Pośmiertna szansa na zbawienie

utworzone przez | sty 4, 2019 | Soteriologia: nauka o zbawieniu

1 Piotra 3:18-20 18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem; 19 W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu; 20 Niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego raz oczekiwała Boża cierpliwość, kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.

Antybiblijna nauka

W zależności od przyjętej pozycji teologicznej istnieją dwie możliwości błędnej interpretacji pwyższego tekstu.

  • Pierwszą z nich będzie uznanie, że duchy nieposłuszne za dni Noego to ludzie przebywający w piekle czyli dolnej części krainy umarłych.
    .
  • Drugą będzie uznanie, że duchy którym Chrystus głosił to upadłe anioły, które nie zachowały Bożego zakazu zbliżania się do ludzkich kobiet.

W obu przypadkach założeniem jest, że istotom znajdującym się w piekle ogłoszona została ewangelia w rozumieniu szansy na zbawienie. Głównym powodem, dla którego zwodziciele błędnie interpretują powyższy fragment jest odrzucenie Bożej suwerenności oraz usilna i podświadoma próba potwierdzenia doktryny uniwersalnego zbawienia wszystkich istot stworzonych przez Boga. Innymi słowy według fałszywych nauczycieli Bóg jest tak miłosierny, że tylko nieliczne demony i ludzie znajdą się w jeziorze ognistym. Większość pójdzie do nieba.

W artykule zostanie obalona pierwsza z herezji

Pośmiertna szansa dla ludzi

Błędna interpretacja tekstu Piotra opiera się o następującą logikę:

  • Chrystus cierpiał za grzechy niesprawiedliwych
  • Duchy, którym Chrystus głosił w więzieniu to wszyscy ludzie umarli do czasów Noego
  • Chrystus ogłosił ewangelię tym, którzy umarli przed potopem
  • Ponieważ byli to ludzie niesprawiedliwi, którzy nie mieli okazji słyszeć ewangelii, dana im została druga szansa

Pomocniczymi tekstami Pisma, na podstawie których potwierdzony będzie rzekomy dowód “drugiej szansy” zbawienia będzie list do Efezjan oraz list Piotra

Efez. 4:8-10 8 Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary. 9 Lecz to, że wstąpił, cóż oznacza, jeśli nie to, że najpierw zstąpił do niższych regionów ziemi? 10 Ten, który zstąpił, jest i tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko.
.
1 Piotra 4:6 Dlatego bowiem i umarłym głoszono ewangelię, aby byli sądzeni według ludzi w ciele, ale żyli według Boga w duchu.

Konkluzja: Chrystus zstąpił do piekła aby wyprowadzić z niego tych, którzy uwierzyli tam Jego ewangelii
.

Grzesznicy z czasów Noego

Nie istnieje żadna przesłanka egzegetyczna, która mogłaby wskazywać na szczególne uprzywilejowanie grzeszników z czasów Noego. Czemuż mieliby oni posiadać drugą szansę na zbawienie, podczas gdy ludzie urodzeni po potopie takiej szansy już nie otrzymują? Niektórzy podniosą głos, że tamci nigdy nie słyszeli ewangelii. Otóż nie jest to żaden argument. Poniżej dowody na poparcie tezy:

Sąd a ewangelia

Sam fakt dostępu do ewangelii lub jego brak nie zwalnia człowieka z kary. Jednak myli się ten, kto twierdzi, że Bóg nie dał wszystkim ludziom objawienia wystarczającego do poznania Go.

Objawienie zewnętrzne i jego odrzucenie

a. Po pierwsze Bóg, Jego moc oraz istota mogą zostać poznane poprzez zewnętrzne i zarazem uniwersalne, czyli dostępne wszystkim objawienie, tj. przez stworzony świat. Nie masz na świecie człowieka, który by nie słyszał głosu stworzenia kierującego w stronę Stwórcy i Jego chwały (to będzie nad wyraz widoczne w kontraście Psalmu – niebiosa głoszą chwałę Boga do tekstu Rzymian poznawszy Boga nie chwalii go jako Boga)

Rzym. 1:20-21 20 To bowiem, co niewidzialne, to znaczy jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki.

Psalm 19:1-3 1 Niebiosa głoszą chwałę Boga, a firmament obwieszcza dzieło jego rąk. 2 Dzień dniowi opowiada słowo, a noc nocy oznajmia wiedzę. 3 Nie ma języka ani mowy, w których nie słychać ich głosu.

I choć całe stworzenie prowadzi do Boga Jahwe to mimo wszystko upadła natura nie jest w stanie na podstawie tegoż objawienia wyciągnąć właściwych wniosków. Zamiast tego wszystkie konkluzje (na podstawie prawidłowych danych) są błędne; zamiast skierować się do Boga zainfekowany grzechem umysł, martwy duchowo człowiek kieruje swe myśli ku bałwochwalstwu. Wszyscy są bez wymówki, wszyscy poznają Boga, jednak też też wszyscy okazują się głupcami jeśli o zrozumienie mocy i istoty Boga chodzi.

Rzym. 1:21-23 21 Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce. 22 Podając się za mądrych, zgłupieli; 23 I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i gadów.

Objawienie wewnętrzne i jego zagłuszenie

b. Po drugie Bóg może zostać poznany dzięki wewnętrznemu objawieniu czyli sumieniu każdego człowieka. Każdy żywy człowiek posiada wbudowany na stałe system prawa moralnego oraz mechanizm, zwany sumieniem, który (podobnie jak mechanizm odczuwania bólu), ostrzega go gdy ten popełnia grzech przeciw Bożemu niezmiennemu i wiecznemu prawu. A to kieruje jednoznacznie ku Bożemu charakterowi, Jego naturze jaka jest dobra i miłosierna.

Rzym. 2:15 Oni to ukazują działanie prawa wpisanego w ich serca, za poświadczeniem ich sumienia i myśli wzajemnie się oskarżających lub też usprawiedliwiających;

Mimo wszystko ludzie zagłuszają swoje sumienie, a to przez grzech, które z czasem coraz słabiej kieruje w stronę Boga. Jest to forma degeneracji. Im dłużej człowiek żyje, tym bardziej jej podlega. Sumienie jest również oszukiwane przez fałszywe systemy religijne, które potrafią nawet odwrócić działanie mechanizmu (np. muzułmanin może odczuwać wewnętrzny ból gdy nie zabije niewierzącego).

1 Kor. 8:7 Lecz nie wszyscy mają tę wiedzę. Niektórzy bowiem aż do tej pory, mając sumienie co do bożka, spożywają pokarm jako ofiarowany bożkom, a ich sumienie, będąc słabe, kala się.

Brak wymówki

Zatem od początku istnienia ludzkości nie ma ani jednej osoby, która mogłaby stanąć przed Stwórcą i powiedzieć, że nie miała możliwości poznać Boga. Bóg tutaj okazał tak swą dobroć jak i sparawiedliwość. Wina za odrzucenie Boga na rzecz bałwanów leży zawsze po stronie człowieka, który Boże, wystarczające objawienie odrzuca poprzez niezdolność umysłową,  a sąd za ten grzech, czyli wieczne potępienie, jest sprawiedliwy i uzasadniony.
.

Wieczna ewangelia

Choć Bóg zaopatrzył człowieka we wszelkie niezbędne objawienie (zewnętrzne w postaci stworzonego świata i wewnętrzne czyli system moralny i sumienie) to na dodatek wieczna ewangelia była głoszona w okresie przed potopem.

Wiedza o Mesjaszu

a. Pierwsi ludzie wiedzieli, że zbawicielem będzie Bóg wcielony, o czym świadczy wspomnienie o dziewiczej koncepcji (nasienie kobiety).

1 Mojż. 3:15 Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; ono zrani ci głowę a ty zranisz mu piętę

Osobisty kontakt z Bogiem

b. Bóg komunikował się bezpośrednio z ludźmi, nie tylko tymi prawymi ale i grzesznymi, co widać na przykładzie Kaina, mordercy swojego brata. Jemu to Bóg głosił o upamiętaniu osobiście!

1 Mojż. 3:6-7 6 Wtedy PAN zapytał Kaina: Dlaczego się rozgniewałeś? Czemu spochmurniała twoja twarz? 7 Jeśli będziesz dobrze czynił, czy nie zostaniesz wywyższony? A jeśli nie będziesz dobrze czynił, grzech leży u drzwi; a do ciebie będzie jego pragnienie, a ty będziesz nad nim panować

Ustanowiona forma religii

c. Bogu składano ofiary, według zasad przez Niego ustanowionych już w pierwszym pokoleniu od Adama.

1 Mojż. 4:4 Abel przyniósł z pierworodnych swej trzody i z ich tłuszczu. A Jahwe wejrzał na Abla i jego ofiarę

Świadectwo pierwszych wierzących

d. Ówcześni ludzie wzywali imienia Pańskiego już 230 lat od wygnania Adama i Ewy z Raju. Wzywać to modlić się

1 Mojż. 4:26 Setowi też urodził się syn i nadał mu imię Enosz. Wtedy zaczęto wzywać imienia Jahwe (יְהוָֽה׃ – ja jestem).

Służba prorocza

e. Henoch, żyjący w latach ok. 650 do ok. 1015 od stworzenia świata, siódmy potomek po Adamie, był prorokiem i kaznodzieją ewangelii Pana Jezusa, który swojemu pokoleniu głosił sąd nad wszystkimi niewierzącymi jacy żyli na świecie. Enoch głosił, że Pan Jezus wraz z aniołami osądzi cały świat. On głosił Chrystusa, wcielonego Boga.

Judy 1:14 O nich też prorokował Henoch, siódmy po Adamie, mówiąc: Oto idzie Pan z tysiącami swoich świętych; 15 Aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników 

Podsumowanie

Na podstawie Pisma Świętego widzimy że ewangelia była powszechnie dostępna lecz odrzucana. Więcej o tym, jak miłosierny i pełen dobroci oraz cierpliwości jest Bóg, który każdego dnia znosi grzeszników, można przeczytać w artykułach Wieczna ewangelia i Ilu będzie zbawionych, cz. 1 – od Upadku do Potopu oraz Grzesznicy w rękach rozgniewanego Boga a także Bóg, twój największy wróg
.

Śmierć i sąd

Hebr. 9:27 27 jest postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd; 28 Tak też Chrystus raz ofiarowany na zgładzenie grzechów wielu, drugi raz ukaże się bez grzechu tym, którzy go oczekują dla zbawienia.

Nauka Pisma Świętego jest jednoznaczna w temacie śmierci. Gdy człowiek umrze, oczekuje go sąd a nie szansa na zbawienie osób, które ewangelii nigdy nie słyszały czy też ewangelię odrzuciły.

Już następny wers wskazuje, że Chrystus poniósł śmierć raz, tj. na krzyżu Bóg osądził w Nim grzechy wielu wybranych do zbawienia, tak też drugi raz pojawi się wybranym, którzy oczekują pełni odkupienia. Analogia jest następująca: tak jak grzeszników czeka śmierć i sąd skazujący na wieczne potępienie, tak też za zbawionych umarł i został osądzony Chrystus, aby przenieść ich do życia wiecznego.

Równoważne stwierdzenia

Gdyby umarli ciągle jeszcze mogli przyjść do upamiętania, pewność potępienia została by zachwiana. Równoważnie należałoby założyć, że zachwnianiu musiałaby ulec pewność zbawienia. Czemu? Ponieważ skoro po śmierci niekoniecznie oczekuje grzesznika sąd i wieczne potępienie, również niekoniecznie zbawienie oczekuje na tych, których grzechy zostały poniesione przez Chrystusa.
.

Implikacje herezji
  • Ewangelia nie jest jedynym sposobem na uzyskanie zbawienia
    .
  • Ofiara Chrystusa na krzyżu jest nieefektywna ponieważ nikt tam nie został zbawiony lecz została “wywalczona” jedynie możliwość zbawienia, które jest zależne od decyzji człowieka za życia lub po śmierci
    .
  • Skoro niektórzy potępieni mogli po śmierci wybrać zbawienie, należy założyć, że niektórzy zbawieni będą po śmierci mogli wybrać iść na potępienie
    .
  • Dzięki tej nauce grzech nigdy nie zostaje pogonany i zawsze istnieje możliwość, że w przyszłym świecie będzie miał on miejsce (Rzym. 6:2 Nie daj Boże! My, którzy umarliśmy dla grzechu, jakże możemy jeszcze w nim żyć?)
    ,
    .
Refutacja interpretacji tekstów pomocniczych
Pojmani jeńcy z Efezjan

Efez. 4:8-10 8 Dlatego Pismo mówi (por. Psalm 68): Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary. 9 Lecz to, że wstąpił, cóż oznacza, jeśli nie to, że najpierw zstąpił do niższych regionów ziemi? 10 Ten, który zstąpił, jest i tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko.

O czym tutaj mowa? Chrystus zstąpił na ziemię czyli do niższych regionów względem nieba. Również Chrystus umarł i został pogrzebany w grobie. Tekst odnosi się do dzieła zbawienia, którego elementem była ziemska pielgrzymka, śmierć krzyżowa oraz zmartwychwstanie i wniebowstąpienie..
.

Ewangelia głoszona umarłym u Piotra

1 Piotra 4:6 Dlatego bowiem i umarłym głoszono ewangelię, aby byli sądzeni według ludzi w ciele, ale żyli według Boga w duchu.

Powyższy tekst naucza po prostu, że ewangelia jest głoszona martwym duchowo grzesznikom, którzy zostają odrodzeni przez Bożego Ducha do duchowego życia. Godnym odnotowania jest fakt, że Cyprian z Kartaginy (210-258 A.D.) w swoim Traktacie, w Księdze II w rozdziale pt. “Że nie jest możliwym przyjść do Ojca jak tylko przez Chrystusa” stawia tekst 1 Piotra 4:6 w jednym szeregu z wieloma fragmentami Słowa Bożego odnoszącymi się do ewangelii, która jest głoszona żywym cielesnie, lecz martwym duchowo osobom.

Analogia Scriptura

Tekstami analogicznym stwierdzającymi o śmierci w grzechu i powołaniu do życia przez ogłoszoną ewangelię przebaczenia będą

Efez. 2:1 I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach
.
Kol. 2:13  I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy
.
2 Tym. 1:10 (Chrystus) zniszczył śmierć, a życie i nieśmiertelność wydobył na jaw przez ewangelię;

Istotnym jest tutaj zrozumienie, że wszystkie powyższe odnoszą się do żywych ludzi, a nie do zmarłych, którym miałaby być rzekomo głoszona pośmiertnie ewangelia.
.

Wnioski

Chrystus cierpiał za grzechy niesprawiedliwych lecz nie były to grzechy ludzi osadzonych. Duchy, którym Chrystus głosił w więzieniu to nie są ludzie, którzy umarli do czasów Noego. Chodzi o inne duchy, mowa tutaj o nieposłusznych demonach, którym ogłoszone zostało zwycięstwo.

Nikt nie dostanie drugiej szansy na zbawienie. Nauka ta godzi w suwerenność Boga w wybraniu do zbawienia konkretnych ludzi, z których każdy przyjdzie do Boga i do wiary zgodnie z obietnicą Chrystusa

Jan 6:36-38 36 Ale wam powiedziałem: Chociaż widzieliście mnie, nie wierzycie. 37 Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz. 38 Zstąpiłem bowiem z nieba nie po to, żeby czynić swoją wolę, ale wolę tego, który mnie posłał.

  • Każdy wybrany do zbawienia uwierzy w Jezusa, wers 37
  • Mowa o ludziach żywych, Jezus odnosi się do tych co go widzą naocznie, wers 36 
  • Wszyscy, którzy mają przyjść do Jezusa to ci, którzy żyją na świecie, do którego z nieba zstąpił Jezus, wers 38

Nie jest możliwym zatem, aby przyjście do Jezusa miało odbywać się pośmiertnie. Oto teraz jest dzień zbawienia, tu i teraz jest czas na pokutę. Oto teraz jest czas, gdy Jezus Chrystus, nasz Bóg, Pan i Zbawiciel wysłuchuje tych, którzy mają skruszone serca.

2 Kor. 6:1-2 1 Jako jego współpracownicy napominamy was, abyście nie przyjmowali łaski Bożej na próżno. 2 (Mówi bowiem Bóg: W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas pomyślny, oto teraz dzień zbawienia.)

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email