Rola znaków i cudów w planie Bożym

utworzone przez | wrz 28, 2017 | Charyzmania

A Nadab i Abihu, synowie Aarona, wzięli każdy swoją kadzielnicę, włożyli do nich ogień, nałożyli a nie kadzidła i ofiarowali rzed PANEM obcy ogień, którego nie nakazał.  Wtedy wyszedł ogień sprzed PANA i pochłonął ich, i pomarli przed PANEM. 3 Mojż. 10:1-2

Zadanie znaków i cudów

W Biblii wyjątkowa rola znaków i cudów zawsze służyła celem uwiarygodnienia ludzi mówiących w imieniu Boga. Definicję urzędu proroka oraz kwalifikacji umożliwiających rozróżnienie prawdziwego proroka od fałszywego znajzdiemy w Księdze Powtórzonego Prawa, która ustanawia sztywne i niezmienne zasady.

5 Mojż. 18:15-22 15 PAN, twój Bóg, wzbudzi ci proroka podobnego do mnie spośród ciebie, spośród twoich braci. Jego będziecie słuchać; 16 Zgodnie z tym wszystkim, o co prosiłeś PANA, swego Boga, na Horebie, w dniu zgromadzenia: Niech już nie słucham głosu PANA, swego Boga, i niech już nie patrzę na ten wielki ogień, abym nie umarł. 17 Wtedy PAN powiedział do mnie: Słusznie powiedzieli. 18 Wzbudzę im  proroka podobnego do ciebie spośród ich braci i włożę moje słowa w jego usta, a on powie im wszystko, co mu rozkażę. 19 I jeśli ktoś nie będzie posłuszny moim słowom, które będzie on mówić w moim imieniu, zażądam od niego zdania sprawy.  20 Natomiast prorok, który odważy się mówić słowo w moim imieniu, którego mu nie nakazałem mówić, albo będzie mówił w imieniu obcych bogów, taki prorok poniesie śmierć 21 A jeśli powiesz w swym sercu: Jak rozpoznamy to słowo, którego PAN nie wypowiedział? 22 Gdy prorok będzie coś mówił w imieniu PANA, a to się nie spełni ani nie nastąpi, to jest to słowo, którego PAN nie wypowiedział, lecz prorok mówił to z zuchwalstwa.  Nie bój się go.

Analiza tekstu

  • Mowa o czasach mesjańskich, wersy 15 i 18
  • Zostaje ustnanowiony urząd proroka, wers 18
  • Prawdziwy prorok to taki, który zawsze i ze 100% dokładnością głosi Boże Słowo, wers 18
  • Zadaniem proroka jest publicznie ogłaszać tylko i wyłącznie słowa pochodzące od Pana, wers 18
  • Są to słowa posiadające Boży autorytet, nie wolno się im sprzeciwiać, wers 19
  • Definicja fałszywego proroka: to taki, który podając się za prawowiernego albo mówi od siebie, jednocześnie głosząc, że jest to słowo Pana, bądź będzie głosił fałszywą doktrynę. W obu przypadkach rezultatem jest kult fałszywych bogów, wers 20
  • Karą za bycie fałszywym prorokiem jest śmierć, wers 20
  • Wystarczy jedno niespełnione proroctwo aby uznać człowieka za fałszywego proroka, wers 22
  • Cudowna 100% dokładność wszystkich przepowiedni jest jedynym gwarantem, że dany człowiek był prawdziwym prorokiem, wers 22
  • Fałszywi prorocy mają być odrzuceni ze społeczności, wers 22

Lecz nawet prorok, który jest potwierdzony za pomocą znaków i cudów musi prorokować w całkowitej doktrynalnej zgodzie z poprzednimi objawieniami bożymi.

5 Mojż. 13:1-5 1 Jeśli powstanie pośród was prorok albo ktoś, kto ma sny, i ukaże ci znak lub cud; 2 I stanie się ten znak albo cud, o którym ci oznajmił, i powie: Pójdźmy za innymi bogami, których ty nie znasz, i służmy im; 3 Nie usłuchasz słów tego proroka ani tego, który ma sny, gdyż PAN, wasz Bóg, doświadczai was, aby poznać, czy miłujecie PANA, swego Boga, z całego swego serca i całą swoją duszą. 4 Za PANEM, swoim Bogiem, będziecie chodzić, jego będziecie się bać, przestrzegać jego przykazań i słuchać jego głosu, będziecie mu służyć i do niego lgnąć. 5 A ten prorok albo ten, który ma sny, poniesie śmierć, gdyż namówił do odstępstwa od PANA, waszego Boga (który wyprowadził was z ziemi Egiptu i odkupił was z domu niewoli), by sprowadzić cię z drogi, którą PAN, twój Bóg, nakazał ci iść. W ten sposób wykorzenisz to zło spośród siebie.

Analiza tekstu

  • W każdym czasie będą pojawiać się ludzie, głoszący ponadnaturalne namaszczenie Boże, wers 1
  • Będą to osoby głoszące doktryny teologiczne, wers 2
  • Jako swoje uwiarygodnienie będą podawać znaki i cuda, których rzekomo dokonują, wers 1
  • Cuda i znaki będą miały znamiona rzeczywistych, wers 1
  • Jednocześnie ich teologia, choc oparta o Słowo Boże, będzieniezgodna z doktrynami Pisma i będzie prowadzić do wypaczonego kultu, wers 2
  • Jest to test, dopuszczony przez Boga w celu odsiania niewierzących i nieumocnionych w Piśmie, wers 3
  • Karą za bycie fałszywym prorokiem jest śmierć, pomimo umiejętności wykonywania cudów i znaków, wers 5

 

Czas cudów

Istnieją zasadniczo trzy okresy, w czasie których dary w postaci znaków i możliwości czynienia cudów były dane ludziom

  1. Mojżesz i Jozue 1445-1380 b.c. (ok. 65 lat)
  2. Eliasz i Elizeusz 860-795 b.c. (ok. 65 lat)
  3. Jezus i Apostołowie (ok. 70 lat)
    .

Mojżesz

Namaszczony przez Boga prorok, uwiarygodniony przez znaki i cuda

Bóg czyni Mojżesza swoim posłańcem. Mojżesz jako Boży prorok będzie mówił tylko to, co włoży mu w usta Bóg.

2 Mojż. 6:28-30 A w tym dniu, kiedy PAN mówił do Mojżesza w ziemi Egiptu; 29 PAN powiedział do niego: Ja jestem PAN. Mów do faraona, króla Egiptu, wszystko, co do ciebie mówię. 30 Mojżesz zaś odpowiedział przed PANEM: Oto jestem nieobrzezanych warg, jakże posłucha mnie faraon?

Mojżesz będzie mówił słowa pochodzące od Boga. Słowa wypowiadane przez Mojżesza (za pośrednictwem Aarona) wynikają z beśpośredniej komunikacji Boga z prorokiem.

2 Mojż. 4:15 Ty będziesz mówił do niego i włożysz słowa w jego usta. A ja będę przy twoich ustach i przy jego ustach i pouczę was, co macie czynić.

Cuda i znaki dokonywane przez Mojżesza wedle swojego uznania, służyły jako potwierdzenie wiarygodności jego słów jako pochodzących od Boga

2 Mojż. 4:1-9 1 Potem Mojżesz odpowiedział: Lecz oni mi nie uwierzą i nie usłuchają mego głosu, bo powiedzą: PAN ci się nie ukazał. 2 PAN zapytał go: Co masz w swojej ręce? Odpowiedział: Laskę. 3 I rozkazał: Rzuć ją na ziemię. Rzucił ją więc na ziemię i zamieniła się w węża; i Mojżesz przed nim uciekał. 4 Następnie PAN powiedział do Mojżesza: Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon. Wyciągnął więc rękę i chwycił go, i ten zamienił się w laskę w jego ręce. 5 Uczyń tak, aby uwierzyli, że ukazał ci się PAN, Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. 6 PAN powiedział mu jeszcze: Włóż teraz rękę w zanadrze. Włożył więc rękę w zanadrze, a gdy ją wyjął, była pokryta trądem jak śniegiemi. 7 I powiedział: Włóż ponownie rękę w zanadrze. I włożył znowu rękę w zanadrze, a gdy ją wyjął, stała się znowu jak reszta jego ciała. 8 Jeśli więc ci nie uwierzą i nie usłuchają głosu pierwszego znaku, to uwierzą głosowi drugiego znaku. 9 A jeśli nie uwierzą obu tym znakom i nie usłuchają twego głosu, to weźmiesz wody z rzeki i wylejesz ją na ziemię. Wtedy ta woda, którą weźmiesz z rzeki, zamieni się na ziemi w krew.
.

Eliasz 

Namaszczony przez Boga prorok, mówiący w Jego imieniu, uwiarygodniony przez znaki i cuda

Eliasz jako prorok potwierdzony został przez Boga przy pomocy cudu: ogień pochłonął ofiarę z ołtarza.

1 Król. 18:36-38 36 A gdy nadszedł czas składania ofiary z pokarmów, prorok Eliasz zbliżył się i powiedział: PANIE, Boże Abrahama, Izaaka i Izraela, niech dziś poznają, że ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja twoim sługą, i że na twoje słowo uczyniłem to wszystko. 37 Wysłuchaj mnie, PANIE, wysłuchaj mnie, aby ten lud poznał, że ty, PANIE, jesteś Bogiem i że ty z powrotem nawróciłeś jego serca. 38 Wtedy spadł ogień PANA i pochłonął ofiarę całopalną i drwa, i kamienie, i proch. A wodę, która była w rowie, wysuszył.

W Starym Testamencie tylko prorocy, którzy mówili w autorytecie Boga i bez pomyłek mogli dokonywać cudów.
.

Jezus

Namaszczony przez Boga, mówiacy w Jego imieniu, uwiarygodniony przez znaki i cuda

Znaki i cuda uwiarygadniające posłannictwo Jezusa

Jan 5:36  Ale ja mam świadectwo większe niż Jana. Dzieła bowiem, które Ojciec dał mi do wykonania, te właśnie dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie posłał.

Jan 6:14 A ci ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: To jest prawdziwie ten prorok, który miał przyjść na świat.

Jan 7:31  A wielu z ludu uwierzyło w niego i mówiło: Gdy Chrystus przyjdzie, czyż uczyni więcej cudów, niż on uczynił?

Jan 10:24-25 24 Wtedy Żydzi obstąpili go i zapytali: Jak długo będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie. 25 Jezus im odpowiedział: Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Dzieła, które wykonuję w imieniu mego Ojca, one świadczą o mnie.

Jan 10:37-38 37 Jeśli nie wykonuję dzieł mego Ojca, nie wierzcie mi. 38 A jeśli wykonuję, choćbyście mnie nie wierzyli, wierzcie uczynkom, abyście poznali i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w nim.

Dzieje 2:22 Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża potwierdzonego przez Boga wśród was mocami, cudami i znakami, których Bóg dokonał przez niego wśród was, o czym sami wiecie;

Apostołowie

Znaki i cuda potwierdzały iż Apostołowie mówią w imieniu Boga

Marek 16:20  Oni zaś (Apostołowie) poszli i głosili wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał ich słowa znakami, które im towarzyszyły. Amen.

Dzieje 4:29-30 29 A teraz, Panie, spójrz na ich groźby i daj twoim sługom z całą odwagą głosić twoje słowo; 30 Gdy ty wyciągniesz swoją rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię twego świętego Syna, Jezusa.

Dzieje 14:3 I (Apostołowie) byli tam przez długi czas, odważnie mówiąc w Panu, który dawał świadectwo słowu swojej łaski, sprawiając, że przez ich ręce dokonywały się znaki i cuda.

Hebr. 2:3-4 3 Jakże my ujdziemy, jeśli zaniedbamy tak wielkie zbawienie, które było głoszone na początku przez Pana, a potwierdzone nam przez tych, którzy go słyszeli? 4 Którym i Bóg dał świadectwo przez znaki, cuda i różnorakie moce oraz przez udzielanie Ducha Świętego według swojej woli.
.

Wnioski

Zadaniem znaków i cudów było uwiarygodnienie konkretnych osób jako prawdziwych narzędzi Boga głoszących Jego objawienie (Mojżesz, Eliasz, Jezus, Apostołowie). Apostołowie i prorocy poprzez swoje cząstkowe prorokowanie przekazali pełne i kompletne objawienie Słowa Bożego spisane w kanonie 66 ksiąg. Kanon Pisma Świętego jest zamknięty. Znaki i cuda spełniły swoją rolę w kościele.

Mojżesz przez nałożenie rąk przekazał Ducha mądrości Jozuemu, jednak Jozue dalej nie przekazał tej mocy nikomu (4 Mojż. 27:18-23)
.

Eliasz przekazał moc czynienia cudów Elizeuszowi, jednak Elizeusz dalej nie przekazał tej mocy nikomu (2 Król. 2:9-16)
.

Apostołowie przekazywali przez nałożenie rąk moc czynienia cudów i znaków swoim najbliższym współpracownikom, jednak ci nie przekazywali dalej tej mocy nikomu (Dzieje 8:17-21, Dzieje 9:12, Dzieje 9:17-22, Dzieje 22:13-16)

Pismo ostrzega: Fałszywi prorocy, cudotwórcy, mający wizje i objawienia oraz sny, ci którzy ukazują fałszywe znaki, ofiarowują Bogu fałszywą formę uwielbiania, czyli “inny ogień” I  zgodnie z nauką Pisma podlegają sądowi i adekwatnej karze.

Zobacz w temacie

 

Print Friendly, PDF & Email