sobotni, abyś go święcił, jak ci przykazał Pan, Bóg twój. 13 Sześć dni robić będziesz i pełnić wszystkie roboty twoje. 14 Siódmy dzień jest sabat, to jest odpocznienie Pana Boga twego. Nie będziesz weń pełnił żadnej robot, ty ani syn twój, ani córka, służebnik i służebnica, ani wół, ani osioł, ani żadne bydlę twoje, ani przechodzień, który jest między bramami twoimi, aby odpoczął sługa i służebnica twoja jak i ty. 15 Pamiętaj, żeś i sam służył w Egipcie, i wywiódł cię stamtąd Pan, Bóg twój, ręką mocną i ramieniem wyciągniętym, i przeto ci kazał, abyś zachował dzień sobotni.

Wskazanie na moralność

V. Nakaz czci rodziców 16 Czcij ojca twego i matkę, jak ci przykazał Pan, Bóg twój, abyś żył przez długi czas i żeby ci się dobrze wiodło na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
VI. Zakaz mordowania 17 Nie będziesz mordował.
VII. Zakaz pozamałżeńskiego pożycia 18 Ani będziesz cudzołożył.
VIII. Zakaz kradzieży 19 I kradzieży nie będziesz popełniał.
IX. Zakaz kłamania 20 Ani będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu fałszywego świadectwa.
X. Zakaz chciwości

21 Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani domu bliźniego twego ani roli, ani sługi, ani służebnicy, ani wołu, ani osła, ani żadnych rzeczy, które jego są.

.


Gdyby Stare Prawo obowiązywało

Chrystus wypełnił całe Prawo i przez swoją ofiarę zniósł wszystkie ceremonie (Efez. 2:13-16) oraz uśmiercił dla przekleńśtwa prawa wszystkich wybranych (Kol. 2:13-14) nie naruszając moralności jaką Prawo przekazuje Kościołowi (tzw. trzecie użycie Prawa). Gdyby ceremonie i restrykcje Prawa nie zostały zniesione, wtedy na przykład:

  • Każdy chrześcijanin musiałby zabijać nieposłuszne dzieci (to część Prawa).

5 Mojż. 21:18-21 18 Jeźliby kto miał syna swawolnego, i krnąbrnego, któryby nie słuchał głosu ojca swego, i głosu matki swojej, a będąc strofowany, nie usłuchałby ich: 19 Tedy go wezmą ojciec jego i matka jego, i przywiodą go do starszych miasta swego, i do bramy sądowej miejsca onego, 20 I rzeką do starszych miasta onego: Ten nasz syn jest swawolny i krnąbrny, nieposłuszny głosu naszemu, żarłok jest i pijanica; 21 Tedy ukamionują go wszyscy ludzie miasta onego, i umrze; a tak odejmiesz złe z pośrodku siebie, co gdy wszystek Izrael usłyszy, bać się będą.

  • Każdy chrześcijanin musiałby przestrzegać dnia sobotniego oraz kamienować wszystkich, którzy go nie przestrzegają co zostało zawarte w jednym ustanowieniu! (to również część Prawa).

2 Mojż. 35:2 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany śmiercią.

  • Żaden kastrat ani okaleczony mężczyzna nie mógłby stać się chrześcijaninem (to także część Prawa)

5 Mojż. 23:1 Nie wejdzie wypukły, ani trzebieniec do zgromadzenia Pańskiego.

A osoby które nauczają, że ceremonie i restrykcje Stareho Prawa nie zostały w pełni zniesione będą uznane za najmniejsze w królestwie niebieskim ponieważ ujmują z przykazań Prawa kreski i joty .

Mat. 5:19 Kto by więc złamał jedno z tych najmniejszych przykazań i uczyłby tak ludzi, będzie nazwany najmniejszym w królestwie niebieskim. A kto by je wypełniał i uczył, ten będzie nazwany wielkim w królestwie niebieskim
.
Łuk 16:17 I łatwiej jest niebu i ziemi przeminąć, niż przepaść jednej kresce Prawa.
.
Mat. 5:17 Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić

Tak więc każdy, kto chciałby w takim przypadku być uznanym za wielkiego w Królestwie niebieskim powinien nauczać chociażby o obowiązkowym karaniu śmiercią za łamanie sabatu czyli dnia sobotniego…

2 Mojż. 35:2 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być UKARANY ŚMIERCIĄ.

.


Stare Prawo zniesione

Bogu chwała, że ani dzień sobotni ani ceremonie Starego Prawa, którego jest on częścią, chrześcijan nie obowiązują. Chrystus zniósł ceremonie wyrażone w Prawie i przekleństwo Prawa.

Efez 2:15 Znosząc przez swoje ciało nieprzyjaźń, Prawo przykazań wyrażone w przepisach
.
Kol. 2:14-16 14 Wymazał obciążający nas wykaz zawarty w przepisach, który był przeciwko nam, i usunął go z drogi, przybiwszy do krzyża; 15 I rozbroiwszy zwierzchności i władze, jawnie wystawił je na pokaz, gdy przez niego odniósł triumf nad nimi. 16 Niech więc nikt was nie osądza z powodu jedzenia lub picia, co do święta, nowiu księżyca lub szabatów.
.
Gal 3:23-25 Do czasu przyjścia wiary byliśmy poddani pod straż Prawa i trzymani w zamknięciu aż do objawienia się wiary. Tym sposobem Prawo stało się dla nas wychowawcą, /który miał prowadzić/ ku Chrystusowi, abyśmy z wiary uzyskali usprawiedliwienie. Gdy jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddani wychowawcy.
.
Hebr. 7:12 Ze zmianą bowiem kapłaństwa musi też nastąpić zmiana Prawa.   .


Nowe Przymierze

Nie jest jednak tak, że chrześcijan nie obowiązuje żadne prawo, jak np. głoszą to antynomianie (anty – przeciw, w miejsce, nomos – prawo). Prawo moralne, w tym Dzień Pański, ciągle obowiązują, jednakże chrześcijnanie nie podlegają pod przekleństwo Prawa.

1 Kor. 9:21 Dla tych, którzy są bez prawa, jakbym był bez prawa – nie będąc bez prawa Bogu, lecz będąc pod prawem Chrystusowi – aby pozyskać tych, którzy są bez prawa.
.
Gal. 6:2 Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa.

Prawo Chrystusowe to chęć wykonywania tego, co się Bogu podoba, jest wypisane w sercach wierzących.

2 Kor. 3:3 Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc.
.
Jer. 32:40 I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić, lecz włożę w ich serca moją bojaźń, aby nie odstępowali ode mnie

To nie zewnętrzne nakazy lecz wewnętrzna potrzeba. Wszystko to zostało opisane na kartach Nowego Testamentu o czym informował chociażby Jeremiasz czy Ezechiel
.


Podsumowanie

Obowiązek czczenia dnia sobotniego chrześcijan nie obowiązuje, ponieważ każdy chrześcijanin jest martwy dla ceremonii Starego Prawa a przekleństwo Prawa go nie dotyczy. Nigdzie Nowy Testament nie wskazuje, aby sobota miała być szczególnym dniem dla chrześcijan. Tym dniem jest niedziela, Dzień Pańśki.

Konieczność spotkań w Dzień Pański, czyli pierwszy dzień tygodnia, niedzielę, nie jest nigdzie wyraźnie wyrażona przykazaniem “będziesz zachowywał niedzielę jako chrześcijański sabat”, jednakże szereg fragmentów Pisma Świętego wskazuje na konieczność takiej praktyki.

Przesłanka 1: Chrystus zmartwychwstał w niedzielę Marek 16:9 A Jezus, gdy zmartwychwstał wczesnym rankiem pierwszego dnia po szabacie,

Przesłanka 2: kościół zgromadzał się w niedzielę (por. Jan 20:19, 26) A pierwszego dnia po szabacie, gdy uczniowie zebrali się na łamanie chleba, Paweł, który miał nazajutrz odjechać, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy. (Dzieje 20:7)

Przesłanka 3: kościół zbierał kolektę w niedzielę: Każdego pierwszego dnia tygodnia niech każdy z was odkłada u siebie, stosownie do tego, jak mu się powodzi, (1 Kor. 16:2)

Przesłanka 4: istnieje zakaz opuszczania zgromadzeń Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, (Hebr. 10:25)

Wnioski: ponieważ Chrystus zmartwychwstał w niedzielę, kościół zgromadzał się w niedzielę, w tym dniu zbierano fundusze na działanie kościoła oraz istnieje zakaz opuszczania zgromadzeń, chrześcijanie mają obowiązek uczestniczyć w życiu instytucjonalnego kościoła, szczególnie zaś w niedzielę. Jest to tym bardziej oczywiste iż dekalog pozostaje dekalogiem z jego dziesięcioma przykazaniami. Niedziela zastępuje sobotę.

Świadectwo Pisma jest w tym temacie bezsporne i potwierdzone przez Ojców Kościoła, czyli tych chrześcijan będących pasterzami-nauczycielami, którzy swoje nauki otrzymali bezpośrednio od Apostołów, a nawet samego Jezusa.

I tak przykładowo o tym, że chrześcijanie nie obchodzili soboty nauczał Ignacy z Antiochii, zwany Theoforem greck. Θεοφορος (niosący Boga), ur. ok. 30 roku, zmarły śmiercią męczeńską ok. 98-117 roku w Rzymie, był starszym bratem kościoła Antiochii Syryjskiej. Naukę tą przyniósł bezpośrednio od Apostoła Jana, którego był uczniem. Możemy o tym przeczytać w jego Liście do Magnezjan.

Również Justyn Męczennik, zmarły w 50 lat po spisaniu Objawienia Świętego Jana wskazywał raczej na niedzielę niż sobotę, jako dzień spotkań chrześcijan.

Arystydes, chrześcijański apologeta z początku II wieku w swoim dziele Apologia Żydów komentuje w zwięzły sposób: chwali ich za oddawanie czci Bogu jako wszechmogącemu Stwórcy ale twierdzi, że „zbłądzili”, ponieważ

ich służba jest kierowana ku aniołom, a nie Bogu, ponieważ przestrzegają sabatów i nowiów księżyca oraz Paschy i wielkiego postu, a także post, obrzezanie i czystość mięsa: nawet  tych rzeczy nie przestrzegają doskonale ”. Arystedes, Apologia r. 14

Obowiązek czczenia szabatu jest intruzem, który nie należy do tradycji chrześcijańskiej. A niektórzy sabatarianie posuwają się przecież nawet do tego, że stawiają obowiązek czczenia szabatu jako warunek zbawienia. Tacy ludzie udziału w Królestwie nie mają.

Ignacy Antiocheński, który żył w latach ok. 30 do ok. 117 a.d. Pod koniec panowania Trajana przemierzył on Azję Mniejszą. Jego listy krytykują uporczywość, z jaką utrzymywały się w tamtejszych kościołach tendencje judaizujące. Starał się on naprowadzić braci na właściwą drogę i ukrócić nadmierną wybujałość skłonności do żydowskich tradycji. W liście do Magnezjan bardzo mocno krytykował pozycję judaistów, którzy według niego rzeczywiście wyznawali wiarę chrześcijańską wtedy, gdy porzucali przestarzałe praktyki dawnej religii Mojżeszowej.

List do Magnezian
Dzień Pański
.
[o uznaniu za chrześcijanina] 9. Konsekwentnie, jeśli ludzie oddani przestarzałym praktykom (odnośnik do zachowywania Prawa Mojżeszowego) stanęli przed nadzieją nowego życia, jeśli oni nie zachowują Sabatu, ale mają w kalendarzu Dzień Pański (niedzielę), ten dzień, w których nasze życie powstało przez Jego moc i poprzez pośrednictwo Jego śmierci.


Zagadka sabatarian

Drodzy czciciele soboty oto zagadka dla was: rozumiemy waszą pozycję wzgledem PRAWA – uznajecie, że ceremonie Prawa oraz kary wynikające z Prawa nie zostaly zniesione. Zatem mając na uwadze,
Mat. 5:19 Kto by więc złamał jedno z tych najmniejszych przykazań i uczyłby tak ludzi, będzie nazwany najmniejszym w królestwie niebieskim
oraz
Mat. 5:18 ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z prawa
Jak radzicie sobie z taką “MAŁĄ JOTĄ”jak ta?
2 Mojż. 35:2Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być UKARANY ŚMIERCIĄ (mała jota).

Na jakiej podstawie łamiecie przykazanie z 2 Mojż. 35:2 na pół i wypełniacie tylko jego pierwszą część podczas gdy odrzucacie coś więcej niż tylko małą jotę i zapominacie o zabijaniu niesabatników?


Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email