Spis treści
Wstęp
Efez. 4:22-24
.
Że – co się tyczy poprzedniego postępowania – powinniście zrzucić z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze; I odnowić się w duchu waszego umysłu; I przyoblec się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości.
Biblia dużo nam mówi na temat nowego narodzenia, również powyższe wersety wskazują na konieczność dokonania zmian, przyodziania się w nowego człowieka. Rodzi się pytanie:
Jak to jest możliwe?
Odpowiadając na nie musimy zachować ostrożność, aby nie popaść w zbytni legalizm lub libertynizm myśląc, że zmianę tę zawdzięczamy naszym własnym wysiłkom, albo że sami nie musimy nic robić w tym kierunku. A zatem zobaczmy, co mówi Słowo Boże:
2 Kor. 5:17 Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.
Powyższy fragment Pisma wskazuje, że nowe narodzenie ma ścisły związek z byciem w Chrystusie. A zatem, co oznacza być w Chrystusie i czym jest nowe narodzenie? Wyrażenie „być w Chrystusie” nie oznacza wyznania w formie słownej panowania Jezusa w naszym życiu, tylko podporządkowanie się Jego Słowu, ponieważ czytamy:
Mat. 7:21 Nie każdy, kto mi mówi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto wypełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.
Widzimy tutaj, że nie chodzi jedynie o uznanie panowania Jezusa Chrystusa. Mowa jest tutaj również o podporządkowaniu się Jego woli, co oznacza bycie w Jezusie, co jest konsekwencją nowego narodzenia i otrzymania nowego serca. Biblia mówi bowiem:
Ezech. 36:26-27
.
I dam wam nowe serce, i włożę nowego ducha do waszego wnętrza. Wyjmę serce kamienne z waszego ciała, a dam wam serce mięsiste. Włożę mego Ducha do waszego wnętrza i sprawię, że będziecie chodzić według moich ustaw i będziecie przestrzegać moich sądów i wykonywać je.
Czytamy tutaj, że Bóg daje nam nowe serce, oczywiście nie w sensie dosłownym. Przyjmując naukę Chrystusa do naszego serca nie przechodzimy żadnej operacji chirurgicznej.
A więc, co się z nami dzieje?
.
Związek serca z umysłem
Musimy zrozumieć, że serce i umysł to nie to samo. Czytamy w Biblii:
Filip. 4:7 A pokój Boży, który przewyższa wszelkie zrozumienie, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.
.
Hebr. 4:12 Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielania duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne rozsądzić myśli i zamiary serca.
Mowa jest tutaj o myślach (umysł) i o zamiarach serca. Zobaczmy zatem obie funkcje.
.
Zróżnicowane funkcje
Słowo „umysł” pochodzi z greckiego νοῦς nous i oznacza dokładnie umysł, zrozumienie, rozsądek. Oznacza, w znaczeniu ogólnym, siedzibę refleksyjnej świadomości, w pojęciu zdolności percepcji i zrozumienia. Inaczej mówiąc, umysł jest tym, co pozwala nam zastanawiać się, rozważać i rozumieć to, co się dzieje wokół nas, w otaczającym nas świecie. W naszym umyśle zawarta jest zdolność prawidłowego rozumowania i logicznego myślenia. Natomiast serce jest siedzibą emocji, które są produktem naszego sposobu myślenia, czyli emocje pochodzą od naszych myśli i przechowywane są w sercu. Dlatego Biblia mówi:
Rzym. 1:28-29
.
A skoro im się nie spodobało zachowanie poznania Boga, wydał ich Bóg na pastwę wypaczonego umysłu, aby robili to, co nie wypada. Będąc napełnieni wszelką nieprawością, nierządem, przewrotnością, chciwością, złośliwością; pełni, zazdrości, morderstwa, sporu, podstępu, złych obyczajów;
Widzimy w tym fragmencie, że to wypaczony, zdeprawowany umysł napełnia serce złem, wpływając negatywnie na życie człowieka. Jezus powiedział do swoich uczniów:
Mat. 15:19 Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, nierząd, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.
A zatem, jeśli wypełniamy nasz umysł wszystkim, oprócz Boga, ponosimy ryzyko skażenia naszego serca, takż że będzie ono miłować zło, a co za tym idzie, również wielu aspektów naszego życia, a wszystko ma swój początek w zdeprawowanym, wypaczonym umyśle.
.
Człowiek jako istota duchowa
Słowo Boże naucza nas, że jesteśmy istotami duchowymi w materialnym ciele:
1 Tes. 5:23 A sam Bóg pokoju niech was w pełni uświęci, a cały wasz duch, dusza i ciało niech będą zachowane bez zarzutu na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Pan Jezus umarł na krzyżu aby zbawić nasze nieśmiertelne dusze, a powyższy werset stwierdza, że cała nasza istota składa się z trzech elementów. (Część teologów twierdzi, że człowiek posiada tylko dwa elementy składowe: część cielesną i duchową.) Chcemy zająć się szczególnie sprawą naszej duszy, ponieważ ciało żywi się tym, co jest materialne, natomiast dusza tym, co jest duchowe.
Mat. 6:22 Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest szczere, całe twoje ciało będzie pełne światła.
Powyższy werset mówi o tym, że oko jest rodzajem okna oświetlającego wnętrze człowieka, jest światłem oświetlającym naszą duszę. W (Rzym. 10:17) Pismo wskazuje na jeszcze inny środek, dzięki któremu nasza dusza jest karmiona:
Rzym. 10:17 Wiara więc jest ze słuchania, a słuchanie – przez Słowo Boże.
Ucho to również są drzwi, przez które karmimy naszą duszę. Musimy więc być bardzo ostrożni z tym, co widzimy i czego słuchamy, ponieważ informacje z zewnątrz przekazywane przez wzrok i słuch są wychwytywane przez nasz umysł, by następnie dotrzeć do serca i zamienić się w uczucia. Tkwiące w sercu uczucia wpływają na nasze zachowanie, a zatem wszystko to, co odbieramy za pomocą wzroku i słuchu ma bardzo duże znaczenie. Zobaczmy to na przykładzie:
1 Mojź. 3:1-6
.
A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta polne, które Pan Bóg uczynił. Powiedział on do kobiety: Czy Bóg rzeczywiście powiedział: Nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew tego ogrodu? I kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew tego ogrodu; Ale z owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli. I wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie; Ale Bóg wie, że tego dnia, gdy z niego zjecie, otworzą się wasze oczy i będziecie jak bogowie znający dobro i zło. A gdy kobieta spostrzegła, że owoc drzewa był dobry do jedzenia i miły dla oka, a drzewo godne pożądania dla zdobycia wiedzy, wzięła z niego owoc i zjadła; dała też swemu mężowi, który był z nią; i on zjadł.
Do czasu rozmowy z wężem, Ewa miała dobry zwyczaj stawiania Boga na pierwszym miejscu we wszystkim, co robiła. Ale tym razem usłyszała coś nowego, coś innego, coś co sprzeciwiało się Bogu i Jego Słowu… I znamy tego rezultat. Dlatego Biblia uczy nas:
1 Kor. 15:33 Nie łudźcie się. Złe rozmowy psują dobre obyczaje.
(Tak na marginesie mówiąc spowodowane kłótniami zepsucie obyczajów w Koryncie trwało ponad 40 lat, więcej tutaj).
Na zakończenie rozmowy z wężem Ewa nie widziała już Boga tak jak dawniej, a wszystko zaczęło się od tego, co usłyszała i co wywołało w niej uczucie pożądania, by następnie spowodować określone działanie. Możemy zauważyć, jak wielkie znaczenie ma wszystko to, co widzimy i słyszymy, ponieważ dochodzące do nas informacje zmieniają nasze życie.
.
Proces odnowienia
Gdy narodziliśmy się na nowo i znaleźliśmy się u stóp Pana Jezusa Chrystusa, zaczyna się dla nas proces duchowego wzrostu. Jest to proces niezbędny w życiu każdego chrześcijanina mający na celu abyśmy jak najbardziej upodobnili się do naszego Pana i Zbawiciela. Czytamy w Biblii:
Efez. 4:12-13
.
Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa; Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa.
W powyższym fragmencie Pisma widzimy, że mamy wzrastać aż do miary doskonałości. W innym miejscu czytamy również:
Rzym. 8:29 Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi.
A zatem nie dzieje się to automatycznie w momencie gdy przyjmujemy nauki Pana Jezusa. Aby móc zrozumieć to dogłębnie, należy dokonać analizy dwóch greckich słów używanych do określenia syna. Pierwsze z nich znajdujemy w Ewangelii Jana:
Jan 1:12 Lecz wszystkim tym, którzy go przyjęli, dał moc, aby się stali synami (τέκνα tekna) Bożymi, to jest tym, którzy wierzą w jego imię.
Mowa jest tutaj o mocy i autorytecie bycia dziećmi Bożymi. Użyte jest tutaj greckie słowo τέκνον teknon – dziecko. Ma ono związek z narodzeniem, z przyjściem na świat i oznacza bycie dzieckiem z samego faktu urodzenia się, niezależnie od wieku (w tym znaczeniu dzieckiem można nazwać i pięćdziesięcioletniego mężczyznę).
Drugie słowo znajduje się w Liście do Rzymian:
Rzym. 8:14 Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami (υἱοί hyioi) Bożymi.
W powyższym wersecie zostało użyte greckie słowo υἱός hyios – syn, potomek. W pierwszym rzędzie wskazuje ono na związek potomstwa z rodzicem poprzez odziedziczenie cech moralnych charakteryzujących ojca, w związku z czym cechy te są widoczne w życiu synów.
τέκνον teknon to małe, niedojrzałe jeszcze dziecko, natomiast υἱός hyios to określenie synów już dojrzałych, podobnych do swego ojca. Oba fragmenty Pisma pokazują nam jak się osiąga różne poziomy wzrostu. Apostoł Jan mówi o tych, którzy właśnie przyjęli i uwierzyli w nauki Pana Jezusa, Apostoł Paweł odnosi się do synów już dojrzałych, którzy są prowadzeni przez Ducha Świętego.
Dlatego niemożliwym jest wzrastanie w uświęceniu bez okazywania posłuszeństwa Duchowi Świętemu.
.
Zrzucenie z siebie starego człowieka
Efez. 4:22 Że – co się tyczy poprzedniego postępowania – powinniście zrzucić z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze rządze.
Jedną z istotnych zmian prowadzących ku odnowieniu jest pozbycie się starego człowieka. W jaki sposób? Odpowiedź znajdujemy na końcu wersetu: przez oddalenie się od zwodniczych rządz. Pamiętajmy, że istota ludzka kształtowana jest przez to, co widzi i słyszy. Stary człowiek został uformowany zgodnie z tym, jak żył w przeszłości, posiada złe nawyki, złe przyzwyczajenia, skłonności do niepohamowanego zaspokajania rządz i pragnień ciała. Ale Słowo Boże zapewnia, że:
2 Kor. 5:17 Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem, to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.
Apostoł Paweł przypomina chrześcijanom z Koryntu, że nie powinni już żyć jak dawniej, w przeszłości. Muszą wieść życie w nowości wszystkich rzeczy w Chrystusie.
Jak dokonać tej zmiany?
.
Odnowienie w naszym umyśle
Jak już powiedzieliśmy, że nie możemy zmienić naszego kursu, jeśli nie zmienimy sposobu myślenia, ponieważ określa on wszystko to, co odczuwamy. A sposób myślenia zmienia się jedynie dzięki naszej relacji z Duchem Świętym i Jego Słowem.
Jan 16:13 Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.
Choć pierwotnie tekst ten został skierowany do Apostołów, których zadaniem było przekazanie całej niezbędnej nauki kościołowi, to jednak dotyczy też do pewnego stopnia wszystkich wierzących. Zauważmy, że Duch Święty został posłany, aby nas prowadził. Aby zmienić nasz styl życia, Słowo Boże musi przejąć kontrolę nad naszym umysłem. Musimy się podporządkować Słowu Bożemu, abyśmy nie mieli naszych myśli zaprzątniętych innymi, wyrządzającymi nam szkodę rzeczami. Dlatego:
Rzym. 12:2 A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga.
Zgodnie z powyższym fragmentem Pisma są tylko dwie możliwości:
1. dostosować się do obecnego systemu
2. lub odnowić umysł w celu poznania doskonałej woli Bożej, zawartej w Jego Słowie.
Ta opcja, która wypełni nasz umysł, będzie również kształtować nasze życie.
.
Przyobleczenie się w nowego człowieka
Przyobleczenie to oznacza zmianę sposobu myślenia. Nie chodzi tu przecież o jakieś zmiany zewnętrzne, cielesne. Musimy dokonać renowacji umysłu i zweryfikować wszystkie myśli które mamy w nim zgromadzone.
Zobowiążmy się zatem do przyobleczenia w nowego człowieka, słuchając i oglądając jedynie to, co nas buduje, abyśmy w ten sposób, z pomocą Ducha Świętego mogli dojść do „… jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa.”
SOLI DEO GLORIA
Zobacz w temacie