Spis treści
Pytania na wagę złota
Kol. 1:10 Proszę więc was, bracia, przez imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, żebyście wszyscy to samo mówili i żeby nie było wśród was rozłamów, ale abyście byli zespoleni jednakowym umysłem i jednakowym zdaniem.
Dlaczego Wyznanie Apostolskie jest ważne? Czy Biblia potwierdza jego doktrynę?
Wyznanie Apostolskie (Symbolum Apostolorum) używane jest przez Reformowane Kościoły Protestanckie i odzwierciedla ono teologię, która została oficjalnie potwierdzona przez cały kościół w Wyznaniu Nicejskim. Choć jego korzenie sięgają znacznie wcześniej, w obecnej formie datuje się je na około VIII wiek.
To, co obecnie znamy jako Apostolskie Wyznanie Wiary, jest rozwinięciem Starego Rzymskiego Wyznania Wiary. Pierwsze znane wystąpienie Apostolskiego Wyznania Wiary, co do treści niemal odpowiadającej jego ostatecznej formie, znajduje się w łacińskim traktacie De singulis libris canonicis scarapsus autorstwa mnicha Priminiusa z początku VIII wieku.
Proces, w wyniku którego starorzymskie wyznanie wiary stało się wyznaniem apostolskim, nie jest wyczerpująco znany, chociaż niektórzy historycy zauważają, że wyznania wiary „praktycznie identyczne” z Wyznaniem Apostolskim zaczęły pojawiać się w Galii Południowej w V wieku [1] W ciągu następnych kilku stuleci Wyznanie Apostolskie w swojej ostatecznej formie zyskało akceptację w całej Francji i Niemczech.
Zostało oficjalnie uznane przez Karola Wielkiego w całym Cesarstwie Franków na początku IX wieku.
Apostolskie Wyznanie Wiary jest ważne, ponieważ jednoczyło chrześcijan pochodzących z różnych czasów, miejsc i tradycji. Głosi odwieczne prawdy, wierzymy w nie, recytujemy je, ale czy jest ono zgodne z nauczaniem Pisma Świętego?
Treść i podział Składu Apostolskiego
Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego, stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Marii Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł; trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego, skąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, Święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny.
W pytaniu 22 Katechizmu Heidelberskiego znajdziemy nakaz wiary we wszystkie prawdy zawarte w Apostolskim Wyznaniu Wiary. Pytanie to brzmi: W co musi wierzyć chrześcijanin? Katechizm odpowiada: We wszystkie obietnice Ewangelii zwięźle wyrażone w sformułowaniach powszechnej niezachwianej wiary chrześcijańskiej (czyli w tzw. Apostolskim Wyznaniu Wiary). W kolejnym pytaniu odnajdziemy treść Składu Apostolskiego oraz wyjaśnienie dotyczące podziału:
- w pierwszej jest mowa o Bogu Ojcu i o naszym stworzeniu,
- w drugiej – o Bogu Synu i naszym odkupieniu,
- a w trzeciej – o Bogu Duchu Świętym i naszym uświęceniu.
Po tematycznym rozłożeniu tekstu Wyznania Apostolskiego z łatwością odnajdziemy odpowiednie fragmenty potwierdzające jego całkowitą zgodność ze Słowem Bożym.
Treść Wyznania Apostolskiego | Biblijne referencje |
Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego, | Mat. 5:45 Abyście byli synami waszego Ojca, który jest w niebie. On bowiem sprawia, że jego słońce wschodzi nad złymi i nad dobrymi i deszcz zsyła na sprawiedliwych i niesprawiedliwych |
stworzyciela nieba i ziemi, | 1 Mojż. 1:1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię
Rzym. 1:20 To bowiem, co niewidzialne, to znaczy jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki. |
i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, |
Mat. 3:17 I rozległ się głos z nieba: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie Filip. 2:11 I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca |
który się począł z Ducha Świętego, | Łuk. 1:35 A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym |
narodził się z Marii Panny, | Izaj. 7:14 Dlatego sam Pan da wam znak. Oto dziewica pocznie i urodzi syna, i nazwie go Emmanuel
Łuk. 2:7 I urodziła swego pierworodnego syna, owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie |
umęczon pod Ponckim Piłatem, | Jan 19:1 Wtedy Piłat wziął Jezusa i ubiczował go |
ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, | Mat. 27:26 Wtedy wypuścił im Barabasza, a Jezusa, po ubiczowaniu, wydał na ukrzyżowanie
Jan 19:30 A gdy Jezus skosztował octu, powiedział: Wykonało się. I schyliwszy głowę, oddał ducha Marek 15:46 Ten kupił płótno, zdjął go, owinął płótnem i złożył w grobowcu, który był wykuty w skale, a przed wejście do grobowca zatoczył kamień |
zstąpił do piekieł; | Izaj. 53:10 Lecz spodobało się PANU zetrzeć go i zgnębić. A po złożeniu swojej duszy na ofiarę za grzech, ujrzy swoje potomstwo, przedłuży swoje dni i to, co się podoba PANU, przez jego rękę szczęśliwie się spełni.
Hebr. 13:12 Dlatego i Jezus, aby uświęcić lud własną krwią, cierpiał poza bramą |
trzeciego dnia zmartwychwstał, |
Marek 16:9 A Jezus, gdy zmartwychwstał wczesnym rankiem pierwszego dnia po szabacie, ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wypędził siedem demonów |
wstąpił na niebiosa, | Łuk. 24:51 A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba |
siedzi po prawicy Boga | Hebr. 1:3 Który, będąc blaskiem jego chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z naszych grzechów przez samego siebie, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach |
Ojca Wszechmogącego, | Marek 14:36 I powiedział: Abba, Ojcze, dla ciebie wszystko jest możliwe, zabierz ode mnie ten kielich. Jednak niech się stanie nie to, co ja chcę, ale to, co Ty |
skąd przyjdzie |
Mat. 16:27 Syn Człowieczy przyjdzie bowiem w chwale swego Ojca ze swoimi aniołami i wtedy odda każdemu według jego uczynków |
sądzić żywych i umarłych. | Dzieje 10:42 Nakazał nam też głosić ludowi i świadczyć, że on jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych. |
Wierzę w Ducha Świętego, |
1 Piotra 4:14 Jeśli was znieważają z powodu imienia Chrystusa, błogosławieni jesteście, gdyż Duch chwały, Duch Boży spoczywa na was, który przez nich jest bluźniony, ale przez was jest uwielbiony Dzieje 1:7-8 Lecz on im odpowiedział: Nie do was należy znać czasy i pory, które Ojciec ustanowił swoją władzą. Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi. |
Święty Kościół powszechny, |
Efez. 4:4 Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania Efez. 5:26-27 Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą przez słowo; By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny. Kol. 1:24 Teraz raduję się w swoich cierpieniach dla was i tego, czego z udręk Chrystusa brakuje w moim ciele, dopełniam dla jego ciała, którym jest kościół |
świętych obcowanie, | Rzym. 12:5 Tak my, chociaż liczni, jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, ale z osobna jesteśmy członkami jedni drugich
1 Piotra 4:10 Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej usługujcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał Hebr. 10:25 Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień |
grzechów odpuszczenie | Rzym. 3:25 Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów
Jan 20:22-23 A to powiedziawszy, tchnął na nich i powiedział: Weźcie Ducha Świętego. Komukolwiek przebaczycie grzechy, są im przebaczone, a komukolwiek zatrzymacie, są im zatrzymane |
ciała zmartwychwstanie |
1 Kor. 15:51-54 Oto oznajmiam wam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni; W jednej chwili, w mgnieniu oka, na ostatnią trąbę. Zabrzmi bowiem trąba, a umarli zostaną wskrzeszeni niezniszczalni, a my zostaniemy przemienieni. To bowiem, co zniszczalne, musi przyodziać się w to, co niezniszczalne, a to, co śmiertelne, przyoblec się w nieśmiertelność. A gdy to, co zniszczalne, przyoblecze się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy wypełni się to słowo, które jest napisane: Połknięta jest śmierć w zwycięstwie 1 Kor. 15:42 Tak też jest ze zmartwychwstaniem umarłych. Sieje się ciało w zniszczalności, a jest wskrzeszane w niezniszczalności; |
i żywot wieczny. | Jan 3:15 Aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne
Mat. 25:46 I pójdą ci na męki wieczne, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego |
.
Zstąpił do piekieł
Wyrażenie „zstąpił do piekieł” jest prawdopodobnie najmniej zrozumianym i najbardziej nadużywanym zwrotem w Apostolskim Wyznaniu Wiary. Przykładowo niektórzy zielonoświątkowi heretycy twierdzą, że po śmierci Chrystus poszedł na trzy dni do piekła gdzie był torturowany przez samego szatana, dowodząc tym samym niewystarczalności cierpienia na krzyżu dla usprawiedliwienia grzesznika. Dlatego wydaje się, że warto poświęcić nieco czasu tym słowom.
Niektóre kościoły pomijają to zdanie podczas recytacji Składu Apostolskiego, ponieważ jest ono mylące i brakuje go w niektórych wczesnych wydaniach i interpretacjach Wyznania (np. nie występuje ono w Nicejskim Wyznaniu Wiary z 386 roku)
Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. [2]
Ponieważ jednak jest ono zawarte w Składzie Apostolskim i jest recytowane od wielu stuleci pominięcie jest raczej niezasadne. Jan Kalwin zauważa, że ma to
„niemały moment w doprowadzeniu do odkupienia” i że „jeśli go pominiemy, przepadnie znaczna część korzyści płynących ze śmierci Chrystusa”. [3]
Jeśli więc mamy to powiedzieć, musimy zrozumieć, co mówimy. Ci spośród Reformatorów, którzy zastanawiali się nad znaczeniem tego wyrażenia, doszli do wniosku, że najlepiej interpretować wyrażenie „zstąpił do piekieł” jako odnoszące się do bólu i upokorzenia Chrystusa przed śmiercią oraz że to upokorzenie miało wymiar duchowy jako część Bożego sądu za grzech, który poniósł w imieniu chrześcijan. W Katechizmie Heidelberskim wyjaśnieniem frazy jest cierpienie Chrystusa w czasie Jego świętego życia, oraz w szczególności cierpienie na krzyżu.
Pytanie 44: Dlaczego w Apostolskim Wyznaniu Wiary zawarto słowa „zstąpił do piekieł”?
.
Dlatego, abym pośród największych nawet pokus miał pewność, że mój Pan, Jezus Chrystus, sam doświadczywszy niewysłowionej trwogi, męki i lęku, w jakich pogrążyła się Jego dusza zarówno na krzyżu, jak i przedtem, uwolnił mnie od trwogi i męki piekła. Mat. 27:46; Efez. 4:8-10; Izaj. 53:10; Dzieje 2:27 [4]
Świętych obcowanie
Inną kwestią to kontrowersja wokół frazy “świętych obcowanie”. Herezja rzymskiego katolicyzmu zakłada tutaj, że obcowanie odbywa się na trzech płaszczyznach:
- Wyznawców pielgrzymujących na ziemi
- Wyznawców przebywających w czyśćcu
- Wyznawców będących w niebie
Według doktryny wszystkie trzy grupy mogą się za sobą wstawiać nawzajem. Zatem ziemscy wyznawcy papieża mogą wstawiać się za jego wyznawców przebywających w czyśćcu, np. poprzez umartwianie się, ofiary finansowe, mogą też prosić wyznawców papieża przebywających w watykańskim niebie o wstawiennictwo np. w rycie zwanym Litania do wszystkich świętych. Również wyznawcy, którym papież zezwolił na wejście do nieba poprzez nadanie im statusu świętych, mogą wstawiać się za tych mniej szczęśliwych, którzy ciągle w czyśćcu przebywają.
Reformatorzy odrzucili tą bluźnierczą koncepcję, która nie ma żadnego poparcia w Słowie Bożym. W 55 Pytaniu i Odpowiedzi Katechizmu Heidelberskiego czytamy o obcowaniu pielgrzymujących świętych
Pytanie 55: Jak rozumiesz słowa: „świętych obcowanie”?
.
Wyrażają one myśl, że wszyscy wierzący – jako całość i jako jednostki – tworzą społeczność w Jezusie Chrystusie, gdyż są członkami Jego ciała. Dlatego dzielą z Nim wszystkie jego bogactwa i dary. Mają też obowiązek chętnego i radosnego służenia nimi innym członkom dla ich pożytku i zbawienia. 1 Kor.12:13,27; 1 Kor.1:9; 2 Kor.9:7-8,10. [5]
Podsumowanie
Biblia naucza nas o konieczności istnienia spisanych Wyznań Wiary. Dzięki nim ujednolicone zostają wierzenia powszechnego Kościoła Jezusa Chrystusa. Zauważmy, że zalecenie rafinacji i oczyszczania wiary aż do jedności wyrażone zostało np. w Liście do Efezjan
Efez. 4:4-6 4. Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania. 5. Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; 6.Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich.
Brak Wyznania Wiary często prowadzi do zaniedbania teologii, zanieczyszczenia doktryny a w ostateczności do porzucenia Boga objawionego w Piśmie na rzecz boga wymyślonego przez człowieka. To oczywiste bałwochwalstwo.
Przypisy
[1] J.N.D. Kelly, Early Christian Creeds, s. 413
[2] Wyznanie Wiary Nicejsko-Konstantynopolitańskie z 386 roku
[3] Źródło
[4] Katechizm Heidelberski Pyt. i Odp. 44
[5] Tamże, Pyt. i Odp. 55
Zobacz w temacie
- Konieczność Wyznania Wiary
- Apostolski charakter Kościoła
- Pewność usprawiedliwienia
- Zmartwychwstanie w Chrystusie
- Genesis 1-11 mit czy historia? część 1
- Czym jest wiara?
. - Świętych obcowanie…
- Dyspensacjonalizm, część 3 – serce herezji
- Chrzest za zmarłych
- Wyraźnie amilenijne Atanazyjskie Wyznanie Wiary a wczesny Kościół
. - Kanony Synodu w Laodycei z 364 roku
- Kanony Synodu w Efezie z 431 roku
- Synod w Orange – „Kalwinizm” w 529 roku?
- Postmodernizm a 67 artykułów Ulryka Zwingliego z 1523 roku
- Tezy z Berna z 1528 roku
- 42 Artykuły Wiary Thomasa Cranmera z 1553 roku
- Francuskie Wyznanie Wiary z 1559 roku
- Artykuły z Lambeth z 1595 roku
- Kanony Synodu w Dort z 1619 roku
- Konsensus Helwecki z 1675 roku
- Katechizm Baptystyczny z 1677 roku
- Konkluzje Synodu w Utrechcie w 1905 roku
- Deklaracja Berlińska z 1909 roku w dosłownym brzmieniu
- Deklaracja z Barmen z 1934 roku