Spis treści
Symbolika
Obj. 12:1-2 1. I ukazał się wielki cud na niebie: Kobieta ubrana w słońce i księżyc pod jej nogami, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd. 2. A była brzemienna i krzyczała w bólach porodowych i w mękach rodzenia.
Kim jest kobieta z Objawienia 12:1-2? Powinniśmy zacząć od zwrócenia uwagi, że mamy tu do czynienia z symboliką.
- Po pierwsze kobieta „ukazała się” w niebie (wers 1). To jest język objawionych wizji: pojawia się coś, co widzi prorok.
. - Po drugie, kobieta nie jest dosłownie „ubrana w słońce”, z „księżycem pod jej nogami” i „koroną z dwunastu gwiazd” na głowie (wers 1). To jest symbolika wizji.
.
- Po trzecie, jest to „cud”, a dokładniej „znak” (wers 1).
Obraz kobiety sam w sobie nie jest rzeczywistością; to znak wskazujący na rzeczywistość. Jakie jest ogólne wrażenie tego „znaku” kobiety? Kobieta promieniuje wspaniałym światłem! Ogarnia ją światło słońca, światło księżyca świeci pod jej stopami, a w jej koronie błyszczy światło 12 gwiazd (wers 1).
To jest wyraźnie niebiańskie światło. Kobieta jest znakiem „na niebie” (wers 1), a ciała niebieskie słońca, księżyca i gwiazd emitują niebiańskie światło. To światło z niebiańskich luminarzy tworzy strój kobiety (słońce jest jej strojem), wskazuje na jej panowanie (księżyc jest pod jej stopami) i deklaruje jej królewskość (12 gwiazd jest osadzonych w jej koronie).
Bałwochwalstwo
Kościół rzymski twierdzi, że ta kobieta to Maria. W ten sposób Objawienie 12 jest wykorzystywane do służenia Mariologii, bałwochwalczej czci matki naszego Pana. Ten fragment jest przekręcony 2 Piotra 3:16 Jak też mówi o tym we wszystkich listach. Są w nich pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które, podobnie jak inne Pisma, ludzie niedouczeni i nieutwierdzeni przekręcają ku swemu własnemu zatraceniu., jakby był dowodem, że Maria jest „królową niebios” – pogański tytuł potępiony w Starym Testamencie.
Jer. 7:18 Synowie zbierają drwa, ojcowie rozniecają ogień, a ich żony ugniatają ciasto, aby robić placki dla królowej niebios i wylewać ofiary z płynów innym bogom, aby mnie do gniewu pobudzać.
.
Jer. 44:17-19 17. Ale na pewno wypełnimy każde słowo, które wyjdzie z naszych ust: będziemy spalać kadzidło królowej niebios i wylewać dla niej ofiary z płynów, jak dotąd czyniliśmy, my i nasi ojcowie, nasi królowie i nasi książęta, w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy. Wtedy bowiem najadaliśmy się chleba, było nam dobrze i nic złego nas nie spotkało. 18. Lecz odkąd przestaliśmy palić kadzidło królowej niebios i składać jej ofiary z płynów, brakuje nam wszystkiego i giniemy od miecza i głodu. 19. A gdy paliliśmy kadzidło królowej niebios i wylewaliśmy dla niej ofiary z płynów, czy bez zgody naszych mężów czyniliśmy placki ku jej czci i składaliśmy jej ofiary z płynów?
.
Jer. 44:25 Tak mówi PAN zastępów, Bóg Izraela: Wy i wasze żony wypowiadaliście to własnymi ustami i spełnialiście to swoimi rękami, mówiąc: Na pewno wypełnimy swoje śluby, które złożyliśmy, aby palić kadzidło królowej niebios i składać jej ofiary z płynów. Tak, na pewno spełnicie swoje śluby i wykonacie swoje śluby.
Obraz z Księgi Objawienia 12:1 był również używany w publikacjach Unii Europejskiej.
.
Kościół
Chociaż urodzenie przez kobietę mężczyzny, którym jest Chrystus (Obj. 12:2; 4-5; 13), pasuje do Marii, inne stwierdzenia w Objawieniu 12 nie pasują do niej. Maria nie uciekła na pustynię po urodzeniu naszego Pana, ani nie była tam karmiona przez Boga przez 1260 dni lub czas, czasy i połowę czasu
Obj. 12:6 A kobieta uciekła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.
.
Obj. 12:14 I dano kobiecie dwa skrzydła wielkiego orła, aby poleciała na pustynię, na swoje miejsce, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od węża.
Prawda jest taka, że kobieta z Księgi Objawienia 12 jest kościołem, ponieważ pasuje do wszystkich istotnych danych.
- Po pierwsze, liczba kościoła wynosi 12, a kobieta ma „koronę z dwunastu gwiazd” (wers 1).
. - Po drugie, Kościół rodzi Chrystusa według ciała i jest prześladowany i karmiony przez Boga (Obj. 12:4; 6; 13-17).
. - Po trzecie, Kościół ma chwałę niebiańską (wers 1).
Niebiańską chwałą Kościoła jest jego świętość. Łaskawy Duch Pana Jezusa czyni ją piękną. upodabnia ją do obrazu Chrystusa, jej męża i głowy, i poświęca ją Bogu żywemu. Jej świętość jest zwycięska, dzięki czemu Kościół nosi „koronę” (wers 1). Jej świętość jest królująca, ponieważ rządzi wszystkim na mocy swego zjednoczenia z Chrystusem. Jej jest niebiańska świętość, ponieważ Kościół narodził się z góry.
Ponadto jak wiemy w Starym Testamencie Izrael był umiłowanym Kościołem Chrystusa. Ten Kościół opisany został w śnie Józefa, syna Jakuba (Izraela) przez identyczną symbolikę w Starym Testamencie: słońce, księżyc i dwanaście gwiazd. Ponieważ Izrael to Kościół, oraz ponieważ symbolika w obu dyspensacjach jest identyczna, rozumiemy iż tekst Objawienia 12 musi być interpretowany poprzez symboliczne wyjaśnienie, słońca, księżyca i gwiazd jako odniesienie do Kościoła a nie do Marii.
1 Mojż. 37:9-10 9. Śnił mu się jeszcze drugi sen i opowiedział go swoim braciom: Znowu śnił mi się sen, a oto słońce, księżyc i jedenaście gwiazd pokłoniły mi (dwunasta gwiazda) się. 10. Gdy opowiedział to swemu ojcu i swoim braciom, jego ojciec zgromił go i powiedział mu: Cóż to za sen, który ci się śnił? Czy ja i twoja matka przyjdziemy z twoimi braćmi, aby ci się kłaniać aż do ziemi?
Czy rozumiesz „znak” chwalebnej niewiasty, kościoła zgodnie z jego nową naturą w Chrystusie? A może lekceważysz i gardzisz umiłowanym ludem i zgromadzeniem Pana? Podczas gdy fałszywy kościół jest nierządnicą (Obj. 17), prawdziwy kościół to piękna kobieta odziana w słońce (Obj. 12)!
Na podstawie: źródło
Zobacz w temacie
- Podstawy hermeneutyki, cz. 3 – o interpretacji proroctw
. - Niepokalane poczęcie Maryi
- Maryja – rzymsko-katolicka bogini
- Maria w pogoni za „szalonym synem”
- Maryja i kult obrazów
- Święta Maryja zawsze grzesznica
- Epifaniusz z Salaminy kontra kult Maryi
- Do kogo się modlić
. - Wielki Ucisk – klasyczna pozycja Reformowana
- Znamię bestii, część 1
- 1000 lat z Księgi Objawienia 20 – klasyczna pozycja Reformowana