Ewangelia

Najpierw wyjaśnijmy sobie słowo – „Ewangelia”. Słowo to znaczy dosłownie – „Dobra Nowina”.

Używano tego słowa szczególnie w wojskowych określeniach. „Dobra Nowina” czyli „Zwycięstwo”. Używano tego słowa na określenie wielkiego ważnego zwycięstwa (militarnego, królewskiego). Słowo to ma bardzo wzniosłe konotacje.

Ewangelia Mateusza najprawdopodobniej powstała między 45 – 70 rokiem naszej ery. Była ona skierowana do narodu żydowskiego. Zarówno do Żydów wierzących w Jezusa Chrystusa jak i do niewierzących. Ewangelia Mateusza najprawdopodobniej została napisana w języku hebrajskim lub aramejskim. Istnieją także argumenty, że mogła być pisana oryginalnie w języku greckim ale skierowana do hellenistycznych Żydów. Tego do końca nie wiemy. Wśród teologów nie ma co do tego stuprocentowej pewności.

Jeśli chodzi o kolejność pisania Ewangelii też trwają dyskusje. Jedni twierdzą, że Ewangelia Marka jest wcześniejsza. Jednakże dziś większość uczonych uważa, że Ewangelia Marka jest tą wcześniejszą. Z drugiej zaś strony najdawniejsza tradycja chrześcijańska z pierwszych wieków stawia jednak Ewangelię Mateusza jako tę pierwotną Ewangelię.   Widzimy zatem,że w tym wypadku można jedynie spekulować.
.


Rodowód Jezusa

Mat. 1:1 Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego,syna Abrahamowego.

Mamy tutaj odrazu wskazówkę, że w przeciwieństwie do Ewangelii Łukasza, Ewangelia Mateusza pokazuje na żydowskie pochodzenie Mesjasza, Jezusa. Na to, że jest on Żydem bo jest Synem Dawida (czyli Władza Królewska) i Synem Abrahama czyli jest z narodu wybranego, żydowskiego. W Ewangelii Łukasza mamy w rodowodzie powoływanie się aż do Adama i Ewy. Czyli jest wskazanie, że Jezus jest też jakby ‘dla narodów’. Mamy tutaj wymieniane takie postaci:

Mat. 1:2 „Abraham był ojcem Izaaka, Izaak ojcem Jakuba, a Jakub ojcem Judy oraz braci jego.”

Czyli protoplaści narodu wybranego, żydowskiego. Tutaj jest ciekawe,że w wersecie trzecim mamy następujące stwierdzenie:

Mat. 1:3 „a Juda zrodził z Tamar Faresa i Zarę, a Fares był ojcem Ezrona, a Ezron ojcem Arama.”  

Wiemy, że Tamar współżyła z Judą udając prostytutkę, a co za tym idzie Juda miał dzieci z własną synową. Odrazu na początku tejże Ewangelii znajduje się taki kontrowersyjny fragment. Dziwne jest to, że są tu wymieniane cztery kobiety i że wszystkie one nie są wcale uważane za pobożne. Teraz werset czwarty:

Mat. 1:4 „a Aron był ojcem Aminadaba, a Aminadab ojcem Naasona, a Naason ojcem Salmona. A Salmon zrodził z Rahab Booza, a Booz zrodził z Ruty Jobeda,a Jobed był ojcem Jessego”.

Rahab była prostytutką, nieżydówką. Z pewnością wszyscy znają tę historię z Biblii, w której jest mowa o tym jak Rahab miała wywiesić czerwony znak na swoim domu jako symbol tego, że przyjęła do siebie posłów żydowskich. Dzięki temu, że to zrobiła, ocaliła swoje życie. Dzięki temu także weszła do rodowodu Mesjasza.

Mamy też tutaj Rut, która była Moabitką czyli znów kontrowersja. Moabici byli wrogiem Izraela i kobieta, która pochodzi z tego rodu znajduje się w rodowodzie.   Dalej czytamy:

Mat. 1:6  „A Jesse był ojcem Dawida, króla, a Dawid zrodził z żony Uriasza Salomona.”

I znowu mamy tu kontrowersje, że z cudzołożnego związku Dawida zrodził się największy król Izraela, Salomon. Poza tym,że Salomon był największym królem Izraela to był także odstępcą. Dalej mamy wymieniane kolejne postaci. Mamy króla Jozjasza, który co prawda był pobożnym królem ale w bardzo młodym wieku (14 lat) został ojcem. Mamy tu zatem postaci co najmniej kontrowersyjne i nieprzychylne dla tamtych czasów.

Kontrowersyjny jest ten rodowód Jezusa co raczej jest wręcz dowodem na prawdziwość Ewangelii. Zwykle w rodowodach pokazuje się wszystko od najlepszej strony aby pokazać idealny stan. Natomiast w tym wypadku Ewangelista Mateusz, poborca podatków i jeden z Apostołów, starał się pokazać prawdziwy rodowód Mesjasza niczego nie ukrywając. To, że w rodowodzie Pana Jezusa znalazły się kobiety już było bardzo kontrowersyjne. Zazwyczaj kobiety nie były w ogóle wymieniane w rodowodach. W tym wypadku Ewangelista Mateusz umieszcza te kobiety w rodowodzie Mesjasza. Ciekawe jest także to, że mamy tu wymieniane stwierdzenia, że było czternaście pokoleń. Jest to powtórzone kilkakrotnie w tym rodowodzie.

Mat. 1:10-11 „10 A Ezechiasz był ojcem Manassesa, a Manasses ojcem Amona, a Amon ojcem Jozjasza. 11 A Jozjasz był ojcem Jechoniasza i braci jego w czasie uprowadzenia do Babilonu.”  

Według wielu teologów właśnie ze względu na to, że języki grecki, hebrajski i aramejski mają także znaczenie liczbowe, to wychodzi z tego słowo – „DAWID”. Jest to gematria. Polega ona na tym, że znaczenie jakichś słów zamienia się na liczby. Przykładem tego jest Księga Apokalipsy, 13 rozdział, 18 werset, gdzie jest mowa o liczbie Bestii.

Obj. 13:18 Tu jest mądrość. Kto ma rozum, niech obliczy liczbę bestii, gdyż jest to liczba człowieka. A liczba jej: sześćset sześćdziesiąt sześć.

Mat. 1:17„Tak więc wszystkich pokoleń od Abrahama do Dawida jest czternaście; od Dawida do uprowadzenia do Babilonu – pokoleń czternaście; od uprowadzenia do Babilonu do Chrystusa – pokoleń czternaście.”

. .


Mesjasz jako Król, Kapłan i Prorok

Chciałbym wrócić jeszcze do stwierdzenia: Rodowód Jezusa Chrystusa. Chrystus to greckie słowo „Christos”, które oznacza „Mesjasz”. Natomiast „Mesjasz” oznacza dosłownie „Namaszczony”, „Pomazaniec”.  O Mesjaszu mówi Psalm 2. On nosił w sobie jakby trzy funkcje. Mesjaszowi były przydane trzy funkcje. Nosił w sobie funkcje Króla, Kapłana i Proroka.

O Prorockiej funkcji Mesjasza mówi choćby Księga Powtórzonego Prawa, Jest tam mowa o tym, że: „Proroka takiego jak ja wzbudzi wam Pan.”   Jest powiedziane,że będzie to prorok taki jak Mojżesz. Wiadomym jest, że jest to aluzja do Mesjasza, na co się zresztą powołują Apostołowie w Dziejach Apostolskich.

5 Mojż. 18:18 Wzbudzę im proroka podobnego do ciebie spośród ich braci i włożę moje słowa w jego usta, a on powie im wszystko, co mu rozkażę.

Funkcja Króla. W wielu miejscach Biblia mówi o tym, że Mesjasz będzie Królem . Psalm 72 choćby, który jest jakby dla Salomona ale jest tez symbolika w odniesieniu do Mesjasza.

Psalm 72:1-2 1 Boże, daj królowi swoje sądy i swoją sprawiedliwość synowi króla; 2 Będzie sądził twój lud w sprawiedliwości, a twoich ubogich w prawości.

Funkcja Kapłana. Psalm 110 gdzie Mesjasz jest Kapłanem według Porządku Melchizedeka. Jest to także wyraźnie podkreślone.

Psalm 110:4 PAN przysiągł i nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.

Tak więc Mesjasz nosi w sobie trzy funkcje – Króla, Kapłana i Proroka. To właśnie oznacza, że jest tym Wybranym, Mesjaszem. Księga Izajasza 53. Jest tam mowa o tym, że On odkupi naród Izraela.
.


Narodziny Jezusa

Mat. 1:18 „A z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Gdy matka jego Maria, została poślubiona Józefowi, okazało się, że zanim się zeszli, była brzemienna z Ducha Świętego.”

Trzeba to wytłumaczyć tak, że w kulturze żydowskiej – „poślubiona” – można też tłumaczyć jako – „zaręczona” ponieważ w kulturze żydowskiej zaręczyny były właściwie tak samo ważne jak małżeństwo. Zwykle rok przed ślubem, przed właściwym skonsumowaniem małżeństwa był taki roczny okres oczekiwania. Rodzice wybierali dla swojej córki męża albo żonę dla syna. Rodziny pertraktowały ze sobą. Dzieliło się to na trzy etapy: Sziduszim, Erussin i Nissun

Ojciec wybiera dla swojego syna córkę. Jest o tym mowa w

Jer. 29:6 „Pojmujcie żony i płodźcie synów i córki; Wybierajcie też żony dla waszych synów, a wasze córki wydawajcie za mąż, aby rodziły synów i córki, by was tam przybywało, a nie ubywało.”

Nawiązują też do tego Listy Apostolskie. Cały ten etap narzeczeństwa, małżeństwa to jest też odniesienie do relacji wierzący – Mesjasz. Jest to jak gdyby przeniesienie symboliki małżeńskiej, tych trzech etapów do naszej relacji z Mesjaszem.   Wygląda to następująco:

1 Etap – SZIDUSZIM – wybór przez ojca małżonki dla syna
Analogia: 1 Etap – WYBRANIE – zbawieni zostali wybrani przed stworzeniem świata przez Boga

Efez. 1:4-5 4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5 Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;

2 Etap – ERUSSIN – zaręczyny, roczny okres oczekiwania. W tym czasie syn płaci za małżonkę i przygotowuje mieszkanie u ojca
Analogia: 2 Etap – Jesteśmy ludem wybranym (wszyscy wierzący)na etapie zaręczyn, Jezus zapłacił za nas na Krzyżu Golgoty (za Oblubienicę) i przygotował dla nas w Domu Ojca mieszkanie

2 Kor. 11:1-4 1 O, gdybyście mogli trochę znieść moje głupstwo! Doprawdy, znoście mnie. 2 Jestem bowiem zazdrosny o was Bożą zazdrością; zaślubiłem was bowiem jednemu mężowi, aby przedstawić was Chrystusowi jako czystą dziewicę. 3 Lecz boję się, by czasem, tak jak wąż swoją przebiegłością oszukał Ewę, tak też wasze umysły nie zostały skażone i nie odstąpiły od prostoty, która jest w Chrystusie. 4 Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.

Jan 14:1-3 1 Niech się nie trwoży wasze serce. Wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie. 2 W domu mego Ojca jest wiele mieszkań. Gdyby tak nie było, powiedziałbym wam. Idę, aby wam przygotować miejsce. 3 A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, żebyście, gdzie ja jestem, i wy byli.

3 Etap – NISSUN – zaślubiny – siedmiodniowe wesele. Analogia: 3 Etap – siedmiodniowe wesele (Ks. Objawienia 19).

Apostołowie opisując naszą relacje z Bogiem też opisują to na trzech etapach żydowskiego małżeństwa. Tamte czasy charakteryzowały się tym, że kobiety bardzo młodo wychodziły za mąż, między 12-14 rokiem życia. Natomiast mężczyźni między 18-20 rokiem życia. Jednakże musiała zaistnieć tutaj dojrzałość płciowa. Nie można było zawierać związków przed okresem dojrzewania. Rabini powoływali się na tekst z Księgi Ezechiela 16. Relacja Bóg – Izrael. Jest tam przyrównanie Jerozolimy do narodu żydowskiego. Analogia: Bóg znalazł dziewczynę jeszcze jako niemowlę – symbolizującą Jerozolimę i Żydów. W wersetach 6-9 mówi tak:

Ezech. 16:6-9 „6 A gdy przechodziłem koło ciebie i widziałem cię tarzającą się w swojej krwi, wtedy odezwałem się do ciebie, leżącej we krwi:Żyj 7 I rośnij ! Jak roślinę polną uczyniłem cię. Rosłaś więc i wydoroślałaś, i doszłaś do pełnej urody. Twoje piersi nabrały kształtu, a twoje włosy urosły, lecz sama byłaś naga i goła. 8 A gdy znowu przechodziłem koło ciebie i widziałem cię, oto nadszedł twój czas miłości. Wtedy rozpostarłem nad tobą poły swojej szaty i nakryłem twoją nagość, związałem się z tobą przysięgą i zawarłem z tobą przymierze – mówi Wszechmocny Pan – i stałaś się moją. 9 I obmyłem cię wodą, spłukałem z ciebie twoją krew i pomazałem cię olejkiem.”

Z tekstu wynika,że aby móc zbliżyć się do kobiety, musiała ona mieć piersi, włosy łonowe i miesiączkę. Mówi także o tym Pieśń nad Pieśniami

Pnp. 8:8 Mamy małą siostrę, która jeszcze nie ma piersi. Cóż uczynimy z naszą siostrą w dniu, w którym będą o nią zabiegać?

Żydzi musieli stosować się do tego co mówił prorok Ezechiel. To była analogia do Jerozolimy.   Starożytni rabini i ojcowie kościoła wyciągnęli z tego tekstu, że nie wolno zbliżać się do kobiety zanim nie osiągnie dojrzałości płciowej.
/.


Duch Święty jest Bogiem

Mat. 1:18 „A z narodzinami Jezusa Chrystusa było tak:gdy matka jego Maria, została poślubiona Józefowi, okazało się,że zanim się zeszli, była brzemienna z Ducha Świętego.”  

Kim jest Duch Święty? Według Pisma Świętego Duch Święty jest trzecią Osobą Boską, jest Bogiem o czym mówią Dzieje Apostolskie 5. W Biblii oczywiście jest więcej fragmentów ale ten jest bardzo wyrazisty. I chociażby kolejny

1 Kor. 6:19-20 „19 Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest Świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych? 20 Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym.”

Jest tu bardzo ciekawe stwierdzenie: ”albo czy nie wiecie,że ciało wasze jest Świątynią” – Kogo? Czego? Ducha Świętego. Czyli, że Duch Święty ma swoją świątynię. To wskazuje, że Duch Święty jest Bogiem, ma swoją Świątynię. Nie wolno było wznosić świątyń na cześć kogokolwiek innego jak tylko Boga według żydowsko chrześcijańskiego rozumowania. Wiadomo, że ten fragment wskazuje na tożsamość Ducha Świętego, że ma On swoja świątynię. Zresztą werset 20 potwierdza to: „Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym” – czyli boskość Ducha Świętego.
.


Obawy Józefa

Mat. 1:19 „A Józef, mąż jej, będąc prawym i nie chcąc jej zniesławić, miał zamiar potajemnie ją opuścić”.

W tym fragmencie chodzi o to, że Józef chciał się rozwieść z Marią. Ciekawe jest to, że w żydowskiej kulturze (V Mojżeszowa22) właśnie zaręczyny były tak samo ważne jak małżeństwo. Jeżeli mężczyzna zrywał zaręczyny to dawał list rozwodowy

5 Mojż. 24:1-4 1 Jeśli mężczyzna poślubi kobietę i zostanie jej mężem, a potem zdarzy się, że nie znajdzie ona upodobania w jego oczach, gdyż znalazł u niej coś nieprzyzwoitego, wtedy wypisze jej list rozwodowy, wręczy go jej i odprawi ją ze swego domu. 2 A gdy ona opuści jego dom, może wyjść za mąż za innego. 3 A jeśli drugi mąż ją znienawidzi, wypisze jej list rozwodowy, wręczy go jej i odprawi ją ze swego domu, albo jeśli umrze ten drugi mąż, który pojął ją za żonę; 4 To ten pierwszy mąż, który ją odprawił, nie będzie mógł powtórnie pojąć jej za żonę, gdyż jest ona splugawiona; to bowiem jest obrzydliwością przed PANEM. Nie dopuszczaj do popełnienia takiego grzechu w ziemi, którą PAN, twój Bóg, daje ci w dziedzictwo.

Józef chciał potajemnie opuścić Marię bo gdyby nie zrobił tego potajemnie to albo mogłaby zostać ukamienowana (choć w tamtych czasach Żydzi nie mogli wykonywać wyroków śmierci bez wiedzy władz rzymskich) albo gdyby nawet nic jej nie groziło to niezamężna kobieta z dzieckiem po oddaleniu mogłaby mieć trudności (bez środków do życia).
.


Dziewicze poczęcie

Mat. 1:20 „I gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie Anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej,albowiem to co się w niej poczęło jest z Ducha świętego.”

To wskazuje na fakt, że Mesjasz został poczęty bez udziału mężczyzny
.


Jezus jest Bogiem

Mat. 1:21 „A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus, albowiem on zbawił lud swój od grzechów jego.

Co to oznacza?

JEZUS oznacza JEHOSZUA – hebrajskie słowo oznaczające JAHWE, KTÓRY ZBAWIA. Skrócona forma imienia JEHOSZUA – to JESZUA. Od początku Ewangelii wskazana jest tożsamość Mesjasza. Jest z natury BOGIEM. JAHWE, KTÓRY ZBAWIA czyli ZBAWI NAS OD GRZECHÓW. Tutaj , akurat w tym kontekście : LUD SWÓJ czyli IZRAEL. Potwierdzenie w wersecie 22:

Mat. 1:22-23 „22A to wszystko się stało, aby się spełniło Słowo Pańskie, wypowiedziane przez proroka: 23 Oto panna pocznie i porodzi syna,i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: BÓG Z NAMI.”

Znów wskazanie na Mesjasza, On jest JAHWE, KTÓRY ZBAWIAIMMANUEL. To jest bardzo ciekawe bo odrazu wskazuje na tożsamość Mesjasza, na to,że Mesjasz jest Bogiem. O tym mówi Księga Izajasza:

Izaj.9:5-6 5 Albowiem dziecię narodziło się nam, Syn jest nam dany i spocznie władza na Jego ramieniu i nazwą Go: Cudowny Doradca,Bóg Mocny,Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju. 6 Potężna będzie władza i pokój bez końca na tronie Dawida, i w Jego Królestwie, gdyż utrwali ją i oprze na prawie i sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Dokona tego żarliwość Pana Zastępów.”  

Tutaj Mesjasz jest nazwany Bogiem Mocnym i tutaj wiadomo, że chodzi o boskość Jezusa bo Izajasz 10:21 mówi tak:

Izaj.10:21 „Resztka nawróci się, resztka Jakuba,do Boga Mocnego.”  

Czyli wiadomo, że to dziecię będzie miało Boską naturę. Stwierdzono to ewidentnie już w początkach Ewangelii.
,


Rodzeństwo Jezusa

Mat. 1:24 „gdy Józef obudził się ze snu, uczynił tak, jak mu rozkazał Anioł Pański i przyjął żonę swoją. 25 Ale nie obcował z nią dopóki nie powiła syna i nadał mu imię Jezus.”

Ciekawe jest to,że imienia tego nie nadał sam Józef, nie sam z siebie tylko z rozkazu anioła. Dowodzi to szczególności tego imienia. Gdyby to sami rodzice nadali Mu imię to oznaczałoby, że to był wyłącznie ich pomysł (wymysł). Jednak w tym wypadku sam anioł pochodzący od Boga nakazał Józefowi nadać Mesjaszowi imię JESZUA JEZUS. Wszystko to po to aby wskazać na tożsamość Mesjasza.

Mamy tu kolejne ciekawe stwierdzenie:

Mat. 1:25 „Nie obcował z nią dopóki nie powiła syna i nadał mu imię Jezus.”

Występuje tu spór o to czy Maria była do końca życia dziewicą czy też nie. Ten tekst pokazuje, że nie była nią. Toczą się przeróżne spory. Tekst mówi jednak wyraźnie: ”Dopóki” czyli do narodzenia syna nie zbliżył się Józef do Marii.
.


Wartość Ewangelii

Ewangelia Mateusza jest dla nas bardzo cenna. Często wielu Żydów czy to ortodoksyjnych czy konserwatywnych czy też liberalnych, czytając tę Ewangelię (często już sam początek, sam rodowód) nawracają się do Jezusa Chrystusa. Czytałem wiele takich świadectw nawrócenia. Są bardzo ciekawe dla nas. Księga Izajasza 53, czy też Księga Daniela rozdział 9, czy chociażby Psalm 22 to najczęstsze argumenty, które dotykają Żydów. Właśnie pod wpływem tej Ewangelii Żydzi nawracają się na wiarę w JESZUAJEZUSA CHRYSTUSA.   Jest to dla nas bardzo cenne ponieważ pokazuje, że Słowo Boże ma moc, że dotyka serc i zmienia człowieka i jego wnętrze. To pokazuje, że naród, który przez tyle wieków opierał się tej wierze, dziś coraz więcej ludzi z narodu wybranego, którzy zaczynają dostrzegać w Jezusie Mesjasza i Boga i Zbawiciela. Możemy być za to wdzięczni Bogu bo jest to na pewno dla nas znakiem rychło zbliżającego się przyjścia Mesjasza.

Michał Głazowski


Zobacz w temacie

https://www.youtube.com/watch?v=mGh1Kda2Ub8&feature=youtu.be