Chwalebne dziedzictwo Lutra

Dzieje 26:18 Dla otworzenia ich oczu, aby odwrócić ich od ciemności do światła, od mocy szatana do Boga, aby otrzymali przebaczenie grzechów i dziedzictwo między uświęconymi przez wiarę we mnie.

Marcina Lutra nie można oskarżyć o nauczanie, że usprawiedliwieni jesteśmy dzięki naszym dobrym uczynkom, co czyni niezwykłym to, co on mówi na temat zbawienia. Usprawiedliwiająca wiara jest na wstępie tłumaczenia jego Biblii w Liście do Rzymian. Mówi, że z powodu wiary,

“dobrowolnie, chętnie i radośnie czynimy dobro każdemu, służymy każdemu, cierpimy wszelkiego rodzaju rzeczy, kochamy i wychwalamy Boga, który okazał nam taką łaskę. Zatem równie trudno jest oddzielić wiarę i uczynki, jak oddzielić ogień od światła!.”


Wiara w uświęceniu

Oświadczenie Lutra przypomina nam, że wiara nie tylko prowadzi do uznania nas za sprawiedliwych w oczach Boga, ale także powoduje nasze uświęcenie, które jest wewnętrzną transformacją, jakiej doświadczamy od momentu naszego nawrócenia. Kiedy rozważamy uświęcenie, zauważamy, że Pismo mówi o nim na dwa sposoby.

.

Uświęcenie pozycyjne

Po pierwsze Biblia opisuje rzeczywistość uświęcania pozycyjnego lub orzekającego. Kiedy ufamy tylko Chrystusowi dla zbawienia, jesteśmy definitywnie oddzieleni jako Boży święty lud, szczególną posiadłość naszego Stwórcy

1 Piotra 2:9-10 9 Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości; 10 Wy, którzy kiedyś nie byliście ludem, teraz jesteście ludem Bożym, wy, którzy kiedyś nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz miłosierdzia dostąpiliście.

Jesteśmy święci w oczach Boga i na zawsze oznaczeni jako Jego. Uświęcony doskonale jest nowy, zrodzony z Ducha Świętego człowiek. Ten nowy człowiek jest stworzony w prawdziwej świętości, która nie może ulec poprawie.

Efez. 4:24 I przyoblec się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości.

Uświęcenie jako proces

Po drugie Pismo mówi nam również, że dopóki nie zostaniemy uwielbieni, często jesteśmy bezbożni w praktyce. Bezbożność ta wynika z działań starego człowieka, starej natury, która nie moze ulec ani poprawie ani polepszeniu. Ta stara natura nie uświęca się lecz ulega ciągłemu zepsuciu przez działanie grzechu.

Efez. 4:22 Że – co się tyczy poprzedniego postępowania – powinniście zrzucić z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze;

Tak więc Słowo Boże wzywa nas do zaangażowania się w Pańskim procesie uświęcania, w którym coraz bardziej umieramy dla siebie i żyjemy dla Chrystusa, starając się być Mu posłusznym we wszystkim. Proces uświęcenia odbywa się przez zrzucenie jarzma starej, zepsutej natury na rzecz nowej, doskonale już uświęconej i dotyczy umysłu:

Efez. 4:23  I odnowić się w duchu waszego umysłu;

Ponieważ zostaliśmy wyznaczeni jako święci, mamy nakaz, abyśmy byli święci, abyśmy w naszym doświadczeniu stali się tymi, którymi w obliczu Boga już jesteśmy

1 Piotra 2:11-12 11 Umiłowani, proszę was, abyście jak obcy i goście powstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy. 12 Postępujcie wśród pogan nienagannie, aby ci, którzy oczerniają was jako złoczyńców, przypatrując się waszym dobrym uczynkom, chwalili Boga w dniu nawiedzenia.
.


To będzie cię kosztować wszystko

W jaki sposób ten proces uświęcenia postępuje?

Ponieważ dzisiejszy fragment mówi, że jesteśmy “uświęceni przez wiarę” w Chrystusie (Dzieje 26:18), odpowiedź brzmi, że wiara nie jest mniej ważna dla naszego uświęcenia, niż dla naszego usprawiedliwienia. Musimy wierzyć Bogu, aby dla Boga przynosić owoce. Nasz Stwórca wzywa nas do robienia wielu rzeczy, które wydają się dziwne z perspektywy tego świata.

Napominani jesteśmy, aby nie ufać książętom, naszym kontom bankowym, ani czemukolwiek innemu na tym świecie, ale abyśmy wierzyli Chrystusowi i robili to, co On mówi, nawet jeśli wiemy, że będzie nas to drogo kosztować.

Psalm 146:3  Nie pokładajcie ufności we władcach ani w żadnym synu ludzkim, u którego nie ma wybawienia

Łuk. 14:25-33 25 I szły z nim wielkie tłumy. A on, odwróciwszy się, powiedział do nich: 26 Jeśli ktoś przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, a nawet swego życia, nie może być moim uczniem. 27 Kto nie niesie swego krzyża, a idzie za mną, nie może być moim uczniem. 28 Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, najpierw nie usiądzie i nie obliczy wydatków, czy mu wystarczy na ukończenie? 29 Aby czasem, gdyby położył fundament, a nie mógłby ukończyć, wszyscy, którzy by to widzieli, nie zaczęli się z niego naśmiewać; 30 Mówiąc: Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał ukończyć. 31 Albo który król, wyruszając na wojnę z drugim królem, najpierw nie usiądzie i nie naradzi się, czy w dziesięć tysięcy może zmierzyć się z tym, który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciwko niemu? 32 A jeśli nie, to gdy tamten jeszcze jest daleko, wysyła poselstwo i prosi o warunki pokoju. 33 Tak i każdy z was, kto nie wyrzeknie się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem.

Nie postawimy Go na pierwszym miejscu i nie wycierpimy dla Jego imienia, będąc Mu posłysznym nawet wtedy, gdy jest to trudne, dopóki nie będziemy wierzyć, że On wynagrodzi nas bardziej, niż możemy to sobie wyobrazić.

Marek 10:29-31 29 A Jezus odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Nie ma nikogo, kto by opuścił dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, żonę, dzieci lub pole ze względu na mnie i na ewangelię; 30 A kto by nie otrzymał stokrotnie więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a w przyszłym świecie życia wiecznego. 31 Ale wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.

Innymi słowy, bez wiary nie możemy zapłacić kosztu uczniostwa, który jest potrzebny, aby upodobnić nas do wizerunku Chrystusa. Jesteśmy usprawiedliwieni przez wiarę, ale nawet uświęcenie i dobre uczynki, które następują po naszym usprawiedliwieniu, opierają się na wierze.

Nawet nasze postępujące uświęcanie – zmiana osoby a przez to nasze życie wzrastające w świętość, które jest niezbędnym owocem uświęcenia – zależy od wiary. Przez wiarę wzrastamy w Chrystusie, całkowicie pokładając ufność w Bożych obietnicach tak, że w rzeczywistości wypełniamy Jego przykazania. Kiedy karmimy naszą wiarę prawdami Bożego Słowa, przygotowujemy się do wzrastania w świętość.


Wersy do dalszego studiowania

Rzym. 6:15-23 15 Cóż więc? Będziemy grzeszyć, bo nie jesteśmy pod prawem, ale pod łaską? Nie daj Boże! 16 Czyż nie wiecie, że komu oddajecie siebie jako słudzy w posłuszeństwo, komu jesteście posłuszni, tego jesteście sługami: bądź grzechu ku śmierci, bądź posłuszeństwa ku sprawiedliwości? 17 Ale chwała Bogu, że gdy byliście sługami grzechu, usłuchaliście z serca wzoru tej nauki, której się poddaliście; 18 A będąc uwolnieni od grzechu, staliście się sługami sprawiedliwości. 19 Po ludzku mówię, z powodu słabości waszego ciała. Jak bowiem oddawaliście wasze członki na służbę nieczystości i nieprawości, aby czynić nieprawość, tak teraz oddawajcie wasze członki na służbę sprawiedliwości, abyście byli uświęceni. 20 Dopóki bowiem byliście sługami grzechu, byliście wolni od sprawiedliwości. 21 Jakiż więc wówczas mieliście pożytek z tych rzeczy, których się teraz wstydzicie? Ich bowiem końcem jest śmierć. 22 Lecz teraz, uwolnieni od grzechu, gdy staliście się sługami Boga, macie swój pożytek ku uświęceniu, a na końcu życie wieczne. 23 Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.
.
Gal. 3:2 Tego tylko chciałbym się od was dowiedzieć: Czy przez uczynki prawa otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie wiary?
.
1 Tes. 2:13 Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.
.
Judy 1:20-21 20 Wy jednak, umiłowani, budując samych siebie na waszej najświętszej wierze, modląc się w Duchu Świętym; 21 Zachowajcie samych siebie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia naszego Pana Jezusa Chrystusa ku życiu wiecznemu.

Źródło

Tłumaczyła Marlena Wozowicz

Print Friendly, PDF & Email