Odpowiedź na uniwersalne odkupienie

Ogólny cel śmierci Chrystusa

Powód 1. Są fragmenty Pisma, które mówią o tym, czego dokonał Chrystus przez swoją śmierć w sposób bardzo ogólny i nieokreślony. Dlatego też twierdzi się, że Jego śmierć nie mogła się dokonać dla jakiegoś szczególnego, określonego celu.

Np. Pismo mówi o nieskończonej wartości śmierci Chrystusa. Powiedziane jest o tym, że Bóg przelał swoją własną krew

Dz 20:28  Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią.

Krew Chrystusa określona jest jako „droga” cenniejsza niż srebro czy złoto. Jeśli więc śmierć Syna Bożego posiada tak niewątpliwą i nieskończoną wartość, czy nie jest wystarczająca dla wszystkich?

1 Piotra 1:18-19 18. Wiedząc, że nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców; 19. Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego;

Nie zaprzeczamy, że śmierć Chrystusa miała wystarczającą wartość, by odkupić wszystkich ludzi. Naszym zdaniem jednak Pismo mówi jasno, że śmierć Chrystusa nie miała być okupem za każdego człowieka. Niektórzy mogą zaprotestować: Jeśli Chrystus nie umarł za wszystkich, nie ma sensu wszystkim zwiastować. A przecież to nam właśnie przykazano

Mat. 28:19 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego;

Na to odpowiadam:

1. W każdym narodzie są tacy, którzy mają być zbawieni, co nie dokona się zanim Ewangelia nie będzie głoszona wszystkim narodom
   .
2. Skoro nie istnieją teraz specjalne przywileje dla jednego narodu żydowskiego, Ewangelia musi być głoszona wszystkim bez różnicy
   .
3. Wzywanie ludzi do wiary nie jest przede wszystkim wzywaniem ich do uwierzenia, że Chrystus umarł właśnie za nich, ale wezwaniem do uwierzenia, że poza Chrystusem nie ma nikogo, przez kogo głoszone jest zbawienie
   .
4. Kaznodzieje nigdy nie wiedzą, którzy ludzie w ich zborze są Bożymi wybranymi. Muszą więc do wiary wzywać wszystkich i głosić obietnicę, że ktokolwiek uwierzy będzie zbawiony, bo śmierć Chrystusa jest wystarczająca, by zbawić każdego, kto wierzy.

Te punkty powinny uczynić jasnym to, że Ewangelia ma być głoszona wszystkim, chociaż nie wszyscy będą zbawieni.
.

---

Zbawienie potencjalne

Powód 2. Pismo wydaje się czasem sugerować, że pewni ludzie, za których Chrystus umarł, nie są naprawdę zbawieni. Stąd mówi się, że Chrystus musiał umrzeć za wszystkich, ale tylko niektórym uda się spełnić odpowiednie warunki.

Musimy rozumieć, że Pismo często opisuje ludzi według ich zewnętrznego wyglądu, nie według prawdziwego wewnętrznego stanu. Np. Jeruzalem nazwane jest „świętym miastem” (Mat. 27:53). Nie powinniśmy stąd wyciągać wniosku, że Jeruzalem było naprawdę święte.

Podobnie Pismo często opisuje ludzi jako „świętych” czy nawet „wybranych”, ponieważ zewnętrznie byli związani ze społecznością wierzących. Paweł powiedział do wierzących w Filipii

Filip. 1:7 Słuszne jest, abym tak myślał o was wszystkich, dlatego że mam was w moim sercu, bo w moim więzieniu, jak i w obronie i utwierdzaniu ewangelii wszyscy jesteście ze mną uczestnikami łaski.

Nie możemy stąd wyciągać wniosku, że wszyscy do których Paweł pisał byli prawdziwymi wierzącymi. Paweł sądził o nich według swojej najlepszej wiedzy. Jeśli więc niektórzy z nich odpadli, nie możemy powiedzieć, że Bóg chciał zbawić wszystkich, ale tylko niektórzy wytrwali. Ktokolwiek odpada, ten nigdy nie był prawdziwym wierzącym, pomimo wszelkich zewnętrznych tego przejawów.
.

---

Oferta dla wszystkich

Powód 3. Pismo wydaje się czasem sugerować, że zbawienie, skoro tylko uwierzą, jest ofiarowane wszystkim ludziom. Stąd wyciąga się wniosek, że Chrystus musiał umrzeć za wszystkich. Prawdą jest, że w Piśmie wiara i zbawienie są zawsze ze sobą związane. Ten kto wierzy będzie zbawiony. Ale nie znaczy to nic więcej ponad to, że wszyscy wierzący z pewnością będą zbawieni. Nie może to oznaczać, że Bóg chce zbawić wszystkich, jeśli tylko uwierzą, ponieważ w rzeczywistości Bóg nie ofiarowuje życia wiecznego wszystkim. Większa część ludzi nigdy nie słyszała Ewangelii.

Ogólne Boże wskazania nie mówią nam, jakie są Jego szczegółowe intencje. Ogólnie, Bóg nakazuje posłuszeństwo wszystkim ludziom. Ale w tym szczególnym przypadku, jakim był np. faraon, Boże zamiary były inne od Jego nakazu. Bóg zatwardził serce faraona, choć nakazywał mu posłuszeństwo.

2 Mojż. 4:21 PAN powiedział do Mojżesza: Gdy pójdziesz i wrócisz do Egiptu, dopilnuj, abyś wszystkich cudów, które dałem ci do ręki, dokonał przed faraonem. A ja zatwardzę jego serce, tak że nie wypuści ludu

Obietnica Ewangelii naucza o nierozerwalnym związku pomiędzy wiarą i zbawieniem. Nie oznacza to jednak, że Bożym zamiarem jest to, by wszyscy pokutowali i uwierzyli, bo jaki byłby wtedy sens Bożego wybrania? Jeśli Bóg chciałby zbawić wszystkich, to dlaczego wybrał tylko niektórych? A poza tym, jeśli Jego zamiarem było zbawić wszystkich, dlaczego nie udało Mu się tych zamiarów zrealizować? Nie ma zbyt wiele sensu twierdzenie, że nie udało Mu się, bo ludzie nie chcą wierzyć. Bóg musiał przecież wiedzieć przedtem, że uwierzą. Dlaczego więc zamierzył coś, czego nie mógł dokonać?

Również fakt, że wierzący i niewierzący żyją razem, a głoszący Słowo nie może mieć pewności, co do tego, kto jest a kto nie jest Bożym wybranym oznacza, że musimy głosić ogólnie do wszystkich. Nie oznacza to jednak, że obietnica Ewangelii stosuje się ogólnie do wszystkich, jest ona jedynie ogólnie wszystkim głoszona. Skoro Chrystus może być przyjęty tylko przez wiarę i skoro wiara jest Bożym darem, którego Bóg udziela komu chce, jest jasne, że nie może On zamierzać zbawić kogoś, komu nie udzieli wiary.
.

---

Nawoływanie Chrystusa

Powód 4. Jeśli Chrystus nie umarł za wszystkich, to czy wszystkie nawoływania Pisma, by wszyscy uwierzyli, nie są pozbawione sensu?

Musimy rozumieć, że wiara o której mówi Pismo ma różne poziomy i pewien logiczny porządek. Nie powinniśmy myśleć, że biblijne nawoływanie do wiary, wymaga od każdego uwierzenia w to, że Chrystus umarł właśnie za niego. Są inne rzeczy, w które mogą uwierzyć i przyjąć wszyscy. Nikomu nie każe się wierzyć w cokolwiek, na co nie ma on wystarczającego dowodu. Na przykład:

1. Pierwsza rzecz w którą ludzie mają uwierzyć to to, że nie mogą zbawić sami siebie, ponieważ są grzesznikami. Każdy człowiek ma na to wystarczające świadectwo w samym sobie, jak wykazuje to Paweł w Rzymian 1; 2; 3. Jak wielu w to nie uwierzy, choć mają na to tak wiele dowodów!
   .
2. Ewangelia wzywa grzeszników, by uwierzyli, że Bóg przez Jezusa Chrystusa przygotował drogę zbawienia. Miliony o tym słyszały i nie przyjęły tego pomimo tak wielu na to dowodów!
   .
3. Ewangelia wzywa grzeszników, by uwierzyli, że nie ma innego Zbawiciela dla ludzi jak Jezus Chrystus. W to właśnie nie uwierzyli Żydzi nazywając Jezusa wrogiem Boga!

Te ogólne wezwania kierowane są do ludzi nie dlatego, że Chrystus umarł za wszystkich, ale dlatego, że powyższe prawdy dla wszystkich są jasne. I dopiero, kiedy ktoś w nie uwierzy, może być wezwany do wiary w to, że Chrystus umarł konkretnie za niego. Niektórzy zauważyli, że Apostolskie Wyznanie Wiary, jako ostatnie rzeczy, w które wierzymy podaje „grzechów przebaczenie i życie wieczne”, co wskazuje na to, że zanim tutaj dojdziemy, musimy uwierzyć w inne, nader oczywiste rzeczy.

John Owen, Ograniczone odkupienie

---

Apostolskie wyznanie wiary

---

Zobacz w temacie

• Totalna deprawacja
• Usilna i bezwarunkowa elekcja
• Limitowane odkupienie
• I nieodparta łaska
• Przetrwanie świętych