Czym był urząd apostolski?

utworzone przez | gru 10, 2024 | Charyzmania, Eklezjologia: nauka o kościele

Powszechny błąd

Efez. 4:11 I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;

Chociaż słowo „apostoł” jest często używane w kręgach chrześcijańskich, istnieje wiele błędów i niejasności co do jego prawdziwego znaczenia. Nasze słowo „apostoł” jest transliteracją greckiego czasownika ἀποστέλλω apostello oznaczającego „posyłać”. Tak więc apostoł to ktoś, kto został posłany przez kogoś innego.

  • W sensie nietechnicznym każdy, kto wykonuje jakieś zadanie dla kogoś innego, jest apostołem.
    .
  • W sensie technicznym i teologicznym Apostoł to ktoś posłany przez Pana Jezusa Chrystusa na najwyższy urząd kościelny, taki jak „Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa” (2 Tym. 1:1).

Jako posłany przez Zbawiciela, Paweł został upoważniony, wyposażony i należał do Pana oraz był Mu posłuszny.

Natura i autorytet urzędu

A co z naturą autorytetu i mocy urzędu apostolskiego? Obejmuje on autorytet i władzę głoszenia oraz nauczania Słowa Bożego dotyczącego

  • doktryny i życia,
  • sakramentów i dyscypliny,
  • rządu kościelnego i kultu
  • itd.

Ze szczególnym uwzględnieniem w tym wszystkim krzyża Chrystusa. Jest to wspólne dla tymczasowych urzędów Proroka i Ewangelisty, a także stałego urzędu pastora-nauczyciela (Efez. 4:11).

W przeciwieństwie do pastorów-nauczycieli, lecz podobnie jak Prorocy, Apostołowie nieomylnie nauczali przez bezpośrednie objawienie.

Oprócz autorytetu i władzy głoszenia i nauczania, Apostołowie mieli również daną przez Boga władzę i moc dokonywania cudów w służbie Ewangelii łaski, w tym cudownych uzdrowień, egzorcyzmów demonów i cudów sądu, jak

Piotr w przypadku sądu nad Ananiaszem i Safirą

Dzieje 5:9-10 9. Wtedy Piotr powiedział do niej: Dlaczego się ze sobą zmówiliście, aby wystawić na próbę Ducha Pańskiego? Oto są przed drzwiami ci, którzy pogrzebali twego męża, i ciebie wyniosą. 10. I natychmiast padła nieżywa u jego stóp. A gdy młodzieńcy weszli, znaleźli ją martwą. Wynieśli ją więc i pogrzebali obok męża.

Paweł w przypadku Bar-Jezusa lub Elimasa

Dzieje 13:8-11 8. Lecz sprzeciwił się im Elimas, czarownik – tak bowiem tłumaczy się jego imię – usiłując odwieść prokonsula od wiary. 9. Wtedy Saul, zwany też Pawłem, napełniony Duchem Świętym, spojrzał na niego uważnie; 10. I powiedział: O, synu diabła, pełny wszelkiego podstępu i przewrotności, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! Czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana? 11. Oto teraz ręka Pana na tobie: oślepniesz i nie będziesz widział słońca przez pewien czas. I natychmiast ogarnęły go mrok i ciemność, i chodząc wkoło, szukał kogoś, kto by go poprowadził za rękę.

W tym Apostołowie są podobni i więksi od proroków różniąc się od zwykłych pastorów i nauczycieli.

2 Kor. 12:12  Jednak znaki apostoła okazały się wśród was we wszelkiej cierpliwości, w znakach, cudach i przejawach mocy.

Trzy cechy urzędu

Trzy kolejne punkty dotyczące urzędu apostolskiego pomogą nam zrozumieć go pełniej.
.

Inkluzywizm

Po pierwsze, jest to urząd inkluzywny [niejednolity, włączający], to znaczy obejmujący wszystkie inne urzędy kościelne wymienione w Nowym Testamencie. Podobnie jak Prorocy, Ewangeliści i pastorzy-nauczyciele, Apostołowie głoszą Pisma i udzielają sakramentów. Apostołowie posiadają również autorytet i moc urzędów starszego i diakona

1 Piotra 5:1 Starszych, którzy są wśród was, proszę jako również starszy i świadek cierpień Chrystusa oraz uczestnik chwały, która ma się objawić
.
2 Kor. 8:11 Teraz więc to, co zaczęliście robić (zbiórkę pieniędzy), dokończcie, aby tak, jak była gotowość w chęciach, tak też aby było wykonanie z tego, co macie.

Prymat

Po drugie, urząd Apostoła jest najwyższym urzędem Nowego Testamentu. Apostołowie są wymienieni jako „pierwsi” w 1 Liście do Koryntian, pozycję, którą zajmują również w Liście do Efezjan

1 Kor. 12:28 A Bóg ustanowił niektórych w kościele najpierw jako apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, rządzenia, różne języki.
.
Efez. 4:11 I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;

Kolejność w Liście do Efezjan to zawsze „Apostołowie i Prorocy”

Efez. 2:20  Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus;
.
Efez. 3:5 Która w innych wiekach nie była znana synom ludzkim, jak teraz została objawiona jego świętym apostołom i prorokom przez Ducha;
.
Obj. 18:20 Raduj się nad nim niebo oraz święci apostołowie i prorocy, bo Bóg pomścił na nim waszą krzywdę.

Ewangeliści (Efez. 4:11) byli pomocnikami Apostołów, takimi jak Filip i Tymoteusz.

Dzieje 21:8 A wyszedłszy nazajutrz, Paweł i my, jego towarzysze, dotarliśmy do Cezarei. Weszliśmy do domu Filipa ewangelisty, który był jednym z siedmiu, i zatrzymaliśmy się u niego.
.
2 Tym. 4:5 Lecz ty bądź czujny we wszystkim, znoś cierpienia, wykonuj dzieło ewangelisty, w pełni dowódź swojej służby.

Oczywiste jest, że nadzwyczajny urząd Apostoła jest wyższy niż zwyczajne urzędy pastora-nauczyciela, starszego i diakona. Na przykład kolejność w Dziejach Apostolskich 15 to zawsze „apostołowie i starsi”

Dzieje 15
.
2. Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowili, że Paweł i Barnaba oraz jeszcze kilku z nich pójdą w sprawie tego sporu do apostołów i starszych do Jerozolimy.

4. A gdy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez kościół, apostołów i starszych. I opowiedzieli o wszystkim, czego Bóg przez nich dokonał.

6. Apostołowie i starsi zebrali się więc, aby rozstrzygnąć tę sprawę.

22. Wtedy apostołowie i starsi wraz z całym kościołem uznali za słuszne posłać do Antiochii z Pawłem i Barnabą wybranych spośród siebie ludzi: Judę, zwanego Barnabą, i Sylasa, przodujących wśród braci.

23. Posłali przez nich takie pismo: Apostołowie, starsi i bracia przesyłają pozdrowienia braciom pochodzącym z pogan, którzy są w Antiochii, Syrii i Cylicji.
.
Dzieje 16:4  A gdy chodzili po miastach, przekazywali im nakazy ustanowione przez apostołów i starszych w Jerozolimie, których mieli przestrzegać.

Uniwersalizm

Po trzecie, urząd Apostoła był powszechnym urzędem Nowego Testamentu. Mam na myśli, że Apostołowie mieli autorytet i władzę do zakładania kościołów, do otrzymywania wynagrodzenia od wszystkich kościołów (np. 1 Kor. 9) i do nadzorowania wszystkich kościołów.

Paweł mówił o „tym, co mi codziennie ciąży, w trosce o wszystkie kościoły” (2 Kor. 11:28), a Piotr pisał do wszystkich wierzących w pięciu prowincjach rzymskich, które razem stanowiły to, co obecnie stanowi większość Turcji.

1 Piotra 1:1 Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do wychodźców rozproszonych w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii;

Tak więc Apostołowie mieli wędrowną posługę lub byli przynajmniej mobilni i nie byli powołani do określonego zgromadzenia lub miejsca.
.

Zanik urzędu

Kiedy objawienie zostało skończone, całość doktryny, będąca fundamentem przekazana a kanon Pisma zamknięty, urząd Apostoła spełnił swoją funkcję i przestał być potrzebny w Kościele. Tak samo przeminęły urzędy Proroka i Ewangelisty. Obecnie Kościół wyposażony jest w urząd pastora-nauczyciela.

Dan. 9:24 Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na zamknięcie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.
.
Efez. 2:20 Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus;
.
Gal. 3:15 Bracia, mówię po ludzku: Przecież nawet zatwierdzonego testamentu człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje.

Na podstawie, źródło
Tłumaczył Robert Jarosz

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email