Wiara oparta o cuda i znaki

Cuda a wiara

Cuda nie przyprowadzały ludzi do zbawiającej wiary. Było tak za czasów Jezusa, w czasach apostolskich, tak jest i dzisiaj.

Jan 2:23-25 23 A gdy był w Jerozolimie podczas Paschy w święto, wielu uwierzyło (ἐπίστευσαν episteusan) w jego imię, widząc cuda, które czynił. 24 Ale Jezus nie powierzał (ἐπίστευεν episteuen) im samego siebie, bo on znał wszystkich;
.
πιστεύω pisteuó – wierzyć, mieć wiarę

• Wiele osób widząc cuda jakich dokonywał Jezus uwierzyło, że Jezus jest prorokiem, ponieważ dokonuje cudów.
• Wszechwiedzący Bóg Chrystus znał serca wszystkich ludzi.
• Dlatego wiedział, że wiara tych ludzi nie jest zbawiającą wiarą, lecz wiarą w cuda i znaki.
• Chrystus nie wierzył w wiarę tych, którzy przyszli do wiary przez prawdziwe cuda i znaki.
• Tym bardziej dzisiaj nikt nie powinien mieć wątpliwości, że wiara budowana przez fałszywe cuda i znaki ruchu zielonoświątkowego nie jest wiarą zbawiającą.

Cuda nie dawały zbawiającej wiary

Jan 12:37 A choć (Jezus) tak wiele cudów uczynił wobec nich, jednak nie uwierzyli w niego;

• Ilość cudów była powalająca. Codzienne prawdziwe i natychmiastowe uzdrowienia z najcięższych chorób jak ślepota od urodzenia, zanik mięśni, głuchota, krwotoki i inne były powszechne i ewidentne.
• Mimo to ci religijni przecież ludzie pragnęli tylko cudów i znaków a nie prawdziwej społeczności z Bogiem. Ich serca były zaślepione a serca zatwardziałe.
  .
  

Cudownie uzdrowieni oraz świadkowie uzdrowień nie wierzyli w Chrystusa

Marek 6:5-6 uzdrowił niewielu chorych, kładąc na nich ręce. 6 I dziwił się  ich niedowiarstwu (ἀπιστίαν apistian – niewierze).

• Szokującym jest fakt, że naoczni świadkowie prawdziwych cudów i znaków nie tylko nie uwierzyli w Chrystusa ale także byli zgorszeni Jego osobą.
• Jeszcze bardziej szokującym jest niewiara uzdrowionych w cudowny sposób ludzi, którzy również gardzili Chrystusem, o czym czytamy w wersie 4
  .

Cuda i znaki wzbudzały wiarę w cuda i znaki, nie przyprowadzały do upamiętania

Dzieje 8 6 A lud jednomyślnie przyjmował to, co mówił Filip, gdy go słyszeli i widzieli cuda, które czynił. 13 Uwierzył też sam Szymon (czarnoksiężnik), a gdy się ochrzcił, trzymał się Filipa i zdumiewał się, widząc cuda i wielkie znaki, jakie się działy. 18 A gdy Szymon zobaczył, że Duch Święty był udzielany przez nakładanie rąk  apostołów, przyniósł im pieniądze; 19 Mówiąc: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo nałożę ręce, otrzymał Ducha Świętego. 20 I powiedział mu Piotr: Niech zginą z tobą twoje pieniądze, bo sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze. 21 Nie masz w tej sprawie części ani udziału, bo twoje serce nie jest prawe przed Bogiem.

• Szymon uwierzył, ponieważ widział cuda, wersy 6-13
• Szymon pożądał mocy udzielania Ducha Świętego przynależnej tylko Apostołom, w ten sposób nie tylko sam chciał czynić cuda ale również móc udzielać możliwości czynienia cudów i znaków innym osobom, wers 18
• Szymon pożądał więcej cudów, wers 19
• Człowiek ten nie miał udziału w zbawieniu, wers 21
• Apostołowie nakazali Szymonowi pokutę, czyli upamietanie, wers 21
• Historia kościoła potwierdza, że  Szymon czarnoksiężnik nigdy się nie upamiętał, choć był świadkiem prawdziwych cudów i znaków.
• Jego wiara i skrucha były powierzchowne a celem była nie społeczność z Bogiem lecz potęga i sława.

“Szymon, mag, Samarytanin, pojawił się jako pierwszy podwykonawca złośliwych machinacji demona. Pochodził z Gitonu (jest to wioska w Samarii) i doprowadził do doskonałości zdolności magiczne. Najpierw za pomocą sztuki czynienia niezwykłych rzeczy, którą posiadł, przekonał do siebie wielu ludzi, skutkiem czego zgromadzili się wokół niego i uznali go za jakąś boską moc. Potem jednak, widząc, że apostołowie rzeczywiście czynią boskie i prawdziwe cuda i że przychodzącym do nich udzielają łaski Ducha, dążył do tego, aby otrzymać taką samą potęgę jak oni. Kiedy jednak wielki Piotr odkrył jego ze wszech miar przewrotny zamysł i na trudne do uzdrowienia rany jego umysłu przepisał skuteczne lekarstwa odmiany myślenia, Szymon od razu wrócił do wcześniejszych złośliwych machinacji. Porzucił Samarię – jako że przyjęła zbawienny zasiew – i udał się do ludzi, którzy jeszcze nie zostali otoczeni troską apostołów, aby magicznymi sztuczkami zwieść łatwowiernych, skrępować ich swoimi wymysłami i poglądy świętych apostołów ukaza im jako trudne do przyjęcia.” –  Teodoret z Cyru (386 – 457 a.d.), O herezjach,  s. 27-28.
.

Jezus Chrystus przestrzegał przed wiarą opartą o cuda i znaki

Łuk. 16: 30-31 30 A on odpowiedział: Nie, ojcze Abrahamie, lecz jeśli ktoś z umarłych przyjdzie do nich, będą pokutować. 31 I powiedział do niego: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś zmartwychwstał, nie uwierzą.

• Nawet największe cuda jak wskrzeszenie, nie dawały, nie dają i nie będą dawać zbawiającej wiary, wers 30
• Środkiem osiągnięcia zbawienia jest Pismo i Prorocy czyli spisane Słowo Boże, zewnętrzne źródło objawionej przez Boga prawdy o zbawieniu, wers 31
• Wiary udziela Duch Święty poprzez Słowo Boże, wers 31
  .
  

 Jezus Chrystus stwierdził, że błogosławieni są ci, którzy uwierzyli choć cudów nie doświadczyli

Jan 20:29 Jezus mu powiedział: Tomaszu, uwierzyłeś, ponieważ mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
.

---

Cechy ludzi, posiadających wiarę w cuda i znaki

1. Przyciąga ich tłum.

Jan 6:2 A szedł za nim wielki tłum, bo widzieli cuda, które czynił na chorych.

2. Są zafascynowani rzeczami ponadnaturalnymi.

Jan 6:2 A szedł za nim wielki tłum, bo widzieli cuda, które czynił na chorych.

Jan 6:28 Wtedy zapytali go: Cóż mamy robić, abyśmy wykonywali dzieła (εργα erga)  Boga?

ἔργον ergon – w tym przypadku cuda

3. Myślą tylko o sprawach ziemskich (jak zaspokoić swoje potrzeby).

Jan 6:26-27 26 Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cuda, ale dlatego, że jedliście chleb i nasyciliście się. 27 Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy. Jego bowiem zapieczętował Bóg Ojciec.

4. Wielbią sami siebie, Bóg dla nich to narzędzie.

Jan 6:13-14 13 Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałkami, które zostały z tych pięciu chlebów jęczmiennych po tych, którzy jedli.  14 A ci ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: To jest prawdziwie ten prorok, który miał przyjść na świat.

5. Szukają osobistego zysku.

Jan 6:26 Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cuda, ale dlatego, że jedliście chleb i nasyciliście się.

6. Stawiają wymagania Bogu.

Jan 6:30 Powiedzieli mu więc: Jaki znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?

Jan 6:34 Wtedy powiedzieli do niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba.

7. Nie poszukują osobistej relacji z Jezusem.

Jan 6:36 Ale wam powiedziałem: Chociaż widzieliście mnie, nie wierzycie.

8. Prywatnie mówią przeciwko prawdzie.

Jan 6:41 Wtedy szemrali Żydzi o nim, bo powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba.

Jan 6:61 Ale Jezus świadomy tego, że jego uczniowie o tym szemrali, powiedział do nich: To was obraża?

9. Nie mają głodu prawdziwej Boskiej rzeczywistości.

Jan 6:52 Żydzi więc sprzeczali się między sobą i mówili: Jakże on może dać nam swoje ciało do jedzenia?

10. Nie mają głębokiej potrzeby zbawienia z grzechu.

Jan 6:58-61 58 To jest ten chleb, który zstąpił z nieba. Nie jak wasi ojcowie jedli mannę, pomarli. Kto je ten chleb, będzie żył na wieki.  59 To mówił w synagodze, nauczając w Kafarnaum.  60 Wielu więc z jego uczniów, słysząc to, mówiło: Twarda to jest mowa, któż jej może słuchać?  61 Ale Jezus świadomy tego, że jego uczniowie o tym szemrali, powiedział do nich: To was obraża?

11. Gdy zostają skonfrontowani z prawdziwą ewangelią – odchodzą.

Jan 6:29 Odpowiedział im Jezus: To jest dzieło (εργον ergon) Boga, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.

εργον ergon – Pan Jezus odmawia udzielenia mocy uczniom i kieruje ich myśli na właściwe tory, definiuje dzieło Boże jako wiarę w Niego.

Jan 6:66 Od tego czasu wielu jego uczniów zawróciło i więcej z nim nie chodziło.
.

---

Przyczyny uzdrowień dokonywanych przez Jezusa

Istniało wiele przyczyn, dla których Chrystus rozpoczął służbę uzdrawiania. Miały one dowieść tego, że jest prawdziwym Mesjaszem, ale nigdy nie uzdrawiał tylko dla samej fizycznej korzyści osób uzdrawianych. Celem uzdrowień było:

• Zwiastowanie wypełnienia mesjanistycznego proroctwa.

Mat. 8:17 Aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza: On nasze słabości wziął na siebie i nosił nasze choroby.
.
Izaj. 53:4 Zaiste on niemocy nasze wziął na się, a boleści nasze własne nosił; a myśmy mniemali, że jest zraniony, ubity od Boga i utrapiony

• Pokazanie ludziom, że Chrystus ma władzę przebaczania grzechów (zob. także Marka 2:10; Łuk. 5:24).

Mat. 9:6 Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – wtedy powiedział do sparaliżowanego: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu.

• Uwiarygodnienie mesjańskiej służby Jana Chrzciciela, który był wówczas w więzieniu Łuk. 7:18-23, Mat. 11:2-19

• Zwiastowanie wypełnienia mesjanistycznego proroctwa.

Mat. 12:15-21 15 Lecz Jezus, poznawszy to, odszedł stamtąd. Poszło za nim mnóstwo ludzi, a on uzdrowił ich wszystkich. 16 I przykazał im, aby go nie ujawniali; 17 Żeby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza, który powiedział: 18 Oto mój sługa, którego wybrałem, mój umiłowany, w którym moja dusza ma upodobanie. Złożę na nim mojego Ducha, a on ogłosi sąd narodom. 19 Nie będzie się spierał ani krzyczał i nikt nie usłyszy na ulicach jego głosu. 20 Trzciny nadłamanej nie dołamie, a knota tlącego się nie zagasi, dopóki nie doprowadzi sądu do zwycięstwa. 21 A w jego imieniu narody będą pokładać nadzieję.
.
Izaj. 42:1-4 1 Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda. 2 Nie będzie wołał, ani się będzie wywyższał, ani będzie słyszany na ulicy głos jego. 3 Trzciny nałamanej nie dołamie, a lnu kurzącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy. 4 Nie zamroczy się, ani ustanie, dokąd nie wykona sądu na ziemi, a nauki jego wyspy oczekiwać będą.”

• Pokazać ludziom dzieła Boże dokonujące się w Chrystusie.

Jana 9:3 Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice, ale stało się tak, żeby się na nim objawiły dzieła Boga.

• Ukazanie chwały Boga przez Chrystusa.

Jana 11:4 A gdy Jezus to usłyszał, powiedział: Ta choroba nie jest na śmierć, ale na chwałę Bożą, aby przez nią był uwielbiony Syn Boży.

• Wezwanie ludzi do wiary w to, że Jezus jest Chrystusem.

Jana 20:30-31 30 I wiele innych cudów uczynił Jezus na oczach swoich uczniów, które nie są napisane w tej księdze. 31 Lecz te są napisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w jego imieniu.

• Boże uwierzytelnienie Chrystusa.

Jan 5:36  Ale ja mam świadectwo większe niż Jana. Dzieła bowiem, które Ojciec dał mi do wykonania, te właśnie dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie posłał.

Jan 6:14 A ci ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: To jest prawdziwie ten prorok, który miał przyjść na świat.

Jan 7:31  A wielu z ludu uwierzyło w niego i mówiło: Gdy Chrystus przyjdzie, czyż uczyni więcej cudów, niż on uczynił?

Jan 10:24-25 24 Wtedy Żydzi obstąpili go i zapytali: Jak długo będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie. 25 Jezus im odpowiedział: Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Dzieła, które wykonuję w imieniu mego Ojca, one świadczą o mnie.

Jan 10:37-38 37 Jeśli nie wykonuję dzieł mego Ojca, nie wierzcie mi. 38 A jeśli wykonuję, choćbyście mnie nie wierzyli, wierzcie uczynkom, abyście poznali i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w nim.

Dzieje 2:22 Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża potwierdzonego przez Boga wśród was mocami, cudami i znakami, których Bóg dokonał przez niego wśród was, o czym sami wiecie;

Jan 2:22 Gdy więc zmartwychwstał, jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus.
.

---

Wnioski

Powierzchowni uczniowie szukają chleba i cudów. Wiara oparta o znaki i cuda nie jest wiarą zbawiającą. Tak naprawdę do “kościoła” przyciąga takie osoby grupa rzekomo czyniąca cuda i znaki w imieniu Jezusa co daje fałszywe poczucie zabezpieczenia potrzeb fizycznych jak zdrowie i powodzenie materialne. W rzeczywistości jednak wiara taka nie zawiera w sobie elementu upamiętania z grzechu, głodu prawdy Bożego Słowa, nie zbliża do Pana lecz tak naprawdę odddala od Niego. Dlatego też czytelniku, kimkolwiek jesteś wzywamy cię do zbadania swojego serca czy trwasz w Panu.

2 Kor. 13:5Badajcie samych siebie, czy jesteście w wierze, samych siebie doświadczajcie. Czy nie wiecie o samych sobie, że Jezus Chrystus jest w was? Chyba że zostaliście odrzuceni.

Chodzi o to że wiara chrześcijańska nie opiera się na znakach i cudach, ale na Spisanym Słowie Bożym

Rzym. 10:17 Wiara więc jest ze słuchania, a słuchanie – przez słowo Boże.

2 Piotra 1:19-20 19 Mamy też mocniejsze słowo prorockie, a wy dobrze czynicie, trzymając się go jak lampy, która świeci w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i jutrzenka nie wzejdzie w waszych sercach; 20 To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.

Łuk. 11:29 A gdy ludzie się gromadzili, zaczął mówić: Pokolenie to jest złe. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, oprócz znaku proroka Jonasza.

1 Kor. 1,22-25 22 Gdyż Żydzi domagają się znaków, a Grecy szukają mądrości. 23 My zaś głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który dla Żydów wprawdzie jest zgorszeniem, a dla Greków głupstwem; 24 Lecz dla tych, którzy są powołani, zarówno dla Żydów, jak i Greków, głosimy Chrystusa – moc Bożą i mądrość Bożą. 25 Głupstwo Boże bowiem jest mądrzejsze niż ludzie, a słabość Boża jest mocniejsza niż ludzie.