Spis treści
Ojciec dyrektor założyciel
„Jeśli mój ojciec okazałby się heretykiem, sam bym nazbierał drewna, aby go spalić.”
Te słowa wypowiedział kardynał Carafa w 1542 roku. Tenże kardynał 14 lipca 1555 roku został papieżem Pawłem IV i w pierwszej bulli, którą wydał, “Cum nimis absurdum,” nakazał tworzenie gett żydowskich, nakazał także Żydom nosić upokarzające ich znaki rozpoznawcze. Pierwsze getto zostało utworzone w Rzymie i istniało tam przez ponad 300 lat.
Mimo tego współczesni papiści dowodzą, ze Hitler czerpał z Lutra, choć w rzeczywistości miał do dyspozycji katolickie wzorce.
Położenie getta
Rzymskie getto lub getto w Rzymie (po włosku: Ghetto di Roma) znajdowało się w Rione Sant’Angelo, w otoczeniu dzisiejszej Via del Portico d’Ottavia, Lungotevere dei Cenci, Via del Progresso i Via di Santa Maria del Pianto, niedaleko Tybru i Teatru Marcellusa.
Z wyjątkiem krótkich okresów pod Napoleonem w latach 1808-1815 i w czasie rzymskich republik w latach lat 1798-99 i 1849, żydowskie getto w Rzymie było kontrolowane przez papiestwo do czasu zdobycia Rzymu w 1870 roku.
.
Oto wola papieska
Papieska bulla wymagała od rzymskich Żydów, którzy istnieli jako wspólnota od czasów chrześcijańskich i które liczyło około 2 000 osób, aby żyli odizolowani od reszty miasta murem, z zamkniętymi w nocy bramami. Mur został zbudowany pod nadzorem architekta Giovanniego Sallustio Peruzzi.
Koszt budowy muru, 300 rzymskich scudi, musiała zapłacić społeczność żydowska. Wybrana dla getta część Rzymu była jedną z najbardziej niepożądanych dzielnic miasta, występowały w niej ciągłe powodzie związane z wylewami wody z Tybru. W czasie powstawania getta Żydzi stanowili 80% ludności tego terenu.
W momencie założenia obszar ten był trapezoidalny, którego podstawy (równoległe do rzeki) mierzyły odpowiednio 270 m (w pobliżu Tybru) i 180 m a ich boki wynosiły około 150 m długości. Mur zaczął się od Ponte Fabricio docierającego do Portico d’Ottavia. Stamtąd biegł wzdłuż dzisiejszej Via del Portico d’Ottavia (nie licząc starożytnego targu rybnego (po włosku: La Pescheria), na Piazza Giudea (który został przecięty na pół) pochylał się ponownie biegnąc wzdłuż Vicolo Cenci (dziś Via del Progresso) i ponownie docierał do Tybru. Całkowita powierzchnia wynosiła trzy hektary, w czasach Sykstusa V (koniec lat 80. XIX wieku) gdzie około 3 500 mieszkańców żyło w nieludzkich warunkach
.
Pozbawieni praw
Bulla papieska odwołała także wszystkie prawa społeczności żydowskiej i nałożyła na Żydów szereg nowych ograniczeń, takich jak
- zakaz posiadania własności
- zakaz uprawiania medycyny na katolikach
- nakaz uczestniczenia w przymusowych katolickich kazaniach w żydowski sabat
Co ciekawe koncepcja getta została ciepło przywitana przez niektórych Żydów, którzy sądzili, że jego mury ochronią małą społeczność żydowską przed możliwymi atakami tłumów katolickich oraz przed odpływem wiernych, który musiałby nastąpić po asymilacji Żydów, umożliwiając jednoczesne zachowywanie żydowskich obyczajów religijnych.
Żydom nie wolno było posiadać żadnego mienia, nawet w getcie. Katoliccy właściciele domów w getcie mogli zachować swoją własność, ale ze względu na jus gazzagà (prawo własności) nie mogli ani eksmitować Żydów, ani podnosić czynszów.
Dodawano nowe bramy gdy getto było sukcesywnie powiększane. Początkowo w ścianie były dwie bramy. Liczba wzrosła do trzech w XVI wieku i pod Sixtusem V do pięciu, a na końcu, w XIX wieku do ośmiu. Bramy były otwierane o świcie i zamykane co noc, godzię po zachodzie słońca od listopada do Wielkanocy, dwie godziny w innym czasie.
Obszar ten nie zawierał prawie żadnych godnych uwagi budynków. Jedyny ważny plac – Piazza Giudea – został podzielony na dwie części przy ścianie. Wszystkie kościoły, które stały w getcie zostały odświęcone i zburzone wkrótce po jego powstaniu.
Podobnie jak wiele innych włoskich gett, getto w Rzymie początkowo nie było tak nazywane, ale w dokumentach określano je w języku włoskim: serraglio degli Ebrei lub claustro degli Ebrei, co oznacza „zamknięcie Hebrajczyków„. Różne formy słowa getto zaczęły obowiązywać pod koniec XVI wieku. Współczesnie używanym słowem jest ghétte.
.
Formy upokorzenia
Życie w rzymskim getcie nacechowane było miażdżącą nędzą z powodu surowych ograniczeń jakie nałożono w czasie papieskiej okupacji na Żydów. Żydom rzymskim wolno było pracować tylko na niewykwalifikowanych stanowiskach, takich jak gałganiarze, handlarze rzeczy używanych, sprzedawcy ryb. Pozwolono im być lombardami (co zostało zabronione katolikom) – działalność gospodarcza wzbudzająca nienawiść wśród ówczesnych katolików.
Oznakowanie
Kiedy Żydzi wychodzili poza getto, mężczyźni musieli nosić żółte płótno („sciamanno”), a kobiety żółte welony (ten sam kolor noszony przez prostytutki).
Gry i zabawy
Podczas świąt musieli rozbawiać katolików, rywalizując w upokarzających grach. Musieli biegać nago, z liną na szyi lub z nogami zamkniętymi w workach. Czasem jeździli na nich także żołnierze.
Petycje i podatki
Żydzi musieli składać petycje co roku o pozwolenie na zamieszkanie w tym kraju. Płacili roczny podatek za ten przywilej.
Płaszczenie się przed oprawcami
Żydzi rzymscy musieli przysięgać roczną wierność papieżowi przy Łuku Tytusa, który celebruje zburzenie Jerozolimy z 70 a.d. Każdego roku, na Campidoglio, rabin musiał oddawać hołd przywódcy radnych miejskich („Caporione”), którego przyjęcie afirmowano kopniakiem w tyłek. Ta „ceremonia” oznaczała, że gminie żydowskiej pozwolono zostać jeszcze przez rok w Rzymie.
Przymusowa indoktrynacja
W każdą sobotę społeczność żydowska musiała wysłuchać przymusowych kazań przed małym kościołem San Gregorio a Ponte Quattro Capi, który znajdował się tuż za murem.
Brak bieżącej wody
W czasie budowy w getcie – jak prawie wszędzie w Rzymie – nie było świeżej wody. Jednak kilka lat później papieże zbudowali kilka fontann w rione. Getto świeżej wody się nie doczekało.
Epidemie
W miarę jak społeczność żydowska wewnątrz getta rosła, nastąpiło poważne zatłoczenie. Ponieważ obszar ten nie mógł się rozszerzyć w poziomie, Żydzi zbudowali pionowe dodatki do swoich domów, które uniemożliwiły słońcu na docieranie do już wilgotnych i wąskich ulic.
Ogromna liczba ludzi żyjących na tak małym obszarze wraz z ubóstwem ludności, powodowała fatalne warunki higieniczne. Dzielnica położona bardzo nisko nad Tybrem i często była zalewana. Podczas epidemii w 1656 r. 800 z 4000 mieszkańców zmarło z powodu chorób.
Adaptacja koncepcji przez Hitlera
Szczerze mówiąc nie powinno nikogo zdziwić, że urodzony w 1889 roku (19 lat po zamknięciu getta w Rzymie) Adolf Hitler pełnymi garściami czerpał z rozwiązań jakie wprowadzili do życia miłosierni ojczulkowie, którzy samozwańczo przybrali imię Zastępcy Syna Bożego (kradnąc je Duchowi Świętemu).
Do dziś żyją jeszcze ludzie, którzy potwierdzą, że za okupacji niemieckiej Żydzi musieli mieszkać w ogrodzonych gettach, nosić znaki rozpoznawcze, cierpieli głód, stosowano na nich przemoc fizyczną i publicznie upokarzano. Metody stosowane przez reżim Adolfa Hitlera niczym nie różniły się od tych, które wprowadził papież Paweł IV.
I co ciekawe, pan Paweł IV miał podobne upodobanie do palenia swoich wrogów co Adolf Hitler. Przypadek?
.
Żydzi a Pismo
Od czasu zburzenia Jerozolimy wszystkie przekleństwa przepowiedziane przez Mojżesza spełniły się na narodzie wybranym. Kiedy podbużony przez faryzeuszy tłum zażądał krwi Jezusa, Piłat wiedząc, iż Chrystus nie zasłużył na śmierć powiedział: Nie jestem winny krwi tego sprawiedliwego. To wasza sprawa. W odpowiedzi padło tam bardzo istotne stwierdzenie, mianowicie A cały lud odpowiedział: Krew jego na nas i na nasze dzieci. Los Izraelitów tym samym został przypieczętowany, a przekleństwa zawarte w 5 Mojż. 28 wylane.
- choroby
- rozproszenie
- eksterminacja
- pogarda
- przymusowe bałwochwalstwo
- brak wytchnienia
- strach
- wyczerpanie
- smutek
- niewola
5 Mojż. 28:58-68 58 Jeśli nie będziesz pilnował wypełnienia wszystkich słów tego prawa, które są napisane w tej księdze, żebyś się bał tego chwalebnego i strasznego imienia: PAN, twój Bóg; 59 PAN ześle na ciebie i na twoje potomstwo niezwykłe plagi, plagi wielkie i niekończące się, także ciężkie i długotrwałe choroby. 60 I sprowadzi na ciebie wszystkie choroby egipskie, których się lękałeś, i przylgną one do ciebie. 61 Także wszelką chorobę i wszelką plagę, która nie jest napisana w księdze tego prawa, PAN sprowadzi na ciebie, aż cię wytępi. 62 I pozostanie was niewielu, którzy przedtem byliście tak liczni jak gwiazdy niebieskie, bo nie posłuchałeś głosu PANA, swego Boga. 63 I będzie tak, że jak PAN radował się wami, czyniąc wam dobrze i rozmnażając was, tak PAN będzie się wami radował, niszcząc was i gładząc was; i będziecie wykorzenieni z ziemi, do której idziecie, aby ją posiąść. 64 I PAN rozproszy cię wśród wszystkich narodów, od jednego krańca ziemi aż do drugiego; tam będziesz służył innym bogom, których nie znałeś ani ty, ani twoi ojcowie – nawet drewnu i kamieniowi. 65 A wśród tych narodów nie zaznasz wytchnienia ani stopa twojej nogi nie odpocznie. A PAN da ci tam lękliwe serce, wyczerpane oczy i smutek duszy. 66 I twoje życie będzie przed tobą jakby w zawieszeniu, będziesz się lękał w nocy i we dnie i nie będziesz pewien swego życia. 67 Rano powiesz: Oby już był wieczór, a wieczorem powiesz: Oby już był ranek; z powodu strachu w twoim sercu, który będziesz odczuwać, i z powodu tego, co zobaczą twoje oczy. 68 I PAN zawróci cię do Egiptu na okrętach drogą, o której ci powiedziałem, że już jej nie zobaczysz. Tam będziecie się sprzedawać swoim wrogom jako niewolnicy i niewolnice, ale nikt was nie kupi
Rzymsko-katoliccy papieże oraz idący w ich ślady Adolf Hitler stali się przepowiadzianymi przez Pismo narzędziami karania Izraela.
Kościół a Żydzi
Nie tak ma się sprawa z Kościołem. Przede wszystkim wierzący mają całkowicie odrzucać bogoterię i uprzedzenia narodowościowe. Napisane jest, że wszyscy są w Chrystusie równi jeśli o zbawienie chodzi.
Kol. 3:11 Gdzie nie ma Greka ani Żyda, obrzezanego ani nieobrzezanego, cudzoziemca ani Scyty, niewolnika ani wolnego, ale wszystkim i we wszystkich Chrystus.
Również Żydzi w pewnym sensie uznawani są za wyższych od braci z pogan. Argumentem Pawła jest ich pierwszeństwo jeśli chodzi o dostęp do spisanego objawienia, usynowienie, chwała, pierwsze przymierze, prawo, służba Boza i obietnice, które jeszcze się nie wypełniły.
Rzym. 3:1-2 1 Na czym więc polega wyższość Żyda? Albo jaki jest pożytek z obrzezania?2 Wielki pod każdym względem. Przede wszystkim ten, że im zostały powierzone słowa Boże.
.
Rzym. 9:4 4 Są to Izraelici, do których należy usynowienie, chwała, przymierza, nadanie prawa, służba Boża i obietnice;
Upadek Żydów nie był celem samym w sobie. Jest to raczej błogosławieństwo dla pogan, dzięki upadkowi zbawienie jest dostępne nie tylko Izraelowi.
Rzym. 11:11 Pytam więc: Czy się potknęli, aby upaść? Nie daj Boże! Ale raczej przez ich upadek zbawienie doszło do pogan, aby wzbudzić w nich zawiść.
Dlatego też tak jak Paweł modlił się o Żydów, tak i Kościół powinien.
Rzym. 9:1-4 1 Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię, co mi poświadcza moje sumienie w Duchu Świętym; 2 Że odczuwam wielki smutek i nieustający ból w moim sercu. 3 Pragnąłbym bowiem sam być odłączony od Chrystusa za moich braci, za moich krewnych według ciała. 4 Są to Izraelici, do których należy usynowienie, chwała, przymierza, nadanie prawa, służba Boża i obietnice;
Jednak błędnym jest podejście filosemickie. Chrześcijanie powinni właściwie rozumieć rolę Żydów w świecie. Są to nasi wrogowie ze względu na ewangelię, trzeba im zatem ewangelię głosić. Jednak broń Boże nikt nie powinien Żydów prześladować, ponieważ ze względu na ojców są oni umiłowanym narodem Boga.
Rzym. 11:28 Tak więc co do ewangelii są nieprzyjaciółmi ze względu na was, lecz co do wybrania są umiłowani ze względu na ojców.
Zobacz w temacie