W jarmułce, bez świnki w ustach i bez Boga w sercu

utworzone przez | lis 20, 2017 | Sabatarianie i legaliści

 

W jarmułce przez świat

Obserwując dyskusje na temat Prawa Mojżeszowego, szabasów i restrykcji pokarmowych natknąłem się na bardzo ciekawą wypowiedź, która w doskonały sposób oddaje sedno zagrożenia wypływającego z przyjmowania do zborów (i do serca) żydowskich tradycji. Zaczyna się niewinnie, od przestrzegania szabasu czyli dnia sobotniego. Potem dochodzą różnego rodzaju gadżety związane z kulturą żydowską oraz ograniczenia rzekomo wypływające z nauki Nowego Testamentu. Następnie neofita zostaje nauczony nowej formy komunikacji, którą jest specyficzna lingua, zrozumiała tylko dla wtajemniczonych, pseudohebrajska nowomowa. Kończy się na odrzuceniu Chrystusa jako Boga i nauce o zbawieniu z uczynków. Oddajmy głos spostrzegawczemu obserwatorowi:

“Osobiście znam bardzo wiele osób, które próbując przypodobać się w cielesny sposób Bogu (co jest niemożliwe), zaczęły święcić sobotę, potem nie jeść ”świnki”, następnie modlić się w jarmułce przy menorze, po czym czytać Talmud i inne żydowskie księgi filozoficzne oraz mówić jakąś dziwną polsko hebrajską nowomową … a na koniec, prawie wszystkie te osoby miały objawienie, że Pan Jezus nie jest Bogiem, ”bo przecież w Torze jest napisane, że Bóg jest tylko jeden”.

Dzisiaj prawie wszystkie te osoby, należą do jakiś pseudomesjańskich społeczności gdzie goje obchodzą święta żydowskie i gdzie wszystkich chrześcijan uważa się za zwiedzionych, bo nie wypełniaja nakazów prawa Mojżeszowego.

Uważam, że ludzie ci zostali okłamani i uwierzyli w jakąś rabiniczną formę mistyki żydowskiej, zbliżoną bardziej do kabalistyki niż do chrześcijaństwa, twierdząc przy tym, że wszystko poza starotestamentowym pięcioksięgiem napisali tylko zwykli ludzie. W liście do Galacjan czytamy, że jakiekolwiek przejawy judaizowania w kościele, nie są wyłącznie formą niewinnej pasji, urozmaicenia lub zbliżenia do Pana, ale Apostoł Paweł informuje nas, że stoją za tym wrogie moce, aby powoli i skutecznie odwodzić braci od wiary w zmartwychwstałego Chrystusa i sprowadzić ich z powrotem na drogę prawa Mojżeszowego. Nowy testament pokazuje nam w bardzo wielu miejscach, że to zawsze cieleśnie myślący ludzie, osoby okłamane lub nie znające osobiście Chrystusa, domagają się od innych ludzi wypełniania religijnych obrzędów wynikających prawa Mojżeszowego, zamiast rezygnowania z własnego JA, umartwiania swojej cielesnej natury i poddania się prowadzeniu Ducha Świętego. Dlatego uważam, że posłuszeństwo temu czego uczy Nowy Testament, jest lepsze jest niż ofiary, a uważne słuchanie głosu Pana lepsze niż tłuszcz barani.

Uważam również, że jest to temat od 2000 lat bardzo niebezpieczny dla osób odrodzonych. Pismo uczy, aby stary testament zawsze czytać poprzez treść słów Pana Jezusa i nauki apostolskiej – a nigdy na odwrót.”
.

Stare a Nowe Przymierze

Stare Przymierze

Jest spisem nakazów i zakazów nałożonych na człowieka 2 Mojż. 20:3-17

I – 3 Nie będziesz miał bogów innych przede mną.

II – 4 Nie czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. 5 Nie będziesz się im kłaniał, ani im będziesz służył; bom Ja Pan Bóg twój, Bóg zawistny w miłości, nawiedzający nieprawości ojców nad syny w trzeciem i w czwartem pokoleniu tych, którzy mię nienawidzą; 6 A czyniący miłosierdzie nad tysiącami tych, którzy mię miłują, i strzegą przykazania mego.

III – 7 Nie bierz imienia Pana Boga twego nadaremno; bo się Pan mścić będzie nad tym, który imię jego nadaremno bierze.

IV – 8 Pamiętaj na dzień odpocznienia, abyś go święcił. 9 Sześć dni robić będziesz, i wykonasz wszystkę robotę twoję. 10 Ale dnia siódmego odpocznienie jest Pana Boga twego; nie będziesz czynił żadnej roboty weń, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój, i służebnica twoja, bydlę twoje, i gość twój, który jest w bramach twoich; 11 Bo przez sześć dni stworzył Pan niebo i ziemię, morze, i cokolwiek w nich jest, i odpoczął dnia siódmego; przetoż błogosławił Pan dzień odpocznienia, i poświęcił go.

V – 12 Czcij ojca twego i matkę twoję, aby przedłużone były dni twoje na ziemi, którą Pan Bóg twój da tobie.

VI – 13 Nie będziesz mordował.

VII – 14 Nie będziesz cudzołożył.

VIII – 15 Nie będziesz kradł.

IX – 16 Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu świadectwa fałszywego.

X – 17 Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani sługi jego, ani dziewki jego, ani wołu jego, ani osła jego, ani żadnej rzeczy bliźniego twego

Stare Przymierze czyniło Prawo obowiązkowym w życiu każdego Żyda

2 Mojż. 15:26 I rzekł: Będzieszli pilnie słuchał głosu Pana Boga twego, a co dobrego w oczach jego czynić będziesz, i nakłonisz uszy ku przykazaniom jego, strzegąc wszystkich ustaw jego, żadnej niemocy, którąm dopuścił na Egipt, nie dopuszczę na cię; bom Ja Pan, który cię leczę
.

Nowe Przymierze

Nie jest obowiązkiem wynikającym z litery tekstu. W przypadku Nowego Przymierza każdy wierzący otrzymuje od Boga nowe serce pragnące przypodobać się Bogu. To wewnętrzna potrzeba służenia Panu tak, jak Jemu się to podoba zgodnie z Jego standardem moralnym wyrażonym tak w Starym jak i Nowym Testamencie

2 Kor. 4:7 Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby wspaniałość tej mocy była z Boga, a nie z nas.

Jan 15:5 Ja jestem winoroślą, a wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a ja w nim, ten wydaje obfity owoc, bo beze mnie nic nie możecie zrobić.

Jan 15:16 Nie wy mnie wybraliście, ale ja was wybrałem i przeznaczyłem, abyście wyszli i wydali owoc, i aby wasz owoc trwał, i aby Ojciec dał wam to, o cokolwiek poprosicie go w moje imię.

Filip. 2:12-13 12 Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie. 13 Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie według jego upodobania.

Efez. 2:10 Jesteśmy bowiem jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, które Bóg wcześniej przygotował, abyśmy w nich postępowali. .

Jer. 31:33-34 33 Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim. 34 I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznajcie Pana; bo mię oni wszyscy poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich, mówi Pan; bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej.

Jer. 32:40 I uczynię z nimi przymierze wieczne, że się nie odwrócę od nich, abym im nie miał dobrze czynić; nadto bojaźń moją dam do serca ich, aby nie odstępowali odemnie.

Ezech.. 36:25-27 25 I pokropię was wodą czystą, a oczyszczeni będziecie od wszystkich nieczystót waszych, i od wszystkich plugawych bałwanów waszych oczyszczę was; 26 I dam wam serce nowe, a ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę serce kamienne z ciała waszego, a dam wam serce mięsiste. 27 Ducha mego, mówię, dam do wnętrzności waszej, a uczynię, że w ustawach moich chodzić, a sądów moich przestrzegać, i czynić je będziecie.
.

Podsumowanie

Nakaz czczenia szabatu rozumianego jako sobota nie należy do sfery moralności i nie wypływa z serca. Nie należy też do Nowego Przymierza (brak wzmianki o obowiązku zachowywania szabasów, świąt namiotów, chanuki i tym podonych przeżytków starej epoki). Kościół świętuje odpczynek, czyli Dzień Pański, czyli niedzielę ponieważ tego chce Chrystus, Pan sabatu.

Konieczność spotkań w Dzień Pański, czyli pierwszy dzień tygodnia, niedzielę, nie jest nigdzie wyraźnie wyrażona przykazaniem, jednakże szereg fragmentów Pisma Świętego wskazuje na konieczność takiej praktyki.

Przesłanka 1: Chrystus zmartwychwstał w niedzielę Marek 16:9 A Jezus, gdy zmartwychwstał wczesnym rankiem pierwszego dnia po szabacie,

Przesłanka 2: kościół zgromadzał się w niedzielę (por. Jan 20:19, 26) A pierwszego dnia po szabacie, gdy uczniowie zebrali się na łamanie chleba, Paweł, który miał nazajutrz odjechać, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy. (Dzieje 20:7)

Przesłanka 3: kościół zbierał kolektę w niedzielę: Każdego pierwszego dnia tygodnia niech każdy z was odkłada u siebie, stosownie do tego, jak mu się powodzi, (1 Kor. 16:2)

Przesłanka 4: istnieje zakaz opuszczania zgromadzeń Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, (Hebr. 10:25)

Wnioski: ponieważ Chrystus zmartwychwstał w niedzielę, kościół zgromadzał się w niedzielę, w tym dniu zbierano fundusze na działanie kościoła oraz istnieje zakaz opuszczania zgromadzeń, chrześcijanie mają obowiązek uczestniczyć w życiu instytucjonalnego kościoła, szczególnie zaś w niedzielę.

Oto decyzja ważnego zgromadzenia kościelnego, Synodu w Dort. Wśród innych działań tego wielkiego Synodu było przyjęcie oświadczenia doktrynalnego na temat sabatu. W swoim Tractaat van den Sabbath (Traktat o sabacie) Abraham Kuyper informuje nas, że sformułowanie i przyjęcie tego oświadczenia miało miejsce w ciągu około trzech godzin 17 maja 1619 roku. Stanowisko Dort w sprawie szabatu wyrażone było w sześciu punktach:

1) W czwartym przykazaniu Prawa Bożego znajduje się element ceremonialny i moralny.
.

2) Odpoczynek w siódmym dniu po stworzeniu i ścisłe przestrzeganie tego dnia, którym naród żydowski był szczególnie obciążony, miało charakter ceremonialny.
.

3) Że określony i wyznaczony dzień został odłożony na służbę Bogu i że w tym celu wymagany jest taki odpoczynek, jaki jest konieczny do służby Bożej i do uświęconej kontemplacji; ten element jest moralny.
.

4) Sabat Żydów został odłożony na bok, a chrześcijanie mają obowiązek uroczyście obchodzić Dzień Pański.
.

5) Dzień ten był zawsze zachowywany w pierwotnym Kościele od czasów Apostołów.
.

6) Dzień ten powinien być tak poświęcony służbie Bożej, aby w nim ludzie odpoczywali od wszelkich prac służebnych, z wyjątkiem tych, które są wymagane przez dobroczynność i bieżące potrzeby, a także od wszelkich takich rozrywek, które uniemożliwiają służbę Bożą.

Zdaje się, że wejście w pseudożydowską kulturę daje zaangażowanym członkom mesjanistycznych ugrupowań poczucie wyższości, złudzenie lepszego zrozumienia Słowa, sprawia, że czują się wyjątkowo. Jest to forma pewnego oczarowania, zaklęcia w kręgu tajemniczości, mistycyzmu, specjalnego powołania. Trafnie bezsens oraz prawdziwy cel tego typu zabiegów podsumował swego czasu Andrzej Sapkowski w jednej ze swoich powieści:

Do niektórych zaklęć, jak słyszałem, ani podejdź bez krwi dziewicy, najlepiej zabitej w czasie pełni księżyca piorunem z jasnego nieba. W czym, ciekawość, krew taka lepsza jest od krwi starej gamratki, która po pijanemu spadła z ostrokołu?
.
– W niczym – zgodził się czarodziej z miłym uśmiechem na ustach. – Ale gdyby się wydało, że tę rolę może praktycznie równie dobrze spełnić krew wieprza, o ileż łatwiejsza do zdobycia, wtedy byle hołota zaczęłaby eksperymentować z czarami. – Andrzej Sapkowski, Okruch Lodu.

Pseudomesjanistyczne wspólnoty w dużej mierze spełniają wszystkie krytieria Liftona, określające czy dana społeczność jest czy nie jest sektą, są to:

Każdy zafascynowany reliktami przestarzałego system religijnego powinien głęboko przestudiować i wziąć do serca poniższe fragmenty Pisma:

1 Kor. 12:13 Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.

Kol. 3:11 Gdzie (w odnowieniu tym) nie ma Greka ani Żyda, obrzezanego ani nieobrzezanego, cudzoziemca ani Scyty, niewolnika ani wolnego, ale wszystkim i we wszystkich Chrystus.

Gal. 3:27-28 27 Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa. 28 Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie.

Dzieje 10:34-35 34 Wtedy Piotr otworzył usta i powiedział: Prawdziwie dostrzegam, że Bóg nie ma względu na osoby; 35 Ale w każdym narodzie miły jest mu ten, kto się go boi i czyni to, co sprawiedliwe.

2 Kor. 5:16 Dlatego my odtąd nikogo nie znamy według ciała, a chociaż znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już więcej go takim nie znamy.

Kol. 2:16-17 16 Niech więc nikt was nie osądza z powodu jedzenia lub picia, co do święta, nowiu księżyca lub szabatów (szabatów cotygodniowych, święta odpowiadają szabatom periodycznym). 17 Są to cienie rzeczy przyszłych, ciało zaś jest Chrystusa.

Ciekawym jest, że wielu pseudomesjanistycznych niby-Żydów odrzuca wszystkie listy Apostoła Pawła, Dzieje Apostolskie (spisane przez Łukasza, przyjaciela Pawła) i Drugi List Świętego Piotra (rzekomo podrobiony przez Pawła), czyli większość objawienia Nowego Testamentu. Polsko-hebrajska nowomowa, jarmułki, menory, pejsy, czarne kapelusze i długie szaty, a także restrykcje co do zachowywania pór, dni, miesięcy, świąt czy też zakazy spożywania pokarmów wypełniają tę lukę. Zupełnie niczym faryzeusze za czasów Pana Jezusa, ludzie ci tworzą sobie różne zwyczaje tylko po to, aby je zachowywać

Marek 7:3-4 3 Faryzeusze bowiem i wszyscy Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli dokładnie nie umyją rąk. 4 I po powrocie z rynku nie jedzą, jeśli się nie umyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przyjęli po to, by je zachowywać, jak obmywanie kubków, dzbanów, naczyń miedzianych i stołów.

Niestety, zwyczaje pseudomesjanistyczne mają dla Boga takie znaczenie, jak dla Polaka tradycje plemion żyjących swego czasu w Górnej Wolcie… A wszelkie dodatki do Ewangelii odcinają od łaski, odcinają od Chrystusa i od zbawienia.

Obj. 3:9 Oto dam ci ludzi z synagogi szatana, którzy mówią, że są Żydami, a nimi nie są, lecz kłamią. Oto sprawię, że przyjdą i pokłonią się przed twoimi nogami, i poznają, że ja ciebie umiłowałem.

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email