Spis ludności według Łukasza kontra uczeni sceptycy

utworzone przez | sty 3, 2023 | Egzegezy, Teologia biblijna

“Geniusz” wyższego krytycyzmu

Łuk. 2:1-5 .

1. A w tych dniach wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat.

2. A ten pierwszy spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii.

3. Szli więc wszyscy, aby dać się spisać, każdy do swego miasta.

4. Poszedł też Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i z rodu Dawida;

5. Aby dać się spisać z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna.

Od kiedy dzięki (spłodzonej przez wyższą krytykę tekstu) teologii liberalnej ludzki rozum wtargnął do kościoła jako ostateczny sędzia spraw duchowych Pismo Święte uznane zostało za zwykły, pozbawiony Bożego natchnienia dokument.

Ponieważ nie Bóg lecz zwykli ludzie są autorami tekstów Biblii, siłą rzeczy musi ona być omylna. Wyznawcy doktryny omylności Pisma na poparcie swojej wiary atakują Słowo Boże w taki oto sposób:

“Jak Biblia może mieć rację, twierdząc, że wielki spis powszechny zarządzony przez cesarza Augusta w czasie narodzin Jezusa około 4-5 p.n.e. miał miejsce „kiedy namiestnikiem był Kwiryniusz”, skoro Kwiryniusz (lub Cyreniusz) nie został namiestnikiem aż do roku 6 n.e.?! Czy to nie jest wyraźny dowód na to, że Biblia myli się w sprawach historycznych?”

Nie. Odpowiedź poniżej.

Zaślepieni sceptycy

Radzimy wszystkim wierzącym, aby uświadomili sobie, że to, co właśnie usłyszeliśmy o Biblii to:

1. Błędny argument, z którym poradzili sobie chrześcijańscy uczeni: Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Bo jest napisane: On chwyta mądrych w ich przebiegłości (1 Kor. 3:19)

2. Sceptyczny argument oparty na błędnym rozumowaniu lub niekompletnych i/lub błędnie zinterpretowanych danych pozabiblijnych, przez ludzi w których bóg tego świata zaślepił umysły, w niewierzących, aby nie świeciła im światłość chwalebnej ewangelii Chrystusa, który jest obrazem Boga. (2 Kor. 4:4)

3. Głoszony przez osobę ostatecznie zaślepioną przez niewiarę w suwerenną zdolność Boga do zachowania Jego objawienia przed zepsuciem przez błędy, osobę która od początku odrzuca nieomylność, choć ma do dyspozycji wszystkie dowody, ponieważ patrzy na nie przez pryzmat sceptycyzmu (podając się za mądrych zgłupieli, Rzym. 1:17).

Co rzetelna nauka mówi o tekście Łukasza?
.

Cesarski dekret

werset 1 A w tych dniach wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat.

Dr John Elder [1] zauważa, że odkrycia archeologiczne dowodzą ponad wszelką wątpliwość, że regularna rejestracja podatników była cechą panowania rzymskiego i wykazał, że spis ludności przeprowadzano co 14 lat.

  • Duży papirus egipski, mówiący o spisach w latach 174-175 ne, odnosi się do dwóch poprzednich spisów, jednego w latach 160-161, a drugiego w latach 146-147, w odstępach czternastu lat.
    .
  • Znacznie wcześniejszy papirus, datowany na panowanie Tyberiusza [14-37 ne] podaje do wpisu żonę mężczyzny i osoby pozostające na jego utrzymaniu i najwyraźniej zawiera wzmiankę o spisie podatkowym sporządzonym w latach 20-21 n.e.
    .
  • Inny pokazuje rejestrację w czasie Nerona [62-63 n.e.]
    .
  • Kolejny wymienia osoby zwolnione z pogłównego w 41 roku panowania Augusta, który rozpoczął swoje panowanie w 27 roku p.n.e.
    .
  • Ponieważ August odnotowuje, że na początku swojego panowania zaczął organizować imperium, pierwszy spis ludności mógł mieć miejsce 23-22 p.n.e. lub 9-8 p.n.e; ten ostatni byłby spisem ludności, do którego odnosi się Ewangelia Łukasza

Dr Jack Finegan [2], profesor historii i archeologii Nowego Testamentu oraz dyrektor Instytutu Archeologii Palestyny w Pacific School of Religion w Berkeley, w Kaliforni, stawia pytanie, czy Rzymianie wprowadziliby procedury spisowe i podatkowe w Palestynie, gdy Herod Wielki rządził jako król Żydów? O tym, że nie zawahaliby się przed tym, świadczy porównanie z Apameą nad Orontesem w Syrii.

O autonomii tego miasta-państwa świadczy fakt, że biło ono własne monety, jednak to sam Kwiryniusz kazał przeprowadzić tam spis ludności. Na nagrobku znalezionym w Wenecji widnieje inskrypcja rzymskiego oficera imieniem Q. Aemilius Secundus. Twierdzi, że na polecenie P. Sulpiciusa Quiriniusa, którego nazywa legatus Caesaris Syriae, sam przeprowadził spis ludności Apamei, miasta-państwa liczącego 117 000 mieszkańców.

Jeśli chodzi o Heroda, Józef Flawiusz donosi, że w czasach, gdy Saturninus i Volumnius byli gubernatorami Syrii, Cezar August zdegradował go z „przyjaciela” (φιλος= amicus) do „poddanego”. Saturninus został wymieniony powyżej jako namiestnik Syrii w 9-6 p.n.e, a Volumnius był najwyraźniej z nim powiązany. W porównaniu z Apameą, a zwłaszcza od czasu zdegradowania Heroda przez Augusta, Palestyna z trudem byłaby zwolniona z wszelkich procedur spisowych i podatkowych, które chcieli wprowadzić Rzymianie.
.

Podwójne dowództwo Kwiryniusza

werset 2 A ten pierwszy spis (ἀπογραφὴ apografe) odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem (ἡγεμονεύοντος hegemoneunots) Syrii.

Archeolog dr Clifford Wilson pisze [3], że krytycy zakwestionowali biblijne twierdzenie, że Kwiryniusz [Cyreniusz po łacinie] był wówczas namiestnikiem Syrii i że był gubernatorem w czasie spisu, jaki miał miejsce czternaście lat później, czyli w 6 roku n.e.

Ale okazuje się, że Kwiryniusz był także wysokim urzędnikiem w środkowej Azji Mniejszej w 8 roku p.n.e. faktycznie dowodząc armią w Syrii. Wydaje się, że był w stanie odeprzeć lokalne powstanie, które prawdopodobnie opóźniło wprowadzenie pogłównego w Syrii na jakiś czas

Istnieje dobry powód, by sądzić, że Kwiryniusz faktycznie dwukrotnie sprawował dowództwo nad prowincja Syrii, która obejmowała Judeę jako jednostkę polityczną. Greckie wyrażenie hegemoneuo w Łukasza 2:2, które często tłumaczone jest jako „namiestnik”, tak naprawdę oznacza po prostu „przewodniczyć” lub „kierować.

  • Pierwszy raz miał miejsce, gdy prowadził działania militarne przeciwko Homonadensom w okresie między 12 a 2 rokiem p.n.e. Jego tytuł mógł nawet brzmieć „gubernator wojskowy”.
    .
  • Inskrypcja łacińska odkryta w 1764 r. potwierdza tezę, że Kwiryniusz sprawował władzę w Syrii przy dwóch różnych okazjach.
    .
  • Z pewnością w tym czasie obowiązywał podatek, a zatem całkiem możliwe, że przeprowadzono z nim spis ludności, którego szczegóły mogły być powszechnie znane w czasach Łukasza, ale teraz są dla nas stracone.

Uczeni wysunęli także szereg innych całkowicie realnych wyjaśnień, które nie przeczą a wręcz potwierdzają, że zapis Łukasa, a zatem cała Biblia jest w 100% godna zaufania. Dla nas jednakże głównym dowodem wiarygodności  Bibli jest sama Biblia a nie ludzkie dowody
.

Spis rodzinny

wersety 3-5 3. Szli więc wszyscy, aby dać się spisać, każdy do swego miasta. 4. Poszedł też Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i z rodu Dawida; 5. Aby dać się spisać z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna.

Na początku XX wieku odkryto papirus, który zawierał edykt G. Vibiusa Maximusa, rzymskiego namiestnika Egiptu, stwierdzający:

“Ponieważ zbliża się rejestracja gospodarstw domowych, konieczne jest nakazanie wszystkim, którzy z jakiegokolwiek powodu przebywają poza swoim okręgiem, aby wrócili do własnego domu,w celu wykonywania zwykłych czynności podatkowych…” [4]

Ten sam papirus potwierdza również twierdzenie Łukasza, że człowiek, który podróżował do miejsca pochodzenia, musiał zabrać ze sobą rodzinę, aby mógł być należycie policzony przez władze rzymskie (Łuk. 2:5). W dokumencie czytamy:

“Rejestruję Pakebkisa, syna urodzonego mi i mojej żonie, Taasiesowi i Taopisowi w 10-tym roku panowania Tyberiusza Klaudiusza Cezara Augusta Germanika Imperatora [cesarza] i proszę o wpisanie na listę imienia mego wspomnianego syna Pakebisa” [5] 

To rzuca światło na to, dlaczego Józef, idąc do Betlejem, musiał zabrać ze sobą żonę w zaawansowanej ciąży. Takie odkrycia spowodowały, że nieżyjący już dr George A. Barton, profesor literatury biblijnej i języków semickich w Bryn Mawr i były dyrektor American School of Oriental Research w Jerozolimie, skomentował:

“Stwierdzenie Łukasza, że Józef udał się z Nazaretu do Betlejem, ponieważ był z domu i rodu Dawida, aby zapisać się z Marią (Łuk 2:4-5), okazuje się być w ścisłej zgodzie z przepisami rządowymi, ponieważ teraz znam ich z papirusów.” [6]

Dodatkową kwestią jest fakt, że słowo „zapis” w edykcie G. Vibiusa Maximusa to ἀπογραφὴ apographe w języku greckim (uniwersalny język wschodniej części Cesarstwa Rzymskiego). To jest dokładnie to słowo użyte w Łukasza 2:2, przetłumaczone jako „opodatkowanie”, nie w sensie opodatkowania, ale w sensie zapisywania się lub rejestrowania do celów podatkowych [7]
,

Wnioski

Wywodząca się z wyższej krytyki tekstu teologia liberalna wszelkimi sposobami stara się obalić prawdziwość i prawdomówność Pisma Świętego. Zdecydowana większość uczonych skupionych w tych kręgach odrzuca natchnienie [8] przyjmując naturalistyczny koncept powstawania ksiąg Bibliii. To właśnie jest przyczyną, dla której stawiają przewrotne pytania, które mają za cel podważyć dzieło natchnienia przez Ducha Świętego w życiu autorów poszczególnych Ksiąg.

Jednakże zawsze, za każdym razem gdy Pismo jest atakowane w sposób naukowy, rzekome dowody przedstawiane przez wyższych krytyków zostają obalone. Jest to smutny obraz rzeczywistości ludzi, którzy idąc na potępienie starają się podważyć sąd Boży nad nimi poprzez podważenie wiarygodności Pisma. Jedni kwestionują proste fakty historyczne zawarte w Biblii (jak ten o spisie w Ew. Łukasza), inni negują cuda Jezusa, jeszcze inni podważają dzieło stworzenia:

“Pozdrawiam kreacjonistów, od następnego roku (niekoniecznie od początku) zacznie się intelektualna rzeź waszych pseudoortodoksyjnych baśni na chwałę Jezusa Chrystusa. Amen! Żelazem będę wypalał wasze przekonania, a im mocniej hałasujecie, tym mocniej będę palił...” [9]

Żelaznym prętem wypalane będą spisane na Bożą chwałę mity o stworzeniu i to przez najwyższych funkcjonariuszy protestanckich uczelni teologicznych. Ci, którzy mieli stać murem w obronie Słowa, dokonają nad nim rzezi. Jednakże nie mamy tu złudzeń. Bóg zachowa Swoje Słowo. Wszelkie próby podważenia autorytetu Pisma będą tak samo skuteczne jak “obalona” została wyrażona przez Ewangelię Łukasza prawda o spisie powszechnym za Kwiryniusza.

Idącym na zatracenie życzymy jedynie upamiętania

1 Kor. 1:20 Gdzie jest mądry? Gdzie uczony w Piśmie? Gdzie badacz tego świata? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości tego świata?
.
Dzieje 13:10 …O, synu diabła, pełny wszelkiego podstępu i przewrotności, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! Czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana?
.
2 Piotra 2:17 Oni są źródłami bez wody, obłokami pędzonymi przez wicher, dla których mroki ciemności zachowane są na wieki.

Na podstawie źródło

Przypisy

[1] John Elder, 1960. Prorocy, bożki i kopacze. Indianapolis/Nowy Jork: Bobbs-Merrill Co., s. 159-60
[2] Jack Finegan, 1964. Handbook of Biblical Chronology. Princeton, NJ: Princeton University Press, s. 237
[3] Clifford Wilson, 1980. Rocks, Relics and Biblical Reliability. Grand Rapids, MI: Zondervan, s. 116
[4] C.M. Cobern, 1929. The New Odkrycia archeologiczne i ich wpływ na Nowy Testament. Nowy Jork i Londyn: Funk & Wagnalls, s. 47; Unger, MF 1962. Archeologia i Nowy Testament. Grand Rapids, MI: Zondervan, s. 64
[5] R.T.  Boyd, 1991. World’s Bible Handbook. Grand Rapids, MI: World Publishing, s. 415
[6] G.A.Barton,  1917. Archeologia i Biblia. Filadelfia: American Sunday-School Union, s. 435
[7] Unger, 1962: 64, n. 17
[8] Natchnienie to akt, w którym Bóg prowadził autorów Pisma, dając im Jego słowa w tym samym czasie w pełni używając ludzkiego elementu wewnątrz człowieka w celu stworzenia Pisma.
[9] Źródło: Janusz Kucharczyk, wykładowca na WBST, mitolog, pisownia i interpunkcja zachowane, pogrubienia dodane

Zobacz w temacie

 

Print Friendly, PDF & Email