O herezjach
Słowo herezja wywodzi się z języka greckiego (hairesis – wybór, zdanie, przekonanie) i już św. Paweł używał tego określenia w odniesieniu do fałszu, zgubnych nauk i odszczepieństwa
1 Kor. 11:19 Bo muszą być między wami herezje, aby się okazało, którzy są wypróbowani wśród was.
.
Gal. 5:20 Bałwochwalstwo, czary, nienawiść, niezgoda, zawiść, gniew, spory, kłótnie, herezje;
.
Tyt. 3:10 Heretyka po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj;
.
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Z czasem, kiedy pojęciem tym zaczął posługiwać się Kościół rzymskokatolicki, herezją zwykło się już nazywać wszelkie poglądy, także te poprawne w świetle Pisma Świętego, o ile odstępowały one od tradycji i dogmatów ogłoszonych przez sobory i papieży.
Nasuwa się zatem pytanie: jakie poglądy – z biblijnego punktu widzenia – można uznać za heretyckie?
Za heretyckie można uznać właśnie te poglądy, które są sprzeczne z Pismem Świętym, a Kościół przedstawia jako obowiązujące prawdy wiary. Herezji tych jest zatem sporo. My jednak przedstawimy te najważniejsze. W nawiasach referujących nauczanie biblijne podajemy skrótowe odnośniki do odpowiednich fragmentów Pisma Świętego, aby Czytelnik mógł sam – jeśli zechce – porównać poszczególne kościelne doktryny z tekstem Biblii. Cyfry w nawiasach przy referowaniu poglądów kościelnych oznaczają punkty Katechizmu Kościoła katolickiego.
Władza w Kościele
Kościół: Chrystus założył swój Kościół na fundamencie świętego Piotra.
Biblia: „Fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus” (1 Kor 3:11, por. 1 Piotra 2:4-8).
Kościół: Papież jest głową Kościoła.
Biblia: „Chrystus jest Głową Kościoła, ciała, którego jest Zbawicielem” (Efez. 5:23).
Kościół: Papież nazywa siebie Ojcem Świętym, przywłaszczając sobie tytuł należący do Boga.
Biblia: „Nikogo też na ziemi nie nazywajcie ojcem swoim [w sensie duchowym]; albowiem jeden jest Ojciec wasz, Ten w niebie” (Mat. 23:9, por. Dzieje 15:4).
Kościół: Papież jest nieomylny z tytułu swego urzędu. Dogmat ogłoszony na I soborze watykańskim w 1870 r.
Biblia: „Bóg jest wierny, a każdy człowiek jest kłamcą” (Rzym. 3:4). Apostoł Piotr nie uważał się za nieomylnego.
Kościół: „Święta Tradycja i Pismo św. stanowią jeden święty depozyt słowa Bożego” (Katechizm Kościoła Katolickiego, p. 97).
Biblia: „Daremnie mi jednak cześć oddają, głosząc nauki, które są nakazami ludzkimi. Przykazania Boże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki [tradycji] się trzymacie (…). Chytrze uchylacie przykazania Boże, aby naukę swoją zachować (…). Tak unieważniacie słowo Boże przez swoją naukę” (Marek 7:7-9, Marek 7:13).
Kościół: Duchownych obowiązuje bezprawnie wprowadzony przez papieża Grzegorza VII w 1079 r. celibat.
Biblia: „Biskup ma być mężem jednej żony (…), który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości, bo jeżeli ktoś nie potrafi własnym domem zarządzać, jakże będzie mógł mieć na pieczy Kościół Boży?” (1 Tym. 3:2, 1 Tym. 3:4-5).
.
Liturgia
Kościół: Ostatnia Wieczerza była rzeczywistą ofiarą.
Biblia: Ostatnia Wieczerza była posiłkiem paschalnym, a krew Chrystusa została przelana za grzech świata dopiero na Golgocie (Jana 1:29; 1 Piotra 2:24). Jezus nie ustanowił ofiary, lecz „pamiątkę” swojej śmierci (Łuk .22:19).
Kościół: „Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjonalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem” (p.1413).
Biblia: Chleb i wino są tylko symbolami ciała i krwi Jezusa. Dlatego też „ilekroć [wierzący]ten chleb jedzą, a z kielicha tego piją, śmierć Pańską zwiastują, aż przyjdzie” (1 Kor. 11:26). Chrystus nie jest więc obecny „z ciałem i krwią” pod postaciami chleba i wina, ponieważ „gdy złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej” (Hebr. 10:12). Można zatem mówić jedynie o jego duchowej obecności, „żeby przez wiarę zamieszkał w sercach waszych” (Efez. 3:17, por. Kol. 2:5).
Kościół: „Msza św. jest prawdziwą i właściwą ofiarą. Ofiara mszy św. jest w swej istocie równa ofierze krzyżowej” (Leon Rudloff, „Mała dogmatyka dla świeckich”, s. 154)
Biblia: Ofiara Chrystusa była wydarzeniem jednorazowym, a dogmat przeistoczenia sformułowany został ostatecznie dopiero w 1215 r. na IV soborze laterańskim. Zatem Chrystus „nie musi codziennie składać ofiar (…); uczynił to bowiem raz na zawsze, gdy ofiarował samego siebie” (Hebr. 7:27, por. Hebr. 9:24-26).
Kościół: Msza jest bezkrwawą ofiarą na odpuszczenie grzechów żywych i umarłych (p. 1367; 1414).
Biblia: „Bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia” (Hebr. 9:22; Kapł. 17:11).
.
Maria
Kościół: Maria, matka Jezusa, została niepokalanie poczęta, czyli zachowana od pierwszej chwili życia od grzechu pierworodnego (dogmat ogłoszony w 1854 r.). Jest w pełni święta, bo nigdy nie popełniła żadnego grzechu.
Biblia: „Jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli” (Rzym. 5:12, por. Rzym. 3:10; Rzym. 3:23). Nowy Testament ani jednym słowem nie mówi o bezgrzeszności Marii.
Kościół: Maryja była dziewicą przed, w trakcie i po narodzeniu Jezusa (p.496-511). Dogmat ogłoszony w 649 r.
Biblia: „Czyż nie jest to syn cieśli? Czyż matce jego nie jest na imię Maria, a braciom jego Jakub, Józef, Szymona i Juda? A siostry jego, czyż nie są wszystkie u nas?” (Mat. 13:55-56). Maria była więc dziewicą, ale tylko do momentu „urodzenia syna swego pierworodnego” (Łuk. 2:7).
Kościół: Maryja została wniebowzięta z ciałem i duszą (p. 966,974). Dogmat ogłosił papież Paweł VI w 1965 r.
Biblia: „Ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone. Oto tajemnice wam objawiam: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni w jednej chwili, w oka mgnieniu (…); umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni” (1 Kor. 15:50-52). Nastąpi to „w jednej chwili” i dotyczy również Marii.
Kościół: Marię należy tytułować: Orędowniczką, Wspomożycielką, Pomocnicą, Pośredniczką (p. 969).
Biblia: „Jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus” (1 Tym. 2:5). „Nikt nie przychodzi do Ojca – powiedział Jezus – tylko przeze mnie” (Jana 14:6, por. Mat. 11:28).
.
Zbawienie
Kościół: „Pełnię zbawczych środków osiągnąć można jedynie w katolickim Kościele” (p.816).
Biblia: „I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dzieje 4:12, por. Mat. 1:21).
Kościół: „Wyznanie grzechów wobec kapłana stanowi istotną część sakramentu pokuty” (p. 1456).
Biblia: Jedni drugim mamy odpuszczać swoje winy (Mat. 6:12), a ostatecznie grzechy mają być wyznawane bezpośrednio Bogu (Ezdr.. 10:11; Psalm 51; Izaj. 1:18).
Kościół: Czyściec to pojęcie oznaczające stan bolesnego oczyszczenia po śmierci. „Naukę wiary dotyczącą czyśćca sformułował Kościół przede wszystkim na Soborze Florenckim i na Soborze Trydenckim” (p. 1031).
Biblia: Czyściec nie istnieje. „Postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd” (Hebr. 9:27, por. 2 Kor. 6:2 ).
.
Podsumowanie
Jak widać, przykładów sprzeczności doktryn kościelnych z naukami Pisma Świętego jest sporo. A to przecież tylko niektóre herezje, które stoją w opozycji do nauki Chrystusa. Jedno jest pewne: Kościół, który uzurpuje sobie prawo głoszenia nauk sprzecznych z Pismem Świętym – nauczaniem Chrystusa – nie może prowadzić ludzi do Królestwa Bożego. Dokąd zatem ich prowadzi? Na manowce!
Na podstawie: źródło
