Biblijna podstawa nadzorowania, wykład 6

Spis treści

Priorytety pastorów wobec współpracowników

Efez. 4:16 Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości.

W tym miejscu wracamy do zagadnienia zarządzania społecznością. Wszyscy chrześcijanie są grzesznikami (Rzym. 3:9) zatem i starsi, diakoni oraz współpracownicy (personel) będący częścią lokalnej społeczności. Boży nakaz to uświęcenie czyli porzucenie i umartwianie grzechu (Rzym. 8:3; Kol. 3:5; 1 Tes. 4:3-9), tak więc odpowiedni dobór współpracowników zawsze powinien być oparty o biblijne kryteria, których spełnienie przez kandydata jest kluczowe dla jego potencjalnej służby.

Zły dobór współpracowników (personelu) a nawet starszyzny może prowadzić do braku jedności i ogromnie zaszkodzić społeczności na różne sposoby

antagonizm między wspóplracownikami utrudnia a nawet uniemożliwia wykonywanie zadań
.
antagonizm między starszymi może prowadzić do rozłamu a nawet upadku społeczności
.
złe morale obniża skuteczność działania grupy jako całości

Jakie zatem są priorytety prezbiterów względem społeczności, a w szczególności współpracowników?

Zatrudnianie właściwego personelu

1 Kor. 1:17 Bo Chrystus nie posłał mnie, abym chrzcił, ale abym głosił ewangelię,

Ci, spośród starszych, którzy dobrze wykonują swoje zadania potrzebują jedynie zachęty. Ponieważ większość czasu spędzanego w lokalnej społeczności polega na właściwym postępowaniu z ludźmi oraz ich problemami, kwestia zatrudnienia własciwego personelu nabiera wagi – odpowiedni ludzie na odpowiednich stanowiskach ułatwiają rozwiązywanie problemów.
.

Pastorowanie personelowi

Hebr. 13:7 Pamiętajcie o swoich przywódcach, którzy głosili wam słowo Boże, i rozważając koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę.

Kościół nie jest przedsiębiorstwem dlatego też starsi mają konkretne duchowe obowiązki względem najbliższych współpracowników. Każdy starszy jest zobowiązany do

modlitwy o nich
konfrontowania gdy zajdzie potrzeba
modelowania duchowości
przewodzenia
nauczania
ostrzegania
itd.
.

Dyscyplinowanie personelu

Tyt. 3:14 A niech i nasi uczą się przodować w dobrych uczynkach, gdzie tego potrzeba, żeby nie byli bezowocni.

W Kościele istnieją dwa tory postępowania

1) W przypadku grzechu stosowany jest trójstopniowy proces opisany w Mat. 18:15-20

2) W przypadku niezdolności personelu do wykonywania powierzonych zadań istnieje potrzeba głębszej dyskusji i rozpoznania problemu ukierunkowana na jego rozwiązanie, a w przypadku niemożliwości powyższego rozważenie przydzielenia innych zadań na innym polu pracy zborowej.

W ostateczności chodzi o uniknięcie większych problemów przez sprostanie mniejszym.
.

Nagradzanie i motywowanie

Rzym. 16:12 Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, które pracują w Panu. Pozdrówcie umiłowaną Persydę, która wiele pracowała w Panu.

Głównym powodem opuszczania organizacji przez jej członków nie są zbyt niskie wynagrodzenia lecz raczej brak docenienia. Dobrym zwyczajem jest przynajmniej coroczny przegląd personelu i osiągnięć każdego członka oraz odpowiedź na trzy zasadnicze pytania w odniesieniu do konkretnych osób jak i całych sekcji:

1) Co działa?
.
Filip. 4:1 Dlatego, moi bracia umiłowani i utęsknieni, moja radości i korono, tak trwajcie w Panu, moi umiłowani.

2) Co nie działa?
.
Filip. 4:2 Proszę Ewodię i proszę Syntychę, aby były jednomyślne w Panu.

3) Co należy zmienić aby naprawić to co nie działa?
.
Filip. 4:3 Proszę też i ciebie, wierny towarzyszu, pomagaj tym, które razem ze mną pracowały w ewangelii
.

Utrzymywanie odpowiedzialności personelu

Filip. 2:2 Dopełnijcie mojej radości, bądźcie tej samej myśli, mając tę samą miłość, będąc zgodni i jednomyślni;

Zarówno cały personel jak i osoby bezpośrednio odpowiedzialne przed starszymi powinny spełniać konkretne oczekiwania, które warto przedstawić i periodycznieprzypominać:

oddanie Chrystusowi
zobowiązanie do nadzorowania zgodnie z zasadami biblijnymi
szczerość (w miejsce kadzenia)
lojalność względem Boga i społeczności oraz starszyzny (w miejsce obmowy)
kreatywność / innowacyjność (nowe sposoby działania)
troska o ludzi (kościół istnieje aby służyć ludziom)
pracowitość (szczególnie gdy wymaga tego konkretne zadanie)
praca zespołowa (unikanie izolacji członków i sekcji)
obiektywność (nie podchodzić do problemów z osobistymi uprzedzeniami)
pozytywne nastawienie
otwarty przepływ informacji (również o problemach personelu)
jakość pracy
.

Priorytety zarządzania

“Najważniejszą rzeczą do zrobienia jest: – poprawić charakter pracy – pogłębić pobożność, oddanie i sukces pracowników – usunąć kamienie potknięcia, jeśli to możliwe – naoliwić koła gdzie się zacinają – poprawić cokolwiek szwankuje – uzupełnić, na ile to tylko to możliwe, to czego brakuje”

Powyższy urywek pochodzi z listu Hudsona Tylora, założyciela misji w Chinach, który napisał w 1879 roku swojej sekretarki. Stanowi on wspaniałe podsumowanie priorytetów Bożych liderów:

1) Organizować funkcjonowania Kościoła

Bóg jest Bogiem porządku (1 Kor. 14:33)
Bóg oczekuje porządku w Kościele (1 Kor. 14:40)
zadaniem staszych jest dopilnowanie wszelkiego Bożego porządku w Kościele

2) Nadać duchowy i organizacyjny ton

liderzy ustanawiają podstawową atmosferę społeczności

3) Ciężko pracować, aby utrzymać dobre morale personelu

ludzie są zarówno największym majątkiem jak i największym problemem

4) Utrzymywać silne relacjie osobiste

liderzy prowadzą ludzi

6) Rozwiązywać problemy gdy tylko się pojawią

wszyscy ludzie posiadają defekty
należy wypracowywać właściwe rozwiązania

7) Strategicznie planować

uzupełniać to czego może brakować
sprawdzać co można zrobić w przyszłośći
myśleć z wyprzedzeniem

Oto ogólny przegląd zadań czekających na biskupów nadzorujących lokalną społecznością.

Na podstawie nauczania Toma Penningtona, źródło

Zobacz w temacie