Istota suwerenności

2 Sam. 9:1-3 .

1. Wtedy Dawid zapytał: Czy pozostał jeszcze ktoś z domu Saula, abym mógł okazać mu miłosierdzie ze względu na Jonatana?

2. A z domu Saula był sługa imieniem Siba. Został on wezwany do Dawida i król zapytał go: Czy ty jesteś Siba? Odpowiedział: To ja, twój sługa.

3. Król pytał dalej: Czy nie ma jeszcze kogoś z domu Saula, abym mógł okazać mu miłosierdzie Boże? Siba odpowiedział królowi: Jest jeszcze syn Jonatana, chromy na nogi.

Saul, król ludu, został odrzucony przez Boga za nieposłuszeństwo i bunt;

1 Sam. 15:26 Lecz Samuel odpowiedział Saulowi: Nie zawrócę z tobą, ponieważ odrzuciłeś słowo PANA, a PAN odrzucił ciebie, abyś nie był już królem nad Izraelem.

Dawid, człowiek według Bożego serca, panował teraz nad całym Izraelem.

1 Sam. 13:14 Lecz teraz twoje królestwo się nie ostoi. PAN wyszukał sobie człowieka według swego serca i PAN ustanowił go wodzem nad swoim ludem, gdyż nie zachowałeś tego, co ci PAN rozkazał.

Jednym z pierwszych czynów Dawida jako króla było pytanie: „Czy pozostał jeszcze ktoś z domu Saula, abym mógł okazać mu miłosierdzie ze względu na Jonatana?” Tam, gdzie jest słowo króla, jest władza, autorytet i całkowita suwerenność. Nie ma tu rady, konferencji ani negocjacji. Król przemawia ze swojego suwerennego tronu, a to, co zarządzi, zostanie wykonane.


Suwerenność Boga

Nasz Bóg jest nieskończenie suwerenny nad całym swoim stworzeniem. Panuje z całkowitą władzą w niebie i na ziemi.

Psalm 115:1-3 1. Nie nam, PANIE, nie nam, ale twemu imieniu daj chwałę za twoje miłosierdzie i prawdę. 2. Czemu mają mówić poganie: Gdzież teraz jest ich Bóg? 3. A nasz Bóg jest w niebie, czyni wszystko, co zechce.

.

Daniel 4:34-35 34. Pod koniec tych dni, ja, Nabuchodonozor, podniosłem swoje oczy do nieba i wrócił mi mój rozum. Wtedy błogosławiłem Najwyższego i chwaliłem go, i wysławiałem Żyjącego na wieki, bo jego władza to władza wieczna, a jego królestwo trwa z pokolenia na pokolenie. 35. Wszyscy mieszkańcy ziemi są uważani za nic. Według swojej woli postępuje z wojskiem niebieskim i z mieszkańcami ziemi, a nie ma nikogo, kto by wstrzymał jego rękę lub powiedział mu: Co czynisz?

Bóg jest suwerenny w opatrzności.

1 Sam. 2:6-8 6. PAN zabija i ożywia, wprowadza do grobu i wyprowadza. 7. PAN czyni ubogim i bogatym, poniża i wywyższa. 8. Podnosi z prochu ubogiego, a z gnoju podnosi żebraka, by posadzić ich z książętami i pozwolić im odziedziczyć tron chwały. Do PANA bowiem należą filary ziemi, na nich osadził świat.

.

Izaj. 45:5-7 5. Ja jestem PANEM i nie ma żadnego innego, oprócz mnie nie ma żadnego Boga. Przepasałem cię, chociaż mnie nie znałeś; 6. Aby poznali od wschodu i od zachodu, że nie ma nikogo oprócz mnie. Ja jestem PANEM i nie ma żadnego innego; 7. Ja tworzę światłość i stwarzam ciemność. Czynię pokój i stwarzam nieszczęście. Ja, PAN, czynię to wszystko.

.

Izaj. 46: 9-11 9. Wspomnijcie rzeczy dawne i odwieczne, bo ja jestem Bogiem, nie ma żadnego innego, jestem Bogiem i nie ma nikogo podobnego do mnie; 10. Zapowiadam od początku rzeczy ostatnie i od dawna to, czego jeszcze nie było. Mówię: Mój zamiar się spełni i wykonam całą swoją wolę. 11. Przywołuję ze wschodu ptaka drapieżnego, z dalekiej ziemi mężczyznę, który wykonuje moją radę. Powiedziałem i wykonam to, postanowiłem i uczynię to.

Bóg jest pierwszą przyczyną wszystkiego

Rzym. 8:28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.

.

Efez. 1:1-11 1. Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, do świętych, którzy są w Efezie, i wiernych w Chrystusie Jezusie. 2. Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa. 3. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; 6. Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym; 7. W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski; 8. Którą nam hojnie okazał we wszelkiej mądrości i roztropności; 9. Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił; 10. Aby w zarządzeniu pełni czasów wszystko zebrał w jedno w Chrystusie, i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. 11. W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli

Bóg jest suwerenny w zbawieniu.

2 Mojż. 33:18-19 18. Mojżesz powiedział też: Ukaż mi, proszę, twoją chwałę. 19. A on odpowiedział: Sprawię, że cała moja dobroć przejdzie przed twoją twarzą, i wypowiem imię PANA przed tobą. Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję.

Rzym. 9:15-18 15. Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję. 16. A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. 17. Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi. 18. A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.

.

Jonasz 2:9 Ale ja z głosem dziękczynienia będę ci składał ofiary, wypełnię to, co ślubowałem. Od PANA pochodzi wybawienie.


Przymierze łaski

Myśli i zamiary Dawida były rezultatem przymierza Dawida i Jonatana, syna Saula, zawartego wiele lat wcześniej, jak zapisano w 1 Samuela 18:1-4.

1 Sam. 18:1-4 1. Kiedy przestał rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana związała się z duszą Dawida i Jonatan umiłował go jak własną duszę. 2. I Saul wziął go tego dnia, i nie pozwolił mu wrócić do domu swego ojca. 3. A Jonatan zawarł z Dawidem przymierze, bo miłował go jak własną duszę. 4. Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie, dał go Dawidowi, podobnie jak swoje szaty – aż do miecza, łuku i pasa.

Jonatan kochał Dawida i rozpoznał w nim pomazańca Pańskiego, a nie w sobie samym. W 2 Sam.1:26 czytamy o lamencie Dawida po śmierci Jonatana, w którym powiedział, że jego miłość do Jonatana była wspanialsza niż miłość kobiety.

2 Sam. 1:26 Żal mi ciebie, mój bracie, Jonatanie. Byłeś mi bardzo miły. Twoja miłość była dla mnie cenniejsza niż miłość kobiety.

To smutne i niegodziwe, że niektórzy używają tego fragmentu do sugerowania homoseksualnego związku między Dawidem i Jonatanem, ale tak nie było. Mamy tutaj obraz miłości Boga Ojca do Boga Syna i przymierza łaski zawartego między nimi w wieczności. Tak jak miłość Dawida do Jonatana i zawarte między nimi przymierze obejmowało określone przyszłe pokolenie, tak miłość Boga Ojca do Jego Syna i Syna do Ojca obejmowała określone przyszłe pokolenie, wybranych Bożych, za których Chrystus stał się Poręczycielem i dla których będzie Zastępcą i Odkupicielem.
.

Boże miłosierdzie

Celem Dawida było, aby „okazać mu miłosierdzie ze względu na Jonatana”. Król Dawid był człowiekiem miłosierdzia. Dom Saula był wrogiem Dawida i nie zasługiwał na litość ani miłosierdzie, ale Dawid odnalazł w swoim sercu okazywanie miłosierdzia niektórym. Nasz Bóg jest święty, sprawiedliwy i miłosierny. Lubi okazywać miłosierdzie.

Psalm 130:3-7 3. PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi? 4. Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano. 5. Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję. 6. Moja dusza oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu, bardziej niż ci, którzy strzegą do poranka. 7. Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie

Rasa Adama jest rasą upadłą, zbuntowaną i nie zasługuje na miłosierdzie ze względu na Chrystusa. Bóg nie jest dłużnikiem grzeszników, ale postanowił okazać miłosierdzie niektórym.

2 Mojż. 33:18-19 18. Mojżesz powiedział też: Ukaż mi, proszę, twoją chwałę. 19. A on odpowiedział: Sprawię, że cała moja dobroć przejdzie przed twoją twarzą, i wypowiem imię PANA przed tobą. Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję.

Język fałszywej religii to zasługa, nagroda za służbę (patrz artykuł Fałszywa ewangelia „zbawienia panującego Pana”). Językiem prawdziwego odkupienia jest miłosierdzie i łaska w Chrystusie.

1 Tym. 1:13-16 13. Mnie, który przedtem byłem bluźniercą, prześladowcą i gnębicielem, ale dostąpiłem miłosierdzia, bo czyniłem to nieświadomie, w niewierze. 14. A łaska naszego Pana stała się bardzo obfita wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie. 15. Wiarygodne to słowa i godne całkowitego przyjęcia, że Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, z których ja jestem pierwszy. 16. Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, aby we mnie pierwszym Jezus Chrystus okazał wszelką cierpliwość jako przykład dla tych, którzy mają w niego uwierzyć ku życiu wiecznemu.

.

Łuk. 18:13 A celnik, stojąc z daleka, nie chciał nawet oczu podnieść ku niebu, ale bił się w piersi, mówiąc: Boże, bądź miłosierny mnie grzesznemu.

Chrystus Poręczyciel

Dawid dowiedział się, że żył jeszcze jeden z domu Saula. To był Mefiboszet. Przed narodzinami Mefiboszeta, Dawid i Jonatan zawarli wspomniane wyżej przymierze, aby zapewnić potomkom Jonatana zaopatrzenie i ochronę.

W istocie Jonatan był poręczycielem wszystkich swoich potomków. To jest obraz Chrystusa jako poręczyciela dla wszystkich Bożych wybranych. Zanim którykolwiek z nich się narodził, Ojciec, Syn i Duch zawarli przymierze, aby zapewnić zbawienie i chwałę wszystkim wybranym w oparciu o zasługę posłuszeństwa Chrystusa aż do śmierci.
.

Upadek w Adamie

Mefiboszet był „chromy na obie nogi” z powodu upadku, gdy był młody.

2 Sam. 4:4 A Jonatan, syn Saula, miał jednego syna chromego na obie nogi. Gdy miał on bowiem pięć lat, a nadeszła wieść z Jizreel o śmierci Saula i Jonatana, jego piastunka pochwyciła go i uciekła. Ale w pośpiechu tej ucieczki upadł i został kaleką. Miał na imię Mefiboszet.

To obrazuje nasz upadek w i przez naszego ojca, Adama.

Rzym. 5:12 Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

.

Rzym. 5:17-19 17. Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa. 18. Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie. 19. Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stało się sprawiedliwymi.

.

1 Kor. 15:21-22 21. Skoro bowiem śmierć przyszła przez człowieka, przez człowieka przyszło też zmartwychwstanie umarłych. 22. Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.

.

Efez. 2:1-3 1. I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach; 2. W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa. 3. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach naszego ciała, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni.

Ponieważ rodzimy się w grzechu, nie możemy przyjść do Boga. Wszystkie nasze zdolności zostały dotknięte tym upadkiem i w naszym ciele nie mieszka nic dobrego.

Rzym. 3:9-19 9. Cóż więc? Czy przewyższamy ich? Żadną miarą! Ponieważ przedtem dowiedliśmy, że zarówno Żydzi, jak i Grecy, wszyscy są pod grzechem; 10. Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; 11. Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. 12. Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. 13. Grobem otwartym jest ich gardło, zdradzają swymi językami, jad żmij pod ich wargami. 14. Ich usta pełne są przeklinania i goryczy; 15. Ich nogi są szybkie do rozlewu krwi; 16. Zniszczenie i nędza na ich drogach; 17. A drogi pokoju nie poznali. 18. Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami. 19. A wiemy, że wszystko, co mówi prawo, mówi do tych, którzy są pod prawem, aby wszystkie usta zostały zamknięte i aby cały świat podlegał karaniu Boga.


Suwerenne miłosierdzie

2 Sam. 9:4-6. .

4. Król zapytał go: Gdzie on jest? Siba odpowiedział królowi: Oto jest w domu Makira, syna Ammiela, w Lo-Debar.

5. Król Dawid posłał więc, by go sprowadzić z domu Makira, syna Ammiela, z Lo-Debar.

6. A gdy Mefiboszet, syn Jonatana, syna Saula, przybył do Dawida, upadł na twarz i pokłonił mu się. I Dawid powiedział: Mefiboszecie! Ten odpowiedział: Oto twój sługa.

Dawid posłał po Mefiboszeta i wyprowadził go z jego obecnego stanu, aby wprowadzić go do swojego domu i do własnego stołu. Zauważ, że Dawid nie powiedział swojemu słudze, aby poszedł i błagał Mefiboszeta, czy zdecyduje się przyjść do Dawida. „Król Dawid posłał więc, by go sprowadzić z domu Makira, syna Ammiela, z Lo-Debar”. Oznacza to przyprowadzić, pociągnąć, przynieść go do Dawida.

Król Dawid zamierzał okazać miłosierdzie komuś z domu Saula. Kiedy usłyszał, że Jonatan ma w Lo-Debar kalekiego syna, Dawid wysłał swego sługę do Mefiboszeta i sprowadził go; to znaczy sługa wezwał i przyprowadził go do Dawida. Pan Chwały jest miłością, a miłość musi być wyrażana. Pan Chwały w swoim suwerennym miłosierdziu zdecydował się okazać miłosierdzie upadłej rasie.
.

Chrystus Zbawiciel wybranych

Swoją miłość i uczucie skierował na chromych grzeszników i posłał Swojego jednorodzonego Syna na świat, aby był naszym Zbawicielem.

Jan. 3:16-17 16. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. 17. Bo Bóg nie posłał swego Syna na świat, aby potępił świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony.

.

Gal. 4:4-5 4. Lecz gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, zrodzonego z kobiety, zrodzonego pod prawem; 5. Aby wykupił tych, którzy byli pod prawem, abyśmy dostąpili usynowienia.

.

Rzym. 5:6-10 6. Chrystus bowiem, gdy jeszcze byliśmy słabi, we właściwym czasie umarł za bezbożnych. 7. Choć rzadko się zdarza, że ktoś umrze za sprawiedliwego, jednak za dobrego może ktoś odważyłby się umrzeć. 8. Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł. 9. Tym bardziej więc teraz, będąc usprawiedliwieni jego krwią, będziemy przez niego ocaleni od gniewu. 10. Jeśli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć jego Syna, tym bardziej, będąc pojednani, będziemy ocaleni przez jego życie.

Chrystus naszą sprawiedliwością

Chrystus przyszedł tam, gdzie my byliśmy, stał się podobny do nas, ale bez grzechu, i przez swoje posłuszeństwo i śmierć uhonorował prawo, zadowolił sprawiedliwość i umożliwił Bogu być sprawiedliwym i usprawiedliwiającym wszystkich wierzących.

Rzym. 3:19-26 19. A wiemy, że wszystko, co mówi prawo, mówi do tych, którzy są pod prawem, aby wszystkie usta zostały zamknięte i aby cały świat podlegał karaniu Boga. 20. Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu. 21. Lecz teraz bez prawa została objawiona sprawiedliwość Boga, poświadczona przez prawo i proroków. 22. Jest to sprawiedliwość Boga przez wiarę Jezusa Chrystusa dla wszystkich i na wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy. 23. Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga; 24. A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie. 25. Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów; 26. Aby okazać swoją sprawiedliwość w obecnym czasie po to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, kto wierzy w Jezusa.

.

1 Piotra 3:18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem

Nieodparta łaska

Następnie posłał swojego Ducha Świętego, aby nas sprowadził, wezwał i sprawił, że zechcemy przyjść do Niego.

Gal. 1:15 Lecz gdy upodobało się Bogu, który mnie odłączył w łonie mojej matki i powołał swoją łaską

.

Efez. 1:13-14 13. W nim i wy położyliście nadzieję, kiedy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię waszego zbawienia, w nim też, gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym; 14. Który jest zadatkiem naszego dziedzictwa, aż nastąpi odkupienie nabytej własności, dla uwielbienia jego chwały.

.

Psalm 110:3 Twój lud będzie ochoczy w dniu twej potęgi, w ozdobie świętości i z łona jutrzenki; twoja jest rosa młodości.

Jest to wspaniały obraz tego, jak Pan zsyła Ducha Świętego, aby wzmocnić Ewangelię, aby sprowadzała, przyciągała i niosła do Siebie Jego wybranych, adoptowanych, usprawiedliwionych i odkupionych ludzi. Duch daje im życie duchowe i przyciąga ich do Chrystusa.

Jan. 6:37 Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz.

.

Jan. 6:44-45 44. Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. 45. Napisane jest u Proroków: I wszyscy będą wyuczeni przez Boga. Każdy więc, kto słyszał od Ojca i nauczył się, przychodzi do mnie.

.

Jan 12: 31-32 31. Teraz odbywa się sąd tego świata, teraz władca tego świata będzie wyrzucony precz. 32. A ja, jeśli będę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich do siebie.

.

2 Tes. 2:13-14 13. Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę. 14. Do tego powołał was przez naszą ewangelię, abyście dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Kiedy Dawid zawołał jego imię, Mefiboszet odpowiedział: „Oto twój sługa”. Mefiboszet wiedział dokładnie, kim jest król. Kiedy Bóg objawia się nam, zostajemy doprowadzeni do poznania i zrozumienia Jego chwały w Chrystusie i zbawienia dzięki Jego łasce poprzez sprawiedliwość Chrystusa darmo przypisaną i przyjętą przez wiarę daną przez Boga.

Jan 6:44-45 44. Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. 45. Napisane jest u Proroków: I wszyscy będą wyuczeni przez Boga. Każdy więc, kto słyszał od Ojca i nauczył się, przychodzi do mnie.

.

Jan 17:3 A to jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.

.

Rzym. 10:4 Końcem bowiem prawa jest Chrystus ku sprawiedliwości każdego, kto wierzy.

.

1 Jana 5:20 A wiemy, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali prawdziwego Boga, i jesteśmy w tym prawdziwym, to jest w jego Synu, Jezusie Chrystusie. On jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym.


Wieczne Przymierze miłosierdzia

2 Sam. 9:7-9 .

7. Dawid powiedział do niego: Nie bój się, bo z całą pewnością okażę ci miłosierdzie ze względu na twego ojca Jonatana i przywrócę ci wszystkie ziemie twego ojca Saula, a ty zawsze będziesz jadał chleb przy moim stole.

8. Wtedy ukłonił się i powiedział: Czym jest twój sługa, że zwracasz się do zdechłego psa, jakim jestem?

9. Następnie król wezwał Sibę, sługę Saula, i powiedział mu: Wszystko, co należało do Saula i do całego jego domu, dałem synowi twego pana.

Mefiboszet bał się króla. Upadł na twarz, ale Dawid okazał miłosierdzie Mefiboszetowi ze względu na Jonatana. Łaskawość Dawida wobec Mefiboszeta obejmowała przywrócenie całej ziemi Saula i przywilej nieustannego ucztowania przy królewskim stole. Mefiboszet powiedział: „Czym jest twój sługa, że zwracasz się do zdechłego psa, jakim jestem?” To jest obraz tego, jak Pan przyprowadza do Siebie Swój lud. Posyła Ducha, aby ich upokorzył, przekonując ich o grzechu, sprawiedliwości i sądzie, jako że odnoszą się one do Chrystusa, ich Poręczyciela. W świetle ich grzechu, duchowej śmierci i zepsucia objawia Chrystusa jako jedynego Zbawiciela od grzechu i jedyną drogę sprawiedliwości, życia wiecznego i chwały. Wypowiada słowa pokoju, miłosierdzia, miłości i łaski ze względu na Chrystusa.

Pamiętajmy, że zanim narodził się Mefiboszet, Dawid zawarł przymierze z Jonatanem, w którym obiecał okazać miłosierdzie synom Jonatana z powodu miłości do niego.

1 Sam. 20:11-17 11. Jonatan odpowiedział Dawidowi: Chodź, wyjdźmy na pole. I obaj wyszli na pole. 12. Wtedy Jonatan powiedział do Dawida: Niech PAN, Bóg Izraela – gdy jutro o tej porze lub pojutrze wybadam swego ojca, i jeśli to będzie coś dobrego o Dawidzie, a nie poślę do ciebie ani nie powiadomię cię o tym; 13. To niech PAN odpłaci Jonatanowi i do tego dorzuci. Lecz jeśli mój ojciec będzie chciał wyrządzić ci zło, to powiadomię cię o tym i odprawię cię, abyś mógł odejść w pokoju. A niech PAN będzie z tobą, jak był z moim ojcem. 14. I jeśli będę żył, okaż mi miłosierdzie PANA, ale choćbym i umarł; 15. Nie odbieraj swego miłosierdzia memu domowi na wieki, nawet gdy PAN wytraci wszystkich wrogów Dawida z powierzchni ziemi. 16. Jonatan zawarł więc przymierze z domem Dawida, mówiąc: Niech PAN szuka tego z ręki wrogów Dawida. 17. Jonatan ponownie przysiągł Dawidowi, gdyż go miłował. Miłował go bowiem, jak miłował własną duszę.

Przed założeniem świata Bóg Ojciec zawarł wieczne przymierze miłosierdzia z Panem Jezusem Chrystusem, dając Mu lud z rodu Adama i czyniąc Chrystusa Poręczycielem i Odkupicielem tych ludzi.

Jan. 6:37-45 37. Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz. 38. Zstąpiłem bowiem z nieba nie po to, żeby czynić swoją wolę, ale wolę tego, który mnie posłał. 39. A to jest wola Ojca, który mnie posłał, abym nie stracił nic z tego wszystkiego, co mi dał, ale abym to wskrzesił w dniu ostatecznym. 40. I to jest wola tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. 41. Wtedy szemrali Żydzi o nim, bo powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. 42. I mówili: Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę znamy? Jakże więc on może mówić: Zstąpiłem z nieba? 43. Wtedy Jezus im odpowiedział: Nie szemrajcie między sobą. 44. Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. 45. Napisane jest u Proroków: I wszyscy będą wyuczeni przez Boga. Każdy więc, kto słyszał od Ojca i nauczył się, przychodzi do mnie.

.

Jan 10:24-30 24. Wtedy Żydzi obstąpili go i zapytali: Jak długo będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie. 25. Jezus im odpowiedział: Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Dzieła, które wykonuję w imieniu mego Ojca, one świadczą o mnie. 26. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec, jak wam powiedziałem. 27. Moje owce słuchają mego głosu i ja je znam, a one idą za mną. 28. A ja daję im życie wieczne i nigdy nie zginą ani nikt nie wydrze ich z mojej ręki. 29. Mój Ojciec, który mi je dał, większy jest od wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki mego Ojca. 30. Ja i Ojciec jedno jesteśmy.

.

Jan 17:1-3 1. To powiedziawszy, Jezus podniósł swoje oczy ku niebu i rzekł: Ojcze, nadeszła godzina. Uwielbij swego Syna, aby też twój Syn uwielbił ciebie; 2. Jak mu dałeś władzę nad wszelkim ciałem, aby dał życie wieczne tym wszystkim, których mu dałeś. 3. A to jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.

.

Jan 17:9 Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi.

.

Efez. 1:3-5 3. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;

2 Tes. 2:13 Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.

.

Hebr. 13:20-21 20. A Bóg pokoju, który przez krew wiecznego przymierza wyprowadził spośród umarłych wielkiego pasterza owiec, naszego Pana Jezusa; 21. Niech was uczyni doskonałymi w każdym dobrym uczynku, abyście spełniali jego wolę, dokonując w was tego, co miłe w jego oczach, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki wieków. Amen.

To wszystko ze względu na Chrystusa.

Kol. 1:14:18 14. W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów. 15. On jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodnym wszelkiego stworzenia. 16. Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. 17. On jest przed wszystkim i wszystko istnieje dzięki niemu. 18. On też jest głową ciała – kościoła; on jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy

To jest Boża miłość i miłosierdzie, i jest to pokój z Bogiem oparty na zasługach posłuszeństwa Chrystusa aż do śmierci jako naszego Poręczyciela, Zastępcy i Odkupiciela, zgodnie z warunkami wiecznego przymierza łaski, które Chrystus wypełnił dla nas.
.


Boża obietnica

2 Sam. 9:10-13 . 10. Będziesz więc uprawiał jego ziemię, ty, twoi synowie i twoi słudzy. Będziesz zbierał plony, aby syn twego pana mógł jeść chleb. Mefiboszet natomiast, syn twego pana, będzie zawsze jadał chleb przy moim stole. A Siba miał piętnastu synów i dwudziestu sług.

11. Siba odpowiedział królowi: Wszystko, co mój pan, król, rozkazał swemu słudze, to twój sługa uczyni. A Mefiboszet – dodał król – będzie jadał przy moim stole jak jeden z synów króla.

12. Mefiboszet miał też małego syna imieniem Mika. A wszyscy, którzy mieszkali w domu Siby, byli sługami Mefiboszeta.

13. Tak Mefiboszet mieszkał w Jerozolimie, gdyż zawsze jadał przy stole króla. A był chromy na obie nogi.

Dawid polecił Sibie, słudze Jonatana, aby uprawiał ziemię i dbał o pozostałą rodzinę Saula i Jonatana, ale podkreślił, że Mefiboszet „syn twego pana, będzie zawsze jadał chleb przy moim stole”, „A Mefiboszet – dodał król – będzie jadał przy moim stole jak jeden z synów króla.”. O Mefiboszecie mówi się, że „mieszkał w Jerozolimie, gdyż zawsze jadał przy stole króla. A był chromy na obie nogi”. Dawid spełnił każdą obietnicę daną Jonatanowi w przypadku Mefiboszeta, tak jak Bóg wypełni każdą obietnicę Swoim wybranym w Chrystusie; bo nikt nigdy nie zginie, ale wszyscy będą upodobnieni do Chrystusa i będą cieszyć się Jego obecnością i Jego błogosławieństwami na wieki.

Rzym. 8:33-39 33. Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg jest tym, który usprawiedliwia. 34. Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami. 35. Któż nas odłączy od miłości Chrystusa? Czy utrapienie, czy ucisk, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo, czy miecz? 36. Jak jest napisane: Z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź. 37. Ale w tym wszystkim całkowicie zwyciężamy przez tego, który nas umiłował. 38. Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe rzeczy; 39. Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.

Błogosławieństwa w Chrystusie

Podkreśla się tutaj, że Mefiboszet wciąż był „chromy na obie nogi”. Wybrani Boży są grzesznikami, zbawieni Jego łaską i pozostając na tym świecie, pozostają grzesznikami. Ale nieustannie ucztują przy stole Króla, ciesząc się wszystkimi błogosławieństwami Jego łaski w Chrystusie.

Efez. 1:3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie.

Obejmuje to nieprzypisanie im grzechów na ich konto i przypisanie im sprawiedliwości Chrystusa.

Rzym. 4:6-8 6. Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: 7. Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte. 8. Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu.

.

Rzym. 8:33-34 33. Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg jest tym, który usprawiedliwia. 34. Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.

.

Hebr. 10:19-22 19. Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca; 20. Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez swoje ciało; 21. I mając wielkiego kapłana nad domem Bożym; 22. Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą.

Duchowy posiłek

Otrzymali życie duchowe, aby chodzić z Chrystusem i podążać za Nim, jedząc duchowy posiłek, który Chrystus przygotował dla nich przy Swoim stole.

Mat. 5:6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, ponieważ oni będą nasyceni.

.

Jan. 6:48-58 48. Ja jestem tym chlebem życia. 49. Wasi ojcowie jedli mannę na pustyni, a poumierali. 50. To jest ten chleb, który zstępuje z nieba, aby ten, kto go je, nie umarł. 51. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś będzie jadł z tego chleba, będzie żył na wieki. A chleb, który ja dam, to moje ciało, które ja dam za życie świata. 52. Żydzi więc sprzeczali się między sobą i mówili: Jakże on może dać nam swoje ciało do jedzenia? 53. I powiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli nie będziecie jeść ciała Syna Człowieczego i pić jego krwi, nie będziecie mieć życia w sobie. 54. Kto je moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. 55. Moje ciało bowiem prawdziwie jest pokarmem, a moja krew prawdziwie jest napojem. 56. Kto je moje ciało i pije moją krew, mieszka we mnie, a ja w nim. 57. Jak mnie posłał żyjący Ojciec i ja żyję przez Ojca, tak kto mnie spożywa, będzie żył przeze mnie. 58. To jest ten chleb, który zstąpił z nieba. Nie jak wasi ojcowie jedli mannę, a pomarli. Kto je ten chleb, będzie żył na wieki.

Na podstawie: Seria kazań „Chrystus w Starym Testamencie”, Bill Parker


Zobacz w temacie