Spis treści
Słowem wstępu
Jest kilka rzeczy ogólnych, które trzeba najpierw powiedzieć o użyciu słowa „wszyscy”. W normalnym użyciu ma ono dwa znaczenia. Może oznaczać albo „cała ilość czegoś” albo „z każdego rodzaju”. Mogę powiedzieć, że w Piśmie nie więcej niż jeden raz na dziesięć słowo to oznacza „całą ilość czegoś”! Zazwyczaj słowo to używane jest w znaczeniu „z każdego rodzaju”. Np.
Łuk .11:42 dajecie dziesięcinę z mięty, ruty i z każdego (πᾶν pan) ziela
– w rzeczywistości użyte tu słowa znaczą „wszystkie ziela” ale tłumacze przekładają to jako „każdy rodzaj ziela” co jak myślimy jest poprawne
Jan 12:32 A ja, jeśli będę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich (πάντας pantas) do siebie
– oczywiście nie cały ludzki rodzaj zostanie pociągnięty do Chrystusa. W tym miejscu „wszyscy” może oznaczać tylko ludzi wszelkiego rodzaju.
Dzieje 2:17 I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie (πᾶσαν pasan) ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny.
– nasze doświadczenie wyraźnie wskazuje na to, że nie na wszystkich ludzi wylany został Duch Święty. „wszelkie ciało” może oznaczać tu tylko ludzi wszelkiego rodzaju – nie tylko Żydów.
Dzieje 10:12 Były w nim wszelkie (πάντα panta) czworonożne zwierzęta ziemskie, bestie, gady i ptaki nieba.
– znowu dosłowne znaczenie to „wszystkie zwierzęta”, ale tłumacze prawidłowo przekładają to jako zwierzęta „wszelkiego rodzaju”.
Konkluzje
Możemy wyciągnąć trzy wnioski:
1. Słowo „wszyscy” oznacza często „niektórzy z każdego rodzaju”
2. Słowo „wszyscy” może oznaczać „każdego z danego rodzaju”. Jest oczywiste, że w Rzym. 5:18 „wszyscy ludzie” oznacza „wszyscy usprawiedliwieni” lub „wszyscy wierzący”.
Rzym. 5:18 Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie
3. Kiedy proroctwa ST mówią, że nawrócą się „wszystkie narody”, NT wskazuje iż chodzi tu o Bożych wybranych z każdego narodu.
.
Obalenie doktryny Arminianizmu
Chcę przejść do fragmentów często używanych przez tych którzy chcą dowodzić, że Chrystus umarł za cały rodzaj ludzki.
.
Boża wola powszechnego zbawienia
1 Tym. 2:4-6 4. Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. 5. Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus; 6. Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie.
Być może najważniejszym z tych fragmentów jest 1 Tym. 2:4-6. Na podstawie tych wersetów wyciąga się taki wniosek:
Jeśli Bóg chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni, to Chrystus musiał umrzeć za wszystkich. Tutaj mówi się o tym, że Bóg chce aby wszyscy ludzie byli zbawieni, a więc Chrystus musiał umrzeć za wszystkich.
Znów natykamy się na to niejednoznaczne słowo „wszyscy”. Jeśli znaczy ono „ludzie z każdego rodzaju” to przyznajemy, że ten argument jest słuszny. Jeśli zaś oznacza ono „cały rodzaj ludzki” to zaprzeczamy, że Bóg chce zbawić wszystkich. O woli Bożej możemy myśleć w dwojaki sposób. To jest:
a) Jego zamysł wobec nas – to co Bóg chce abyśmy my robili i
b) Jego zamysł wobec siebie – to co On chce uczynić
Jeśli w tym wersecie Boża wola oznacza to „co Bóg chce aby czynili ludzie” to apostoł mówi tutaj, że Bóg chce, aby cały rodzaj ludzki sięgnął po właściwe środki zbawienia. Ale ogromna część ludzkości żyła i umarła bez poznania tego zbawienia, bo Opatrzność nie udzieliła im tych środków łaski! Tak więc „wszyscy ludzie” w najlepszym przypadku może oznaczać „wszyscy, którzy słyszeli Ewangelię”. W żadnym wypadku nie może oznaczać całego rodzaju ludzkiego.
Jeśli zaś z drugiej strony Boża wola oznacza „to co zamierza zrobić Bóg”. Wtedy możemy powiedzieć, że to musi się stać. Bóg czyni wszystko, co zechce (Psalm 115:3). Jeśli więc „wszyscy” oznacza cały rodzaj ludzki to każdy człowiek będzie zbawiony (jeśli nie, to Bóg doznał porażki w swoich zamysłach, co jest nie do pomyślenia).
Uważamy, że Boża wola tutaj oznacza „to co On zamierza uczynić”, wiemy więc, że musi się wydarzyć. Pytamy więc: co może oznaczać tu „wszyscy ludzie” skoro jest oczywistym, że nie wszyscy będą zbawieni. Wyrażenia „wszyscy ludzie” Paweł używa tu w znaczeniu „wszelkiego rodzaju ludzie żyjący w czasach głoszenia Ewangelii”. Środki łaski i granice kościoła rozciągają się teraz na cały świat. Dlatego też modlimy się za ludzi wszelkiego rodzaju (za królów i za wszystkich przełożonych), bo Pan zbawia teraz wszystkich, nie tylko Żydów.
Zauważ, że mowa jest tu o dwóch rzeczach:
a) Bóg chce żeby niektórzy z wszelkiego rodzaju ludzi byli zbawieni i doszli do poznania prawdy
b) Po prostu nie jest wolą Bożą, aby cały rodzaj ludzki doszedł do poznania prawdy, co jasno wynika z takich fragmentów jak
Psalm 147:19-20 19. Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi. 20. Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
.
Mat. 11:25-26 25. W tym czasie Jezus powiedział: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te sprawy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlętom. 26. Tak, Ojcze, gdyż tak się tobie upodobało.
.
Dzieje 14:16 Za czasów minionych pozwalał on, aby wszystkie narody chodziły własnymi drogami.
.
Kol .1:26 Tajemnicę, która była ukryta od wieków i pokoleń, ale teraz została objawiona jego świętym;
.
Dzieje 17:30 Bóg wprawdzie pomijał czasy tej nieświadomości, teraz jednak nakazuje wszędzie wszystkim ludziom pokutować;
Dla wszystkich tych powodów, zaprzeczamy, że „wszyscy” w tym fragmencie Pisma może oznaczać „cały rodzaj ludzki”. Może to jedynie oznaczać niektórych ludzi z każdego rodzaju, za których Jezus rzeczywiście złożył okup – werset 6 Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie. Jest to zgodne z tym co zostało powiedziane w Rzym. 5:9 Tym bardziej więc teraz, będąc usprawiedliwieni jego krwią, będziemy przez niego ocaleni od gniewu
.
Boża wola powszechnego zachowania
2 Piotra 3:9 Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.
Przejdźmy teraz do następnego fragmentu często używanego na poparcie uniwersalnego odkupienia – 2 Piotra 3:9.
W wersecie tym czytamy, że Bóg nie chce aby ktokolwiek zginął i Bóg chce aby wszyscy przyszli do upamiętania. Skoro ludzie przychodzą do upamiętania tylko przez śmierć Chrystusa, to musiał On umrzeć za wszystkich.
Nie potrzeba zbyt wiele, by na to odpowiedzieć. Apostoł mówi tutaj o „nas”. O kogo chodzi? Z kontekstu tego listu wynika, że są to ci:
- Którym darowane zostały drogie i największe obietnice
.
1:4 Przez to zostały nam dane bardzo wielkie i cenne obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, uniknąwszy zepsucia, które wskutek pożądliwości jest na świecie.
. - Którzy nazwani zostali „umiłowanymi”
.
3:1 Umiłowani, piszę do was już ten drugi list. W nich przez przypominanie pobudzam wasz czysty umysł;
. - Którzy nie są szydercami
.
3:3 Przede wszystkim to wiedzcie, że w ostatecznych dniach przyjdą szydercy, którzy będą postępować według swoich własnych pożądliwości
. - Których w swoim pierwszym liście apostoł nazywa „wybranymi”
.
1:2 Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa. Łaska i pokój niech się wam pomnożą.
. - Których w swoim pierwszym liście apostoł nazywa „ludem nabytym”
.
2:9 Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości;
Twierdzić, że ponieważ Pan nie chce, aby ktokolwiek z tych rodzajów ludzi zginął, to chce, aby wszyscy ludzi przyszli do upamiętania jest z pewnością niemądre! Werset ten wyraźnie oznacza, że ci wszyscy to Jego wybrani, z których Bóg nie chce aby ktokolwiek zginął.
.
Chrystusa skosztowanie śmierci za wszystkich
Hebr. 2:9 Ale widzimy Jezusa, który stał się niewiele mniejszy od aniołów, ukoronowanego chwałą i czcią za cierpienia śmierci, aby z łaski Boga zakosztował śmierci za wszystkich.
Kolejnym jest tekst z Hebr. 2:9 gdzie jest powiedziane że Chrystus zakosztował śmierci za każdego. Słowo każdy (człowiek) często używane jest w znaczeniu „każdy z danego rodzaju”. Np.
a) 1 Kor. 12:7 A każdemu jest dany przejaw Ducha dla wspólnego pożytku – jest jasne że każdy znaczy tu tych, którym te dary zostały dane
b) Kol. 1:28 Jego to głosimy, napominając każdego człowieka i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby każdego człowieka przedstawić doskonałym w Chrystusie Jezusie. – jest jasne, że chodzi tu tylko o tych, którym Paweł głosił
I w tym miejscu kontekst wskazuje na to kim są ci, za których Chrystus zakosztował śmierci. Są to (Hebr. 2):
– synowie – wers 10 Wypadało bowiem temu, dla którego jest wszystko i przez którego jest wszystko, aby, doprowadzając wielu synów do chwały, wodza ich zbawienia uczynił doskonałym przez cierpienie.
– uświęceni – wers 11 Zarówno bowiem ten, który uświęca, jak i uświęceni, z jednego są wszyscy.
– Jego bracia – wers 11 Z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi
– dzieci, które dał Mu Bóg – wers 13 Oto ja i dzieci, które dał mi Bóg.
– wyzwoleni – wers 15 I aby wyzwolić tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie podlegali niewoli
To za każdego z nich Chrystus zakosztował śmierci. Jako że żadnego z tych opisów nie można zastosować do kogokolwiek kto pozostaje w niewierze, każdy (człowiek) nie może oznaczać tutaj całego rodzaju ludzkiego.
.
Wszyscy, za których umarł Chrystus
2 Kor. 5:14-15 14.Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli.15.A umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony.
Werset ten miałby oznaczać, że Chrystus umarł za wszystkich, którzy byli umarli. Ale apostoł mówi tu po prostu, że wszyscy, za których Chrystus umarł byli umarli, a teraz żyją w Nim. Chodzi tu tylko o wierzących, o wszystkich wierzących. Chrystus za nich umarł i został wzbudzony z martwych. To jest prawda, która dotyczy tylko wierzących.
Kiedy apostoł mówi: „a zatem wszyscy umarli”, śmierć o której mówi nie jest śmiercią z powodu grzechu, w którym pogrążeni są wszyscy ludzie śmiercią duchową. Apostoł chce wskazać na to, że ci wszyscy, za których Chrystus umarł są teraz martwi dla grzechu i żyją dla Niego. Nie ma tu nic o uniwersalnym odkupieniu, ale o śmierci Chrystusa, która jest skuteczna w konkretnych ludziach żyjących świętym życiem!
.
Wszyscy ożywieni w Chrystusie
1 Kor. 15:22 Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.
Werset ten nie może być użyty na potwierdzenie tego, że Chrystus umarł za wszystkich, co wynika jasno z faktu, iż w wersecie 23 Paweł pisze o zmartwychwstaniu o tych, którzy są w Chrystusowi, a w wersecie 20 o tych, których Chrystus „jest pierwiastkiem”.
wers 23 Ale każdy w swojej kolejności, Chrystus jako pierwszy plon, potem ci, którzy należą do Chrystusa, w czasie jego przyjścia
Z całą pewnością nie można tych rzeczy powiedzieć o wszystkich ludziach. Apostoł mówi tutaj o wierzących z których wszyscy umarli w Adamie i z których wszyscy zostali ożywieni w Chrystusie.
.
Dar usprawiedliwienia dla wszystkich
Rzym. 5:18 Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie.
– Jest to werset często przez niektórych używany na poparcie poglądu, że śmierć Chrystusa przyniosła życie wszystkim ludziom. Moglibyśmy krótko powiedzieć, że „wszyscy ludzie” w drugiej części tego wersetu mogą być rozumiani tylko jako ci, którzy rzeczywiście ten dar otrzymali. Opisani są oni w wersecie 17 jako ci, którzy „otrzymują obfitość łaski” jako ci „którzy królować będą w życiu przez Jezusa Chrystusa” a w wersecie 19 jako ci, którzy „dostąpili usprawiedliwienia”.
wers 17 Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa.
.
wers 19 Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stało się sprawiedliwymi.
Żadna z tych rzeczy nie może być powiedziana o całym rodzaju ludzkim.
Ale skoro ten werset tak często przywoływany jest jako argument, przestudiujemy cały ten fragment bardziej szczegółowo. Mówi się, że pomiędzy Chrystusem a Adamem zachodzi podobieństwo.
wers 14 Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść.
Niektóre rzeczy, które zrobił Chrystus są podobne do tych, które zrobił Adam (jednocześnie Paweł wskazuje na to, że jest wiele różnic pomiędzy Adamem a Chrystusem
wersy 15-17 15. Lecz z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski. Jeśli bowiem przez przestępstwo jednego [Adama] wielu umarło, tym obficiej spłynęła na wielu łaska Boga i dar przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa. 16. A z darem nie jest tak, jak z tym, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Wyrok bowiem jest z powodu jednego przestępstwa ku potępieniu, ale dar łaski z powodu wielu przestępstw ku usprawiedliwieniu. 17. Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa.
Widzimy więc, że nie możemy uznawać tego podobieństwa za zupełne. Porównanie to dotyczy raczej tego, że to co zrobił Adam wpłynęło nie tylko na niego, ale i na innych; tak też i to co zrobił Chrystus dotyczyło nie tylko Jego samego, ale także innych. Nie twierdzi się tu, że „wszyscy” dotknięci tym, co zrobił Adam to te same osoby co „wszyscy” objęci działaniem Chrystusa. Jest to jasne z następujących powodów:
- Pismo mówi o Chrystusie jako o potomstwie kobiety (1 Mojż. 3:15). Wynika więc z tego, że nie może On reprezentować także potomstwa węża, które jest różne od potomstwa kobiety. Innymi słowy Chrystus nie może reprezentować całego potomstwa Adama.
. - W Jana 17:9 sam Jezus wskazuje na to, że nie jest On reprezentantem wszystkich ludzi wywodzących się od Adama
. - W Hebr. 7:22 Chrystus nazwany jest reprezentantem tych, którzy znaleźli się w nowym przymierzu. To nowe przymierze nie stało się udziałem całego potomstwa Adama
. - Z Izaj. 53:5-6 jasno wynika, że Chrystus miał cierpieć za innych. Pismo wskazuje na to, że niektórzy będą sami cierpieć za swoje winy. Chrystus nie jest więc reprezentantem całego rodzaju ludzkiego wywodzącego się z Adama
- Nie jest możliwe, by Chrystus reprezentował kogokolwiek na próżno. Jeśli więc jest reprezentantem wszystkich, to Jego działania w stosunku do potępionych dokonały się na próżno.
. - Jeśli Bogu spodobało się dzieło Jego Syna – a tak było – to musiałby On upodobać sobie wszystkich na rzecz których to dzieło się dokonało. Ale Bóg nie ma upodobania we wszystkich ludziach. Chrystus nie mógł więc reprezentować wszystkich ludzi.
. - To, że Chrystus nie mógł reprezentować wszystkich ludzi, tak jak reprezentował ich Adam, ukazują te fragmenty Pisma: Mat. 20:28; 26:28; Jan 10:15; 17:9; Dzieje 20:28; Rzym. 8:33
John Owen, Ograniczone odkupienie
Zobacz w temacie
