Test na Boskość Boga

utworzone przez | wrz 25, 2020 | Egzegezy, Teologia reformowana

Fundament ortodoksji

Psalm 50:21 …sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, ale będę cię napominał i postawię ci to przed oczy

Chciałbym spojrzeć na Księgę Izajasza rozdział 41. W księdze Izajasza rozdziałach 40 – 48 mamy sąd nad fałszywymi bogami. Jest wiele fragmentów w tych rozdziałach, które bezpośrednio odnoszą się do tego o czym mówimy i do fundamentów teologii Reformowanej. Ponieważ fundament teologii Reformowanej rozpoczyna się od Boga i od Bożej natury. I zaczyna się od przyjęcia konsekwentnej interpretacji całego Pisma – Tota Scriptura.

Sola Scriptura i tota Scriptura. Prowadzi nas to do konkretnych wniosków odnośnie tego kim jest Bóg i to staje się filtrem przez który spoglądamy na człowieka. A nie że człowiek jest filtrem, przez który spoglądamy na Boga. I to jest perspektywa, która nie jest naturalna dla człowieka.

Naturalnym sposobem dla człowieka jest rozpoczęcie od niego samego i wyciąganie wniosków o Bogu, tak jakby Bóg był przedmiotem wiedzy, jak na przykład góra, czy określony przedmiot, jak matematyka, czy cokolwiek innego. Problem jest w tym, że biblijny pogląd na temat wiedzy rozpoczyna od Boga w centrum, a my jesteśmy poza nim, i musimy mieć odniesienie do wszystkiego innego poprzez Boga, jeśli mamy posiąść prawdziwą wiedzę.

A to zwyczajnie nie jest naturalnym dla nas abyśmy tak myśleli, chyba że zostaniemy poinstruowani przez Słowo Boże abyśmy tak uczynili.

Izaj. 41:1-4

1. Zamilczcie przede mną, wyspy, a niech narody nabiorą sił. Niech się zbliżą, wtedy niech mówią: Zbliżmy się razem do sądu.

2. Kto wzbudził ze wschodu tego sprawiedliwego i wezwał go, aby go naśladował? Kto mu podbił narody, aby nad królami panował? Podał je jak proch pod jego miecz i jak rozproszone ściernisko pod jego łuk.

3. Ścigał ich, przeszedł spokojnie ścieżkę, po której swoimi nogami nie chodził.

4. Kto to sprawił i uczynił? Kto wzywał pokolenia od początku? Ja, PAN – pierwszy i ostatni – ja sam. 

Ja jestem – jest to ἐγώ εἰμι ego eimi po grecku, jest to istotne w innych kwestiach, których nie będziemy teraz omawiać. Mamy tu, o ile znamy historię, część proroctwa w odniesieniu do Cyrusa i o udzieleniu Cyrusowi mocy, i o tym co się stanie z Izraelem kiedy się to wydarzy. Pozwólcie że wam coś ukażę. W tym momencie wielu ludzi odpłynie – coś w stylu: ach, mówisz o prorokach i historii i nie wiem… jaki to ma związek ze mną? Rzecz w tym, że jest to Izajasz. Ten sam który napisał 53 rozdział Izajasza, ten sam który napisał 6 rozdział księgi Izajasza, ten sam który napisał 55 rozdział księgi Izajasza.

Izajasz 6 - sąd nad światem

1. W roku, w którym umarł król Uzjasz, widziałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren jego szaty wypełnił świątynię.

2. Serafiny stały ponad nim, a każdy z nich miał po sześć skrzydeł: dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma przykrywał swoje nogi, a dwoma latał.

3. I wołał jeden do drugiego: Święty, święty, święty, PAN zastępów. Cała ziemia jest pełna jego chwały.

4. I filary drzwi poruszyły się od głosu wołającego, a dom napełnił się dymem.

5. I powiedziałem: Biada mi! Już zginąłem; jestem bowiem człowiekiem o nieczystych wargach i mieszkam wśród ludu o nieczystych wargach, a moje oczy widziały Króla, PANA zastępów.

6. Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, mając w ręku rozżarzony węgiel, który wziął kleszczami z ołtarza;

7. I dotknął moich ust, i powiedział: Oto ten dotknął twoich warg; twoja nieprawość jest usunięta, a twój grzech zgładzony.

8. Potem usłyszałem głos Pana mówiącego: Kogo poślę i kto nam pójdzie? Wtedy odpowiedziałem: Oto jestem, poślij mnie.

9. A on powiedział: Idź i powiedz temu ludowi: Słuchajcie uważnie, ale nie rozumiejcie, patrzcie uważnie, ale nie poznawajcie.

10. Zatwardź serce tego ludu, uczyń jego uszy ciężkimi i zaślep jego oczy, aby nie widział swoimi oczami, nie słyszał swoimi uszami i nie zrozumiał swoim sercem, aby nie nawrócił się i nie był uzdrowiony.

11. Wtedy zapytałem: Jak długo, Panie? A on odpowiedział: Aż miasta zostaną spustoszone i bez mieszkańca, domy bez ludzi, a ziemia zostanie doszczętnie spustoszona;

12. Aż PAN zapędzi ludzi daleko i będzie wielkie spustoszenie pośród ziemi.

13. Lecz zostanie w niej dziesiąta część, która powróci i ulegnie zniszczeniu. A jak po ścięciu terebintu lub dębu zostaje pień, tak samo będzie ze świętym potomstwem.

Izajasz 53 - dokładny opis Mesjasza i Jego dzieła

1. Któż uwierzył naszemu głoszeniu, a komu jest objawione ramię PANA?

2. Wyrósł bowiem przed nim jak latorośl i jak korzeń z suchej ziemi. Nie miał kształtu ani urody; i gdy widzieliśmy go, nie było wyglądu, który by się nam podobał.

3. Wzgardzony i odrzucony przez ludzi; mąż boleści i doświadczony cierpieniem. I przed nim ukrywaliśmy jakby swoją twarz; wzgardzony tak, że mieliśmy go za nic.

4. Zaprawdę on wziął na siebie nasze cierpienia i nosił naszą boleść. A my uważaliśmy, że jest zraniony, uderzony przez Boga i utrapiony.

5. Lecz on był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na nim, a jego ranami zostaliśmy uzdrowieni.

6. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas zboczył na swą drogę, a PAN włożył na niego nieprawość nas wszystkich.

7. Uciśniony i gnębiony, ale nie otworzył swoich ust. Jak baranek na rzeź prowadzony i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.

8. Został zabrany z więzienia i z sądu. Kto wypowie jego pokolenie? Został bowiem wyrwany z ziemi żyjących i zraniony za przestępstwo mojego ludu.

9. I wyznaczono mu grób z niegodziwcami, a z bogaczami była jego śmierć, choć nieprawości nie uczynił ani nie znaleziono fałszu w jego ustach.

10. Lecz spodobało się PANU zetrzeć go i zgnębić. A po złożeniu swojej duszy na ofiarę za grzech, ujrzy swoje potomstwo, przedłuży swoje dni i to, co się podoba PANU, przez jego rękę szczęśliwie się spełni.

11. Z udręki swojej duszy ujrzy i nasyci się. Mój sprawiedliwy sługa swoim poznaniem usprawiedliwi wielu, bo sam poniesie ich nieprawości.

12. Dlatego dam mu dział wśród wielkich, aby dzielił się zdobyczami z mocarzami, ponieważ wylał swoją duszę na śmierć. Został zaliczony do przestępców, sam poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami.

Izajasz 55 - o darmowym zbawieniu narodów

1. O wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wód, i wy, którzy nie macie pieniędzy, przyjdźcie, kupujcie i jedzcie; tak, przyjdźcie, kupujcie bez pieniędzy i bez zapłaty wino i mleko.

2. Czemu wydajecie pieniądze nie na chleb, swoją pracę na to, co nie nasyci? Słuchajcie mnie uważnie, a jedzcie to, co jest dobre, i niech wasza dusza rozkoszuje się tłuszczem.

3. Nakłońcie swego ucha i przyjdźcie do mnie, słuchajcie, a wasza dusza będzie żyć. I zawrę z wami wieczne przymierze, pewne miłosierdzia Dawida.

4. Oto ustanowiłem go świadkiem dla narodów, wodzem i dowódcą dla narodów.

5. Oto przywołasz naród, którego nie znałeś, a narody, które cię nie znały, zbiegną się do ciebie ze względu na PANA, twego Boga, i Świętego Izraela, bo cię uwielbił.

6. Szukajcie PANA, póki może być znaleziony; wzywajcie go, póki jest blisko.

7. Niech bezbożny opuści swoją drogę, a człowiek nieprawy swoje myśli i niech wróci do PANA, a on się zlituje; do naszego Boga, gdyż jest on hojny w przebaczeniu.

8. Moje myśli bowiem nie są waszymi myślami ani wasze drogi nie są moimi drogami, mówi PAN;

9. Ale jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi przewyższają wasze drogi, a moje myśli – wasze myśli.

10. Bo jak spada deszcz i śnieg z nieba i już tam nie wraca, ale nawadnia ziemię i czyni ją płodną, czyni ją też urodzajną, tak że wydaje siewcy nasienie, a chleb jedzącym;

11. Tak będzie z moim słowem, które wyjdzie z moich ust: nie wróci do mnie na próżno, ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tym, do czego je poślę.

12. Dlatego wyjdziecie z radością i w pokoju poprowadzą was. Góry i pagórki będą śpiewać głośno przed wami i wszystkie drzewa polne będą klaskać w dłonie.

13. Zamiast cierni wyrośnie cyprys, zamiast pokrzywy wyrośnie mirt. I będzie to dla PANA na chwałę, na wieczny znak, który nigdy nie będzie wymazany.

Innymi słowy, lubimy gdy Izajasz mówi o sprawach związanych z Ewangelią. Także może moglibyśmy sprawdzić również rozdział 41. Mówi on o czymś, co miało miejsce w historii, a co zawierało decyzje oparte na „wolnej woli” dziesiątek tysięcy, może nawet setek tysięcy istot ludzkich. A Bóg powiedział:

ja dokonuje tego wszystkiego, ja czynię to dla swojej własnej chwały, czynię to w sposób który ja wybrałem. Ja to wykonam.

On nazwał kogoś po imieniu, zanim ten człowiek się narodził, co jest oczywiście powodem dla którego naturaliści twierdzą: to nie mogło być napisane w tamtym czasie, bo nikt tego nie potrafi. W tym właśnie rzecz. On nazwał Cyrusa jego własnym imieniem, jeszcze zanim zaczął istnieć (Izaj. 44:28), i powiedział: Cyrusie, uczynisz X, Y i Z. Tak więc prawdziwym pytaniem jest, chyba że powiesz:

nie jestem tak naprawdę pewien że to było napisane w tamtym czasie.

Czy Cyrus miał jakiś wybór w tej kwestii? W sensie autonomicznego, będącego poza dekretami wyboru Wierzę że Biblia uczy, zwłaszcza w świetle Izajasza 10, że decyzje jakie podejmujemy, są decyzjami które Bóg użyje w sprawiedliwości jako Sędzia, w sądzeniu naszych motywacji i naszego postępowania.

Bóg wyznacza Asyrię jako narzędzie wbrew woli Asyryjczyków

Izaj. 10:5-7 5. Ach, Asyryjczyk, rózga mego gniewu; w jego ręku jest kij mojego oburzenia. 6. Wyślę go przeciw obłudnemu narodowi, przeciw ludowi mojego gniewu przykażę mu, aby zebrał łup i zdobycz, aby zdeptał go, jak błoto na ulicach. 7. Lecz on nie tak będzie mniemał i jego serce nie będzie tak myślało, ponieważ w swoim sercu umyślił wytracić i wytępić niemało narodów.
.
Bóg sądzi Asyryjczyków za wykonaną przez nich wolę Bożą
.
Izaj. 10:12 I stanie się, że gdy Pan dokona całego swojego dzieła nad górą Syjonu i nad Jerozolimą, ukarzę owoc wyniosłego serca króla Asyrii i pychę jego zuchwałych oczu.

To nie sprawia, że czyny te są mniej zdeterminowane przez Jego dekret. Ale pochodzą one również naturalnie z naszych serc. Nie jest to tak, że Bóg zmusza kogoś do czynienia czegoś, czego on nie chce. Bóg nie jest kosmicznym złoczyńcą, który by sprawiał żeby dobrzy ludzie robili złe rzeczy. Nie tego naucza Biblia.

Ale naucza tego, że Bóg

  • osiąga Swoje cele,
  • zarządza zdarzeniami w czasie
  •  i są w tym zawarte działania istot ludzkich.

To nie sprawia że są oni kukiełkami. Po raz kolejny, moją odpowiedzią na argument kukiełek, jest to, że Jezus nie był kukiełką. Jezus przyjął ludzkie ciało, stał się ciałem, a jednak Dzieje Apostolskie 4 mówią że wszystko co się wydarzyło w Jego ofiarowaniu Siebie, role Heroda, Poncjusza Piłata, Rzymian, Żydów były ustalone przedtem (predestynowane) przez Bożą rękę.

Dzieje 4:27-28 27. Rzeczywiście bowiem Herod i Poncjusz Piłat z poganami i ludem Izraela zebrali się przeciwko twemu świętemu Synowi, Jezusowi, którego namaściłeś; 28. Aby uczynić to, co twoja ręka i twój wyrok przedtem postanowiły, że ma się stać.

To nie było usiłowanie, aby te rzeczy działały, i na szczęście wszystko się powiodło. To było odwiecznym celem Ojca, Syna i Ducha, i koniecznym było aby się on wypełnił dokładnie w taki sposób, aby proroctwa które zostały dane mogły się wypełnić. Tak więc, jeśli pozwolimy Pismu, aby było źródłem które odpowie nam na te pytania, to jest to oczywisty kierunek który musimy obrać. Musimy wziąć pod uwagę każdy fragment, i z mojej perspektywy synergistyczny punkt widzenia musi ignorować większość tego rodzaju rzeczy.
.

Dowód Boskości Boga

Izaj. 41:21-23

21. Przedstawcie swoją sprawę, mówi PAN; pokażcie swoje mocne dowody, mówi Król Jakuba.

22. Niech przystąpią i niech nam oznajmią to, co ma się stać. Powiedzcie o dawnych rzeczach, które już były, abyśmy rozważyli w swoim sercu i poznali ich koniec albo przynajmniej oznajmijcie nam przyszłe rzeczy.

[Biblia Gdańska: Niech przystąpi, a niech nam oznajmi to, co się ma stać; rzeczy pierwsze, które były, powiedzcie, abyśmy uważyli w sercu swem, a poznali cel ich; albo przynajmniej nam przyszłe rzeczy oznajmijcie]

23. Oznajmijcie, co nastąpi w przyszłości, a poznamy, że jesteście bogami. Tak, zróbcie coś dobrego lub złego, abyśmy się zdumiewali i razem oglądali.

24. Oto wy jesteście niczym, a wasze dzieła też są niczym. Obrzydliwy jest ten, kto was sobie wybiera.

Tutaj ponownie, w kontekście sądu nad fałszywymi bogami niech przystąpią  – jest to sąd nad fałszywymi bogami. Fałszywi bogowie zostali przywiedzeni przed sąd. Została im dana możliwość zeznawania.   Możecie widzieć, co zostało powiedziane:

przedstawcie swoją sprawę, macie teraz okazję. Przedstawcie swoją sprawę – mówi Pan – podajcie swoje dowody.

Cóż, jakie zostaje dane wyzwanie? Niech przystąpią i objawią nam, co ma się stać. Ciągle i ciągle, podczas sądu nad fałszywymi bogami, i w innych miejscach w księgach prorockich – wiedza Jahwe o przyszłych wydarzeniach jest ukazana jako

  • główny dowód na Jego boskość, w odróżnieniu od fałszywych bogów
  • na Jego wyższość nad tymi niby bogami,
  • na Jego suwerenność.

I nie jest to suwerenność która umożliwia Mu pozbycia się Jego suwerenności. Jest to suwerenność w której On naprawdę używa tej mocy aby wykonać Swoje własne cele. Jest to mój główny argument przeciwko otwartemu teizmowi.

Otwarty teizm

“Otwarty teizm” znany również jako “otwarta teologia/otwarte widzenie” oraz „otwartość Boga” jest próbą wyjaśnienia wiedzy Boga dotyczącej przyszłości w relacji do wolnej woli człowieka. Argumentem otwartego teizmu jest:

  1. istoty ludzkie są prawdziwie wolne,
  2. jeśli Bóg prawdziwie znałby przyszłość, istoty ludzkie nie mogłyby być prawdziwie wolne, 
  3. tak więc, Bóg nie zna absolutnie wszystkiego na temat przyszłości.

Otwarty teizm utrzymuje, iż przyszłość nie może zostać poznana. Zatem, Bóg wie wszystko na temat tego, co może zostać poznane – ale nie zna przyszłości.„ – źródło

W zasadzie otwarty teizm przewraca sąd nad fałszywymi bogami do góry nogami, ponieważ według tej doktryny Bóg nie może uczynić tego co twierdzi, w tych tekstach Pisma. Przykro mi ale John Sanders [promotor otwartego teizmu] nie miał odpowiedzi na te teksty, innej niż w zasadzie obniżenie autorytetu Pisma. I nie tylko tych prorockich przepowiedni, i nie wiem jak możesz tego uniknąć – wszystkich prorockich przepowiedni, włączając w to te, o których powiedział Jezus, że mówią o Nim.

Mesjańskie prorockie przepowiednie. Zajmowanie się tymi tekstami w sposób, w jaki otwarci teiści muszą to robić, powoduje że wiele tekstu im nie pozostaje. Wielu ludziom to umyka,

werset 22 Niech przystąpią i niech nam oznajmią to, co ma się stać. Powiedzcie o dawnych rzeczach, które już były, abyśmy rozważyli w swoim sercu i poznali ich koniec albo przynajmniej oznajmijcie nam przyszłe rzeczy.

[Biblia Gdańska: Niech przystąpi, a niech nam oznajmi to, co się ma stać; rzeczy pierwsze, które były, powiedzcie, abyśmy uważyli w sercu swem, a poznali cel ich; albo przynajmniej nam przyszłe rzeczy oznajmijcie]

Rozumiemy ideę: cóż, powiedz nam o przyszłości. Ale tutaj, i jest to bardzo ważne. Tutaj wyzwanie brzmi:

powiedz nam co się stało w przeszłości i dlaczego to się stało, abyśmy poznali tego cel.

Widzicie, historycy mogą całkiem dokładnie, powiedzieć co się stało w przeszłości. Przynajmniej w niedalekiej przeszłości. Ale możesz być świadkiem wydarzenia, i nie wiedzieć czemu się to wydarzyło. Strzelanina w Las Vegas. Nadal nie mam pojęcia, kilka tygodni temu odwiedzałem swoje wnuki i przejeżdżałem przez to miejsce. Czy wiemy dlaczego to się zdarzyło? Nie, ja nie. Nie sądzę żeby ktokolwiek wiedział. Wiem że się to wydarzyło, ale nie wiem dlaczego

Powiedzcie o dawnych rzeczach, które już były, abyśmy rozważyli w swoim sercu i poznali ich koniec

Bóg wie dlaczego to się wydarzyło, ponieważ jest to częścią Bożego dekretu, jest to częścią Bożego celu. On wie co się będzie działo, dlaczego się to wydarzy – aby wykonały się Jego cele, wszystko to będzie skutkowało oddaniem Mu chwały. I dlaczego to się wydarzyło w przeszłości. Oto suwerenny Bóg, który rzeczywiście działa suwerennie jako Stworzyciel.
.

Więc dlatego jestem Reformowany

To nie tak że byłem tak wychowany, ponieważ nie byłem. To nie tak, że zostałem tak wychowany, a teraz próbuję splątać ze sobą niektóre fragmenty. Jeżeli chcemy mówić o tym kim jest Bóg, i w jaki sposób Bóg różni się od fałszywych bogów, to musimy rozpocząć w tym miejscu, a to ma swoje implikacje. Bóg mówi:

mogę wam powiedzieć co się wydarzyło w przeszłości i dlaczego, tak samo jak wam powiem co się wydarzy w przyszłości.

I jeżeli uważasz rodzaj ludzki za autonomiczne stworzenia, to nie wierzę że możesz tak myśleć. Rozważmy koncepcję, że Bóg siedzi na zewnątrz, i patrzy na to co się dzieje. Fundamentalnym rezultatem tego nie jest to, że masz suwerenny dekret, ale że masz Boga który się uczył, kiedy postanowił stworzyć. A końcowy rezultat, jest taki, że nie może On zostać uwielbiony ponieważ nie jest tym który to zarządził. To nas znowu sprowadza do kwestii, czy gdy Bóg stworzył, to czy wiedział co się wydarzy? To jest fundamentalny problem, i wierzę że Biblia jasno przedstawia na to odpowiedź, ale co więcej, myślę że to absolutnie niszczy jakąkolwiek rozumną chrześcijańską apologetykę zakładającą istnienie Boga który stworzył wszystkie rzeczy, ale nie był pewien jak się to wszystko potoczy. Potoczyło się to całkiem dobrze, ale hej, wiecie, nadal może się coś popsuć.

Pamiętajcie że w sytuacji Józefa, macie działania wielu wolnych istot.

  • Żona Potyfara jest wolną jednostką,
  • Potyfar jest wolną jednostką,
  • Faraon jest wolną jednostką,
  • bracia Józefa są wolnymi jednostkami,
  • sprzedawcy niewolników są wolnymi ludźmi,
  • piekarz,
  • podczaszy,

i wszystkie te ludzkie istoty które są zaangażowane w tej historii – działają według pragnień swoich serc, i są odpowiedzialni za to. Żona Potyfara jest odpowiedzialna za to co zrobiła. Działała według pragnień swojego serca. Jej działania nie umniejszają tego, że wynikają one z Bożego dekretu. Nie macie tutaj ściganej kobiety, która została zmuszona do zrobienia czegoś złego. Nie. Macie grzesznika, który został użyty przez Boga, aby wykonały się Boże cele, i On ma prawo aby to uczynić. Zdaję sobie sprawę że temat „Garncarza i gliny” martwi wielu ludzi. Wiecie, to nie pasuje do niektórych paradygmatów, ale jest to biblijny przykład.

Docieramy do Izajasza 10, i tutaj mamy ponownie, dosłownie dziesiątki tysięcy zaangażowanych stworzeń.

Izaj. 10 Asyria ukarana za wykonanie Bożego dzieła

1. Biada tym, którzy wydają niesprawiedliwe ustawy, i tym, którzy wypisują dekrety ucisku;

2. Aby odepchnąć ubogiego od sądu i pozbawić sprawiedliwości ubogich mego ludu, aby wdowy stały się ich łupem i aby mogli ograbiać sieroty.

3. A co uczynicie w dniu nawiedzenia i spustoszenia, który przyjdzie z daleka? Do kogo będziecie uciekać się o pomoc? I gdzie zostawicie swoją chwałę?

4. Beze mnie skulą się wśród więźniów, upadną wśród zabitych. Mimo tego wszystkiego jego gniew nie ustał, ale jego ręka jest jeszcze wyciągnięta.

5. Ach, Asyryjczyk, rózga mego gniewu; w jego ręku jest kij mojego oburzenia.

6. Wyślę go przeciw obłudnemu narodowi, przeciw ludowi mojego gniewu przykażę mu, aby zebrał łup i zdobycz, aby zdeptał go, jak błoto na ulicach.

7. Lecz on nie tak będzie mniemał i jego serce nie będzie tak myślało, ponieważ w swoim sercu umyślił wytracić i wytępić niemało narodów.

8. Mówi bowiem: Czyż moi książęta nie są królami?

9. Czy Kalno nie jest jak Karkemisz? Czy Chamat nie jest jak Arpad? Czy Samaria nie jest jak Damaszek?

10. Jak moja ręka dosięgła królestw bożków, chociaż ich bożki te w Jerozolimie i Samarii;

11. Czyż nie uczynię z Jerozolimą i jej bożkami tak, jak uczyniłem z Samarią i jej bożkami?

12. I stanie się, że gdy Pan dokona całego swojego dzieła nad górą Syjonu i nad Jerozolimą, ukarzę owoc wyniosłego serca króla Asyrii i pychę jego zuchwałych oczu.

13. Mówi bowiem: Dokonałem mocą swojej ręki i własną mądrością, bo jestem mądry. Zniosłem granice narodów, zabrałem ich skarby i powaliłem mieszkańców jak mocarz.

14. Moja ręka sięgnęła po bogactwo narodów jak do gniazda. A jak się zbiera porzucone jajka, tak ja zgarnąłem całą ziemię; i nikt nawet skrzydłem nie poruszył, nie otworzył dzioba ani nie pisnął.

15. Czy chełpi się siekiera wobec tego, który nią rąbie? Czy wynosi się piła nad tego, który nią piłuje? Jak gdyby rózga wywijała tym, który ją podnosi, jak gdyby kij podnosił się, jakby nie był drewnem.

16. Dlatego Pan, PAN zastępów, ześle wycieńczenie na jego opasłych, a pod jego chwałą rozpali ogień, jakby płonący ogień.

17. A Światłość Izraela będzie ogniem, a jego Święty – płomieniem, który spali i strawi jego ciernie i osty w jednym dniu.

18. Strawi także wspaniałość jego lasu i urodzajnych pól, od duszy aż do ciała, i stanie się tak jak , gdy chorąży ucieka ze strachu.

19. A pozostałych drzew jego lasu będzie tak niewiele, że nawet dziecko będzie mogło je spisać.

20. I w tym dniu stanie się, że resztka Izraela i ci, którzy ocaleli z domu Jakuba, nie będą już polegać na tym, który ich bije, lecz będą prawdziwie polegać na PANU, Świętym Izraela.

21. Resztka zawróci, resztka Jakuba, do Boga mocnego.

22. Bo choćby twój lud, Izraelu, był jak piasek morski, resztka z niego powróci. Postanowione wytracenie będzie opływało w sprawiedliwość.

23. Pan BÓG zastępów dokona bowiem postanowionego wytracenia pośród całej tej ziemi.

24. Dlatego tak mówi Pan BÓG zastępów: Mój ludu, który mieszkasz na Syjonie, nie bój się Asyryjczyka. Uderzy cię rózgą i swą laskę podniesie na ciebie, Egipt.

25. Jeszcze chwila bowiem, a skończy się mój gniew i moja zapalczywość – ku ich zniszczeniu.

26. I PAN zastępów wzbudzi bicz na niego, jak podczas porażki Midianitów przy skale Oreba, i podniesie swą laskę tak, jak ją nad morzem, w Egipcie.

27. I stanie się w tym dniu, że jego brzemię zostanie zdjęte z twoich ramion i jego jarzmo z twojej szyi, a to jarzmo zostanie zniszczone z powodu namaszczenia.

28. Przybył do Ajjat, przeszedł przez Migron, w Mikmas zostawił swój oręż.

29. Przeszyli przełęcz, w Geba zanocowali; zlękła się Rama, uciekła Gibea Saula.

30. Podnieś swój głos, córko Gallim! Niech słyszą w Laisz, biedny Anatot!

31. Madmena ustąpiła, mieszkańcy Gabim szykują się .

32. Jeszcze przez dzień zostanie w Nob, potrząśnie swoją ręką przeciwko córce Syjonu, wzgórzu Jerozolimy.

33.Oto Pan, PAN zastępów odetnie latorośle gwałtownie. Wznoszące się wysoko zostaną ścięte, a wyniosłe będą poniżone.

34. Wytnie także gęstwiny lasu siekierą, a Liban upadnie od wielmożnego.

Z jakiego powodu? Mamy Asyryjczyków i mamy Boga który przyprowadza Asyryjczyków przeciwko ludowi Izraelskiemu. Jest to wypełnieniem Bożego prawa. 5 Księga Mojżeszowa 28, 29, przekleństwa i błogosławieństwa. Jeśli moi ludzie złamią przymierze, to taki będzie rezultat, i teraz po wielkim okresie łaski i cierpliwości, i miłosierdzia – sprawiedliwość musi zostać wykonana. Wypełnienie Bożych obietnic. Tak więc

Izaj. 10:5-6 5. Ach, Asyryjczyk, rózga mego gniewu; w jego ręku jest kij mojego oburzenia. 6. Wyślę go przeciw obłudnemu narodowi, przeciw ludowi mojego gniewu przykażę mu, aby zebrał łup i zdobycz, aby zdeptał go, jak błoto na ulicach.

Ja za tym stoję, Ja Bóg Jahwe, mianowałem Izrael jako Mój lud, i dlatego mianowałem Asyrię jako laskę w mojej ręce aby ich ukarać, za ich naruszenie przymierza które z nimi zawarłem, a które uczyniło z nich Mój lud w pierwszym miejscu.

wers 7 Lecz on nie tak będzie mniemał i jego serce nie będzie tak myślało

– cóż, tak. Pewnego rodzaju niedopowiedzenie, jeśli o tym pomyśleć. Naprawdę nie sądzę, żeby pogański asyryjski król myślał:

„wiecie, myślę że poślę moją armię przeciwko Izraelowi ponieważ oczywistym jest że Izrael w swojej grzeszności naruszył Boże przymierze, i dlatego my jako instrument sprawiedliwości, pójdziemy i ukaramy ten bezbożny naród.”

Nie sądzę żeby o tym myślał. Ale raczej jego celem było zniszczenie i wytępienie innych narodów. Och, więc mamy jedno wydarzenie, mamy jedną akcję która następuje, a która angażuje tysiące i dziesiątki tysięcy ludzkich istot po obu stronach, a Bóg mówi: Ja to czynię. A Asyryjczycy myślą że oni to robią, z innych powodów. Hmm…

wersy 8:11 8. Mówi bowiem: Czyż moi książęta nie są królami?  9. Czy Kalno nie jest jak Karkemisz? Czy Chamat nie jest jak Arpad? Czy Samaria nie jest jak Damaszek? 10. Jak moja ręka dosięgła królestw bożków, chociaż ich bożki te w Jerozolimie i Samarii; 11. Czyż nie uczynię z Jerozolimą i jej bożkami tak, jak uczyniłem z Samarią i jej bożkami?

W sercu króla Asyrii jest arogancja. Widzicie co uczyniłem północnemu królestwu? Ja właśnie byłem tym który to uczynił. Władam supermocarstwem. To właśnie mówi.

wers 12 I stanie się, że gdy Pan dokona całego swojego dzieła nad górą Syjonu i nad Jerozolimą, ukarzę owoc wyniosłego serca króla Asyrii i pychę jego zuchwałych oczu.

Biada Asyryjczykowi, lasce mojego gniewu. Gdy skończę używać laskę mojego gniewu, ukażę Asyrię. Za co? Za chełpliwą wyniosłość. Ukarzę owoc wyniosłego serca króla Asyrii i pychę jego zuchwałych oczu. Cóż, to nie fair. Czemu? Cóż… Dlaczego to nie jest fair?

  • Czy król Asyryjski był buntownikiem przeciwko Bogu? Odpowiedź: Tak.
  • Był poganinem? Odpowiedź: Tak.
  • Czy byłoby sprawiedliwym dla Boga żeby przywiódł On wieczną karę na niego właśnie w tym czasie? Tak.

Więc dlaczego Bóg nie może go użyć aby ukazać Swoją własną chwałę i aby ukarać Swoich ludzi? Cóż, ponieważ nie jestem pewien czy konstytucja na to zezwala. Taaa… to byłoby wszystko co masz. To wszystko co masz.

wersy 13-14 13. Mówi bowiem: Dokonałem mocą swojej ręki i własną mądrością, bo jestem mądry. Zniosłem granice narodów, zabrałem ich skarby i powaliłem mieszkańców jak mocarz. 14. Moja ręka sięgnęła po bogactwo narodów jak do gniazda. A jak się zbiera porzucone jajka, tak ja zgarnąłem całą ziemię; i nikt nawet skrzydłem nie poruszył, nie otworzył dzioba ani nie pisnął.

Ja, ja, ja, ja, ja, przez cały czas. A wtedy Bóg zadaje retoryczne pytanie:

wers 15 Czy chełpi się siekiera wobec tego, który nią rąbie? Czy wynosi się piła nad tego, który nią piłuje? Jak gdyby rózga wywijała tym, który ją podnosi, jak gdyby kij podnosił się, jakby nie był drewnem.

Ludzie tego nie lubią, ponieważ jest to porównywaniem nas autonomicznych ludzkich istot, do instrumentów: piły, pałki i siekiery, które są w Bożej ręce, używane tak jak to wybierze Bóg, aby wykonać Swoje cele. I tak, jest prawdopodobnie coś przeciwko temu w konstytucji UE.

wers 16 Dlatego Pan, PAN zastępów, ześle wycieńczenie na jego opasłych, a pod jego chwałą rozpali ogień, jakby płonący ogień.

Bóg ześle chorobę na wojowników. Z powodu tego co uczynił ich przywódca. To właśnie jest napisane.

wersy 17-20 17. A Światłość Izraela będzie ogniem, a jego Święty – płomieniem, który spali i strawi jego ciernie i osty w jednym dniu. 18. Strawi także wspaniałość jego lasu i urodzajnych pól, od duszy aż do ciała, i stanie się tak jak , gdy chorąży ucieka ze strachu. 19. A pozostałych drzew jego lasu będzie tak niewiele, że nawet dziecko będzie mogło je spisać. 20. I w tym dniu stanie się, że resztka Izraela i ci, którzy ocaleli z domu Jakuba, nie będą już polegać na tym, który ich bije, lecz będą prawdziwie polegać na PANU, Świętym Izraela.

Widzicie, jest w tym odkupieńczy cel, ale nie dotyczy on Asyryjczyków. Jest odkupieńczy dla tych którzy są resztką Izraela, co moglibyśmy następnie prześledzić w Nowym Testamencie – wybranie i pozostałe z tych spraw. Rzecz w tym, że Izajasza 10, jasno ukazuje Bożą absolutną suwerenność w sprawach człowieka, w pośród decyzji które podejmują. I mówi: wykonuje Swoje cele. A potem gdy już użyję Asyrii, aby to uczyniła, ukażę też Asyrię ponieważ znam zamysły ich serc. A my na to: to nie fair. A ja na to: Właśnie że jest. On zna zamysły serc wszystkich ludzi, lepiej niż oni sami. Czyż ten, który jest sędzią całej ziemi, nie ma stosować prawa? To retoryczne pytanie.

Na podstawie, źródło

 

Zobacz w temacie

 

 

Print Friendly, PDF & Email