Hebr. 1:2-8 2 W tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez swego Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego też stworzył światy; 3 Który, będąc blaskiem jego chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z naszych grzechów przez samego siebie, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach; 4 I stał się o tyle wyższy od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię. 5 Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem? I znowu: Ja będę mu Ojcem, a on będzie mi Synem? 6 I znowu, gdy wprowadza pierworodnego na świat, mówi: Niech mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boga. 7 O aniołach zaś mówi: On czyni swoich aniołów duchami, a swoje sługi płomieniami ognia. 8 Lecz do Syna mówi: Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości jest berło twego królestwa.
Spis treści
Czy autorzy Nowego Testamentu uważali, że Jezus był Bogiem?
Niektórzy krytyczni uczeni powiedzieliby nie – Jezus nie był Bogiem. Jezus, jak twierdzą, jest właśnie przedstawiany jako zwyczajny człowiek, który otrzymał wyjątkową rolę, jako główny wysłannik i przedstawiciel Boga. On jest Mesjaszem ale nie Bogiem.
Oczywiście chrześcijanie (historycznie mówiąc) nie zgodziliby się z takim twierdzeniem. Tak Jezus jest Mesjaszem ale także dzieli się tożsamością bożą i słusznie przyznaje całą chwałę i cześć należną Bogu.
Fragmenty świadczące o Boskości
Jeśli chodzi i wykazanie boskiego statusu Jezusa z Pisam Świętego zwróćmy uwagę na następujące teksty
Jan 1:1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo.
1 Jana 5:20 A wiemy, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali prawdziwego Boga, i jesteśmy w tym prawdziwym, to jest w jego Synu, Jezusie Chrystusie. On jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym.
Jan 8:58 Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham był, ja jestem.
1 Kor. 8:6 To dla nas jest jeden Bóg, Ojciec, z którego wszystko, a my w nim, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko, a my przez niego
Są to miejsca najczęściej wskazywane w debatach i dyskusjach na temat boskości Jezusa.
.
Przeoczany fragment
Jest jednak fragment, który jest często przeoczany w takich dyskusjach, które określają boski stan Jezusa tak samo mowi o tym jak każdy z powyższych fragmentów (jeśli nie bardziej). Fragmentem tym jest pierwszy rodział Listu do Hebrajczyków. Jest to jeden z najlepszych (i najbradziej przeoczanych) fragmentów, które demonstrują boskość Jezusa.
List do Hebrajczyków jest napisany do żydowskich ludzi, którzy są pogrążeni w tekstach i tradycjach Starego Testamentu. Nic dziwnego, że autor stara się wykazać boskość Jezusa odwołując się do kilku fragmentów Starego Testamentu (siedmu dokładnie).
Przez zastosowanie tych fragmentów ze Starego Testamentu, autor skutecznie przyznaje Jezusowi trzy cechy charakterystyczne, które tylko Bóg posiada: on jest twórcą, on sam musi być czczony i on rządzi iświatem i podtrzymuje wszechświat. Można by rzec z całą pewnością, że cechy te uwydatniały boskość Jezusa dla Żyda z I wieku.
.
Jezus jest Stwórcą
Hebr. 1:2 „Bóg przemówił do nas w osobie Syna… przez Niego również stworzył wszystko”
Być może najważniejszą cecha Boga, która czyni go Bogiem jest to, że jest twórcą wszystkich rzeczy. Bóg nie jest oczywiście stworzeniem, ale zawsze istniał. Z definicji sam Bóg nie jest stworzony, ale na pewno jest stwórcą wszystkich rzeczy.
Autor Listu do Hebrajczyków jasno umieszcza Jezusa na stronie „twórcy” stworzenia
Potem używa Psalmu 102 w stosunku do Jezusa :
Psalm 102:25-27 25 Ty dawno założyłeś fundamenty ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk. 26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione. 27 Ale ty zawsze jesteś ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
W pierwotynym kontekście Psalm 102 nawiązywał do Boga i Jego twórczości w Genesis. Teraz autos stosuje je do Jezusa.
.
Jezus zasluguje na kult
Hebr. 1:6 Niech mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boga
Autor Listu do Hebrajczyków czyni Jezusa przedmiotem kultu, nawet przez aniołów. Dla wierrnego Żyda cześć jest dla Jahwe i tylko dla Niego. W istocie jest to serce żydowskiego monoteizmu. Żadni inni bogowie, ani idole, żadne stworzenie nie powinno otrzymać kultu. Tylko jeden prawdziwy Bóg ma otrzymywać kult.
Nawet aniołowoie mimo ich chwały i wspaniałości nie byli obiektem kultu. Kiedy ludzie próbują wielbić aniołow są wyraźnie przeklinani.
Obj. 19:10 I upadłem mu do nóg, aby oddać mu pokłon, lecz powiedział mi: Nie rób tego, bo jestem sługą razem z tobą i twoimi braćmi, którzy mają świadectwo Jezusa. Bogu oddaj pokłon, bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.
.
Jezus suwerenni króluje
Hebr. 1:8 Lecz do Syna mówi: Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości jest berło twego królestwa.
Ostatnia cechą Boga (którą będziemy tu obesrwować) jest to, że On sam rządzi światem i podtrzymuje wszechświat. Nie można tego powiedzieć o istotach, ludziach ani o aniołach – oni tego nie robią.
Tak, prawdą jest, że kiedyś wierzący będą rządzić z Chrystusem w pewien sposób (właściwie ten temat został poruszony w 8 rozdziale Listu do Hebrajczyków), ale będziemy uczestniczyli w tym tylko w zasadzie na mocy naszego zjednoczenia z Chrystusem – sam Chrystus trzyma wszechświat.
Hebr. 8:7-8 7 Gdyby bowiem to pierwsze było nienaganne, to nie szukano by miejsca na drugie. 8 Tymczasem, ganiąc ich, mówi: Oto nadchodzą dni, mówi Pan, gdy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze.
Autor przypisuje ten atrybut do Jezusa cytując Psalm 45
Psalm 45:6 „Twój tron o Boże na wieki wieków…”
Zauważ, że tytuł „O Boże” jest postrzegany jako odniesienie do Jezusa. Podobnie władza Jezusa znajduje się w
Psalm 110:1 „Usiądź po mojej prawicy, aż położę twoich wrogów jako podnóżek pod twoje stopy.”
W końcu rozdział Listu do Hebrajczyków pełni jednoznaczne wyrażenie boskości Jezusa. On jest stwórcą. On ma być czczony. On rządzi i podtrzymuje wszystko przez słowo Jego mocy.
Tłumaczyła Anna Kaczmarek
