Kościół od samego początku był atakowany przez szatana. Odbywało się to w sposób fizyczny poprzez choroby, prześladowania, więzienie i śmierć (jak choćby ukamienowanie Szczepana, ścięcie Apostoła Pawła, ukrzyżowanie Apostoła Piotra). Nie przynosiło to jednak zamierzanego efektu i wiara rozprzestrzeniała się.
O wiele większym zagrożeniem, odcinającym ludzi od zbawienia było zagrożenie inną ewangelią i innym Chrystusem, czyli herezjami. Dziś przyjrzymy się dwóm pierwszym atakom na ewangelię, opisanym w Słowie Bożym, dwóm głównym herezjom, które zbierają swoje żniwo po dziś dzień.
Spis treści
Legaliści
Cechują ich: szczególne wymogi w stosunku do pokarmów, świąt i rytuałów.
Współczesne odpowiedniki: sabatarianie, Adwentyści, Świadkowie Jehowy, Rzymski Katolicyzm.
.
49-50 a.d.
Była to frakcja wywodząca się z faryzeuszy-konwertytów, którzy nie potrafili zaakceptować zbawienia z łaski, dodawali uczynki jako niezbędny element potrzebny do uzyskania zbawienia.
Gal. 1:6-7 6 Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od tego, który was powołał ku łasce Chrystusa, do innej ewangelii; 7 Która nie jest inną; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą wypaczyć ewangelię Chrystusa.
Byli to fałszywi bracia.
Gal. 2:4-5 4 A to z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić. 5 Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.
Którzy nakazywali obrzezanie jako wymóg osiągnięcia zbawienia
Gal. 5:2 Oto ja, Paweł, mówię wam, że jeśli dacie się obrzezać, Chrystus na nic wam się nie przyda.
Cały kontekst listu do Galacjan wskazuje na to, że Paweł broniąc swojego apostolstwa przed obrzezanymi legalistami stawiającymi autorytet Apostołów i starszyzny z Jerozolimy ponad autorytetem Pawła, używa sarkazmu mówiąc:
Gal. 2:2…6 2 A udałem się tam zgodnie z objawieniem i przedstawiłem im ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się uznaniem, aby się czasem nie okazało, że biegnę albo biegłem na próżno. 6 A co do cieszących się uznaniem – jakimi kiedyś byli, jest dla mnie bez znaczenia, Bóg bowiem nie ma względu na osobę – ci więc, którzy cieszą się uznaniem, nic mi nie narzucili.
Sarkazm ten nie jest skierowany do braci w Jerozolimie lecz do legalistów nakazujących Galatom obrzezanie. Innymi słowy Paweł mówi do Galatów: tak wielce uwielbiani, wynoszeni na piedestały i uznani za filary przez zwodzących was legalistów Apostołowie i starsi z Jerozolimy nie okazali się ważniejsi ode mnie! Oni uznali moją ewangelię, autorytet i apostolstwo niczego mi przy tym nie narzucając ani nie korygując mojej doktryny!
.
49-53 a.d.
Poganie stając się pełnoprawnymi członkami kościoła wnieśli do niego swoje stare przyzwyczajenia żywieniowe. Frakcja legalistów, która później okazała się frakcją fałszywych braci, rozpoczęła swoją krucjatę mającą na celu uczynienie z braci pochodzących z pogan prozelitów. Jednym z punktów zapalnych było obrzezanie.
Dzieje 15:1 A niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeśli nie zostaniecie obrzezani według zwyczaju Mojżesza, nie możecie być zbawieni.
Nikogo nie powinno zdziwić, że mocodawcami wichrzycieli byli „bracia” będący wcześniej faryzeuszami, jak się okazuję tworzącymi osobną frakcję wewnątrz kościoła. Faryzeusze jako legaliści rządali wprowadzenia obrzezki oraz nakładali na wierzących jarzmo nie do uniesienia zwane Prawem Mojżesza. W prawie tym stniały szczegółowe przepisy co do spożywania pokarmów.
Dzieje 15:5 Lecz niektórzy ze stronnictwa faryzeuszy, którzy uwierzyli, powstali i powiedzieli: Trzeba ich obrzezać i nakazać, żeby zachowywali Prawo Mojżesza.
Legaliści-wichrzyciele działali na własną rękę, bez porozumienia z Apostołami i liderami kościoła w Jerozolimie, działali z polecenia stronnictwa faryzeuszy.
Dzieje 15:24 Ponieważ słyszeliśmy, że pewni ludzie wyszli od nas i zaniepokoili was słowami, i wzburzyli wasze dusze, mówiąc, że musicie zostać obrzezani i zachowywać prawo, czego im nie przykazaliśmy;
Jezus Chrystus podczas swej ziemskiej pielgrzymki ostrzegał przed faryzeuszami-legalistami w Kościele.
Mat. 13:52 A on powiedział do nich: Dlatego każdy uczony w Piśmie, który jest pouczony o królestwie niebieskim, podobny jest do gospodarza, który wydobywa ze swego skarbca nowe i stare rzeczy.
.
Gnostycy
Cechują ich: wiedza dostępna nielicznym, mistycyzm, rzekoma duchowa elewacja, cielesność.
Współczesne odpowiedniki: zielonoświątkowcy, charyzmatycy, libertyni, Rzymski Katolicyzm, new age, ruch wiary, mormonizm.
.
62 a.d.
W 1 liście do Tymoteusza Apostoł Paweł wspomina o naukach zabraniających spożywania pokarmów i „tych, którzy nauczają rzekomej wiedzy”. Wielu komentatorów jest zgodna co do tego, że chodzi o sekretną więdzę, formę gnostycyzmu.
1 Tym. 6:20 Tymoteuszu, strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, czczej gadaniny i sprzecznych twierdzeń rzekomej wiedzy;
1 Tym. 4:1-3 1 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów; 2 Mówiąc kłamstwo w obłudzie, mając napiętnowane sumienie; 3 Zabraniając wstępować w związki małżeńskie, nakazując powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę.
.
90-95 a.d.
Apostoł Jan ostrzega przed gnostycyzmem, herezja uznawała, że wszystko co cielesne jest grzeszne a co duchowe jest dobre, dlatego też Chrystus nie mógł przyjść na świat w ciele. Nauka ta została potępiona przez Apostoła Jana i określona jako duch antychrysta.
1 Jana 4:2-3 2 Po tym poznacie Ducha Bożego: każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. 3 Każdy zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że nadchodzi, i już teraz jest na świecie.
2 Jana 1:7Gdyż pojawiło się na świecie wielu zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele. Taki jest zwodzicielem i antychrystem.
Konsekwencją dualizmu cielesne-złe, duchowe-dobre, jest nauka gnostyków twierdząca, że człowiek duchowy nie jest podległy ciału i może grzeszyć bez ograniczeń. I z tą herezją rozprawia się Apostoł Jan pisząc:
1 Jana 1:6-8 6 Jeśli mówimy, że mamy z nim społeczność, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie czynimy prawdy. 7 A jeśli chodzimy w światłości, tak jak on jest w światłości, mamy społeczność między sobą, a krew Jezusa Chrystusa, jego Syna, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. 8 Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, sami siebie zwodzimy i nie ma w nas prawdy.
Na podstawie wykładów Nathana Busenitza
