Spis treści
Kim jest prorok?
προφήτης prophétés – prorok; osoba obdarowana w wyjaśnianiu boskich prawd. Od słów:
.
πρό pro – o miejscu: przed, przed kimś, o czasie: zanim, wcześniej niż, oraz
.
φημί phémi – wyjaśnić / przekazać coś przy pomocy mówionego słowa
Według Pisma prorok to osoba, która publicznie i zrozumiale oznajmia posłania Boże:
- głosząc prawdy o Bogu i wierze w oparciu o wcześniej objawione Słowo Boże (przekazać dalej)
- czasem przepowiadając przyszłość (przepowiednie)
- głosząc nowe objawienia tajemnic i wiedzy o Bogu
„Prawdziwe słowo prorockie nigdy nie było subiektywnym doznaniem człowieka. Prorok nie ma zwidów czy halucynacji. Nie wydaje mu się, że coś słyszy lub widzi. Kiedy oświadcza „Tak mówi Pan!” to znaczy, że naprawdę usłyszał głos Boży i przekazuje wiadomość tak, jak ją odebrał.” – O. Palmer Robertson, Ostateczne Słowo
Przejawy zielonoświątkowego ducha
Spytałem charyzmatyka, który twierdzi, że od paru lat słyszy w głowie głos Boga, co ten głos tak naprawdę mu mówi? Pytanie sformuowałem nastepująco:
1. Bóg do ciebie mówi osobiście – jest to głos w twojej głowie.
2. Bóg do ciebie mówi tylko to, co jest w Biblii
3. Bóg nie mówi do ciebie nic co nie jest w Biblii.
– Nie jest to zatem przepowiadanie przyszłości.
– Nie jest to także głoszenie nowego objawienia i wiedzy o Bogu.
– Nie jest to też głoszenie prawdy o Bogu i wierze w oparciu o Słowo Boże, ponieważ prawda ta zostaje na nowo i ponownie objawiona.
Po co zatem Bóg do ciebie mówi skoro to, co mówi, jest już Biblii? I jak to sie ma to fragmentu z listu Judy, gdzie Bóg stwierdza, że cała wiara została raz na zawsze przekazana świętym?
Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.
Odpowiedź charyzmatyka
1. Nie jestem jak Bóg i nie wiem wszystkiego od razu. Pytam Boga, to On przekazuje głosem w głowie (powtórzenie istniejącej prawdy)
2. Czasem przekazuje nie tylko wiarę, ale i jak ją zastosować w praktyce w moim prywatnym życiu – np. konkretnie sytuacja i co Bóg oczekuje w danej sytuacji ode mnie, abym zrobił. Nie jestem na tyle mądry, aby znać całą Biblię na pamięć, ale Bóg ja napisał i jeśli potrzebuję, to On mi przekazuje. (praktyczna aplikacja)
3. Czasem coś co wiem, ale zapomniałem, czasem coś czego nie wiem, ale w Biblii później to znajduję. Mógłbym pisać setki świadectw co Bóg mówi o konkretnej sytuacji, konkretne słowa (uzupełnianie luk w pamięci)
.
Analiza odpowiedzi
Rozważmy powyższe twierdzenia charyzmatyka przykładając do nich miecz Słowa
.
Przekazywanie istniejącej prawdy
1. Nie jestem jak Bóg i nie wiem wszystkiego od razu. Pytam Boga, to On przekazuje głosem w głowie
Refutacja
Aby zrozumieć błąd charyzmatyka wykazane zostanie, że objawienie jest skończone, cała teologia została w całości przekazana a jedynym źródłem wiedzy teologicznej jest spisane Słowo Boże, które musi zostać poznane przez sumienną analizę Pisma skutkującą jego zrozumieniem.
Koniec objawienia
Ostatnie Boże objawienia wypowiedziane były przez Jezusa i tych, których on wyznaczył. Pisał o tym w 70 roku autor Listu do Hebrajczyków.
Hebr. 1:1-2 1 Bóg, który wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków; 2 W tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez swego Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego też stworzył światy;
Autor listu do Hebrajczyków dokonuje podziału na trzy generacje.
Hebr. 2:2-3 2 Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było niewzruszone, a wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo otrzymało sprawiedliwą odpłatę; 3 Jakże my ujdziemy, jeśli zaniedbamy tak wielkie zbawienie, które było głoszone na początku przez Pana, a potwierdzone nam przez tych, którzy go słyszeli?
I generacja to proroctwa Jezusa: “…które było głoszone na początku przez Pana…”
II generacja to proroctwa Apostołów i uczniów: “…potwierdzone … przez tych, którzy go słyszeli…”
III generacja to my, reszta kościoła odbiorcy proroctw: “… a potwierdzone nam…”
.
Cała wiara przekazana
Wiara została przekazana najpierw przez Chrystusa Apostołom (I generacja).
Jan 14:26 Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.
Jan 15:26-27 26 Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego ja wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który wychodzi od Ojca, on będzie świadczył o mnie. 27 Ale i wy będziecie świadczyć, bo jesteście ze mną od początku.
Wiara miała być przekazywana w formie nauki kolejnym generacjom.
2 Tym. 2:2 A co słyszałeś ode mnie wobec wielu świadków, to powierz wiernym ludziom, którzy będą zdolni nauczać także innych.
Jezus przekazał naukę Apostołom (I generacja), Jan 14:26, Jan 15:26-27
Apostołowie swoim uczniom (II generacja), “…A co słyszałeś ode mnie wobec wielu świadków… “
Uczniowie kolejnym osobom (III generacja) “…to powierz wiernym ludziom…“
Kolejne osoby innym osobom (IV i dalsze generacje) “…którzy będą zdolni nauczać także innych…“
Co potwierdza Juda, przyrodni brat Pana Jezusa
Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.
.
Źródło wiary
Wiara poznawana jest przez rozumne studiowanie spisanego Słowa Bożego, przez naukę zawartych w nim prawd co jest jednoznaczne trzymaniem tych prawd w długotrwałej pamięci.
Rzym. 10:17 Wiara więc jest ze słuchania, a słuchanie – przez słowo Boże.
2 Tes. 2:14 Dlatego, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych nauk, o których zostaliście pouczeni czy to przez (naszą) mowę, czy przez nasz list.
1 Kor. 11:2 A chwalę was, bracia, za to, że we wszystkim o mnie pamiętacie i zachowujecie nauki tak, jak je wam przekazałem.
Judy 1:17 Wy zaś, umiłowani, pamiętajcie słowa wcześniej wypowiedziane przez apostołów naszego Pana Jezusa Chrystusa
2 Piotra 3:1-2 3 Umiłowani, piszę do was już ten drugi list. W nich przez przypominanie pobudzam wasz czysty umysł; 2 Abyście pamiętali słowa wcześniej wypowiedziane przez świętych proroków oraz przykazanie od nas, którzy jesteśmy apostołami Pana i Zbawiciela.
Rzym. 15:4 Wszystko bowiem, co przedtem napisano, ku naszej nauce napisano, abyśmy przez cierpliwość i pociechę z Pism mieli nadzieję.
.
Wnioski
Wiara została przekazana świętym raz. Objawienie jest skończone. Dalsze przekazywanie wiary odbywa się poprzez naukę kolejnych generacji wierzących. Przekazywanie wiary a także jej nauka i zrozumienie nie odbywa się za pomocą głsou w głowie. Przyswojenie nauki (wiary) jest procesem polegającym na jej zapamiętaniu i zrozumieniu. Spisane Słowo Boże jest jedynym źródłem objawienia.
.
.
Praktyczna aplikacja
2. Czasem przekazuje nie tylko wiarę, ale i jak ją zastosować w praktyce w moim prywatnym życiu – np. konkretnie sytuacja i co Bóg oczekuje w danej sytuacji ode mnie, abym zrobił. Nie jestem na tyle mądry, aby znać całą Biblię na pamięć, ale Bóg ja napisał i jeśli potrzebuję, to On mi przekazuje.
.
Refutacja
Aby wykazać błąd charyzmatyka odniesiemy się do wystarczalności Słowa Bożego, którego prawdy umożliwiają każdemu wierzącemu ich odpowiedzialne stosowanie, podczas gdy oświecenie Ducha Świętego nie jest rolą medium lecz umożliwia obiektywne dochodzenie do prawdy.
.
Wystarczalność Słowa
Słowo Boże zawiera wszelkie niezbędne komponenty potrzebne do zrozumienia czego w konkretnych sytuacjach Bóg oczekuje od chrześcijanina. Bóg daje nam wolność w podejmowaniu decyzji w sytuacjach, które nie są określone przez Słowo Boże. Rozważanie Słowa połączone z modlitwą prowadzi do zastosowania go w naszym życiu. Bóg czasem prowadził wielkich mężów Starego Testamentu, wskazywał im drogę, a nawet pokazywał, kto ma być żoną danego męża (jak w przypadku Izaaka czy Jakuba). Skoro zatem (mówią charyzmatycy). Bóg prowadził tak niektórych, to musi prowadzić w ten sposób wszystkich.
Po pierwsze – nadzwyczajne prowadzenie dotyczyło tylko nielicznych – tych mianowicie, którzy mieli centralną role w budowaniu Bożej historii zbawienia.
Po drugie – działo się to w czasach, gdy Boże objawienie jeszcze się nie wypełniło w Jezusie.
Po trzecie – nie czytamy w Biblii o mistycznym prowadzeniu „zwyczajnych wierzących”.
.
Odpowiedzialność człowieka
Kiedy wiara (nauka) zostanie przyswojona obowiązek zastosowania poselstwa biblijnego we własnym życiu spada na nas a nie na Ducha Świętego. Zawsze powinniśmy zadawać sobie pytanie:
„I co z tego? Co to ma wspólnego ze mną?”
W Drugim Liście do Tymoteusza Paweł pisze:
2 Tym. 3:16 Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości
Całe Pismo w jakiś sposób może być zastosowane w naszym życiu. Jest ono pożyteczne „do nauczania, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości”.
Nauczanie: doktryna czy nauka to zbiór zasad, leżących u podstaw naszego życia. I tak na przykład Biblia zawiera pewne nauki odnośnie małżeństwa i rodziny. Nauki te powinniśmy stosować w swoim życiu.
Wykrywanie błędów: demaskuje nasz grzech, ujawnia skryte zamysły, a tajemne zamiary wyprowadza na światło dnia. Wykrywanie błędów jest pierwszym skutkiem zastosowania nauczania biblijnego.
Poprawa: wykrywanie błędów prowadzi „do poprawy”, co wskazuje na odwrócenie się od grzechu, który został wykryty przez zastosowanie nauczania.
Wychowanie w sprawiedliwości: na skutek działania prawdziwej doktryny, nauczania, powstaje nowa droga sprawiedliwości. Takie jest praktyczne zastosowanie Słowa.
.
Dzieło Ducha
Potrzebna jest jeszcze jedna rzecz – oświecenie Ducha Świętego.
1 Kor. 2:12-14 12 My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane. 13 A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. 14 Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo.
Paweł powiada, że tylko Duch Święty może wskazać nam prawdę. Bez Ducha Świętego Biblia jest ksiągą zamkniętą. Duch Boży przynosi oświecenie – zrozumienie napisanych słów – ponieważ człowiek wierzący posiada Ducha Świętego, tego który inspirował autorów Pisma Świętego. Powinniśmy jednak pamiętać, że rolą Ducha Świętego jest oświecanie, a nie rola jakiegoś medium, które obdarza nas nowymi i wyjątkowymi „interpretacjami”, nie wymagającymi studiów. Duch Święty jedynie oświeca to, co pracowicie, zgodnie z odpowiednimi zasadami studiowaliśmy.
Efez. 1:17-18 17 Prosząc, aby Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia w poznaniu jego samego; 18 Ażeby oświecił oczy waszego umysłu, abyście wiedzieli, czym jest nadzieja jego powołania, czym jest bogactwo chwały jego dziedzictwa w świętych;
2 Piotra 3:16 Są w nich (listach Nowego Testamentu) pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które, podobnie jak inne Pisma, ludzie niedouczeni i nieutwierdzeni przekręcają ku swemu własnemu zatraceniu.
.
Wnioski
Wszystko co Bóg chce aby chrześcijanin zrobił w konkretnej sytuacji zostało już przekazane i jest opisane w Słowie Bożym. Jeśli czegoś nie ma w Słowie Bożym, Bóg daje nam wolność wyboru o ile nie jest to grzechem). Należy studiować i zapamiętywać prawdy Słowa Bożego aby móc je zastosować w życiu. Efektem tego jest wzrost duchowy. Nigdzie Pismo Święte nie naucza, że Bóg będzie dawał głos w głowie w celu praktycznego zastosowania Słowa Bożego w życiu. Charyzmatycy szukają drogi na skróty, przez co lądują w duchowym bagnie.
.
Uzupełnianie luk w pamięci
3. Czasem coś co wiem, ale zapomniałem, czasem coś czego nie wiem, ale w Biblii później to znajduję. Mógłbym pisać setki świadectw co Bóg mówi o konkretnej sytuacji, konkretne słowa.
.
Refutacja
W Słowie Bożym znajdujemy naukę o tym, że to ludzie przypominali braciom prawdy wiary a nie Bóg osobiście poprzez głos w głowie czy nowe objawienie zgodne ze Słowem Bożym. Przypomnienie to zawsze kieruje wierzących do Słowa Bożego a nie do wyczekiwania i wsłuchiwania się w domniemany Boży głos w głowie. Autoryzowane przez Boga środki przypominania to:
.
Kazania
1 Kor. 4:17 Dlatego to posłałem do was Tymoteusza, który jest moim umiłowanym synem i wiernym w Panu. On wam przypomni moje drogi w Chrystusie, jak nauczam wszędzie, w każdym kościele.
.
Dzieła teologiczne
2 Piotra 3:1-2 1 Umiłowani, piszę do was już ten drugi list. W nich przez przypominanie pobudzam wasz czysty umysł; 2 Abyście pamiętali słowa wcześniej wypowiedziane przez świętych proroków oraz przykazanie od nas, którzy jesteśmy apostołami Pana i Zbawiciela.
Judy 1:5 Chcę więc wam przypomnieć, chociaż już kiedyś o tym wiedzieliście, że Pan, który wybawił lud z ziemi egipskiej, potem wytracił tych, którzy nie uwierzyli.
2 Piotra 1:12 Dlatego nie zaniedbam zawsze wam o tych sprawach przypominać, chociaż je znacie i utwierdzeni jesteście w obecnej prawdzie.
.
Podsumowanie
Jeśli chrześcijanin czegoś nie wie, jego zadaniem jest studium Słowa Bożego. Jeśli chrześcijanin czegś zapomniał, jego zadaniem jest studium Słowa Bożego. Jeśli człowiek słyszy głos w głowie i nie jest to wytwór jego własnej wybujałej wyobraźni, powinien albo udać się do odpowiedniego specjalisty w celu zastosowania właściwej kuracji farmakologicznej lub behawiorystycznej, albo prosić Boga o uwolnienie spod wpływu demonicznego oraz błagać o zbawienie, gdyż prawdziwy chrześcijanin nie może mieć demona.
„Jeśli pozabiblijne proroctwa są niezgodne z nauką Pisma, są fałszywe. A jeśli zgodne, to są niepotrzebne” – John Owen
Zobacz w temacie
