Życiorys

Klemens z Rzymu (łac. Clemens Romanus; gr. : Κλήμης Ῥώμης – Klemes Romes) to jeden z pierwszych ojców apostolskich. Urodził się około roku 30 a.d. a umarł mniej więcej w tym samym czasie co Apostoł Jan (około 100 a.d.). Wymieniany przez Irenaeusa i Tertuliana jako starszy brat kościoła w Rzymie (od około 90-100 a.d.).

Rzymian 16 Apostoł Paweł pozdrawia wiele osób jednak nie identyfikuje Piotra jako przywódcy kościoła, zatem wnioskujemy, że Piotr dołączył do kościoła w późniejszym okresie. Po Piotrze kolejnymi znanymi starszymi braćmi byli kolejno Linus, Kletus a po nim Klemens.


Powiązania z Apostołami

  • Prawdopodobnie wspomniany w liście do Filipian

Filip. 4:3 Proszę też i ciebie, wierny towarzyszu, pomagaj tym, które razem ze mną pracowały w ewangelii, wraz z Klemensem i z innymi moimi współpracownikami, których imiona są w księdze życia.

  • Był pod dużym wpływem nauk Apostoła Pawła, przebywał w Rzymie w tym samym czasie, w którym Apostoł Paweł został ścięty w 68 a.d.
    .
  • Klemens nigdy nie był uznawany w kościele za Apostoła. Jego pisma, podobnie jak pisma wszystkich innych Ojców Apostolskich, nie posiadają Bożego natchnienia i apostolskiego autorytetu. Pisma te we wczesnym kościele służyły jedynie do umacniania braci i nie są źródłem doktryny. Odzwierciedlają one również wierzenia pierwszych chrześcijan.
    .

Pisma Klemensa z Rzymu

  • W połowie lat 90 I wieku napisał Pierwszy list Klemensa do Koryntian. Jest to jedyny jego list, który się zachował i zarazem najstarsze pismo wczesnochrześcijańskie spoza kanonu Nowego Testamentu.
    .
  • Klemens  jako autor tego listu zostaje potwierdzony przez Euzebiusza i Orygena. Euzebiusz, historyk z IV wieku, pisze:

 „Istnieje jeden uznany List tego Klemensa (którego zidentygikowaliśmy jako przyjaciela Świętego Pawła), wspaniały i godny podziwu, który napisał w imieniu Kościeła w Rzymie do Kościoła w Koryncie, bunt pojawił się w tym drugim Kościele. Jesteśmy świadomi, że List został odczytany publicznie w wielu kościołach zarówno w starych czasach jak i za naszych dni.”

  • Widzimy, że w Koryncie 45 lat po otrzymaniu listu od Apostoła Pawła problem podziałów pojawia się na nowo. Pierwsze podziały zostały zażegnane przez Apollosa zakonoznawcę. Klemens, przyjaciel Pawła, pisze list aby pomóc w przezwyciężeniu tego problemu.
    .
  • List napisany w czasie prześladowań kościoła przez cesarza Domitiana; Klemens jest wtedy starszym bratem (pastorem) w Rzymie a Apostoł Jan zostaje wygnany na Patmos.
    .
  • Klemensowi z Rzymu fałszywie przypisuje się Drugi list do Koryntian oraz listy rozważaje dziewictwo.
    .
  • List Klemensa do Koryntian zawiera jedno z najważniejszych twierdzeń dotyczących usprawiedliwienia z samej wiary.

– Z jednej strony w Liście zauważamy odzwierciedlenie nauki Apostoła Jakuba, kiedy Klemens pisze iż dowód naszego usprawiedliwienia leży w tym, jak dana osoba żyje a nie tylko w tym, co dana osoba mówi. Samo wyznanie jest bez znaczenia o ile nie jest wsparte przez owoc sprawiedliwego życia.

 – W tym samym czasie Klemens naucza odzwierciedla naukę Apostoła Pawła, odnotowując że podstawą dla naszego usprawiedliwienia znajduje się jedynie w Bożej łasce przez wiarę w Chrystusa.  W konsekwencji owocem zaś łaski, zbawienia i wiary są dobre uczynki.

– W ten sposób Klemens dokonywał rozróżnienia między korzeniem sprawiedliwości (łaska przez wiarę) a owocem sprawiedliwości (dobre uczynki).

  • Przykładem wiary i uczynków jest dla Klemensa Abraham. Apostoł Paweł i Apostoł Jakub również używają Abrahama jako przykładu.
    .

List Klemensa z Rzymu do Koryntian

Rozdział 30
(3) Zbliżmy się zatem do tych, którym łaska jest dana przez Boga. Przyodziejmy się w zgodę, będąc pokornego umysłu i temperamentu, trzymając się z dala od wszelkiej obmowy i złego mówienia, będąc usprawiedliwieni (zrehabilitowani) przez czyny a nie przez słowa. (4) Ponieważ On mówi, Ten, który mówi wiele powinien słuchać wiele w odpowiedzi. Czyż gotowy mówca myśli, że jest sprawiedliwy? (5) Błogosławione jest potomstwo kobiety, która żyje krótko. Nie bądźcie obfici w słowa. (6) Niech nasze uwielbienie będzie z Bogiem a nie w nas: gdyż Bóg nienawidzi tych, którzy polecają samych siebie (7) Niech świadectwo naszych dobrych czynów będzie dane przez innych, tak jak to było w przypadku naszych sprawiedliwych praojców.
.
Rozdział 31
(1) Dlatego też zbliżmy się do Jego błogosławieństw, zobaczmy jakie są drogi błogosławieństwa. Studiujmy zapis rzczy, jakie wydarzyły się od początku (2) Dlaczego nasz ojciec Abraham został pobłogosławiony? Czyż nie z powodu tego, że wykuł sprawiedliwość i prawdę przez wiarę? (3) Izaak z ufnością, jako znający przyszłość, był prowadzony na dobrowolną ofiarę (4) Jakub z pokorą porzucił swoją ziemię z powodu swego brata i udał się do Laban gdzie służył; a dwanaście plemion Izraela zostało mu podarowane.
.
Rozdział 32
(1) Jeśli ktokolwiek rozważy te przypadki po kolei w szczerości, zrozumie wielkość darów jakie są przez Niego dane. (2) Gdyż z Jakub pochodzą wszyscy kapłani i Lewici, którzy służą przy ołtarzu Boga; z jego ciała pochodzi Jezus Chrystus; z niego pochodzą królowie i władcy i zarządcy z linii Judy; o tak, reszta jego plemion wcale nie ma mniejeszego honoru, gdyż widzimy że Bóg obiecał mówiąc, „Twoje potomstwo będzie jak gwiazdy na niebie” (3) Dlatego też oni wszyscy zostali uwielbieni i wyniesieni, nie przez samych siebie czy przez ich własne czyny czy sprawiedliwość jaką przywdzieli, lecz przez Jego wolę. (4) I tak my, będąc wezwani przez Jego wolę w Chrystusie Jezusie, nie jesteśmy usrpawiedliwieni przez samych siebie czy przez naszą własną mądrość czy zrozumienie, czy gorliwość czy uczynki jakie nosimy w świętości serca, lecz przez wiarę, z powodu której Wszechmocny Bóg usrpawiedliwił wszystkich ludzi jacy byli od początku; któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

  • Ojcowie Apostolscy nauczali zbawienia tylko z łaski przez wiarę, a dobre uczynki były konsekwencją zbawienia a nie jego przyczyną. List Klemensa z Rzymu jest tego doskonałym przykładem.
    .
  • O zbawieniu z wiary a nie z uczynków zachowało się ponad 60 podobnych stwierdzeń napisanych przez około 25 różnych ojców kościoła, mówiących jednym głosem w tym temacie.
    .

Zbawienie z łaski przez wiarę

Zatem skoro według tradycji rzymsko-katolickiej Klemens z Rzymu był czwartym papieżem, zadziwia fakt, że rzymscy katolicy odrzucają zbawienie tylko z łaski przez wiarę. Klemens nie uznawał zbawienia na podstawie mądrości człowieka, jego świętości, pobożności, dobra, zrozumienia czy jakichkolwiek innych uczynków jakich dokonał przed czy po staniu się chrześcijaninem, a jakie mógłby przedstawić Bogu aby się Mu przypodobać.

  • Rozdział 30 wers 3 informuje, że pusta wiara pozbawiona uczynków nie jest wystarczającym dowodem zbawienia. Innymi słowy, jeśli twierdzisz, że jesteś chrześcijaninem – żyj jak chrześcijanin.Rozdział 32 wers 4 stwierdza, że korzeniem zbawienia jest tylko wiara.
    .
  • Nauka rzymskich katolików nie trzyma się zdrowej nauki Słowa Bożego, nie odzwierciedla rónież nauki ojców kościoła.
    .
  • Klemens był starszym bratem (biskupem) zboru w Rzymie około 40 lat po napisaniu przez Pawła Listu do Rzymian. Klemens był z tym listem doskonale obeznany. W pierwszych czterech rozdziałach tego listu Paweł umacnia w doktrynie zbawienia z wiary. W szóstym rozdziale Listu do Rzymian Apostoł informuje, że to jednak nie znaczy iż chrześcijanie mają żyć w grzechu.

Rzym. 6:1-2 1 Cóż więc powiemy? Czy mamy trwać w grzechu, aby łaska obfitowała? 2 Nie daj Boże! My, którzy umarliśmy dla grzechu, jakże możemy jeszcze w nim żyć?

  • Łaska nie została dana aby człowiek mógł grzeszyć lecz aby chrześcijanin mógł żyć w sprawiedliwości.  Klemens naucza tego samego. Pomimo iż zbawienie jest z wiary, nie oznacza to, że można żyć w grzechu.
    .

Uczynki owocem zbawienia

Rozdział 33
(1) Cóż zatem mamy czynić bracia? Czy mamy leniwie wstrzymywać się od czynienia dobra i porzucić miłość? Niech Pan nigdy nie pozwoli aby to na nas spadło; lecz niech nas ponagli w pilności i gorliwości do wykonywania wszelkiego dobrego dzieła. (1) Gdyż Stwórca i Pan wszechświata sam ma upodobanie w swoich dziełach. (6) I tak kończąc wszystkie te rzeczy, pobłogosławił im mówiąc, „rozradzajcie się i rozmnażajcie się” (7) Widzieliśmy, że wszyscy sprawiedliwi stroili się w dobre uczynki. Tak, sam Pan przyodział się w światy i weselił się. (8) Widząc zatem, że mamy taki wzorzec, upodobnijmy się z całą pilnością do Jego woli; z całej siły czyńmy dzieła sprawiedliwości.

  • Po stwierdzeniu, że zbawienie pochodzi tylko z wiary (Rozdział 32:4) Klemens kładzie nacisk na sprawiedliwe życie (Rozdział 33) podkreślając fakt, że pomimo iż zbawienie jest tylko z wiary, to jednak osoba zbawiona posiada zmienione serce co skutkuje zmianą życia. Innymi słowy, ci, którzy prawdziwie są narodzeni z góry (z łaski przez wiarę) dowiodą prawdziwości tego zbawienia przez sposób w jaki żyją.
    .
  • Jest to poważny problem dla libertynów i nauczających doktryny „wolnej łaski”, która zakłada, że wiara bez owocu zmiany życia, bez upamiętania i żalu za grzechy jest wiarą zbawiającą. Nauka ta nie zostaje poparta przez jasne przesłanie Słowa Bożego, które zostało potwierdzone również przez Ojców Apostolskich, a które naucza, że zbawienie jest z wiary a uczynki są owocem zbawienia. Bez owoców nie ma mowy o zbawieniu.
    .

O celibacie

Klemens Rzymski wyraził się bardzo jasno w tym temacie nie tylko popierając małżeństwo i jego czystość ale także definiując to, co nazwał “prawdziwym dziewictwem”

Pierwszy List Błogosławionego Klemensa (30 – 100 a.d.), ucznia Piotra Apostoła.
Rozdział
IV Kontynuacja uwag dotyczących samozaparcia; Przedmiot i nagroda Prawdziwych Dziewic.

“Bo kto pożąda dla siebie tego, co jest tak wielkie i doskonałe, wycofuje się i zrywa z tego powodu z całym światem, aby mógł żyć i żyć bosko i niebiańsko, jak święci aniołowie, w pracy czystej i świętej, i ” w świętości Ducha Bożego

[2 Tes. 2:13 Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.]

i aby służć Bogu Wszechmogącemu przez Jezusa Chrystusa dla dobra królestwa niebieskiego. Z tego powodu odcina się od wszelkich apetytów ciała. I nie tylko usprawiedliwia się z przykazania: “Bądźcie płodni i rozmnażajcie się”, ale tęskni za “nadzieją obiecaną” i przygotowaną “i odłożoną w niebie”

[Kol. 1: 5 Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie. O niej to przedtem słyszeliście w słowie prawdy ewangelii;]

przez Boga, który oznajmił Swoimi ustami, a nie kłamie, że jest “lepszy od synów i córek”

[Izaj. 56:4-5 4Tak bowiem mówi PAN o eunuchach, którzy przestrzegają moich szabatów i wybierają to, co mi się podoba, i trzymają się mojego przymierza: (5) Dam im miejsce w swoim domu i w swoich murach oraz imię lepsze od synów i córek; dam im imię wieczne, które nie będzie zgładzone.]

i że da dziewicom godne miejsce w domu Bożym, które jest czymś “lepszym od synów i córek” i lepszym niż miejsce tych, którzy przeżyli poślubione życie w świętości, i którego “łoże nie zostało splugawione”.

[Hebr. 13:4 Małżeństwo jest godne czci u wszystkich i łoże nieskalane. Rozpustników zaś i cudzołożników osądzi Bóg]

Albowiem Bóg da dziewicom królestwo niebieskie, tak jak świętym aniołom, z powodu tego wielkiego i szlachetnego wyznania

  • według niego dziewictwem w służbie dla Pana Boga NIE JEST CELIBAT.
  • jest to odseparowanie się od “aptetytów ciała” a w szczególności od grzechu cudzołóstwa.
  • małżeństwo służących Bogu to według Klemensa rzecz prawidłowa i poświęcona przez Boga.
  • dziewice to osoby mężate i żonate, które przeżyły swoje małżeństwo nie kalając go, to osoby nieskalane przez grzech

WNIOSEK: Klemens Rzymski nie był Rzymskim Katolikiem ponieważ nie uznawał CELIBATU a za Prawdziwe Dziewictwo uznawał życie w uświęceniu, oddzieleniu od grzechu.
.


Męczennik

Klemens z Rzymu zginął jako męczennik zamordowany około 100 roku przez cesarza Trajana, który przymocował go do kotwicy i wrzucił do morza.