Spis treści
Życie i praca
Piotr Waldo jest uważany za założyciela społeczności Waldensów powstałej między 1170 a 1177 rokiem. Rzymskokatolicki antychryst, czyli papież Lucjusz II, potępił ich jako heretyków w 1184 roku.
Teologia Waldensów była praktycznie identyczna z kalwinistycznymi doktrynami Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, z którym zjednoczyli się w 1532 roku.
Większość szczegółów życia Piotra Waldo jest nieznana. Istniejące źródła mówią, że był bogatym sukiennikiem i kupcem z Lyonu i człowiekiem, który się uczył. Jakiś czas przed 1160 rokiem zainspirował go szereg wydarzeń:
- po pierwsze kazanie na temat życia św. Aleksego,
- po drugie ogłoszenie, że odrzucenie watykańskiej doktryny przeistoczenia uznaje się za przestępstwo karane śmiercią
- po trzecie nagła i niespodziewana śmierć przyjaciela podczas wieczornego posiłku.
Od tego momentu Waldo zaczął żyć radykalnie chrześcijańskim życiem, oddając swoją własność żonie, podczas gdy pozostałą część dobytku rozdzielił jako jałmużnę dla biednych.
.
Służba kaznodziei
Mniej więcej w tym czasie Waldo zaczął głosić i nauczać publicznie, opierając się na swoich ideach prostoty i ubóstwa, zwłaszcza w oparciu o tekst z Ewangelii Mateusza
Mat. 6:24 Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował, albo jednego będzie się trzymał, a drugim pogardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie.
Waldo potępił papieskie ekscesy i katolickie dogmaty, w tym czyściec i transsubstancjację, czyli przeistoczenie. Powiedział, że te dogmaty to „nierządnica ” z Księgi Objawienia
Do 1170 r. Waldo zgromadził dużą liczbę zwolenników, określanych jako Ubodzy z Lyonu, Ubodzy z Lombardii lub Ubodzy Boga. Ewangelizowali podczas podróży jako handlarze.
.
Wkład w zachowanie chrześcijaństwa
Ruch Waldensów charakteryzował się od początku
- świeckim kaznodziejstwem,
- dobrowolnym ubóstwem
- i ścisłym przestrzeganiem Biblii.
W latach 1170-80 Waldo zlecił duchownemu z Lyonu przetłumaczenie Nowego Testamentu na rodzimy „Romans” (francusko-prowansalski). Tym samym Piotr Waldo zapewnił Europie pierwsze tłumaczenie Biblii w innym języku niż łacina.
.
W sępich szponach
W styczniu 1179 r. Waldo i jeden z jego uczniów udali się do Rzymu, gdzie zostali powitani przez papieża Aleksandra III i Kurię Rzymską. Musieli wyjaśnić swoją wiarę przed panelem trzech duchownych, włączając w to kwestie, które były następnie omawiane w Kościele
- powszechne kapłaństwo
- ewangelia w lokalnym języku
- dobrowolne ubóstwo
Wyniki spotkania były niejednoznaczne. Idee Waldo, ale nie sam ruch, zostały potępione na III Soborze Laterańskim w marcu tego samego roku. Przywódcy ruchu waldensów nie zostali jeszcze ekskomunikowani.
W 1180 r. Waldo skomponował wyznanie wiary, które wciąż obowiązuje. Widzimy w nim wyraźną zgodność z doktrynami przywróconymi Kościołowi przez Jana Kalwina, czytamy w nim między innymi:
„Że Bóg zbawia od zepsucia i potępienia tych, których wybrał od założenia świata, nie ze względu na ich usposobienie, wiarę czy świętość jaką w nich przewidział, ale ze względu na samą łaskę w Chrystusie Jezusie, Jego Synu., przechodząc mimo całej reszty według nieprzezwyciężonego powodu Jego własnej wolnej woli i sprawiedliwości.” – Artykuły wiary Waldensów XII wiek
Wreszcie Waldo został ekskomunikowany przez papieża Lucjusza III podczas synodu, który odbył się w Weronie w 1184 roku. Doktryna Ubogich z Lyonu została ponownie potępiona przez Sobór Laterański IV w 1215 roku, kiedy po raz pierwszy wspomniano o grupie z imienia. Tam te ogłoszono zasady wiary Ubogich herezją.
Obawiając się stłumienia działalności Kościoła, zwolennicy Waldo uciekli do górskich regionów północnych Włoch..
Na podstawie, źródło
Zobacz w temacie
