Przedmowa

W czasie gdy w Szkocji panuje skłaniający się ku herezji papistów Henry Darnley (biorąc nawet udział w bluźnierstwie mszy świętej) John Knox wygłasza wstrząsające kazanie. Na przykładzie Izraela ukaranego przez Boga za odejście od prawdziwej wiary i bratanie się z obcymi religiami, wskazuje na oczekujący Szkocję nieunikniony Boży sąd.

W pierwszej części nauczania Knox przypomniał iż władza nie może być absolutna lecz posiada konkretne ograniczenia:

  • Bóg jest najwyższym suwerenem każdej władzy
  • Celem władzy jest przestrzeganie Bożych nakazów
  • Władza łamiąca Boże nakazy jest nielegalna

Kazania wysłuchał sam król Henry i dotarło ono do jego duszy oskarżając sumienie. Wzburzony pospiesznie opuścił Edynburg, zaś Knox został postawiony przed radą miasta.


Pamięć ludu Bożego

Po pierwszej części tej bolesnej skargi prorok ogłasza protest ludu, mówiąc:

Izaj. 26:13 PANIE, nasz Boże, panowali nad nami inni panowie niż ty, ale my, ufając tylko tobie, wspominamy twoje imię.

Niektórzy czytają to tak: “Ale my tylko o tobie i o twoim imieniu będziemy pamiętać” jednakże w hebrajskim nie ma w tym zdaniu spójnika. Umysł proroka jest jasny, a mianowicie, że pomimo długotrwałego ucisku, lud Boży nie pokłonił się fałszywej i próżnej religii, ale przypomniał sobie Boga, który czasami ukazywał się im w swojej miłosiernej obecności; którego chociaż wtedy nie widzieli, nadal pamiętali Jego imię – to znaczy przypominali sobie doktrynę i obietnicę, które wcześniej słyszeli, chociaż w czasie ich powodzenia nie oddali dostatecznej chwały Bogu, który tak miłosiernie rządził pośród nich.

Bez wątpienia pokusa Izraelitów była wielka w tamtych czasach;

  • Zostali uprowadzeni z ziemi Kanaan, która była dla nich próbą i rękojmią łaski Bożej względem nich; albowiem było to dziedzictwo, które Bóg obiecał Abrahamowi i jego nasieniu na wieki.
    ,
  • Wydawało się, że liga i przymierze Bożej ochrony zostały zerwane – żałośnie narzekają, że nie widzieli swoich zwyczajowych znaków miłosiernej obecności Boga.
    .
  • Prawdziwych proroków było niewielu, a obrzydliwości używanych w Babilonie niezmiernie wiele; tak więc mogło im się wydawać, że na próżno nazywano ich potomstwem Abrahama lub że kiedykolwiek otrzymali prawo lub formę właściwej religii od Boga.

Abyśmy mogli lepiej poczuć to w sobie, pokusa, powiadam, była nawet taka, tak jakby Bóg miał całkowicie zniszczyć cały porządek i politykę, jaka dziś panuje w jego Kościele

  • żeby prawdziwe głoszenie Słowa zostało zniesione 
    .
  • żeby zniesione zostało właściwe używanie sakramentów
    .
  • żeby bałwochwalstwo i papistyczna obrzydliwość zostały wzniesiona na nowo;
    .
  • a tym samym, aby nasze ciała zostały wzięte do niewoli przez Turków lub innych jawnych wrogów Boga i wszelkiej bezbożności.

Powiedziałem, że taka była ich pokusa; Jakże godne uwagi jest więc ich wyznanie, które czynią w niewoli, mianowicie, że będą pamiętać tylko Boga; chociaż wydawał się odwracać od nich twarz, zapamiętają Jego imię i przypomną sobie obiecane wyzwolenie!

Dlatego powinniśmy się zastanowić, jaki jest nasz obowiązek, jeśli Bóg doprowadzi nas do takiej samej skrajności, jak słusznie może uczynić, jeśli chodzi o nasze przewinienia i niewdzięczność. To wyznanie nie jest sprawiedliwymi, pochlebnymi słowami hipokrytów, kłamiących i kąpiących się w swoich przyjemnościach; ale jest to potężne działanie Ducha Bożego, który nie pozostawia ich bez żadnego pocieszenia w ich najbardziej rozpaczliwych nieszczęściach.

Zatem naszym obowiązkiem jest nie tylko wyznać naszego Boga w czasie pokoju i ciszy, ale przede wszystkim On tego pragnie, abyśmy wyznali go pośród Jego i naszych wrogów; i nie jest to w nas do czynienia, ale to wymaga, aby Duch Boży działał w nas, ponad mocą natury; dlatego powinniśmy gorliwie medytować, zanim bitwa stanie się bardziej gwałtowna, która wydaje się nie być daleko.

Ale teraz musimy nieco głębiej rozważyć te sądy Boże.
.


Kara za bunt

Jak słyszeliśmy, lud ten postępował w ten sposób, jako jedyny lud na powierzchni ziemi, któremu słusznie był znany Bóg; tylko wśród nich były używane i wprowadzane w życie Jego

  • prawa
  • statuty
  • obrzędy
  • i ofiary

Tylko oni wzywali Jego imię; tylko im obiecał ochronę i pomoc. Jaka więc byłaby przyczyna, że wydał ich na tę wielką hańbę? I że doprowadził ich do takiej skrajności, że należałoby bluźnić Jego własnemu imieniu?

Prorok Ezechiel, który widział tę straszliwą zagładę, przewidzianą przez Izajasza, wykonaną w sprawiedliwej egzekucji, daje odpowiedź tymi słowami:

Ezech. 20:11, 21, 25
.
11. Dałem im moje ustawy i objawiłem im moje prawa, które jeśli człowiek wypełnia, będzie przez nie żył.
,
21. Lecz ci synowie zbuntowali się przeciwko mnie: nie postępowali według moich ustaw
.
25. Dlatego dałem im też ustawy, które nie były dobre, i sądy, według których nie mogli żyć 

Autorzy Ksiąg Królewskich i Kronik ogłaszają to prostszymi słowami, mówiąc:

(2 Król. 17:13) Pan posłał do nich swoich proroków, wstając wcześnie, pragnąc aby nawrócili się do Pana i poprawili swoje niegodziwe ścieżki, bo chciałby oszczędzić swój lud i swój przybytek;
.
(2 Kronik 36:16) ale naśmiewali się z jego sług i nie wrócili do Pana, swego Boga, aby chodzić jego drogami.

To znaczy tych, którzy od czasów Jeroboama odrzucili wówczas bałwochwalstwo; dlatego też Pan Bóg wzgardził całym potomstwem Izraela (2 Król. 17:18), to znaczy całym ludem; ukarał ich i wydał w ręce tych, którzy je zepsuli, więc wyrzucił ich ze swego oblicza (2 Król. 17:20). Z tego jest oczywiste, że ich nieposłuszeństwo Bogu i głosom Jego proroków było przyczyną ich zniszczenia.
.


Ku przestrodze

Teraz musimy uważać, jak powinniśmy używać dobrych praw Bożych; to znaczy, Jego wola została nam objawiona w Jego Słowie; i ten porządek sprawiedliwości, który przez niego dla pociechy człowieka został ustanowiony wśród ludzi.

Nie ma wątpliwości, że posłuszeństwo jest najbardziej przyjemną ofiarą dla Boga i tym, czego On wymaga ponad wszystko; tak, że kiedy objawia się w Swoim Słowie, ludzie powinni postępować zgodnie ze swoim powołaniem i przykazaniem. Otóż ​​tak jest, że Bóg, przez tego Wielkiego Pasterza, naszego Pana Jezusa, teraz wyraźnie w swoim Słowie wzywa nas

  • do wszelkiej pobożności, zarówno ciała, jak i ducha,
  • do świętości życia
  • i do Jego duchowej służby

W tym celu wzniósł wśród nas tron ​​Swego miłosierdzia, prawdziwe głoszenie Jego Słowa, wraz z właściwym udzielaniem Jego sakramentów; ale czym jest nasze posłuszeństwo, niech każdy człowiek rozważy swoje własne sumienie i rozważy, jakie ustawy i prawa musielibyśmy otrzymać.
/


Groźba Bożego sądu

Uczyń to, o Szkocjo! Masz króla, by panował nad tobą w sprawiedliwości, słuszności i miłosierdziu? Poddaj się Panu, Bogu swemu, przestrzegaj Jego przykazań i wywyższaj słowo, które woła do ciebie:

Izaj.30:21 To jest droga, chodźcie nią

A jeśli nie chcesz, nie pochlebiaj sobie; ta sama sprawiedliwość pozostaje do dziś w Bogu, który wcześniej ukarał ziemię Judy i miasto Jeruzalem aby ukarać ciebie, Szkocję, a zwłaszcza ciebie Edynburgu. Każde królestwo lub naród, mówi prorok Jeremiasz, który również popełnia grzech, będzie podobnie ukarany.

Jer. 9:9 Czyż za to nie powinienem ich nawiedzić? – mówi PAN. Czyż nad takim narodem moja dusza nie powinna się zemścić?

Ale jeśli zobaczysz bezbożność umieszczoną na tronie sprawiedliwości nad tobą, tak że na tronie Bożym (jak narzeka Salomon, Kazn. 3:16) panuje nic tylko oszustwo i przemoc; to to jest jedyny powód, dla którego Bóg zabiera

Izaj. 3:2-4 2. Mocarza i męża walecznego, sędziego i proroka, mędrca i starca; 3. Dowódcę pięćdziesiątki i dostojnika, doradcę, wybitnego rzemieślnika i krasomówcę. 4. Książętami ustanowię chłopców, dzieci będą panować nad nimi. 

Jeśli te nieszczęścia, powiadam, pochwycą nas, tak że nie zobaczymy nic oprócz ucisku dobrych ludzi i wszelkiej pobożności, i że niegodziwi ludzie bez Boga będą panować nad nami; oskarżajmy i potępiajmy samych siebie, jako jedyną przyczynę naszych własnych nieszczęść. Gdybyśmy bowiem usłuchali głosu Pana, Boga naszego, i okazali mu szczere posłuszeństwo, Bóg pomnożyłby nasz pokój i wynagrodziłby nasze posłuszeństwo na oczach świata.

John Knox, źródło


Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email