Rys historyczny

List Barnaby, (gr. Βαρναβα επιστολη, łac. Epistula Barnabae), a raczej pseudo-Barnaby – powstał pomiędzy 70 a.d. (zawiera wzmiankę o zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej) a 200 a.d. (gdyż wspomina go Klemens z Aleksandrii), przyjmuje się, że napisany został około roku 130 w Aleksandrii Egipskiej.

Jego twórcą nie jest biblijny Barnaba. Ma wielce alegoryczny charakter, związany z alegoryczną metodą interpretowania Pisma przez Żydów Aleksandryjskich.

Oddala Chrześcijaństwo od Judaizmu, szczególnie w odniesieniu do Prawa Mojżeszowego.


 

Teologia zastąpienia czyli supersesjonizm

Barnaba był supersesionistą i wierzył, że kościół zastąpił Izrael i jest Nowym Izraelem. Barnaba udowadnia swoje wierzenia używając alegorycznej hermeneutyki. Supersecjonizm często mylnie brany jest za podstawę teologii Reformowanej. To nie jest prawda, ponieważ o ile ten pierwszy naucza o zastąpieniu Izraela przez Kościół oraz wyklucza porwanie Kościoła, o tyle teologia Reformowana naucza, że Kościół i Izrael to synonimy zaś porwanie będzie miało miejsce tuż przed Sądem Ostatecznym.

Rozdział ΙΙ

4 Gdyż On ogłosił nam przez wszystkich proroków, że nie pragnie ani ofiar ani całopaleń, mówiąc razu pewnego:

5 Czymże są dla Mnie ogromy waszych ofiar, mówi Pan, mam dość całopaleń i tłuszczu owiec a krwi byków i kozłów nie pragnę, nie będziecie przychodzić aby być przeze mnie widzianymi. Albo też kto wymaga tych rzeczy z waszych rąk? Nie będziecie deptać Mojego przybytku. Jeśli przyniesiecie przednią mąkę, będzie to na marne; kadzidło jest Mi obrzydliwością; waszych pełni i Szabasów nie mogę się pozbyć.

6 Dlatego też wszystkie te rzeczy On zniósł, żeby nowe prawo naszego Pana Jezusa Chrystusa, będące wolnym od jarzma przymusu, mogło mieć swoją ofiarę nie ludzką ręką uczynione.

7 I on znowóż mówi do nich: „Czy nakazałem waszym ojcom, gdy wyszli z ziemi egipskiej, składać Mi ofiary całopalne i inne?

8 Nie, lecz taki był Mój nakaz dany im, niech nikt nie zachowuje urazy zła ku swemu bliźniemu w swym sercu, i niech nie składa fałszywej przysięgi.”

9 Powinniśmy zatem zachować, o ile nie jesteśmy nierozumni, umysł dobroci naszego Ojca; Gdyż On przemawia do nas, pragnąc abyśmy nie zbłądzili jak tamci (Izraelici) lecz byśmy patrzali jak zbliżyć się do Niego.

10 Zatem tak On do nas przemawia: „Ofiarą Bogu jest złamane serce, aromatycznym zapachem dla Pana jest serce, które wielbi swego Stwórcę.” Winniśmy zatem, bracia, właściwie nauczyć się naszego zbawienia, aby Zły wprowadzając w nas błąd nie odrzucił nas od naszego życia.

.

Rozdział III

6 Dlatego też aż do tej pory, moi bracia, On, wielce cierpliwy, przewidując, że lud, który sobie przygotował w Swym umiłowanym, zawierzy prostocie, okazał nam to uprzednio w odniesieniu do wszystkiego, żebyśmy, nie tak jak nowicjusze, rozbili się o prawo.

 


Cały tekst Listu

Rozdział I – wstęp

1.Pozdrowienia dla synów i córek, w imieniu Pana, który ukochał nas w pokoju. (1)

2.Nadzwyczaj i obficie raduję się z waszego błogosławieństwa i obfitości Ducha danego wam wrodzoną łaską. Ducha, którego otrzymaliście. (2)

3.Dlatego bardziej pocieszam się nadzieją zbawienia, ponieważ ja rzeczywiście widzę w was tego Ducha wylanego na was od Pana, który jest bogaty w obfitości, aby oblicze wasze, za którym tęsknie, zadziwiło mnie.

4.Będąc przekonany o tym i będąc świadomy tego, rozmawiałem między wami, że mam więcej zrozumienia, ponieważ Pan podróżował ze mną na drodze sprawiedliwości, jestem ponad wszystko zobligowany, aby kochać was ponad moje własne życie, ponieważ wielka wiara i miłość mieszka w was w “nadziei Jego życia”.(3)

5.Dlatego myślę, że mam troskę na waszą korzyść, aby przekazać wam coś, co sam otrzymałem, to przyniesie mi korzyść w usługiwaniu takim duchem. Pozwoliłem sobie wysłać do was krótki list, aby wasza wiedza mogła być udoskonalona wraz z waszą wiarą.(4)

6.Są trzy doktryny Pana: “nadzieja życia” jest początkiem i końcem naszej wiary; a sprawiedliwość jest początkiem i końcem sądu: miłość radości i zadowolenie są świadectwem pracy sprawiedliwości. (5)

7.Ponieważ Pan objawił dla nas przez proroków rzeczy przeszłe i rzeczy teraźniejsze i daje nam pierwocinę dla zasmakowania rzeczy, które przyjdą i teraz my widzimy te rzeczy jak wypełniają się jedna po drugiej, jak on powiedział: Powinniśmy zrobić w bojaźni bogatsze i głębsze ofiarowanie się Jemu.6)

8.Ale ja pokaże wam kilka rzeczy, nie jako nauczyciel, ale jako jeden z was, w których wy będziecie radować się w obecnym czasie.


Rozdział II – O odrzuceniu Izraela

1.Widząc, że dni są złe, i że pracownik zła jest u władzy, powinniśmy szczególnie uważać na siebie i wyszukiwać nakazów Pańskich.

2.Bojaźń, zatem i cierpliwość są pomocnikami naszej wiary, a przedłużające się cierpienie i powściągliwość są naszymi sojusznikami.(7)

3.Podczas gdy te rzeczy pozostają uświęceniem w kierunku Pana, mądrość, rozwaga, zrozumienie i wiedza radują się z nich.

4.Ponieważ On jasno ukazał nam przez proroków, że nie potrzebuje żadnych składanych ofiar ani ofiar palonych, ani ustawicznych, jak powiedział to w którymś miejscu.(8)

5.”Czym są liczne ofiary dla mnie? Mówi Pan. Mam dosyć palonych ofiar i nie pragnę tłuszczu jagniąt i krwi byków i kozłów i nawet, kiedy przychodzicie przed moje oblicze, któż tego żądał z waszych rąk. Abyście wydeptywali moje dziedzińce? Jeśli przynosicie mąkę jest to próżne. Kadzidło jest obrzydliwe dla mnie. Nie mogę znieść waszych nowiów i szabatów.”(9)

6.Te rzeczy, zatem On usunął, według nowego porządku naszego Pana Jezusa Chrystusa, które jest bez jarzma konieczności i ma ofiarowanie bez człowieka.(10)

7.Znowu on powiedział do nich: “ Czy nakazałem waszym ojcom, kiedy wyszli z ziemi Egipskiej by składali mi ofiary i całopalenia? (11)

8.Cóż, raczej nakazałem im: niech żaden z was nie pielęgnuje zła w swoim sercu przeciwko sąsiadowi i nie składa fałszywych przysiąg.(12)

9.Powinniśmy, zatem rozumieć, jeżeli nie jesteśmy głupcami, że nie powinniśmy kochać zamiarów naszych ojców, ponieważ on mówi do nas; życzę sobie abyście nie popełniali takich błędów jak oni, ale raczej szukać jak można przybliżyć się do niego.

10.Do nas, zatem on mówi: „Ofiarą dla Pana jest skruszone serce, a wonnym kadzidłem serce wysławiające go” Powinniśmy, zatem bracia ostrożnie podchodzić do naszego zbawienia, aby zły nie mógł osiągnąć zwodniczego wejścia do nas i wyrzucił nas z naszego życia. (13)


Rozdział III – O bezsilności żydowskiej religii

1.Do nich on znowu powiedział kierując te słowa:, „Dlaczego pościcie dla mnie, mówi Pan, więc krzyczycie, aby wasz głos był słyszany tego dnia. To nie jest post, który ja wybrałem, mówi Pan, nie człowieka poniżonego w swojej duszy;

2.Ani przez zginanie waszych karków jak haki, i wkładania włosiennic i ścielenie waszego łoża popiołem, ani przez wasze wołanie o akceptację postu.

3.Ale do nas On mówi: “Oto jest post, który ja wybrałem, mówi Pan, porzućcie wasze nikczemności odrzućcie zapalczywość waszych kłótni, odsuńcie uderzanie pięścią w wybaczeniu i rozdzieranie szat przy każdym niesprawiedliwym kontakcie, dajcie głodnemu chleba, a gdy widzisz nagiego przyodziej go, przyprowadź bezdomnego do twego domu, a jeśli widzisz poniżonego człowieka, nie gardź nim ani ty ani twoi domownicy.

4.Wtedy dla ciebie wzejdzie światło poranka, a twoje szaty będą pomnażać się szybko, a twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, i chwała Boża otoczy cię.

5.Kiedy będziesz krzyczał Bóg usłyszy cię, i gdy ty jeszcze wciąż będziesz mówił On odpowie ci: “Oto jestem” Jeżeli odsuniecie od siebie niewolę i przemoc i słowa szemrania i dasz biednemu chleba z radością serca a litość duszy jest uniżenie. (14)

6.Cóż, zatem, bracia, dawno temu ktoś przewidział, że ludzie, których On przygotował w swojej miłości powinni wierzyć w niewinność, i zrobił wszystkie rzeczy z góry jasne dla nas abyśmy nie byli (15) wrakami przez nawrócenie do ich prawideł


Rozdział IV – Czasy Ostateczne

1.Powinniśmy, zatem badać gorliwie rzeczy, które teraz są, i wyszukiwać te, które są dostępne dla naszego zbawienia. Niech, zatem ostatecznie pierzchną od nas wszystkie wysiłki bezprawia. Aby uczynki bezprawia nie pokonały nas i znienawidźmy błędy obecnego czasu, abyśmy mogli być umiłowanymi i tym, który ma przyjść.(16)

2.Nie pozwólmy sobie na wolność dla naszych dusz, by mieć siły do chodzenia z grzesznikami i ludźmi nikczemnymi, abyśmy nie stali się do nich podobni.

3.W końcu potknęli się o skałę, o której było napisane, jak to, Henoch powiedział:, „ aby zakończyć Pan skróci czasy i dni, aby jego umiłowani mogli szybciej przyjść do jego dziedzictwa” (17)

4.A prorok również mówi nam: “dziesięć królestw będzie panować na Ziemi i powstanie po nich mały król, który wyłamie trzech królów z pośród nich” (18)

5.Daniel mówi podobnie tak samo: “I spostrzegłem czwarte Zwierzę, niegodziwe i potężne i bardziej dzikie niż wszystkie zwierzęta morza i dziesięć rogów wyrosło z niego, a między nimi mały szczególny róg i on pokonał trzy wielkie rogi”.

6.Powinniscie, zatem rozumieć. A o to również proszę was, jako jeden z was, a szczególnie jako kochający was wszystkich ponad moje własne życie, mając wzgląd na siebie samych, i nie bądźcie jak niektórzy, co gromadzą swoje grzechy i mówią, że przymierze jest zarówno ich jak i nasze.(19)

7. To jest nasze:, ale na tej drodze oni w końcu zgubili to, kiedy Mojżesz je otrzymał, ponieważ pismo mówi: “A Mojżesz był na górze poszcząc czterdzieści dni i nocy, i otrzymał przymierze od Pana, tablice kamienne napisane palcem ręki Pana” (20)

8.Ale oni zrobili bogów i stracili to. Ponieważ Pan powiedział: “Mojżeszu, Mojżeszu, zejdź szybko, ponieważ lud, który ty wyprowadziłeś z ziemi Egipskiej złamał prawo” I Mojżesz zrozumiał i rzucił tablice kamienne ze swoich rąk, a ich przymierze potłukło się, aby to przymierze Jezusa Umiłowanego mogło być zapieczętowane w naszych sercach i w nadziei wiary.(21)

9.A chociaż życzę sobie napisać więcej, spieszę się napisać wam o oddaniu do was, nie jako nauczyciel, ale jako ten, który ukochał, nie odrzucając nic z tego, co mamy), Dlatego miejmy szczególny wzgląd w dniach ostatnich, ponieważ cały czas naszego życia i wiary nie przyniesie nam korzyści, jeśli nie sprzeciwimy się jako synowie Boga w obecnym złym czasie, przeciwko występkom, które przychodzą, żeby Syn Ciemności nie miał żadnej możliwości wejścia.

10.Uciekajmy od wszelkiej próżności, odrzućmy uczynki ścieżek nikczemności. Nie oddzielajcie się jako samotni, skoro już staliście się sprawiedliwymi, ale przychodźcie razem i szukajcie wspólnego dobra. (22)

11.Ponieważ pismo mówi: “Biada tym, którzy są roztropni dla samych siebie imądrzy w ich własnych oczach” Bądźmy duchowymi, bądźmy świątynią poświęconą dla Boga tak daleko jak to możliwe (23) “ćwiczmy się w bojaźni” Bożej i starajmy się trzymać jego przykazań, abyśmy mogli cieszyć się jego nakazami.

12.Pan będzie “sądził świat” bez względu na osobę”(24) Każdy otrzyma zgodnie z jego uczynkami. Jeżeli on będzie dobry w jego sprawiedliwości poprowadzi go, jeżeli on będzie zły otrzyma niegodziwość przed nim.

13.Nie pozwólmy sobie odpocząć, chociaż tak zostaliśmy “powołani ”jako śpiący w naszych grzechach, aby nikczemne panowanie nie zyskało mocy nad nami i nie wyrzuciło nas z Królestwa Pana.

14.A rozważcie to również moi bracia, kiedy wy widzicie, że po takich wielkich znakach i cudach, jakie były pokazane w Izraelu zostali w końcu opuszczeni. Weźmy wzgląd na to, co było napisane my zostaliśmy znalezieni “wielu powołano, ale niewielu wybrano” (25)


Rozdział V – Cierpienia Chrystusa

1.Ponieważ dla tej przyczyny Pan nasz cierpiał i wystawił swoje ciało na pohańbienie żebyśmy byli poświęceni przez odpuszczenie grzechów, to jest, przez jego pokropienie krwią.

2.Ponieważ pismo odnosi się w relacji częściowo do Izraela, a częściowo do nas, i to mówi do nas: “On został zraniony za nasze przewinienia i starty za nasze niegodziwości, jego ranami jesteśmy uleczeni. On był prowadzony jak owca do zabijających, i jak jagnię milczał przed tymi co ja strzygą”.(26)

3.Dlatego powinniśmy dać więcej wdzięczności Panu, że udzielił nam wiedzy o przeszłości i wiedzę obecną i że my nie jesteśmy bez zrozumienia przyszłości.

4.A Pismo mówi: “Nie jest niesprawiedliwe rozłożenie sieci na ptaki” (27) To znaczy, że ludzie zasługują na karę, którzy znają drogi sprawiedliwości, ale powracają na drogi ciemności.

5.Jakkolwiek, moi bracia, jeżeli Pan poświęcił cierpienie dla naszego życia, chociaż On jest Panem całego świata i do którego Bóg powiedział przed założeniem świata “Uczyńmy człowieka na nasz obraz i podobieństwo”,(28) Jak zatem mógł znosić cierpienia z ręki człowieka?

6.Wiedz! Prorocy, którzy otrzymali łaskę od niego prorokowali o nim, i aby on “mógł zniszczyć śmierć”(29) i pokazał moc zmartwychwstania ze śmierci, ponieważ on potrzebował uczynić „zamanifestowanie w ciele” cierpienia.7.Aby wypełniły się obietnice dane naszym ojcom, i sam przygotował dla siebie nowych ludzi i pokazał, podczas gdy on był na ziemi, że on sam powstanie z martwych i sąd zacznie.(30)

8.Ponadto, podczas gdy Izrael był uczony i ukazano mu wiele znaków i cudów on przemawiał do nich w miłości wielkiej.

9.Ale kiedy on wybrał swoich apostołów, którzy by głosili jego ewangelię, On wybrał tych, którzy nie byli sprawiedliwi czy bez żadnego grzechu,(31) to pokazuje, że “on nie przyszedł wzywać sprawiedliwych, lecz grzeszników”(32) tym samym on zamanifestował siebie jako Syn Boży.

10.Ponieważ jeżeli on nie przyszedłby w ludzkim ciele nie było by sposobu pokazania go; wiedząc, że oni nie mają siły, kiedy patrzą na słońce i wpatrują się prosto w promienie, chociaż to jest przeznaczone do zniszczenia, i to jest praca Jego rąk.

11.Więc zatem Syn Boży przyszedł w ciele dla tej przyczyny żeby mógł uzupełnić całość grzechów tych, którzy prześladowali jego proroków aż do śmierci.(33)

12.Dla tej przyczyny on cierpiał. Ponieważ Bóg napomina ich przez jego ciało, które pochodzi od nich: “Uderzą pasterza, wtedy owce stada będą zniszczone”(34)

13.A on życzył sobie cierpieć w ten sposób, bo to było konieczne, aby mógł cierpieć na drzewie, ponieważ prorocy mówili o nim “Wyzwoli moją duszę od miecza” i “Przebodli moje ciało, ponieważ zbiorowiska nikczemnych powstały przeciwko mnie”(35)

14.I znowu on mówi:, „Więc, nadstawiam moje plecy bijącym i moje policzki na uderzenia, i ustawiłem moja twarz jak solidną skałę” (36)


Rozdział VI – Fundament wiary

1.Kiedy on, więc ustanowił przykazania, co takiego powiedział? „Kim jest ten, co się chce ze mną prawować? Dozwólmy mu wystąpić przeciwko mnie, kim jest ten, który szuka sprawiedliwości przeciwko mnie? Dozwólmy mu zbliżyć się do Pańskich sług.” (37) (38)

2.Biada wam, ponieważ wszyscy będziecie jak wosk, jak stare ubranie i mól was zje” I znowu prorok mówi, że był umiejscowiony tak silnie jak kamień dla kruszącego”, Więc, ja położę pod fundament Syjonu cenny kamień, wybrany, narożny, szlachetny”

3.Co zatem on powiedział? “A ten, który pokłada nadzieje w nim będzie żył na wieki”(39) Czy zatem nasza nadzieja jest na kamieniu? Niedajboże! Ale on miał na myśli, że Pan umiejscowił Jego ciało w sile. Ponieważ on powiedział: “I on uczynił mnie jak solidną skałę”(40)

4.I znowu prorok mówi “Kamień, który budowniczowie odrzucili, stał się kamieniem węgielnym” i znowu on mówi “To jest wielki i cudowny dzień, który pan uczynił”(41)

5.Piszę do was prosto, abyście mogli zrozumieć: Jestem oddany waszej miłości.

6.Co zatem prorok mówi znowu? “Zgraja grzeszników uciska mnie dookoła, oni otoczyli mnie jak pszczoły plaster miodu” i “Oni rzucają losy o moje ubranie”(42)

7.Dlatego on był przeznaczony, aby stać się manifestacją i aby cierpiał w ciele jako przepowiedziana pascha.. Ponieważ prorok mówi odnosząc się do Izraela “Biada waszej duszy, bo ułożyli spisek do złego, spisek przeciwko nim samym, mówiąc “Zwiążmy sprawiedliwego, bo nie przynosi nam korzyści”(43)

8.Co na to inni prorocy,? Mojżesz, mówi do nich, Więc, tak mówi Pan Bóg, wejdą do ziemi obiecanej, którą pan przysiągł, że da Abrahamowi, Izaakowi, i Jakubowi, i odziedziczą ją, a ziemia opływać będzie w mleko i miód”(44)

9.Ale dowiedz się, co mądrość mówi. Nadzieja powiada, że Jezus objawi się dla ciebie w ciele.

10.Co zatem znaczy “dobra ziemia opływająca w mleko i miód”? Błogosławiony nasz Pan, bracia, który udzielił nam mądrości i zrozumienia swoich tajemnic. Ponieważ prorok mówi przypowieść o Panu: “Kto zrozumie zbawienie jego kto jest mądry, i rozumny, i kochający Pana?”(45)

11.Zatem on zrobił nas nowymi przez odpuszczenie grzechów, uczynił nas nowym rodzajem, że my powinniśmy mieć duszę dzieci. Przez niego zostaliśmy stworzeni świeżymi.

12.Bo to dotyczy nas, o czym Pismo mówi, że on mówi do Syna, “Uczyńmy człowieka na nasz obraz i podobieństwo, i pozwólmy mu rządzić nad zwierzętami ziemi, i nad ptactwem nieba, i rybami morskimi”. A Pan powiedział, kiedy widział nasze bezbłędne stworzenie, “Rozradzajcie się i napełniajcie ziemie” te rzeczy były powiedziane do Syna.(46)

13.A teraz pokaże wam jak on mówi do nas. W ostatnich dniach on uczynił drugie stworzenie, i Pan powiedział “Widzisz, zrobiłem ostatnie rzeczy jak pierwsze” (47)To te, o których prorok sprawozdaję, kiedy on ogłosił, “Wejdźcie do ziemi opływającej w mleko i miód, i panujcie nad nią”

14.Zobaczcie zatem, zostaliśmy stworzeni świeżymi, jak to mówi prorok w innym miejscu, “Patrzcie, mówi Pan, wyprowadzę was z nich” (to dotyczy tych których Duch Pana przepowiedział) “serca kamienne uczynię serca mięsiste” Ponieważ on sam miał zamiar ukazać się w ciele i mieszkać pośród nas”(48)

15.Dlatego, moi bracia, mieszkanie w naszych sercach jest świątynią, świętego Boga.

16.Ponieważ Pan powiedział znowu, “Z czym przyjdę przed Pana Boga mego aby go uwielbić?” On mówi, “Wyznam cię w zgromadzeniu braci, i będę śpiewał ci pośród zgromadzenia świętych” (49)Jesteśmy zatem tymi których wprowadził do dobrej ziemi.

17.Czy zatem jest mleko i miód? Ponieważ dziecko jest najpierw karmione miodem, a potem mlekiem. Zatem my również, byliśmy karmieni wiarą obietnic i przez słowo będziemy żyć i posiądziemy ziemię.

18.A my mamy powiedziane ponadto, “Niech się rozmnażają i wzrastają i rządzą nad rybami”(50)  Kim zatem jest ten kto jest w stanie panować nad zwierzętami czy rybami czy ptakami nieba? Powinniśmy wiedzieć, że do panowania trzeba autorytetu, więc aby ktoś mógł dać przykazania musi dominować.

19.Jeżeli zatem to nie dzieje się obecnie, on mówi nam o czasie, kiedy to będzie, – kiedy my sami również staniemy się doskonali jako dziedzice przymierza Pana.


Rozdział VII – Chrystus kozłem ofiarnym

1.Rozumiejąc to, dzieci umiłowane, że dobry Pan uczynił wszystkie rzeczy prostymi przed nami, abyśmy go znali, tego, któremu powinniśmy dać dziękczynienie i chwałę za wszystko.(51)

2.Jeżeli zatem Syn Boga, chociaż był Panem i był “przeznaczony pod sąd żywych i umarłych” cierpiał, aby jego rany mogły nas ożywić, uwierzmy, że Syn Boży nie musiał cierpieć oprócz naszego względu.(52)

3.Ale co więcej, kiedy on był ukrzyżowany “dano mu do picia ocet i żółć”(53) Słuchajcie jak kapłani Świątyni przepowiedzieli to. O przykazaniach napisano, “Ktokolwiek nie zachowa postu śmiercią umrze”(54) a Pan przykazał to, ponieważ on sam miał zamiar stać się naczyniem Ducha jako ofiara za nasze grzechy, aby taki rodzaj ustanowić i Izaaku, który był ofiarowany na ołtarzu, mógł się wypełnić.

4.Co zatem mówi przez proroków? “I pozwalam im jeść kozła, który jest ofiarowany w poście za ich grzechy”(55) dodając ostrożnie “i niech wszyscy kapłani jedzą wnętrzności nie umyte octem”(56)

5.Dlaczego? Ponieważ wy macie zamiar “dać mi żółć i ocet do picia”(57), kiedy jestem w chwili ofiarowania mojego ciała dla moich ludzi, dlatego ty sam będziesz jadł, podczas gdy ludzie poszczą i umartwiają się w worach i popiele, aby pokazać, że on musiał cierpieć dla nich.

6.Zauważ, co było przykazane: “Weźmiesz dwa kozły, dobrego i podobnego, i ofiarujesz je, i niech kapłan weźmie jednego jako ofiarę za grzechy”(58)

7.A co oni zrobili z następnym? “Następny, On powiedział jest przeklęty”(59) zauważcie jak typ Jezusa jest przedstawiony:

8. “I wszyscy plujcie na to i na tego kozła, a zawiążcie purpurową wełnę wokoło jego głowy, i niech będzie wygnany na pustynię” (60)A kiedy to jest zrobione, ten, który weźmie kozła na pustynię, zdejmie wełnę, i położy ją na krzewie zwanym Rachel, z którego my jemy pędy kiedy znajdziemy je za miastem; zatem Rachel sam jest owocem słodkim.(61)

9.Jakie to ma znaczenie? Słuchajcie: “pierwszy kozioł jest dla ołtarza, ale drugi jest dla przekleństwa” i zauważcie, że pierwszy jest przeklęty i koronowany, ponieważ “oni będą widzieli go”(62) tego dnia z długą purpurową szatą“ sięgającą do stóp”(63) na jego ciele i oni powiedzą, “Czy nie jest to ten, którego my ukrzyżowaliśmy i odrzuciliśmy i przebiliśmy i pluliśmy na niego? Prawda to był on, który wtedy powiedział, że był Synem Boga”

10.Ale jak ma się on do kozłów? Dla tej przyczyny “kozły będą podobne, piękne i parą”,(64) aby kiedy go zobaczą przyszli w tym czasie i byli zdumieni w podobieństwie kozłów. Widzimy, zatem typ Jezusa przeznaczonego dla cierpienia.

11.Ale dlaczego oni położyli wełnę pomiędzy ciernie? To jest typ Jezusa umiejscowionego w kościele, ponieważ ktokolwiek życzył sobie zdjąć purpurową wełnę musiał cierpieć sporo, ponieważ ciernie są okropne i on mógł zyskać to tylko przez ból. Zatem on mówi “ci, którzy będą widzieli mnie i osiągną moje królestwo muszą najpierw utrzymać mnie przez ból i cierpienie”.(65)


Rozdział VIII – Jezus ofiarą zastępczą

1.Jak myślicie, co jest w tym szczególnego, że przykazania były dane Izraelowi, aby ludzie, którzy grzeszą mogli ofiarować jałówkę i zabić ją i spalić ją, i żeby chłopcy wzięli popiół i włożyli go do naczynia i zawiązali purpurową wełnę na kijach (zobacz znowu typ krzyża i purpurowej wełny) i hizop, i aby chłopcy pokropili wszystkich ludzi, aby oni byli oczyszczeni z wszystkich grzechów?(66)

2.Zauważcie jak prosto on przemawia do was. Cielęciem jest Jezus; grzesznikami ofiarującymi to jesteście wy, którzy przyprowadzacie go do zabicia. Zatem niema już żadnej chwały grzeszników.

3.Chłopcy, którzy kropili są tymi, którzy głosili nam wybaczenie grzechów, i oczyszczenie serc, którym on daje moc do głoszenia Ewangelii, i jest ich dwunastu jako świadectwa plemion, ponieważ tam jest dwanaście plemion Izraela.(67)

4.Ale dlaczego są trzej chłopcy, którzy kropili? Jako świadectwo do Abrahama, Izaaka, i Jakuba, ponieważ ci są wielcy przed Bogiem.(68)

5.A dlaczego była wełna na drewnie? Ponieważ królestwo Jezusa jest na drewnie, i ponieważ ci, którzy pokładają nadzieje w nim będą żyli na wieki.

6.Ale dlaczego jest wełna i hizop razem? Ponieważ w jego królestwie znajdzie się zło i odrażające dni, w których my zostaniemy zbawieni, ponieważ ten, co cierpi w ciele jest uleczony przez oczyszczenie hizopem.

7.i dla tej przyczyny rzeczy które były robione wyjaśniono nam w prosty sposób, ale nie wyraźne dla nich, ponieważ oni nie słyszeli głosu Pana.


Rozdział IX – Posłuszeństwo ku życiu

1.Ponieważ on mówi znowu, o uszach, jak on obrzezał nasze serca, bo Pan powiedział u proroka „ w słuchaniu uchem oni są mi posłuszni”(69) I znowu on mówi: „Ci, co są daleko będą słyszeć wyraźnie, będą znać rzeczy, które zrobię”(70) i „Obrzezam wasze serca mówi Pan” (71)

2.I znowu on mówi, „Słuchaj, Izraelu, tak mówi Pan twój Bóg” (72)i znowu Duch Pana prorokuje, „Kim jest ten, który będzie żył na wieki?(73) Niech posłucha głosu mojego sługi”

3.I znowu mówi, „Słuchaj, O niebo, i nadstaw uszu, O ziemio, ponieważ Pan mówi te rzeczy dla świadectwa”(74) i znowu on mówi: „Słuchaj słowa Pana, wy rządzący tym ludem”(75) I znowu on mówi, „Słuchajcie, O dzieci głosu, który woła na pustyni” (76)Tak, więc obrzezał nasze słuchanie, abyśmy mogli słyszeć słowa i wierzyć.

4.Ale, co więcej, obrzezanie, w które oni ufali straciło wartość. Ponieważ zadeklarował, że obrzezanie nie było na ciele, ale, ale oni popełnili błąd, ponieważ zły anioł zwiódł ich.

5.Mówi do nich, tak mówi Pan wasz Bóg (tutaj znajduje przykazania) „Nie siejcie wśród cierni, bądźcie obrzezani dla waszego Pana” (77)I co on powiedział? „Obrzezajcie twardość waszego serca i twardość waszego karku” (78)Dodaje znowu „Zauważcie mówi Pan, wszyscy poganie są nieobrzezani w napletku, ale ten lud jest nieobrzezanego serca”(79)

6.Ale wy powiecie, zaprawdę ten lud otrzymał obrzezanie jak pieczęć? Tak, ale każdy Syryjczyk i Arab i wszyscy kapłani bożków byli obrzezani, czy te rzeczy są również w ich przymierzu? – rzeczywiście nawet Egipcjanie należą do obrzezanych.

7.Dowiedzmy się w pełni, zatem, dzieci miłości, dotyczące wszystkich rzeczy, ponieważ Abraham, który był pierwszy obrzezany, spoglądał w duchu na Jezusa, i on otrzymał zasady trzech liter.(80)

8.Bo jest powiedziane, “I Abraham obrzezał z jego domowników osiemnastu mężczyzn i trzystu” (81)Jaka zatem wiedza została mu przekazana? Zauważmy, że najpierw wspomina osiemnastu, a po przerwie trzystu. Osiemnaście jest I (=10) a H(=8) wy macie Jezusa – a ponieważ krzyż był przeznaczony w łasce w T on mówi, “i trzystu” więc on przedstawił Jezusa w dwóch literach i krzyż w następnej.(82)

9.On zna to, który umiejscowił dar jego nauczania w naszych sercach. Nikt nie słyszał, wiecej wyśmienitej lekcji od e mnie, ale wiem, że jesteście tego warci.(83)


Rozdział XDuchowe znaczenie przepisów prawa Mojżeszowego

1.Cóż, u Mojżesza powiedziano, „Nie będziesz jadł świni, ani orła, ani sępa, ani kruka, ani ryby, która nie ma łusek na sobie”(84) On podał trzy doktryny w tym zrozumieniu.

2.Co więcej, On powiedział do nich w 5Mojżeszowej „I ja zrobię przymierze mojego nakazu z tym ludem”(85) Więc zatem nakaz Boga nie jest wstrzymaniem się od jedzenia, ale Mojżesz mówił duchowo (86).

3.On wspomniał świnię dla tej przyczyny: wy nie będziecie wiązać się, ma na myśli, z ludźmi, którzy są jak świnie, można by tak powiedzieć, kiedy mają dostatek zapominają o swoim Panu, ale kiedy są w potrzebie rozpoznają Pana, tak jak świnie, kiedy jedzą, to nie wiedzą o żywicielu, ale kiedy są głodne, krzyczą, a po otrzymaniu jedzenia milczą.

4.”Nie będziesz także jadł orła, ani jastrzębia, ani kani, ani kruka”(87) Nie będziecie, ma na myśli, nie przyłączaj się, ani nie czyń siebie takim jak ci ludzie, są to ludzie, którzy nie wiedzą jak zarabiać na życie, przez pracę w pocie czoła, ale plądrują majątki innych ludzi w swej niegodziwości. Oczekują okazji, chociaż wydają się, że chodzą w niewinności, ale rozglądają się, dookoła kogo można by tu ograbić, w swojej przewrotności, właśnie jak te ptaki same nie robią jedzenia dla siebie, ale siedzą bezczynnie, i szukają, jak tu pożreć ciało innych, i stają się plagą w swoim przestępstwie

5.”Nie będziecie jedli” on mówi, mureny, ani ośmiornicy, ani mątwy”(88) Nie będziecie, ma na myśli, łączenia się z takimi ludźmi, (89) którzy są całkowicie bezbożni, którzy są już skazani na śmierć, właśnie jak te ryby, już skazane na śmierć, to właśnie te ryby są przekleństwem, i pływają w głębinach wód, nie pływają jak inne, ale żyją na dnie morza.

6.Powiedziano też, „Nie jedz zająca”,(90) chce przez to powiedzieć, byś nie upadł w homoseksualizm przez podobne praktyki, bo zając powiększa odbyt, co roku, ile lat żyje.

7.Powiedziano, „nie będziesz jadł hieny” to znaczy nie będziesz cudzołożnikiem, byś nie upadł przez to podobieństwo, jako zboczeniec, zwierze to zmienia płeć, raz w żeńską raz w męską.(91)

8.Ponieważ, też powiedziano, by unikać łasicy, (92) nie bądź do niej podobny, i nie naśladuj takich ludzi, co popełniają niegodziwość ustami.

9.Tak, więc Mojżesz otrzymał trzy doktryny, co do jedzenia, i on mówił o tym duchowo, ale oni odebrali to jako jedzenie z powodu pożądliwości swoich ciał.

10.Ale Dawid też otrzymał poznanie trzech doktryn, i mówi: „Błogosławiony jest człowiek, który nie idzie za radą bezbożnych”(93)jak ryby, co pływają w ciemnościach w głębinie morskiej. „i nie stają na drodze grzeszników”, jak ci co wydają się bać Pana, ale grzeszą jak wieprze, „i nie siedzą w gronie szyderców” jak ptaki co siedzą i czekają na swoją ofiarę. Macie pełne wyjaśnienie doktryn o pokarmach.

11.Mojżesz również mówi: „Jedzcie wszystkie zwierzęta, które maja rozdzielone kopyta i rozszczepiona racicę”(94). „Co on ma na myśli? Że ten, który otrzymuje pokarm, zna tego, który go karmi, i odpoczywa na Nim i wydaje się być zadowolonym. Cóż, on mówi odnośnie przykazań, co ma na myśli? Wiążcie się z tymi, którzy boją się Pana, z tymi, którzy rozważają w sercu swoim, znaczenie słowa, które otrzymali, z tymi, którzy zachowują nakazy Pana, którzy wiedzą, że rozważanie jest źródłem zadowolenia, i którzy przeżuwają słowo Pana. Ale co znaczy „rozszczepione kopyto” Ma na myśli, że święty spacerując w tym świecie spogląda w przyszłość w kierunku świętego wieku. Widzicie jak dobrze Mojżesz to ustanowił.(95)

12.Jak było to możliwe dla nich, zrozumieć te rzeczy? Ale my właściwe zrozumienie tych wyjaśnień przykazań, jak chciał tego Pan., Ponieważ dla tej przyczyny on obrzezał nasze słuchanie w naszych sercach, zatem powinniśmy przyjąć te sprawy.


Rozdział XI – Zapowiedź chrztu i krzyża

1.Ale zapytajmy czy Pan przepowiedział wodę chrztu i krzyż. Co do wody to zostało napisane o Izraelu że oni nie otrzymają chrztu na odpuszczenie grzechów. Ale będzie utworzony dla nich.

2.Ponieważ prorok mówi, „Zdumiej się o niebo i niech mocniej ziemia zadrży, bo ten lud popełnił podwójne zło. Oni opuścili mnie, źródło życia, i oni kopią dla siebie cysternę śmierci (96)

3.Czy moja święta Góra Synaj jest pustynną skałą? Ponieważ będziecie jak uciekające ptaki, trzepoczące skrzydłami, kiedy wyrzuci się ich z gniazda.(97)

4.I znowu prorok mówi, „Pójdę przed tobą i ja wygładzę góry i złamię bramy mosiężne, i wstrząsane żelazne zawory i dam ci skarby ukryte, sekretne, niewidzialne, aby poznali, że ja jestem Pan Bóg.”(98)

5.I „ ty będziesz mieszkał w grocie silnej skały” A „Jego woda jest pewna, będziecie widzieć króla w jego chwale, a twoja dusza będzie rozważać bojaźń Pana”(99)

6.I znowu on mówi u innego proroka” A ten, który czyni te rzeczy będzie jak drzewo, które jest zasadzone nad wodami, które daje owoc w swoim czasie, a jego liść nie więdnie, i we wszystkich rzeczach cokolwiek on zrobi, będzie miał powodzenie

7.Nie tak jest z bezbożnymi, są oni jak plewa, którą wiatr roznosi po powierzchni ziemi. Dlatego nikczemni nie ostoją się na sądzie, ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych, ponieważ Pan zna drogę sprawiedliwych, a droga bezbożnych zginie”(100)

8.Zauważmy, jak on opisuje wodę i krzyż razem. Ponieważ on ma na myśli to: błogosławieni ci, którzy mają nadzieje na krzyżu, i zstąpili do wody. Ponieważ on mówi o ich nagrodzie „we właściwym czasie” o tym czasie mówi, Ja odpłacę. Ale teraz, kiedy mówi: „Ich liście nie więdną” ma na myśli, że każde słowo, które wychodzi z ust w wierze i miłości, będzie dla nawrócenia i nadziei dla wielu.

9.I znowu inny prorok mówi, „A ziemia Jakuba była sławiona ponad wszystkie ziemie”. Chce powiedzieć, że jest wychwalonym naczyniem Ducha.(101)

10.Co on mówi dalej? „I tam była rzeka płynąca po prawej stronie, i piękne wyrosły drzewa nad nią, a ktokolwiek będzie jadł ich owoce będzie żył na wieki”(102)

11.O chce powiedzieć, że my schodzimy do wody pełni grzechów i win, a wychodzimy przynosząc owoce bojaźni naszych serc, z nadzieją Jezusa w Duchu „A ktokolwiek będzie jadł będzie żył na wieki”(103) Ma na myśli, że każdy, kto słyszy i wierzy w te rzeczy powiedziane, będzie żył na wieki.


Rozdział XII – Mesjasz obrazem Boga

1.Podobnie znowu opisuje krzyż inny prorok, który mówi, “A kiedy będą wszystkie te rzeczy dokonane? Mówi Pan., Kiedy drzewo upadnie i powstanie, i kiedy krew pocieknie z drzewa”(104)Oto macie zapowiedź krzyża, i tego, który powinien być ukrzyżowany.

2.I on mówi znowu do Mojżesza, kiedy Izrael walczył z obcymi, aby pamiętali tych, którzy walczyli i byli poddani śmierci z powodu ich grzechów – Duch powiedział do serca Mojżesza, by uczynił imitację krzyża, i tego, który powinien cierpieć, ponieważ powiedział, jeśli nie położą ufności w nim, będą cierpieć wojny na zawsze. Dlatego Mojżesz zgromadził broń na stosie w środku walki, i stał tam ponad nimi, z wyciągniętymi rękami ponad wszystkimi, a Izrael znowu był bliski zwycięstwa, a kiedy je opuścił oni przegrywali.(105)

3.Dlaczego? Mieli wiedzieć, że nie mogą być zbawieni, jeżeli nie położą nadziei w nim.

4.I znowu mówi inny prorok, „Wyciągałem moje ręce cały dzień do ludu nieposłusznego tych, którzy odmówili mojej sprawiedliwej drogi”(106).

5.Znowu Mojżesz zrobił zapowiedź Jezusa, pokazując, że on musiał cierpieć, i oddać swoje życie, chociaż oni będą wierzyli, że był położony do śmierci, przez znak dany, kiedy Izrael upadł, (Ponieważ Pan nasłał węża, który ich kąsał i oni umierali, z powodu upadku, za przykładem Ewy zniszczonej przez węża), aby przekonali się, że będą wybawieni od śmierci z powodu ich przestępstw.(107)

6.Co więcej, przez Mojżesza rozkazał im: “Nie będziecie mieli rytego ani lanego posągu dla swojego Boga”(108) I oto sam zrobił posąg by pokazać wzór Jezusa. Mojżesz zrobił rytego węża, i wystawił go na widok, wezwał ludzi przez ogłoszenie.

7.Więc oni przyszli razem i błagali Mojżesza, żeby za nich złożył ofiarę o ich uzdrowienie. Ale Mojżesz powiedział do nich „Ktokolwiek z was, będzie ugryziony, niech przyjdzie do węża, który wisi na drzewie i niech położy w nim nadzieję, w wierze, że to wąż przez śmierć jest wstanie dać życie i tą drogą będzie uratowany.”(109) I oni tak zrobili. W tym również mamy znowu chwałę Jezusa, ponieważ wszystkie rzeczy są w nim i dla niego.

8.Znowu, dlaczego Mojżesz powiedział do Jezusa syna Naue, kiedy on przekazał mu proroctwo, w tym imieniu, aby cały lud mógł słyszeć go osobiście. Ponieważ Ojciec objawił wszystko, co do swojego Syna Jezusa.(110)

9.Mojżesz, dlatego powiedział do Jezusa syna Naue, gdy dał mu to imię, kiedy on wysłał go szpiegować ziemię. „Weź księgę w swoje ręce i napisz, co Pan mówi, ze Syn Boga w ostatnim dniu wyrwie z korzeniami cały domu Amaleka”(111)

10.Widzicie znowu Jezusa, nie jest jak syn człowieka, ale jak Syn Boga, choć objawiony w postaci ciała, i dlatego oni zamierzają powiedzieć, że Chrystus jest Synem Dawida, Dawid sam prorokował, obawiał się i rozumiał błąd grzeszników. „Pan powiedział do Pana, siądź po mojej prawicy, aż zrobię twoich wrogów twoim podnóżkiem”(112)

11.I znowu Izajasz mówi tak: “Pan powiedział do Chrystusa mojego Pana, ująłem ich za prawą rękę, aby narody mogły być posłuszne przed nim, rozbije siłę królów” Zobaczcie jak „Dawid nazywa go Panem” A nie mówi Syn.(113)


Rozdział XIII – Izrael, Kościół a Przymierze

1.Zobaczmy teraz czy ten lud czy poprzedni jest dziedzicem, I czy przymierze jest dla nas czy dla nich.

2.Słuchajcie, zatem co Pismo mówi o ludzie: „A Izaak modlił się za Rebekę swoją żonę, ponieważ ona była bezpłodna, i poczęła. Wtedy Rebeka poszła pytać Pana, Pan powiedział jej: dwa narody są w twoim łonie, i dwa ludy w twoim wnętrzu, a jeden naród będzie panował nad drugim, a starszy będzie służył młodszemu”(114)

3.Powinniście rozumieć, kim jest Izaak i kim jest Rebeka, I kogo wskazuje, że ten lud jest większy niż tamten.

4.W następnym proroctwie Jakub mówi bardziej prosto do Józefa swego syna, „Oto Pan nie pozbawił mnie twojej obecności, przyprowadź mi swoich synów abym mógł ich błogosławić”(115)

5.I on przyprowadził Efraima i Manassesa, a życzył sobie żeby Manasses był błogosławiony, ponieważ on był starszy, więc Józef przyprowadził go pod prawą rękę swego ojca Jakuba. Ale Jakub widział w duchu typ ludzi w przyszłości. I co on powiedział: „A Jakub skrzyżował swoje ręce i położył prawą rękę na głowie Efraima drugiego i młodszego syna, i błogosławił jemu a Józef powiedział do Jakuba. Zmień prawą rękę na głowę Manassesa, ponieważ on jest moim pierworodnym synem. A Jakub powiedział do Józefa, wiem o tym, moje dziecko, wiem o tym, ale starszy będzie służył młodszemu, i on będzie rzeczywiście błogosławiony”

6.Zobaczcie, kim jest ten, który rozstrzygnął, że ten lud jest pierwszy i dziedzicem przymierza

7.To jest także wspomniane w sprawie Abrahama. Sięgamy po doskonałość w naszej wiedzy. Co zatem on mówi do Abrahama, kiedy on był pełen wiary i zostało mu to policzone za sprawiedliwość? „Oto ja uczynię z ciebie Abrahama, ojca pogan, którzy wierzą w Boga, nie mając obrzezania”(116).


Rozdział XIV – Odrzucenie Izraela

1.Dobrze, ale zobaczmy czy przymierze, które przysiągł ojcom dać ludowi – czy dał je?. On dał to. Ale oni nie byli godni otrzymać to z powodu ich grzechów.

.2.Ponieważ prorok mówi, „I Mojżesz pościł na Górze Synaj, by otrzymać przymierze Pana dla ludu, czterdzieści dni i czterdzieści nocy. I Mojżesz otrzymał od Pana dwie tablice kamienne, napisane palcem ręki Pana w Duchu” i Mojżesz wziął je i zaniósł w dół, aby je dać ludowi.(117)

3.A Pan powiedział do „Mojżesza, Mojżeszu, Mojżeszu, zejdź szybko, ponieważ lud, który ty wyprowadziłeś z ziemi egipskiej złamał prawo”. I Mojżesz zrozumiał, że oni znowu zrobili sobie posąg z lanego metalu, i on rzucił je z rąk, i tablice przymierza Pana się potłukły. (118)

4.Mojżesz otrzymał to, ale oni nie byli godni. Ale nauczmy się jak my otrzymujemy to. Mojżesz otrzymał to, kiedy on był sługą, ale Pan sam dał to do nas, jako ludu dziedzictwa, przez cierpienie dla naszego zachowania.

5.I oba zostały przedstawione, aby ich grzeszność mogła dopełnić się w ich przestępstwach, i abyś my przez Jezusa Pana, który dziedziczy przymierze, mogli otrzymać je, ponieważ on był przygotowany na ten cel, że kiedy on ukazał się mógł odkupić z ciemności nasze serca, które były już skazane na śmierć, i poddane w niesprawiedliwość błędu, i aby przez swoje słowo mógł zawrzeć przymierze z nami.

6.Ponieważ jest napisane, że Ojciec nakazał mu, że on powinien odkupić nas z ciemności i przygotować święty lud dla siebie.(119)

7.Dlatego prorok mówi „Ja Pan Bóg wezwałem ciebie w sprawiedliwości, i ja będę trzymał twoje ręce, i dam ci siłę, daje ci przymierze ludu, dla oświecenia pogan, otwórz oczy ślepych, i wypuść tych, co są związani, i tych, którzy siedzą w ciemnościach więzienia” Wiemy, zatem że zostaliśmy odkupieni(120)

8.Znowu prorok mówi: „Oto ja uczyniłem cię światłością dla pogan, byś był zbawieniem aż po krańce ziemi. Tak mówi Pan, Bóg, który cię odkupił”(121)

9.I znowu prorok mówi: „Duch Pana nade mną, ponieważ on namaścił mnie do głoszenia Ewangelii łaski dla pokornych, i wysłał mnie do uzdrowienia serc złamanych, by ogłosić wyzwolenie dla pojmanych, i przywrócić wzrok niewidomym, ogłosić miłościwy rok Pana, i dzień rekompensaty ku zadowoleniu wszystkim, którzy się smucą.”(122)


Rozdział XV- Szabat Boży

1.Co więcej, było napisane co do sabatu w dziesięciu słowach, które on powiedział na górze Synaj, twarzą w twarz z Mojżeszem.„Święćcie również sabat Pana z czystymi rękami i z czystym sercem”(123)

2.A na innym miejscu on mówi, „Jeżeli moi synowie zachowują sabat, wtedy okażę miłosierdzie nad nimi”(124)

3.On powiedział o sabacie na początku stworzenia, „I Bóg zrobił w sześć dni pracy swoich rąk, i on siódmego dnia skończył i poświęcił go”(125)

4.Zauważcie, dzieci, co to znaczy „On skończył w sześć dni”? Ma na myśli:, „ że Pan zrobi koniec wszystkiego w sześć tysięcy lat, ponieważ jeden dzień znaczy dla niego tysiąc lat, i sam jest sobie świadkiem, kiedy mówi. „Cóż, dzień Pana, będzie jak tysiąc lat”, Więc zatem, dzieci, w sześć dni, to jest w sześć tysięcy lat, wszystko będzie wypełnione. (126)

5”.I odpoczął on siódmego dnia” To znaczy, kiedy jego Syn przyjdzie, On zniszczy czas niegodziwca, i osądzi bezbożnych przemieni a słońce, księżyc i gwiazdy, a wtedy On prawdziwie odpocznie siódmego dnia.(127)

6.Co więcej On powiedział, „Wy uświęćcie to czystymi rękami i czystym sercem”, jeżeli zatem, ktokolwiek obecnie miałby moc zachować świętość tego dnia, który Bóg uczynił świętym, przez bycie czystym w sercu, to jesteśmy w błędzie (128)

7.Zobaczcie, że my rzeczywiście zachowamy świętość tego czasu, kiedy będziemy mieli radość w prawdziwym odpoczynku, kiedy my sami będziemy usprawiedliwieni, kiedy nie będzie więcej grzechu, a wszystkie rzeczy będą uczynione nowe przez Pana, wtedy będziemy wstanie zachowywać świętość, ponieważ my sami mamy najpierw być zrobieni świętymi.

8.Dlatego on mówi do nich „ Waszych nowi i sabatów nie mogę ścierpieć” (129) Czy rozumiecie, co to znaczy? Obecne sabaty nie są akceptowanym czasem, ale te, które ja uczynię, w których dam odpoczynek wszystkim rzeczom i uczynię początek ósmego dnia. To jest początek nowego świata.(130)

9.Co więcej my również świętujemy z radością ósmy dzień w którym Jezus również powstał ze śmierci i ukazał się, i wstąpił do nieba. (131)


Rozdział XVI – Fałszywa nadzieja

1.Powiem wam jeszcze, co do świątyni, i pokaże wam jak nieszczęśni ludzie pobłądzili, przez położenie ich nadziei na budowli, a nie na Bogu, który stworzył ich i jest prawdziwym domem Boga.

2.Ponieważ oni poświęcili go w świątyni, prawie jak poganie. Ale dowiedzmy się, co Pan mówi, odrzucając to:, „Kto może zmierzyć niebiosa dłonią, czy ziemię z wyciągniętą ręką? Czy nie ja? Mówi Pan. Niebiosa są moim tronem, i ziemia moim podnóżkiem, jaki dom zbudujecie dla mnie, albo miejsce dla mego odpoczynku?” Wiedzcie, że ich nadzieja była próżna.(132)

3.Co więcej on mówi znowu, „Oto, oni którzy zniszczyli tą świątynię sami ją odbudują”(133)

4.To ma miejsce teraz, ponieważ w prowadzonej przez nich wojnie, świątynia została zniszczona przez nieprzyjaciół, a obecnie nawet słudzy wrogów ją odbudowują znowu.(134)

5.Znowu, objawił Pan, że miasto i świątynia i naród Izraela zostali wydani. Ponieważ Pismo mówi: „stanie się tak w dniach ostatnich, że Pan wyda owce swego pastwiska i owczarnie i ich wieżę do zniszczenia”(135), i to się dzieje, co powiedział Pan.

6.Ale zapytajmy, czy świątynia Pana istnieje. Tak! ona istnieje, gdzie On sam. Powiedział, że zrobi i udoskonali ją. Ponieważ jest napisane, „A po ukończeniu tygodnia, świątynia Boga będzie zbudowana w chwale imienia Pana”(136)

7.Odkrywam, zatem, że świątynia istnieje. Dowiedzmy się, w jaki sposób będzie odbudowana w imię Pana. Zanim uwierzyliśmy w Boga zwyczajem naszego serca był upadek i słabość, jak świątynia, rzeczywiście zbudowana rękami, ponieważ była pełna bałwanów, i była domem demonów, przez robienie rzeczy, które były przeciwne Bogu.

8.”Ale to będzie zbudowane w imieniu Pana” Teraz uważajcie, aby świątynia Pana mogła być budowana w chwale. Dowiedzmy się, w jaki sposób. Kiedy otrzymujemy odpuszczenie naszych grzechów, i kładziemy naszą nadzieję w Imieniu, stajemy się nowymi, będąc stworzeni znowu od początku, gdzie Bóg prawdziwie mieszka w nas, w miejscu pobytu którym my jesteśmy.

9.Jak? Jego słowo wiary, wołające jego obietnice, mądrość postanowień, przykazań, prorokowanie w nas, mieszkanie w nas, przez otwarte drzwi świątyni, to są usta dla nas, danie nam upamiętania, i prowadzenie nas, którzy byliśmy niewolnikami śmierci w upadłej świątyni.(137)

10.Ponieważ ten, kto pragnie być zbawiony nie patrzy na człowieka, ale w niego, który mieszka i mówi w Nim, i jest zafascynowany Nim, ponieważ on nigdy nie słyszał jego mowy, takich słów z Jego ust, ani on sam nigdy nie pragnął słyszeć ich. To jest duchowa świątynia budowana dla Pana.


Rozdział XVII – Dwie Drogi

1.Co więcej, jak tylko możliwie i prosto dałem wam wyjaśnienie i w mojej duszy jest nadzieja, że nie opuściłem żadnej z tych rzeczy które są konieczne dla zbawienia, zgodnie z moim pragnieniem.

2.Ponieważ jeżeli piszę do was o rzeczach teraźniejszych. Rzeczy, które przyjdą nie zrozumielibyście, ponieważ wciąż są przypowieścią. To, zatem wystarcza.(138)


Rozdział XVIII – Dwie Drogi

1.Teraz pozwólmy przejść do następnej lekcji i nauczania. Są dwie drogi nauczania i mocy, jedna światła druga ciemności. A tam jest wielka różnica pomiędzy dwoma drogami. Ponieważ nad jedną czuwają ku światłu aniołowie Boga, nad drugą aniołowie Szatana.(139)

2. I jeden jest Pan, od wieczności do wieczności, a następny rządzący w obecnym czasie niegodziwym.


Rozdział XIX – Droga Światła

1.Droga światła jest ta:, Jeżeli jakiś człowiek pragnie podróżować do wyznaczonego miejsca, niech będzie gorliwy w swoim dążeniu. Dlatego wiedza dana nam tego rodzaju, że my możemy spacerować nią, jest jak następuje:

2.Kochaj swego Stwórcę, bój się swego Stworzyciela, Chwal Go, który odkupił cię od śmierci, bądź prostym w sercu, i bogaty w duchu, nie przyłączaj się do tych, co spacerują drogą śmierci, będziesz nienawidził wszystkich, którzy nie mają upodobania w Bogu, będziesz nienawidził całej hipokryzji, i ty nie będziesz oddzielał się od przykazań Pana.(140)

3.Nie będziesz się wywyższał, ale bądź pokorny we wszystkim, nie będziesz brał chwały dla siebie, nie układaj złych planów przeciwko sąsiadowi, nie pozwalaj swojej duszy na zuchwałość.

4.Nie będziesz dopuszczał się rozpusty, nie będziesz popełniał cudzołóstwa, nie będziesz popełniał sodomii. Niech słowo Boga nie oddziela się od ciebie przez nieczystość z innymi ludźmi. Nie miej względu na osoby, gdy trzeba ganić przestępstwo. Będziesz łagodny i spokojny. Przyjmuj z lękiem słowa, które słyszysz. Nie będziesz nosił złości, przeciwko bratu.

5.Nie bądź dwulicowy czy będzie tak, czy nie. „Nie bierz imienia Pana nadaremno”(141)Będziesz kochał sąsiada bardziej niż własne życie. Nie będziesz popełniał aborcji. Nie będziesz popełniał dzieciobójstwa. Nie będziesz powstrzymywał ręki od syna czy córki, ale ucz ich od młodości.

6.Nie pożądaj dóbr bliźniego swego. Nie bądź chciwy. Nie będziesz wiązał się z ludźmi wyniosłymi, ale obcuj z ludźmi pokornymi i sprawiedliwymi. Wszelkie próby, które spadną na ciebie, przyjmuj jako dobro, wiedząc, że nic nie wydarzyło się bez Boga.

7.Nie będziesz dwulicowy ani gadatliwy. Bądź posłuszny swoim panom jako typ Boga, w zniżeniu i bojaźni, nie rozkazuj w gorzkości twemu niewolnikowi czy służącej, którzy mają tą samą nadzieję w Bogu, aby nie stracili bojaźni Boga, który jest nad wami wspólnie, ponieważ on nie przyszedł wzywać ludzi z respektem dla osób, ale tych, których Duch przygotował.

8.Dziel się wszystkim z sąsiadem, i nie będziesz mówił, że to jedynie twoja własność. Jeśli dzielimy się rzeczami niezniszczalnymi, to o ile więcej, zniszczalnymi, nie bądź skłonny do wielomówstwa, ponieważ usta są pułapką śmierci. Tak daleko jak to możliwe będziesz trzymał duszę w czystości.

9.Nie wyciągaj rąk do brania, i zamykaj je, kiedy przychodzi dawanie. Będziesz kochał „jak źrenicę swego oka”(142) wszystkich, którzy mówią ci słowa Pana.

10.Pamietaj dzień sądu, w dzień i w noc szukaj towarzystwa świętych, pracując mową i trudząc się, by zachować duszę poprzez słowo, czy pracę własnych rąk dla odkupienia grzechów.

11.Nie będziesz wahał się dawać, a kiedy dajesz nie będziesz narzekał, ale będziesz wiedział, kto jest dobrym w odpłacaniu, „zachowuj przykazania”, które otrzymałeś, „nie dodając i nie ujmując nic” Będziesz miał w nienawiści zło. „Sądź sprawiedliwie”(143)

12.Nie będziesz przyczyną kłótni, ale przynoś pojednanie dla walczących. Wyznawaj swoje grzechy. Nie chodź na modlitwę z nieczystym sumieniem. To jest droga światła.


Rozdział XX – Droga ciemności

1.Ale droga ciemności jest krzywa i pełna przekleństw, ponieważ to jest droga wiecznej śmierci z karą, a w niej są rzeczy, które niszczą duszę, bałwochwalstwo, zuchwałość, władczą pychę, hipokryzję, dwulicowość, cudzołóstwo, morderstwa, kradzieże, duma, przestępstwa, oszustwo, złośliwość, zarozumiałość, czary, magia, chciwość, brak bojaźni przed Bogiem.

2.Prześladowców dobra, nienawidzący prawdy, miłośników kłamstwa, nieznający nagrody sprawiedliwości, którzy „nie trzymają się dobra” ani sprawiedliwego sądu, którzy nie biorą w obronę wdów i sierot, nie na bojaźni Bożej spędzają noce, ale na ściganiu nałogów, dalecy od łagodności i cierpliwości: „kochający próżność, szukający nagrody, bez litości dla biednego, nie pracują dla tych, co są uciskani i w kłopocie, skłonni do złego mówienia, bez wiedzy o ich Stwórcy, mordercy dzieci, upadłe Boże stworzenie, odwracają się od tego, co w potrzebie, uciskany i obarczony, adwokaci bogatych, niesprawiedliwi sędziowie biednych, razem grzeszni.

Źródło