Zawodne „proroctwa”

utworzone przez | gru 27, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Biblijna definicja

Czym jest proroctwo wedug Słowa Bożego? To niezawodne, bezbłędne, autorytatywne, wiążące i obowiązujące Słowo pochodzące od Boga. Takiemu Słowu można a nawet trzeba ufać.

Według Izajasza Bóg potwierdza słowa Jego prawdziwych posłańców.

Izaj 44:26 Potwierdzam słowa swego sługi I spełniam radę swoich posłańców.

Według Jeremiasza prawdziwym prorokiem jest ten, którego wszystkie przepowiednie się sprawdzają.

Jer. 28:9 Ten prorok, który prorokuje o pokoju, dopiero będzie uznany za proroka, którego PAN posłał, gdy spełni się jego słowo.

Według Ezechiela Pan zawsze spełnia swoje wyrocznie.

Ezech. 12:25wyrzeknęsłowo, i wypełnięje, mówi panujący Pan.

Oto doskonały biblijny standard, dzięki któremu mamy pewność, że prowadzeni przez Ducha Świętego prorocy mówili czyste, prawdziwe I niezawodne słowa pochodzące wprost z ust Bożych.

2 Tym. 3:16 Całe Pismo jest natchnione przez Boga

2 Piotra 1:21 Nie z ludzkiej bowiem woli przyniesione zostało kiedyś proroctwo, ale święci Boży ludzie przemawiali prowadzeni przez Ducha Świętego.

Psalm 119:160 Podstawą twego słowa jest prawda

Psalm 12:6 Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.

Zatem prawdziwy prorok głoszący bezpośrednie objawienie Boga poznawany był po tym, że wszystkie jego proroctwa wypełniały się w najmniejszych detalach. Jeśli choć jeden najmniejszy detal proroctwa nie spełni się, osoba musi zostać uznana za fałszywego proroka. I tu pojawia się problem ruchu zielonoświątkowego..

Fałszywi prorocy

Prorok twierdzący, że mówi w imieniu Boga, gdy to co mówi okazuje się kłamstwem, prorok taki okazuje się fałszywy, sam Bóg mówi, że jest przeciwko takim prorokom. Słowo Boże wyraża się o tym bardzo jasno.

Ezech. 13:9 Wyciągnę swoją rękę przeciwko prorokom, którzy mają fałszywe widzenia i prorokują kłamliwie; w zgromadzeniu mojego ludu nie będą. Wpisani nie będą w poczet domu izraelskiego i do ziemi izraelskiej nie wejdą – i poznacie, że Ja jestem Wszechmocny Pan.

To bardzo poważne ostrzeżenie. Ostrzeżenie przed potępieniem i zatraceniem. Ostrzeżenie całkowicie lekceważone przez zielonoświątkowców.

Neomontaniści uznają, że Bóg daje ludziom proroctwa i objawienia i dziś. Czynią jednak różnicę między nieomylnymi proroctwami biblijnymi a tym co występuje w ruchu zielonoświątkowym. Twierdzą oni, że współczesne proroctwa mogą zawierać błędy, nieprawdziwe informacje a współcześni prorocy mogą się mylić a mimo wszystko nie czyni to z nich fałszywych proroków. Ustanowione przez Boga biblijne standardy nie dotyczą współczesnych proroctw.
.

Pozycja zielonoświątkowa

Broniąc stanowiska, że dzisiejsze proroctwa mogą być zawodne zielonoświątkowcy przywołują następujące fragmenty:

Rzym. 12:6 (BW) A mamy różne dary według udzielonej nam łaski; jeśli dar prorokowania, to niech będzie używany stosownie do wiary;

Interpretacja tego wersetu według doktryny charyzmatycznej jest następująca:

  • Bóg różnym ludziom daje różną ilość wiary, jednym więcej, innym mniej.
    .
  • Ludzie z darem proroctwa mają różną ilość wiary.
    .
  • Dokładność proroctw jest zależna od ilości wiary, im więcej prorok ma wiary, tym są bardziej dokładne i częściej się sprawdzają.
    .
  • Cytat naucza, że prorocy mogą się mylić, ich proroctwa mogą być zawodne, co nie czyni ich wcale fałszywymi prorokami.
    .

Refutacja herezji

Czy faktycznie mamy przyjąć doktrynę, iż słowa pochodzące od Boga mogą prowadzić wierzących na manowce, nie powinno się im w pełni ufać, trzeba być wobec nich ostrożnym, bo być może to nieprawda?

Rzym. 12:6 (textus receptus)  Mamy więc różne dary według łaski, która nam jest dana: jeśli ktoś ma dar prorokowania, niech go używa stosownie do miary (ἀναλογίαν analogian) wiary (τῆς πίστεως tēs pistēos)

ἀναλογία analogia – proporcja, miara, analogia, pochodna słów ἀνά i λόγος
ἀνά ana – gdy używany jako prefiks: po, do, w stosunku, znowu, wstecz
λόγος logos – słowo, Boże objawienie

πίστίς pistis – wiara, to, w co się wierzy, wierzenie
τῆς tēs – nieprzetłumaczalny na język polski przedimek określony; dodanie tego przedimka do słowa πίστίς pistis (wiara) zawęża znaczenie do jednej, konkretnej i określonej wiary; chodzi o wiarę przekazaną świętym przez Boga

Analogia (gr. ἀναλογία – odpowiedniość, podobieństwo) – orzekanie o pewnych cechach omawianego przedmiotu (rzeczy, osoby, pojęcia itp.) na zasadzie jego podobieństwa do innego przedmiotu (dla którego odpowiednie cechy są określone i znane) lub równoległości występujących pomiędzy nimi innych cech.

Właściwa interpretacja fragmentu

  • Proroctwa jakie występowały w czasie Apostołów miały być w całkowitej analogii (zgodności) z wiarą.
    .
  • Wiara według Słowa Bożego to doktryny przekazane ludziom przez Boga .

Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.

  • Proroctwa jakie mieli prorocy w czasach apostolskich miały być oceniane w stosunku do przekazanej przez Boga wiary, czyli poprzednich, spisanych proroctw; musiały być im odpowiednie, być z nimi w stuprocentowej zgodności.
    .
  • Jakość i niezawodność proroctw nie jest zależna od wiary proroka.
    .
  • Cytat nie podważa ustanowionego przez Pismo standardu niezwodności proroctw lecz go potwierdza; proroctwa to niezawodne, bezbłędne i zawsze się spełniające Słowo Boże.
    .
    .

Dola fałszywego proroka

A co z „prorokami” którzy wielokrotnie dobrze przepowiadali przyszłość, aczkolwiek zdarzało się im prorokować błędnie? W Starym Testamencie prorok nie spełniający choć raz tego standardu według przepisów Prawa powinien być uśmiercony jako zwodziciel.

5 Mojż. 5:20 Wszakże prorok, któryby sobie hardzie począł, mówiąc słowo w imieniu mojem, któregom mu mówić nie rozkazał i któryby mówił w imię bogów obcych, niech umrze prorok takowy.

5 Mojż. 18:22 Jeźliby co mówił on prorok w imię Pańskie, a nie stałoby się to, ani wypełniło, onoć to jest słowo, którego nie mówił Pan; z hardości to mówił prorok on, nie bójże się go.

5 Mojż. 13:1-5 1 Gdyby powstał między wami prorok, albo sny miewający, i ukazałciby znak, albo cud; 2 I stałby się on znak albo cud, o którym ci powiedział, a rzekłby: Pójdźmy za bogami obcymi, których ty nie znasz, a służmy im: 3 Nie usłuchasz słów proroka tego, ani tego, co sny miewa, gdyż was doświadcza Pan, Bóg wasz, aby wiedział, jeśli wy miłujecie Pana, Boga waszego, ze wszystkiego serca waszego, i ze wszystkiej duszy waszej. 4 Pana, Boga waszego, naśladujcie, i onego się bójcie, a przykazań jego strzegąc, i głosu jego słuchając, służcie mu, i przy nim trwajcie. 5 Ale prorok on, albo miewający sny, zabity będzie; bo to mówił, czem by was odwiódł od Pana Boga waszego, (który was wywiódł z ziemi Egipskiej, i odkupił cię z domu niewoli), aby cię zraził z drogi, którą przykazał tobie Pan, Bóg twój, żebyś nią chodził; a tak wykorzenisz to złe z pośrodku siebie

5 Mojż. 13:8-10 8 Nie ulegniesz mu ani go nie usłuchaszb; twoje oko nie zlituje się nad nim, nie zmiłujesz się nad nim ani nie ukryjesz go; 9 Ale koniecznie go zabijesz; najpierw twoja ręka będzie nad nim, by go zabić, a potem ręka całego ludu. 10 I ukamienujesz go na śmierć, ponieważ chciał odwieść cię od PANA, twego Boga, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu, z domu niewoli;

Dlaczego kłamliwe twierdzenie, że słowa wypowiadane przez człowieka są słowami Boga było karane w tak straszliwy sposób? Z tekstu wynika, że bez względu na intencje proroka, fałszywe proroctwa zawsze prowadzą do wypaczenia doktryn a w konsekwencji prowadzą do innych bogów. Złamanie III przykazania (2 Mojż. 20:7 nie będziesz brał imienia Pana, Boga twego na daremno) prowadzi do złamania II i I przykazania (2 Mojż. 20:3-4 3 Nie będziesz miał bogów innych przede mną. 4 Nie czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią.).

Fałszywe proroctwa tworzą fałszywe doktryny, kierują do fałszywego boga.

Ezech. 14:9 A jeśli prorok dał się zwieść i mówił słowo, (że to) ja, PAN, zwiodłem tego proroka. Wyciągnę na niego swoją rękę i zgładzę go spośród mego ludu Izraela

Jest to poważne ostrzeżenie, którego konsekwencją jest wieczne zatracenie. A ostrzega ono przed oskarżaniem Boga o zawodne proroctwa, o to, że prorok zawiódł i jego proroctwo się nie spełniło, ponieważ taka była wola Boża.
.

Podsumowanie

Prorokowanie według Biblii – jedna osoba zawsze prorokuje autorytatywne w całkowitej zgodzie ze Słowiem Bożym (przy czym należy pamiętać, że kanon jest zamknięty), przepowiednie zawsze i całkowicie i ze wszystkimi detalami się wypełniają. Prorok żyje świętym życiem, jest moralnie nienaganny. Jedna pomyłka w proroctwach czyni z człowieka fałszywego proroka.

Nikt współcześnie żyjący nie może uczciwie przyznać, że spełnia te kryteria. Dlatego też zielonoświątkowcy zmienili definicję proroctwa. Prorokowanie według  charyzmatyków jest zawodne, może zawierać błędy, to forma niewiążącej porady.

Komu bracie, siostro, przyjacielu zaufasz? Doskonałemu, kompletnemu i skończonemu proroctwu Biblii czy zielonoświątkowcom?

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email