Spis treści
Rys historyczny
Reformacja przywróciła światu Ewangelię zbawienia z łaski przez wiarę (Rzym. 11:6; 3:20; 28; Gal. 2:16; 21; Efez. 1:7; 2:8-9; 2 Tym. 1:9; Tyt. 3:5), gdzie dobre uczynki są owocem nawrócenia lecz nie jego przyczyną (Efez. 2:10; Tyt. 2:7; 14; Hebr. 10:24; Jakuba 2:26). Misterny plan szatana zwodzenia wszystkich ludzi fałszywą nadzieją został zagrożony a siedzący na swoim watykańskim tronie diabeł zawrzał gniewem i zawył w nienawiści do prawdy Słowa Bożego.
W celu przywrócenia starego porządku zatracenia również zwołany został Sobór Trydencki (1545–1563) który odrzucił chrześcijańską Ewangelię a Protestantów przeklął na wieki setką anatem (więcej tutaj). Chrześcijan należało zgładzić z powierzchni ziemi, podjudzeni przez papieża władcy uznający przywództwo bożka z Watykanu rozpoczęli okres krwawych katolicko-protestanckich wojen religijnych, z których największą i najbardziej brutalną była niesławna Wojna Trzydziestoletnia (1618-1648).
Jednakże wojna teologiczna rozpoczęła się o wiele wcześniej. W 1540 roku we wrześniu czyli 23 lata po przybiciu 90 tez Marcina Lutra i narodzinach Reformacji powstaje Zakon Jezuitów – rzymskokatolicka organizacja misyjna – założony przez hiszpańskiego księdza Ignacego Loyolę i ukształtowany przez Papieża Pawła III. Jezuici to zaprzysiężeni wrogowie Chrześcijaństwa, działający na polu politycznym, militarnym i teologicznym, którzy infiltrowali środowiska protestanckie w celu jego zniszczenia. Największym bohaterem jezuickiej agendy stał się Jakub Arminiusz, człowiek, jak się po czasie okazało, dzięki któremu w ciągu 400 lat protestantyzm upadł.
Dziś dzięki teologicznej spuściźnie Arminiusza tzw. „protestanci” (a tak naprawdę remonstranci) całym sercem odrzucają doktryny łaski (Totalna deprawacja; Usilna i bezwarunkowa elekcja; Limitowane odkupienie; I nieodparta łaska; Przetrwanie świętych), gdzie Bóg od początku do końca jest suwerenem zbawienia, wybiera do niego konkretne osoby wedle własnego uznania doprowadzając do chwały wszystkich tych, za których Chrystus umarł nie gubiąc po drodze nikogo. Wierzy się raczej w suwerenną wolę wolnego człowieka, który może zechcieć przyjąć łaskę lub ją odrzucić kiedykolwiek tylko uzna to za stosowne, w możliwość utraty zbawienia, w Mesjasza – zbawiciela wszystkich ludzi mimo wszystko wysyłającego wielu z nich na zatracenie (to jest właśnie przeklęty jezuicki kryptomolinizm czyli Arminianizm).
Cel papistów był od początku jasno określony: ponowna jedność całego kościoła (jedność w eklektycznej herezji, która prawdy Ewangelii nie może tolerować). Aby go osiągnąć Watykan musiał uporać się z ważnym problemem psychologicznym. Otóż, całkiem słusznie, Reformacja, zatem i poszczególni członkowie kościołów, uznawali papiestwo – czyli każdego papieża – za biblijnego Antychrysta. Katolicy znaleźli w tej doktrynie słaby punkt i skutecznie go wykorzystali.
.
Dwie interpretacje tekstu Daniela 9
Wers 24
24. Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na wstrzymanie (וְלַחְתֹּם֙ welahtom) widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego (וְלִמְשֹׁ֖חַ קֹ֥דֶשׁ קָֽדָשִֽׁים welimszoah kodesz kadaszim)
| Millenializm | Amillenializm |
| Święte miasto dosłownie reprezentuje fizyczną Jerozolimę, lud zaś naród Izraela
Tygodnie oznaczają dni liczone w latach (jest to złamanie zasady dosłowności tekstu). Jeden tydzień to 7 lat. Namaszczenie Najświętszego odnosi się do miejsca w fizycznej Świątyni, co potwierdza użycie wyrażenia welimszoah kodesz kadaszim w Starym Testamencie:
Częściowe wypełnienie proroctwa nastąpiło w 69 tygodniu:
Całkowite wypełnienie proroctwa nastąpi po 70 tygodniu gdy nastanie Królestwo Milenijne (między tygodniami następuje nieokreślona przerwa czasowa, to czysta eisegeza), gdzie będzie miało miejsce:
|
Święte miasto metaforycznie reprezentuje Kościół, lud zaś chrześcijan 7 to liczba przymierza Boga z Jego ludem; 10 to liczba pełni. 70 symbolizuje zatem wypełnienie przymierza Jahwe — przymierza z Abrahamem i jego potomstwem Namaszczenie Najświętszego odnosi się do Osoby Mesjasza, co potwierdza najbliższy kontekst czyli wers 26:
Zgodnie z dalszym kontekstem w 69 tygodniu nastąpi:
|
Już na pierwszy rzut oka widzimy, że interpretacja wyrażenia namaszczenie Najświętszego jest kluczowa w rozumieniu powyższego fragmentu co równocześnie wpływa bezpośrednio na dalszą analizę. Jeśli przyjąć, że chodzi tutaj o miejsce w Świątyni niemożliwym jest odniesienie tekstu Daniela do czasów Mesjasza, ponieważ w tamtym okresie Świątynia stała na swoim miejscu, w niej zaś znajdowało się wszelkie żydowskie religijne sacrum czyli ołtarz, tabernakulum, przyrządy itd.
Łatwiejszym sposobem tłumaczenia jest amilenializm, w Chrystusie nastał kres przestępstwa, sprawiedliwość wyszła poza ramy państwa Izrael i ogarnęła cały świata, co jest konkretnie przewidziane przez proroctwa eschatologiczne (por. Izaj. 11:4; Mal. 4:6; Obj. 2:27; 12:5; 19:15). Chodzi o zniesienie przestępstwa w odniesieniu do Kościoła, (por. Psalm 32:2; Rzym. 4:8; 5:15-18)
.
Wers 25
25. Dlatego wiedz i zrozum, że od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.
| Millenializm | Amillenializm |
|
Przedział czasowy zaczyna się od dekretu perskiego władcy Astarksesa dotyczącego odbudowy Jerozolimy, ok 445 B.C (Neh. 2:1-8) do czasów Królestwa Mesjasza
W sumie to 483 lata (brakuje 9 lat do rzeczywistej daty) |
7 to liczba przymierza Boga z Jego ludem; 10 to liczba pełni. 70 symbolizuje zatem wypełnienie przymierza Jahwe — przymierza z Abrahamem i jego potomstwem. 70 tygodni to okres od nakazu odbudowy Jerozolimy do Jezusa Chrystusa, jako okres wypełnienia przymierza. W tym okresie przymierze (7) zostanie spełnione (10). Zrozumienie 70 tygodni nie jest kwestią obliczania dat i liczb. W zasadzie nie jesteśmy zainteresowani żonglowaniem datami i obliczaniem lat kalendarzowych. To, że trwa około 575 lat, nie ma znaczenia. Ten jeden okres 70 tygodni kończy się wydarzeniem, w którym, zgodnie z wersetem 24., dokonuje się sześć rzeczy, zakończenie występku, itd.
|
Różnica pojawi się w dalszej części tekstu a dotyczyć będzie konkretnie ostatniego tygodnia po śmierci Mesjasza. Millenializm błędnie interpretuje ten okres jako literalne 7 lat odnosząc go do Wielkiego Ucisku jaki nastąpi po czasie pogan, Amillenializm konsekwentnie stosując symboliczną interpretację tekstu interpretuje ostatni tydzień jako czas Kościoła.
.
Wers 26
26. A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.
| Millenializm | Amillenializm |
|
Książe, czyli Mesjasz, zostanie zabity za grzechy ludzi, których zbawi, mowa o zastępczej śmierci Chrystusa Książe z drugiej części wersu nie jest Księciem Mesjaszem lecz Antychrystem Lud księcia księcia to nie chrześcijanie lecz rzymscy legioniści. Antychryst będzie pochodził z jednego z krajów znajdującego się obecnie na terytorium dawnego Imperium Rzymskiego. Z dużym prawdopodobieństwem można je odnieść się do obecnej Unii Europejskiej. Ponadto Antychryst będzie musiał potwierdzić pochodzenie z plemienia Judy i z rodu Dawida. W innym przypadku Żydzi byliby bardzo nieufni w stosunku do niego już od samego początku. Spustoszenia i powodzie odnoszą się do okresu intensywnych plag, jakie zostaną wylane przez Boga pod koniec Wielkiego Ucisku, (użycie słowa שֶׁטֶף szetef – powódź – odnosi się do wylania Bożego gniewu np. w Dan. 11:22 i Nahuma 1:8) |
Książe, czyli Mesjasz, zostanie zabity za grzechy ludzi, których zbawi, mowa o zastępczej śmierci Chrystusa Książę z drugiej części wersu to Chrystus. Ponieważ Chrystus panuje nad wszystkimi narodami świata w Kościele (Psalm 22:28) należy rozumieć, iż zniszczenie Jerozolimy dokonane ręką Rzymian było Bożym sądem. W ten sposób zostały zniesione fizyczne ofiary, zgodnie z Hebr. 8:13 Spustoszenia i powodzie odnoszą się do militarnej agresji Imperium Rzymskiego które pod dowództwem Flawiusza Wespazjana unicestwiło państwo Izrael |
Jest oczywistym, że Rzymianie zniszczyli Świątynię w Jerozolimie co wstrzymało składanie ofiar ze zwierząt. Jednakże z wersu 27 wynika szereg argumentów potwierdzających odniesienie drugiej części tego fragmentu do czasów przyszłych.
Wers 27
27. Utrwali przymierze z wieloma przez jeden tydzień. A w połowie tego tygodnia sprawi, że ustanie ofiara spalana i ofiara z pokarmów, a przez mnóstwo obrzydliwości uczyni spustoszenie aż do końca, i wyleje się to, co postanowione, na tego, który ma być spustoszony.
| Millenializm | Amillenializm |
|
Ostatni tydzień czyli 7 lat to okres Wielkiego Ucisku w przyszłości. Ponieważ proroctwo Daniela dotyczy narodu Żydowskiego a obecnie mamy czasy pogan, należy rozumieć, iż nastąpił czas przerwy do momentu aż do Królestwa wejdzie pełnia pogan (Rzym. 11:25). Ostatni tydzień rozpocznie się w chwili zbawienia ostatniego poganina. Antychryst zawrze na 7 lat pakt z Izraelem rozumianym jako państwo, w połowie tego okresu traktat zostanie zdradziecko unieważniony, Antychryst obróci się przeciw Żydom. Antychryst zasiądzie w rzeczywistej, odbudowanej Świątyni podając się za Boga (2 Tes. 2:3-4). („utrwali przymierze”) odnosi się do Antychrysta i do przymierza, które zawrze z Izraelem na końcu świata, kiedy w końcu 70. tydzień przychodzi. Okres 3,5 roku zgadza się z innymi tekstami Pisma odnoszącymi się do czasu Wielkiego Ucisku (por. Dan. 7:25; Obj. 11:2-3; 12:14; 13:5; Mat. 24:21) |
Zniszczenie miasta przez ludność Księcia odnosi się do zniszczenia Jerozolimy przez Rzymian pod rządami generała Tytusa w 70 r. n.e.
Zabicie Mesjasza i Jego nie posiadanie niczego (jak to jest w oryginale hebrajskim) jest ukrzyżowaniem Jezusa. Miało to miejsce w 70. tygodniu, który to 70. tydzień to „jeden tydzień” wersetu 27; to właśnie śmierć Mesjasza czyni ten tydzień 70. tygodniem, to znaczy tygodniem wypełnienia przymierza Bożego. Pierwsza część wersetu 27 odnosi się do Mesjasza, Jezusa: „Utrwali (וְהִגְבִּ֥ירwehigbir – potwierdzić, utrwalić, wzmocnić) – To Jezus Mesjasz, który utrwala Boże przymierze „jeden tydzień”. To Jezus Mesjasz kładzie kres wszystkim ofiarom Starego Testamentu przez swoją jedyną ofiarę z Siebie na krzyżu w połowie 70. tygodnia (por. Hebr 10). Jeśli ktoś pyta o resztę 70. tygodnia, to jest to, co należy do pierwszego przyjścia Jezusa po Jego śmierci, a mianowicie okresu Jego zmartwychwstania, wniebowstąpienia i wylania Ducha w dniu Pięćdziesiątnicy. Na podstawie tego fragmentu można by słusznie uzasadnić twierdzenie, że koniec 70. tygodnia to zniszczenie Jerozolimy w 70 r.n.e. Wtedy właśnie definitywnie objawiło się nowe przymierze jako wypełnienie starego przymierza Egzegetycznie niepoprawne jest mówienie „on” w wersecie 27a w odniesieniu do „księcia” w wersecie 26, a tym samym dochodzenie do wniosku, że chodzi o Antychrysta. Faktem jest, że podmiotem wyrażenia w wersecie 26 nie jest „książę”, ale „lud księcia”, czyli Rzymianie, którzy zniszczyli Jerozolimę w 70 r. n.e. Jedynym, głównym tematem całego proroctwa jest „Książę Mesjasz” i dlatego to do Niego „on” odnosi się w wersecie 27a. Jezus, „Książę Mesjasz”, uczynił dokładnie to przy swoim pierwszym przyjściu: potwierdził przymierze z wieloma. Przymierze jest przymierzem Boga z Abrahamem i Izraelem, przymierzem, które Izrael naruszył, jak Daniel gorzko lamentował w swojej modlitwie, przymierzem, o którego dochowania Daniel błagał jednak Boga. Jezus potwierdził to przymierze swoją śmiercią i objawił je w pełnej rzeczywistości jako obejmujące nie tylko wybranych Żydów, ale także pogan. |
Genetyczny Izrael, czy Kościół
Według milenialistów Kościół nie może być Izraelem Bożym, i jako dowód podawany tutaj jest tekst Galacjan. Argumenty są następujące:
A) Wiemy iż tamtejszy Kościół został zaatakowany doktrynalnie przez judaizujących, którzy nakazywali obrzezanie jako warunek wstępny zbawienia. Twierdzili oni stanowczo, iż aby stać się chrześcijaninem trzeba najpierw zostać włączonym do społeczności żydowskiej, stać się naśladowcą Mojżesza i zachowywać zakon w postaci restrykcji żywieniowych oraz świąt (por. Gal. 2:3-5; 19-21; 3:1-3; 4:9-11; 21; 5:2-4; 12; Dzieje 15:5; 15:24 – List do Galatów został napisany między 49 a 50 A.D. zaraz po Pierwszym Synodzie Jerozolimskim piętnującym judaizujących).
Gal. 6:14-16 14. Co do mnie, nie daj Boże, abym się miał chlubić z czegoś innego, jak tylko z krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego świat jest ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. 15. W Chrystusie Jezusie bowiem ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie. 16. A na tych wszystkich, którzy będą postępować według tej zasady, niech przyjdzie pokój i miłosierdzie, i na Izraela Bożego.
B) Wyrażenie Ta zasada odnosi się do chlubienia z krzyża Pana Jezusa. Dalsza część wersu ma charakter soteriologiczny i odnosi się do śmierci dla świata i życia w Chrystusie (ci którzy są żywi w Chrystusie są martwi dla żywiołów świata, por. Kol. 2:20). Ta zasada zatem odnosi się do osób zbawionych. Argumentacja Pawła jest następująca
a) istnieje pewna zasada umożliwiająca identyfikację osób zbawionych
b) jest to śmierć dla świata i życie w Chrystusie, wewnętrzna duchowa przemiana
c) nie jest to obrzezanie czyli zewnętrzny akt religijny
d) przynależność narodowa nie ma wpływu na zbawienie
e) pokój i miłosierdzie (zbawienie) dotyczy tak nawróconych pogan (chlubiących się z krzyża acz nieobrzezanych), jak i nawróconych Żydów (Izrael Boży)
C) Teologia przymierza rozumie Izrael Boży jako cały kościół (wierzący Żydzi i wierzący poganie). Według słów Apostoła błogosławieństwo spada na dwie grupy logiczne
1. Wszyscy wyznający zasadę wiary (Żydzi i poganie czyli Kościół – Nowy Izrael)
oraz
2. Izrael Boży.
Wnioski: Przyjęcie takiej interpretacji skutkuje błędem logicznym, z którego wynika istnienie grupy osób będących poza kościołem a jednocześnie zbawionych. Należy zatem odrzucić rozumienie Izraela Bożego jako Kościół. Jest to raczej część Kościoła (druga część to wierzący wywodzący się z pogan).
Wyrażenie Kościół jest nadrzędne zakresowo w stosunku do wyrażenia Izrael Boży, ponieważ cały Izrael Boży to Kościół, lecz nie cały Kościół to Izrael Boży. W związku z tym wszyscy wyznający tę zasadę wiary to Kościół minus Izrael Boży.
Kościół – Izrael Boży = chrześcijanie z pogan
Refutacja milenializmu
καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ τοῦ Θεοῦ kai epi ton Israel tou Theou – καί nie jest tutaj spójnikiem łącznym ale intensyfikującym i wyjaśniającym (Chrysostom, Theodoret, Luter, Kalwin, Pareus, Cornelius a Lapide, Calovius, Baumgarten, Koppe, Rosenmüller, Borger, Winer, Paulus, Olshausen, Baumgarten-Crusius, Wieseler, i inni). Ci, którzy chodzą pod panowaniem Ducha, ogłoszeni są prawdziwymi Izraelitami Bożymi, a nie Żydami, którzy noszą imię Izrael, ale w rzeczywistości są tylko dziećmi Abrahama według ciała. Werset należy tłumaczyć następująco
A na tych wszystkich, którzy będą postępować według tej zasady, niech przyjdzie pokój i miłosierdzie, na samego Izraela Bożego.
Wiara Reformatorów
Jako amillenialiści Reformatorzy opierali swoje przekonanie o prawidłową egzegezę tekstu Daniela 9:24-27. Posłuchajmy świadectwa o wierze Reformatorów:
„Na początku lat 1590. Arminiusz stał się znajomym, a niektórzy powiedzieliby, że wielbicielem jezuity, kardynała o nazwisku Robert Bellarmine. Bellarmine był zaangażowany w jeden z innych frontów bitewnych związanych z Reformacją. W tym czasie jedno z największych pól bitewnych dla armii jezuitów znajdowało się w dziedzinie eschatologii.
.
Gdy chrześcijanie na całym świecie zaczęli sami czytać Biblię, dla wielu z nich stało się oczywistym, że Kościół katolicki zajmuje ważne miejsce w proroctwach. Nauka, że „Tajemnica, Babilon Wielki, Matka Nierządnic” z Obj. 17:5 była w rzeczywistości papistycznym Kościołem Rzymu, zyskiwała na popularności.
.
W 1590 r. Jezuita Francisco Ribera zaczął pisać komentarze wyjaśniające Pisma Święte, które wyraźnie nauczały o Kościele katolickim jako elemencie systemu Antychrysta. W szczególności Ribera napisał komentarz w 1590 r., który nadał tekstowi Daniela 9:27 zupełnie nowy charakter. Ribera stał się pierwszym teologiem od ponad 1 500 lat, który nauczał, że „ten” w Daniela 9:27, który potwierdził przymierze i położył kres ofierze, był w rzeczywistości „Antychrystem”, a nie Mesjaszem.
.
Od czasu śmierci Chrystusa było jednolitym nauczaniem Kościoła, że „tym”, który na Krzyżu położył kres wszystkim ofiarom, był Jezus Chrystus. Ale jezuici musieli stworzyć NOWEGO Antychrysta, który nie był tak łatwo utożsamiany z Rzymem. Tworząc koncepcję siedmioletniego ucisku, przeniesionego w przyszłość, Ribera był w stanie odwrócić uwagę od najbardziej rażącego Antychrysta, który miał swoją siedzibę w Rzymie.
.
Pomysły Ribery zostały wzięte i rozwinięte przez kardynała Roberta Bellarmine’a, który rażąco nauczał, że Paweł, Jan i Daniel nic nie prorokowali o Rzymie. Możemy zauważyć, że Bellarmine miał skłonność do słynnego błędu.
.
To kardynał Bellarmine, jako inkwizytor, zagroził Galileuszowi tak przekonująco, że naukowiec cofnął się o swoje odkrycia, że Ziemia faktycznie poruszała się wokół Słońca! Bellarmin został następnie ogłoszony przez Kościół Rzymski „świętym”. „
.
Augustus Toplady, źródło
List Barnaby
Jest to wczesnochrześcijańskie dzieło, którego powstanie datowane jest na lata między 70 a 200 A.D. Wprawdzie sam Barnaba był premilenialistą (wierzył w porwanie kościoła przed nastaniem Millenijnego Królestwa), jednak w tym samym czasie był supersesionistą i wierzył, że Kościół zastąpił Izrael i jest Nowym Izraelem. Barnaba udowadnia swoje wierzenia używając alegorycznej hermeneutyki stąd interpretuje on odbudowę Świątyni w sposób duchowy. Według autora listu nową Świątynią jest każdy wierzący, któremu grzechy zostały odpuszczone a Bóg mieszka w nim osobiście.
Rozdział XVI – Fałszywa nadzieja
.
6..Ale zapytajmy, czy świątynia Pana istnieje. Tak! ona istnieje, gdzie On sam powiedział, że zrobi i udoskonali ją. Ponieważ jest napisane, „A po ukończeniu tygodnia, świątynia Boga będzie zbudowana w chwale imienia Pana”7..Odkrywam, zatem, że świątynia istnieje. Dowiedzmy się, w jaki sposób będzie odbudowana w imię Pana. Zanim uwierzyliśmy w Boga zwyczajem naszego serca był upadek i słabość, jak świątynia, rzeczywiście zbudowana rękami, ponieważ była pełna bałwanów, i była domem demonów, przez robienie rzeczy, które były przeciwne Bogu.
8..”Ale to będzie zbudowane w imieniu Pana” Teraz uważajcie, aby świątynia Pana mogła być budowana w chwale. Dowiedzmy się, w jaki sposób. Kiedy otrzymujemy odpuszczenie naszych grzechów, i kładziemy naszą nadzieję w Imieniu, stajemy się nowymi, będąc stworzeni znowu od początku, gdzie Bóg prawdziwie mieszka w nas, w miejscu pobytu którym my jesteśmy.
Bezpośrednia konkluzja
10. To jest duchowa świątynia budowana dla Pana.
Teologia zastąpienia Barnaby stanie się kamieniem milowym teologii amillenializmu (żadnego porwania kościoła, żadnego millenijnego królestwa Chrystusa). Zgodnie z logiką autora וְלִמְשֹׁ֖חַ קֹ֥דֶשׁ קָֽדָשִֽׁים welimszoah kodesz kadaszim tłumaczone jako namaszczenie Najświętszego nie może odnosić się do Miejsca Najświętszego w rzeczywistej i materialnej Świątyni w czasie Wielkiego Ucisku, ponieważ Świątynią są wszyscy wierzący. Rozumiemy zatem, że Barnaba interpretuje ten fragment jako namaszczenie Mesjasza, tak więc konsekwentnie Książę Mesjasz zawierający przymierze z ludźmi to Jezus, który znosi powtarzalne świątynne ofiary. Jednakże z drugiej strony Barnaba nauczał iż Królestwo Millenijne będzie rzeczywiste, co stoi w logicznej sprzeczności z jego konkluzjami. Skoro bowiem mowa o fizycznej domenie i namacalnym panowaniu Chrystusa, potrzebna jest Świątynia, w której będzie On zasiadał jako Najwyższy Kapłan.
I tak oto błąd Ojca Kościoła w swojej dalekiej konsekwencji dał w ręce papistom narzędzie umożliwiające zadanie skutecznego (choć nie śmiertelnego ciosu) Reformacji. Łatwo wyobrazić sobie w jak przebiegły sposób watykańscy agenci, dowodząc że tekst Daniela 9:27 naucza o przyszłym Antychryście przenosili ciężar dyskusji na soteriologię powołując się na zasadę analogii. Skoro Reformatorzy mylili się w jednym aspekcie teologii i papież nie jest Antychrystem, to mogą mylić się także co do soteriologii i zbawienie rzeczywiście jest tak z łaski jak i z uczynków.
Efektem całego teologicznego zamieszania jest współczesne skundlone pseudochrześcijaństwo, nie protestantyzm lecz remonstrantyzm, zadowalające się byle ochłapem rzuconym przez agentów Watykanu, idące na każdy możliwy kompromis z rzymską nierządnicą. W Polsce także, wystarczy zobaczyć czym zajmuje się łże-kalwinista Jego Ekscelencja Ksiądz Mateusz Wichary i jego świta otwarcie twierdząca (w osobie księdza-pastora Leszka Wakuły), że ewangelia Rzymu oraz ta tzw. protestancka to jedno i to samo (więcej w artykułach Ksiądz Mateusz Wichary, ekumeniczny zdrajca wiary, Poznaj zdrajców wiary oraz Pięćdziesiąt twarzy Baptystów).
.
Potwierdzamy iż papież to antychryst
1 Jana 2:18 Dzieci, to już ostatnia godzina i jak słyszeliście, że antychryst ma przyjść, tak teraz pojawiło się wielu antychrystów. Stąd wiemy, że jest już ostatnia godzina
Choć trudnym byłoby przyjęcie doktryny iż papież to przewidziany przez Pismo Antychryst, z całą stanowczością wyznajemy, iż każdy Vicarius Fili Dei jest jednym z wielu antychrystów jacy przyszli na ten świat. Jako amillenialiści i jednocześnie wierni wyznawcy doktryn łaski (przez niektórych nazwanych Kalwinizmem) czyli ortodoksyjnego Chrześcijaństwa uznajemy każdego papieża za dziecko i sługę szatana, zwodziciela głoszącego inną ewangelię, duchowego ojca ekumenicznego, czyli odstępczego kościoła, każdego zaś, kto uprawia z nim spirytystyczny i demoniczny nierząd za podobnego mu syna zatracenia.
Odrzucamy jezuicki kryptomolinizm potocznie znany jako Arminianizm oraz jego bękarta, pentekostalizm czyli zielonoświątkowstwo rozumiejąc iż są to ukute w samym sercu piekła antychrześcijańskie doktryny będące raczej kultem suwerennego człowieka niż Boga. Odrzucamy heretycki koncept wolnej woli w ujęciu soteriologicznym oraz fałszywe cuda i znaki jak mówienie niezrozumiałym bełkotem, łże-proroctwa i pseudouzdrowienia.
Wojna, Bracia i Siostry, wojna po wsze czasy z fałszywą ewangelią.
Sola gratia, sola fide..
Zobacz w temacie
- Jan Kalwin: Papież to Antychryst
- Papież, następca Chrystusa czy poganin i Antychryst?
- Katolicki innoewangelicyzm
- Grzech zielonoświątkowstwa
- Wewnętrzny wróg
- Nowe Niebo i Nowa Ziemia
