Spis treści
Istotna kwestia
Jan 6:63 Duch jest tym, który ożywia, ciało nic nie pomaga. Słowa, które ja wam mówię, są duchem i są życiem.
Jakie są różnice między transsubstancjacją, konsubstancjacją, memorializmem a reformowanym poglądem na Wieczerzę Pańską? Do Wieczerzy Pańskiej odnoszą się liczne wyrażenia: Stół Pański, Komunia, Posiłek, Eucharystia, Msza, Ciało i Krew Chrystusa, Święto Miłości lub Święto Agape, Łamanie Chleba, Boska Liturgia, itd. Jednakże zasadniczo istnieją cztery poglądy na Wieczerzę Pańską:
- Transsubstancjacja,.
- Konsubstancjacja.
- Memorializm.
- Pogląd Reformany
Zapoznajmy się z nimi po krótce:
Transsubstancjacja
Taki jest pogląd Kościoła rzymskokatolickiego. Podczas ceremonii zwanej Mszą świętą katolicy wierzą, że elementy chleba i wina ze Stołu Pańskiego zamieniają się w sdosłowne ciało i krew Chrystusa, mimo że elementy wydają się pozostawać takie same. Jest to również określane jako „Prawdziwa Obecność Chrystusa”. Transsubstancjacja czyli przeistoczenie wynika z błędnej interpretacji tekstu Jana, który mówi:
Jan 6:54 Kto je moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym
Katolicy dodają do tego fazy: „to jest ciało moje” i „to jest krew moja” (por. Mat. 26,26-29; Marek 14:22-25; Łuk. 22:14-23; 1 Kor. 11:23- 25). Twierdzą, że wszystkie te zwroty należy interpretować dosłownie, a nie metaforycznie. Jest to jednak błędne z kilku powodów:
1) Mojżesz napisał: „Ale nie będziecie spożywać mięsa z jego życiem, to jest jego krwią” (1 Mojż. 9:4-6; por. Dzieje 15:20, 29). Dlatego Jezus pogwałciłby swoje własne Słowo, gdyby przyjąć dosłowną interpretację.
2) W Ewangelii Mateusza 26:29 , po ustanowieniu Posiłku, Jezus nadal uważał że spożywa „owoc winorośli” za nie za swoją dosłowną krew (Odtąd nie będę pił z tego owocu winorośli aż do dnia, gdy go będę pił z wami nowy w królestwie mego Ojca.).
3) W instytucji Posiłku Jezus jeszcze nie umarł. Dlatego też, gdyby słowa brać dosłownie, byłaby to forma kanibalizmu. Byłby to kanibalizm za każdym razem, gdy Posiłek spożywany jest przez katolików.
4) Kościół katolicki bierze te słowa zbyt dosłownie, przecież Jezus nie jest dosłownie „światłem” (Jan 8:12), „drzwiami” (Jan 10:9), „winoroślą” (Jan 15:5). lub „Barankiem” (Jan 1:29, 36). Gdyby był wtedy, jak mógłby być dosłownie „winem” i „chlebem” jednocześnie? Panteizm?
5) Msza katolicka krzyżuje Jezusa w kółko, Biblia stwierdza jednak, że Jezus oddał swoje życie jako jedna na zawsze ofiara, jednorazowa ofiara
Hebr. 10:10, 12, 14 10. Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. 12. Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga; 14. Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.
6) Jeśli słowo „kielich” jest używane przez Jezusa w przenośni jako „wino”, to dlaczego mielibyśmy interpretować „wino” i „chleb” w tej samej perykopie w innym sensie?
1 Kor. 11:27 Dlatego też kto je ten chleb albo pije ten kielich Pański niegodnie, będzie winny ciała i krwi Pana.
7) Jezus użył słowa „chleb” metaforycznie wcześniej w
Mat. 16:8, 11 8. Gdy Jezus to zauważył, powiedział im: Ludzie małej wiary, czemu rozmawiacie między sobą o tym, że nie wzięliście chleba? 11. Jak to jest, że nie rozumiecie, iż nie o chlebie wam powiedziałem, mówiąc, abyście się strzegli zakwasu faryzeuszy i saduceuszy?
(por. 1 Mojż. 41:26-27; 1 Kor. 10:16-17).
8) Katolicy zgadzają się, że Wieczerza Pańska zastępuje Paschę. 2 Mojż. 12:11-14 mówi o baranku, który został zabity i zjedzony na uczcie. Mojżesz powiedział:
2 Mojż. 12:11 To Pascha PANA.
Ale czy to było dosłowne? Nie, dosłowna Pascha była Bożym aktem ominięcia pierworodnych Izraelitów i nie zabicia ich, kiedy zabił pierworodnych Egipcjan. Spożywanie baranka było corocznym świętem, aby o tym pamiętać – a nie odtwarzać – o Bożym akcie zabijania pierworodnych.
To, że koncepcja chleba i wina nie może odnosić się do fizycznej obecności dowodzi szereg fragmentów Słowa Bożego.. Pan przy wielu okazjach użył ilustracji nie imputując przy tym jej dosłownej interpretacji:
Jan 8:12 Ja jestem światłością.
– czy Chrystus to fotony? albo czy jest fizycznie obecny w fotonach? A może chodzi o METAFORĘ wskazującą, że Chrystus jest jedyną prawdą?
Jan 10:9 Ja jestem drzwiami.
– czy Chrsytus to kawałek drewna? albo czy jest fizycznie obecny w jakiś drzwiach? A może chodzi o METAFORĘ wskazującą, że Chrsytus to jedyna droga do Boga?
Jan 15:1 Ja jestem prawdziwą winoroślą.
– czy Chrystus to roślina? albo czy jest fizycznie obecny w roślinie? A może chodzi o METAFORĘ ukazującą jedność Chrystusa z Jego ludem, wszczepionym w Niego na sposób duchowy?
Jan 6:48 Ja jestem tym chlebem życia.
– czy Chrsytus jest kawałkiem wafelka? albo czy jest fizycznie obecny w kawałku wafelka? – a może chodzi o METAFORĘ, że ofiara Chrystusa jest jedynym sposobem na usprawiedliwienie grzesznika przed Bogiem?
Tak jak oczywistym jest metaforyczne a nie dosłowne użycie ilustracji przez Jezusa Chrystusa, tak też twierdzenie, że Chrystus zostaje sprowadzony przez rzymskiego agenta do wafelka jest czystą spekulacją i doktryną sprzeczną z Pismem Świętym, doktrną utworzoną przez diabła.
.
Konsubstancjacja
Jest to powszechnie akceptowane jako luterańska wiara w Wieczerzę Pańską, chociaż nie wszyscy luteranie są zadowoleni z frazeologii. Czytelnik zwróci uwagę na użycie słowa „kon” zamiast katolickiego „trans”.
- „trans” oznacza „zmianę” (wino zamienia się w krew),
. - „kon” oznacza „wespół” (krew jest z winem lub z nim współistnieje).
Tak więc luteranie twierdzą, że chleb pozostaje prawdziwym chlebem, a wino prawdziwym winem, ale fizyczna obecność Chrystusa jest tam również „w, z oraz pod” elementami Wieczerzy.
Poza różnicami semantycznymi (językowymi) trudno jest dostrzec jakąkolwiek inną rzeczywistą różnicę między tym poglądem a katolicką transsubstancjacją.
Pogląd ten jest błędny z wielu tych samych powodów, co transsubstancjacja.
.
Memorializm
Pogląd ten przypisywany jest Ulrichowi Zwingliemu. Utrzymuje, że nie ma rzeczywistej obecności Chrystusa w Stole Pańskim, ale Posiłek jest jedynie pamiątką pojednania dokonanego przez Chrystusa
Łuk. 22:19 Wziął też chleb, złożył dziękczynienie, połamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was dane. To czyńcie na moją pamiątkę..
To, czego Zwingli nie mógł zaakceptować, to „prawdziwa obecność”, która twierdziła, że Chrystus był obecny w jego fizycznym ciele bez widocznych granic cielesnych. Twierdził on, iż
„Nie mam pożytku z tego pojęcia rzeczywistego i prawdziwego ciała, które nie istnieje fizycznie, zdecydowanie i wyraźnie w jakimś miejscu, nonsensów tego rodzaju wymyślonych przez lekkoduchów”.
Teologii Wieczerzy Pańskiej Zwingliego nie należy postrzegać jako bezprecedensowej innowacji w historii Kościoła. Zwingli twierdził, że jego wątpliwości dotyczące transsubstancjacji podzielało wielu z jego czasów, co skłoniło go do stwierdzenia, że księża nigdy w coś takiego nie wierzyli, chociaż „większość wszystkich nauczała tego lub przynajmniej udawali, że w to wierzą”.
Zwingli twierdził, że chleb i wino w czasie Wieczerzy pozostają chlebem i winem.
.
Pogląd Reformowany
Przypisywany jest Janowi Kalwinowi. Utrzymywał, że Wieczerza Pańska jest zarówno pamiątką, jak i duchową obecnością Chrystusa
1 Kor. 11:23-26 23. Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb; 24. A gdy złożył dziękczynienie, połamał i powiedział: Bierzcie i jedzcie, to jest moje ciało, które za was jest łamane. Czyńcie to na moją pamiątkę. 25. Podobnie po wieczerzy wziął też kielich, mówiąc: Ten kielich to nowy testament w mojej krwi. Czyńcie to, ilekroć będziecie pić, na moją pamiątkę. 26. Ilekroć bowiem będziecie jedli ten chleb i pili ten kielich, śmierć Pana zwiastujecie, aż przyjdzie.
Podczas gdy fazy „czyńcie to na moją pamiątkę” (1 Kor 11:24, 25) i „w nocy, kiedy został wydany” (1 Kor 10:23) wskazują na fakt, że Wieczerza Pańska jest „pamiątką” przeszłe zadośćuczynienie Pana, 1 Koryntian 10:16-17 wskazuje na fakt, że jest to coś więcej niż zwykła pamiątka:
1 Kor. 10:16-17 16. Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą ciała Chrystusa? 17. My bowiem, choć liczni, jesteśmy jednym chlebem i jednym ciałem, bo wszyscy jesteśmy uczestnikami jednego chleba.
Tak więc, kiedy wierzący piją kielich i jedzą chleb, całe ciało Chrystusa łączy się z Panem w głębokiej duchowej społeczności. Przez wiarę ci „w Chrystusie” uczestniczą w Ciele i Krwi Chrystusa mocą Ducha Świętego, który wlewa w nich życie Chrystusowe. Jest to pokarm duchowy (J 6:53-57 ) i zjednoczenie ( 1 Kor 10:17 ), gdy wierzący uczestniczą przez wiarę w Wieczerzy Pańskiej.
Jan 6:53-57 53. I powiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli nie będziecie jeść ciała Syna Człowieczego i pić jego krwi, nie będziecie mieć życia w sobie. 54. Kto je moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. 55. Moje ciało bowiem prawdziwie jest pokarmem, a moja krew prawdziwie jest napojem. 56. Kto je moje ciało i pije moją krew, mieszka we mnie, a ja w nim. 57. Jak mnie posłał żyjący Ojciec i ja żyję przez Ojca, tak kto mnie spożywa, będzie żył przeze mnie.
Chrystus jest obecny przy stole z wierzącymi (duchowo, nie fizycznie). Tak więc pogląd ten pomaga nam zrozumieć, że Stół Pański jest bogatym, symbolicznym posiłkiem przymierza, ale nie kolejną ofiarą.
Ten pogląd jest poprawnym poglądem na Wieczerzę Pańską.
Na podstawie źródło