Ofiary Księcia w Księdze Ezechiela

utworzone przez | sty 2, 2023 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych

Milenijne konfabulacje

Ezech. 46:4 A całopalenie, które książę będzie ofiarowywał PANU w dniu szabatu, będzie się składało z sześciu baranków bez skazy i jednego barana bez skazy

Dla współczesnego czytelnika szczegóły, którymi Ezechiel opisuje świątynię z okresu odbudowy, mogą wydawać się niejasne, zwłaszcza że nie wierzymy, iż prorok rzeczywiście zamierzał zbudować świątynię zgodnie z tymi specyfikacjami.

Jednak żadne słowo w Piśmie Świętym nie zostało dobrane niedbale, a szczegóły wizji Ezechiela dotyczącej chwalebnej świątyni po wygnaniu pomagają nam zrozumieć jego przesłanie i to, w jaki sposób antycypuje ono dzieło Chrystusa.

Niektórzy wierzą, że w okresie tysiąclecia w Jerozolimie zostanie odbudowana świątynia i że ofiary będą składane na pamiątkę dzieła Chrystusa.

Nie możemy się z tym zgodzić.

Interpretacja tekstu

Ezechiel przedstawia świątynię otoczoną murowanym dziedzińcem z trzema bramami — po jednej od północy, południa i wschodu. Ten wewnętrzny dziedziniec otoczony jest przez murowany dziedziniec zewnętrzny z trzema bramami — po jednej od północy, południa i wschodu (Ezech. 40). .

Kiedy Pan powraca do świątyni w wizji Ezechiela, wchodzi na dziedziniec przez wschodnie bramy na murach zewnętrznego i wewnętrznego dziedzińca, a następnie do świątyni przez wejście, które również jest zwrócone na wschód

Ezech. 43:1–5 1. Potem zaprowadził mnie do bramy, do bramy, która była zwrócona w kierunku wschodnim. 2. A oto chwała Boga Izraela przybyła od wschodu i jego głos był jak szum wielkich wód, a ziemia jaśniała od jego chwały. 3. A to widzenie, które miałem, było podobne do tego widzenia, które miałem, gdy przybyłem, aby zniszczyć miasto; widzenie, podobne do tego widzenia, które miałem nad rzeką Kebar. I upadłem na twarz. 4. Gdy chwała PANA weszła do domu przez bramę wschodnią; 5. Wtedy uniósł mnie duch i wprowadził na dziedziniec wewnętrzny, a oto dom był pełen chwały PANA. 

Na tym tle możemy lepiej docenić znaczenie dzisiejszego fragmentu i jego opis kultu w tej nowej świątyni w epoce odbudowy. Zauważmy, że wschodnia brama wewnętrznego dziedzińca pozostaje zamknięta przez cały dzień, z wyjątkiem szabatu i dnia święta nowiu księżyca

Ezech. 46:1 Tak mówi Pan BÓG: Brama dziedzińca wewnętrznego, która jest zwrócona ku wschodowi, będzie zamknięta przez sześć dni roboczych. Ale w dniu szabatu będzie otwarta, także i w dniu nowiu będzie otwarta.

Bramy północna i południowa pozostają codziennie otwarte, aby wierni mogli składać codzienne ofiary, lecz brama wschodnia jest zamknięta. W dni, kiedy to wschodnia brama wewnętrznego dziedzińca jest otwarta przez cały dzień, tylko Książę — król i przywódca Izraela — może przez nią wejść

Ezech. 46:2-8 2. I książę wejdzie przez przedsionek bramy zewnętrznej, i stanie przy odrzwiach tej bramy. Następnie kapłani złożą jego całopalenie i ofiary pojednawcze, a on odda pokłon na progu bramy. Potem wyjdzie, lecz brama nie będzie zamknięta aż do wieczora. 3. Podobnie lud tej ziemi będzie oddawał pokłon przed PANEM u wejścia tej bramy w dni szabatu i w czasie nowiu. 4. A całopalenie, które książę będzie ofiarowywał PANU w dniu szabatu, będzie się składało z sześciu baranków bez skazy i jednego barana bez skazy. 5. Ofiara z pokarmów z efy na barana, a na baranki ofiara z pokarmów będzie według woli jego ręki oraz hin oliwy na efę. 6. A na dzień nowiu ma to być młody cielec bez skazy oraz sześć baranków i baran bez skazy. 7. Na ofiarę z pokarmów ma ofiarować efę na cielca, efę na barana i na baranka według woli swojej ręki oraz hin oliwy na efę. 8. A gdy książę będzie wchodził, wejdzie przez przedsionek tej bramy i wyjdzie tą samą drogą. 

Również ta wschodnia brama może zostać otwarta w dowolnej chwili, gdy Książę chce złożyć dobrowolną ofiarę, ale pozostaje otwarta tylko na czas trwania ofiary

Ezech. 46:12 A gdy książę będzie składał PANU dobrowolną ofiarę całopalną lub dobrowolną ofiarę pojednawczą, to niech mu otworzą wschodnią bramę, a złoży swoje całopalenie i ofiary pojednawcze, jak to czyni w dniu szabatu. Potem wyjdzie, a po jego wyjściu niech zamkną bramę.

Skoro tylko Książę może wejść przez tę samą wschodnią bramę wewnętrznego dziedzińca, którą wszedł Bóg w Ezechiela 43, prawdziwy Książę odrodzenia jest w szczególny sposób utożsamiany z Jahwe.

Chociaż Książę wchodzi na wewnętrzny dziedziniec kompleksu świątynnego przez bramę wschodnią, to na dziedziniec zewnętrzny wchodzi wraz z ludem przez bramę północną lub południową

Ezech. 46:9-10 9. Ale gdy lud tej ziemi wejdzie przed oblicze PANA na święta uroczyste, to ten, który wejdzie przez bramę północną, aby oddać pokłon, wyjdzie przez bramę południową; a kto wejdzie przez bramę południową, wyjdzie przez bramę północną. Nie wróci przez bramę, którą wszedł, ale wyjdzie przeciwległą. 10. A gdy oni będą wchodzić, książę wśród nich wejdzie; a gdy będą wychodzić, wyjdzie. 

Chodzi o to, że Książę odrodzenia utożsamia się ze swoim ludem, wprowadzając go w Bożą obecność. Ponadto książę składa ofiary (wersety 4-7). W starożytnym Izraelu król od czasu do czasu składał ofiary

1 Kron. 16:1-3 1. A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem. 2. A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA. 3. I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku wina. 

Ale tylko kapłani składali regularne ofiary. Książę z Księgi Ezechiela odgrywa jeszcze większą rolę w regularnym sprawowaniu praktyk religijnych przez wspólnotę.
.

Wnioski

To Jezus wypełnia Ezechielową wizję Księcia. Jest utożsamiany zarówno z Jahwe, jak i Jego ludem, będąc prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem

Kol. 2:9 Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia Bóstwa.

Złożył też jedyną ofiarę potrzebną nam do regularnego stawania przed Bogiem — jednorazową ofiarę z Samego Siebie

Hebr. 9:11–12 11. Lecz Chrystus, gdy przyszedł jako najwyższy kapłan dóbr przyszłych, przez większy i doskonalszy przybytek, nieuczyniony ręką, to jest nienależący do tego budynku; 12. Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie.

Ofiary ze zwierząt nie będą potrzebne, ponieważ w wieczności ujrzymy Chrystusa twarzą w twarz i będzie nam przypomniana Jego wielka ofiara za nas złożona w sposób przewyższający wszelkie ofiary z byków, kóz czy owiec. Wtedy będziemy Go kochać doskonale, ponieważ ujrzymy Go w pełni objawionego. W nowej ziemi i nowym niebie a nie w rzekomym milenijnym, fizycznym królestwie.

Tłumaczył Robert Jarosz, na podstawie źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email