Gal. 1:8-9 8 Lecz choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty. 9 Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Gdyby wam ktoś głosił ewangelię inną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty.
Zniekształcenie ewangelii
Ewangelia Jezusa Chrystusa zawsze jest zagrożona zniekształceniem. Została zniekształcona w ciągu stuleci poprzedzających Reformację Protestancką z XVI wieku. Została zniekształcona w niezliczonych innych punktach historii Kościoła i dziś jest często zniekształcony. Oto dlaczego Marcin Luter powiedział, że ewangelię należy bronić w każdym pokoleniu. Jest to centralny punkt ataku sił zła. Oni wiedzą, że jeśli potrafią pozbyć się ewangelii, mogą pozbyć się chrześcijaństwa.
Dwie strony ewangelii
Są dwie strony ewangelii, dobra nowina Nowego Testamentu: strona obiektywna i strona subiektywna. Obiektywna treść ewangelii jest osobą i dziełem Jezusa – kim On jest i czego dokonał w swoim życiu. Stroną subiektywną jest pytanie, w jaki sposób korzyści z pracy Chrystusa są przekazywane wierzącym. Tam na pierwszy plan wysuwa się doktryna usprawiedliwienia.
W reformacji zaangażowanych było wiele kwestii, ale zasadniczą sprawą, materialną kwestią reformacji, była ewangelia, zwłaszcza doktryna usprawiedliwienia. Nie było wielkiej różnicy między władzami Kościoła Rzymskokatolickiego a Reformatorami Protestanckimi w kwestii obiektywnej. Wszystkie strony zgodziły się, że Jezus jest Bogiem, Syn Boży z Maryi Dziewicy, i że żył życiem w doskonałym posłuszeństwi, umarł na krzyżu w zadość czyniącej śmierci i został wzbudzony z grobu.
Bitwa dotyczyła drugiej części ewangelii, strony subiektywnej, pytania o to, w jaki sposób korzyści Chrystusa są przykładane do wierzącego.
Reformatorzy wierzyli i nauczali, że jesteśmy usprawiedliwieni tylko przez wiarę. Wiara, jak powiedzieli, jest jedyną instrumentalną przyczyną naszego usprawiedliwienia. Mieli oni na myśli, że otrzymujemy wszystkie korzyści z pracy Jezusa, pokładając ufność w Nim samym.
Wspólnota rzymska nauczała także, że wiara jest koniecznym warunkiem zbawienia. Na przełomowym Soborze Trydenckim (1545-1563), który sformułował odpowiedź Rzymu na Reformację, władze rzymskokatolickie oświadczyły, że wiara daje trzy rzeczy:
- initium
- fundamentum
- i radix
Oznacza to, że wiara jest początkiem usprawiedliwienia, podstawą usprawiedliwienia i korzeniem usprawiedliwienia. Ale Rzym utrzymywał, że człowiek może mieć prawdziwą wiarę i nadal nie być usprawiedliwionym, ponieważ w systemie rzymskim było znacznie więcej wymagań.
W rzeczywistości rzymski pogląd na ewangelię, wyrażony w Trydencie, polegał na tym, że usprawiedliwienie odbywa się poprzez sakramenty. Początkowo odbiorca musi przyjąć i współpracować w chrzcie, przez który otrzymuje łaskę usprawiedliwiającą. Zachowuje tę łaskę, dopóki nie popełni grzechu śmiertelnego. Grzech śmiertelny nazywany jest “śmiertelnikiem”, ponieważ zabija łaskę usprawiedliwienia. Następnie grzesznik musi zostać usprawiedliwiony. Dzieje się tak poprzez sakrament pokuty, który Sobór Trydencki określił jako “drugą deskę” usprawiedliwienia dla tych, którzy dokonali rozbicia własnej duszy.
.
Różnica między chrześcijanami a rzymskimi katolikami
Podstawowa różnica była taka. Trent powiedział, że Bóg nie usprawiedliwia nikogo, dopóki prawdziwa sprawiedliwość nie znajdzie się w człowieku. Innymi słowy, Bóg nie ogłasza człowieka sprawiedliwym, jeśli nie jest sprawiedliwy. Tak więc, zgodnie z doktryną rzymskokatolicką, uzasadnienie zależy od uświęcenia osoby.
W przeciwieństwie do tego Reformatorzy stwierdzili, że usprawiedliwienie opiera się na przypisywaniu sprawiedliwości Jezusa. Jedyną podstawą, na której człowiek może być zbawiony, jest sprawiedliwość Jezusa, która jest mu przypisywana, kiedy wierzy.
To są dwa radykalnie różne poglądy na temat zbawienia. Nie dało się ich pogodzić. Jeden z nich to ewangelia. Drugi nią nie jest. Tak więc w Reformacji chodziło o ewangelię Jezusa Chrystusa. Chociaż Sobór Trydencki dokonał wielu doskonałych stwierdzeń o tradycyjnych prawdach wiary chrześcijańskiej, orzekł on, że zbawienie jedynie wiarą jest anatemą,
„Jeśli ktoś twierdzi, że wiara usprawiedliwiająca jest niczym innym jak ufnością w Boże miłosierdzie przebaczające grzech przez Chrystusa, albo że ta ufność jest jedyną rzeczą, przez którą jesteśmy usprawiedliwieni — niech będzie przeklęty”. – Sobór Trydencki kanon 12
Trydent zignorował wiele prostych nauk Pisma Świętego, takich jak
Rzym. 3:28 Tak więc twierdzimy, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa
.
Efez. 2:8-9 8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9 Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.
.
Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego
.
Rzym. 11:6 A jeśli przez łaskę, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. Jeśli zaś z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem.
.
Rzym. 3:20 Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.
.
Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
.
Efez. 1:7 W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski;
.
2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.
.
Gal. 2:20 Nie odrzucam łaski Boga. Jeśli bowiem przez prawo jest sprawiedliwość, to Chrystus umarł na próżno.
R. C. Sproul and Ligonier ministries, źródło
Dodatki do ewangelii
Według Rzymu aby zostać zbawionym osoba musi:
- Zostać ochrzczona
- Otrzymać eucharystię razem z innymi sakramentami,
- Musi być posłuszna zarządzeniom Kościoła Rzymskokatolickiego,
- Przedstawiać wielkie zasługi i chwalebne uczynki,
- Nie może umrzeć w jakimkolwiek grzechu śmiertelnym,
- Musi wierzyć w niepokalane poczęcie Marii
Rzym dodał również inne dewiacje do ewangelii:
- Naturalna teologia – zbawienie z dobrych uczynków bez wiary w Boga Pisma
- Skarbiec zasług – możliwość zakupu nadmiaru dobrych zasług pochodzących od świętych
- Msza – jako powtarzalna ofiara Chrystusa
- Czyściec – zaprzeczenie doskonałego dzieła uświęcenia dokonanego przez Chrsytusa
- Odpusty – zmazanie grzechów za pieniądze
- Rzymsko-katoliccy księża, kiedy są wyświęcani, są nazywani alter Christus (Drugi Chrystus)
- Sakramentale niebiblijne prawo do przebaczania grzechów
- Sakramentale niebiblijne prawo do udzielania sakramentu pokuty,
- Kontrola nad kanałami łaski przez sakramenty
„Nie możemy mieć rozejmu ani traktatu z Rzymską religią. Wojna! Wojna! Wojna z nią! Nie może być pokoju. Ona nie może mieć pokoju z nami, my nie możemy mieć pokoju z nią. Ona nienawidzi prawdziwego Kościoła, my możemy powiedzieć, że ta nienawiść jest odwzajemniona. Nie położymy ręki na jej księży, nie dotkniemy nawet włosa ich głów. Niech będą wolni. Ale będziemy dążyć do tego by zniszczyć ich doktrynę z powierzchni ziemi, ponieważ jest to doktryna demonów. O Boże, spraw by przepadł Kościół rzymskokatolicki i został pochłonięty w ogniu”. Ch. H. Spurgeon
Zobacz w temacie
- Doktryna podwójnego przypisania
- Katolicki innoewangelicyzm
- Sola Scriptura, Ewangelia i Kościół Rzymskokatolicki
- Poznaj zdrajców wiary
