Pytania mają znaczenie

Filip. 3:4-7 4. Chociaż i ja mógłbym pokładać ufność w ciele. Jeśli ktoś inny uważa, że może pokładać ufność w ciele, bardziej ja: 5. Obrzezany ósmego dnia, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, co do prawa – faryzeusz;  6. Co do gorliwości – prześladowca kościoła, co do sprawiedliwości opartej na prawie – nienaganny. 7. Lecz to, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. 8. Owszem, wszystko uznaję za stratę dla znakomitości poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana, dla którego wszystko utraciłem i uznaję to za gnój, aby zyskać Chrystusa;

Czasami właściwe odpowiedzi są mniej ważne niż właściwe pytania. Człowiek imieniem Saul uważał, że nie musi zadawać żadnych pytań. Miał wszystkie odpowiedzi. Najważniejszym pytaniem, według Saula, było “Jak mogę być wystarczająco dobry dla Boga? Myślał, że gotową odpowiedź.

Jedynym problemem było to, że się mylił.


Prawidłowa postawa

1 Kor. 8:2-3 2. A jeśli ktoś uważa, że coś wie, to jeszcze nie wie tak, jak wiedzieć należy. 3. Lecz jeśli ktoś miłuje Boga, ten jest poznany przez niego.

Amerykański humorysta Will Rogers mógłby powiedzieć Saulowi: „To nie to, czego nie wiesz, wpędzi cię w kłopoty, ale to, co myślisz, że wiesz na pewno, ale tak nie jest”. Problem Saula polegał na pytaniu

„Jak mogę być wystarczająco dobry?”

Oczywiście, odpowiedź jest taka, że nie mógł. Ale on nie rozumiał świętości Boga. Nikt, kto jest oddzielony od Boga, nie rozumie jego świętości. Prawdę mówiąc, niewielu chrześcijan też to rozumie.

Saul nigdy nie zadawał właściwych pytań. Myślę, że niechrześcijanie często nie zadają pytań religijnych, ponieważ w głębi duszy podejrzewają, jakie mogą być na nie odpowiedzi, i nie lubią ich. Ale chrześcijanie również boją się pytań z tego samego powodu, więc wpadają w kłopoty. Albo boją się, że inni chrześcijanie będą nazywać ich „wątpiącymi”, jeśli z góry zadadzą złe pytanie. Nie chcą wydawać się nieduchowi ani głupi. Mogą się też obawiać, że Bóg straci do nich cierpliwość.

Ale Bóg uwielbia odpowiadać na pytania – im „głupsze”, tym lepiej – ponieważ umiłował nas, abyśmy mieli ostateczną prawdę, której potrzebujemy, aby dokończyć zdanie „Wierzę…”. Bóg nigdy nie traci cierpliwości gdy zadać Mu pytanie, podobnie jak ludzie, którzy służą Bogu. Jeśli zadasz pytanie bardziej dojrzałym chrześcijanom, tym, którzy naprawdę są mężczyznami lub kobietami Bożymi, prawdopodobnie stwierdzisz, że nie uważają, że jest to takie głupie. Może walczyli z tym samym. Może nadal to robią.
/


Mądrość Boża

Jakuba 1:5-8 5. A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana. 6. Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej tu i tam. 7. Człowiek taki niech nie myśli, że coś otrzyma od Pana. 8. Człowiek umysłu dwoistego jest niestały we wszystkich swoich drogach.

W Liście Jakuba Bóg mówi nam, że jeśli komuś brakuje mądrości “niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana.” Jakub dodaje, że to, czego Bóg nie chce, to prośby kogoś z chwiejnym sercem. Celem Bożej odpowiedzi jest zbudowanie wiary, która jest silna, zdecydowana i oparta na prawdzie.

Wiara Saula była silna i zdecydowana, ale nie była oparta na prawdzie. Wierzył, że najbardziej spodobałby się Bogu prześladując wyznawców tego kłopotliwego rabina, Jezusa z Nazaretu. Nigdy nie przyszło mu do głowy, by zadać dość oczywiste pytanie: „Kim jesteś, Panie, a kim jest Jezus z Nazaretu?”

Tak więc Bóg miał pytanie, które chciał zadać temu pompatycznemu przywódcy religijnemu. Aby zapytać Saula, Bóg musiał zwrócić na niego uwagę, więc klepnął go po ramieniu (zob. Dzieje 9:1-9). To, co zrobił, to oślepił go. Bóg wie, jak przyciągnąć niepodzielną uwagę osoby. Bóg zadał pytanie:

Dzieje 9:4 Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz?

Saul, mając wszystkie odpowiedzi, nie miał pojęcia, o czym mówi Bóg. Prześladowanie Boga? Czy nie robił wszystkiego, co w jego mocy, by służyć Bogu, pozbywając się ze świata wyznawców ukrzyżowanego przestępcy? Ale teraz Saul wiedział, jakie pytanie zadać. Zadał najważniejsze ze wszystkich pytań:

Dzieje 9:5 Panie, kim jesteś?

Wtedy to Saul zaczął stawać się Apostołem Pawłem – kiedy stanął twarzą w twarz ze świętym Bogiem. Jeśli chodzi o ocenę religii i wybór ostatecznej prawdy: „Kim jesteś?” jest pytaniem, na które Bóg najbardziej chce odpowiedzieć. Dopiero gdy zobaczysz go takim, jakim jest, możesz mieć inteligentną wiarę.

źródło


Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email