Spis treści
Wstęp
Efez. 2:4-7 Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował; I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; I razem z nim wskrzesił i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie; Aby okazać w przyszłych wiekach przemożne bogactwo swojej łaski przez swoją dobroć względem nas w Chrystusie Jezusie.
.
Filip. 1:27-29 Tylko postępujcie jak przystoi na Ewangelię Chrystusa, abym czy przyjdę i zobaczę was, czy nie przyjdę, słyszał o was, że trwacie w jednym duchu, jednomyślnie walcząc o wiarę Ewangelii; I w niczym nie dając się zastraszyć przeciwnikom. Dla nich jest to dowód zguby, a dla was zbawienia, i to od Boga. Gdyż wam dla Chrystusa dane jest nie tylko w niego wierzyć, ale też dla niego cierpieć.
Słowo Boże zachęca nas do wytrwałości w wierze, opartej na jedności w Duchu Świętym i na pokorze Jezusa Chrystusa; do wytrwałości jako ciało Chrystusa, zarówno indywidualnie, jak i w formie lokalnego zboru; pozostając wiernymi Temu, który nas wezwał do swej chwały i doskonałości.
2 Piotra 1:3-4 Jako że jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał do chwały i cnoty. Przez to zostały nam dane bardzo wielkie i cenne obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, uniknąwszy zepsucia, które wskutek pożądliwości jest na świecie.
Słowo Boże zachęca nas, abyśmy zrozumieli, że nasze obywatelstwo jest w niebie i abyśmy wiedzieli jak z godnością postępować na tym świecie, unikając zepsucia i zła. Od chwili, gdy Ewangelia naszego Pana Jezusa Chrystusa została ogłoszona, najpierw Żydom a później ludziom z narodów, (w tym przypadku poprzez Apostoła Pawła), Słowo Boże nakazuje nam, abyśmy zachowywali się w sposób godny tejże Ewangelii.
Co oznacza postępować jak przystoi na Ewangelię?
Ewangelia Pana Jezusa jest najcenniejszym darem jaki otrzymaliśmy od Boga. Kosztowała ona bowiem życie Syna Bożego, Jego własną krew. Cóż może być cenniejszego niż to, co zostało osiągnięte za cenę krwi naszego Pana, Stwórcy wszystkiego, co istnieje, gdy stał się On człowiekiem?
Dzieje 20:28 kościół Boga, który on nabył własną krwią.
.
Hebr. 13:12 Dlatego i Jezus, aby uświęcić lud własną krwią, cierpiał poza bramą.
Ewangelia to nie tylko objawienie Bożej prawdy, lecz również Jego miłości: wszystkiego, czego człowiek potrzebuje aby znaleźć się przed obliczem Boga i pozostać tam już na zawsze. Ewangelia jest dobrą nowiną o dokonanym odkupieniu, a w konsekwencji o zbawieniu każdego człowieka, który narodził się na nowo i w związku z tym wierzy w Jezusa Chrystusa. Kto docenia wszystko to, co Chrystus dla niego uczynił, zachowuje się godnie, postępując jak przystoi na Ewangelię. Prawdziwy chrześcijan pragnie wieść swoje życie w taki sposób, aby we wszystkim oddawać chwałę Bogu.
.
Żyjąc jako obywatele Niebiańskiego Miasta
Filip. 1:27 Tylko postępujcie jak przystoi na Ewangelię Chrystusa…
Słowo, które po polsku czytamy „postępujcie”, to w języku oryginalnym πολιτευεσθε politeuesthe – znaczy dosłownie: żyjcie jak obywatele. A więc powinno to być przetłumaczone:
„Tylko żyjcie jak obywatele, godni Ewangelii Chrystusa.”
Apostoł Paweł mówi tutaj, że pomimo tego, iż żyjemy w świecie, który jest oddalony od Boga i nie zna Go, to powinniśmy postępować jako obywatele niebiańskiej Nowej Jerozolimy, chociaż tymczasowo jesteśmy na ziemi. Zwracając się do Filipian Apostoł chciał im powiedzieć rzecz następującą: „Powinniście postępować na tym świecie jak obywatele Nieba, ponieważ wasze obywatelstwo jest niebiańskie.”
Czytamy również: Nasza zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też oczekujemy Zbawiciela, Pana Jezusa Chrystusa. (Filip. 3:20). Zobaczmy cechy charakteryzujące życie tych, którzy uwierzyli w Ewangelię i zachowują się tak, jak przystoi prawdziwym obywatelom Nowej Jerozolimy:
.
Starając się podobać przede wszystkim Bogu a nie ludziom
Filip. 1:27 …abym czy przyjdę i zobaczę was, czy nie przyjdę, słyszał o was…
Skłonnością ciała i tego świata jest pragnienie podobania się innym, zdobywania aprobaty, dobrej opinii i uznania w oczach innych ludzi. Apostoł Paweł zwraca się do Filipian ucząc ich, że mają przede wszystkim odczuwać bojaźń przed Bogiem; nie chodziło o to, aby bali się apostoła. To bojaźn przed Bogiem powinna być na pierwszym miejscu. Powinni zatem postępować w sposób godny Ewangelii bez względu na obecność lub nieobecność Pawła wśród nich.
.
Trwając w jednym duchu
wers 27 … że trwacie w jednym duchu…
Jako obywatel nieba, chrześcijan powinien mieć świadomość tego, że przyszło mu żyć na obcym i niebezpiecznym terytorium. Pan Jezus powiedział: Oto ja was posyłam jak owce między wilki… (Mat. 10:16). Dlaczego tak duży nacisk kładzie się na wytrwałość w wierze i mocne przywiązanie do doktryny apostolskiej? Czytamy w Liście Apostoła Piotra:
1 Piotra 5:9 Przeciwstawiajcie się mu, mocni w wierze, wierząc, że te same cierpienia są udziałem waszych braci na świecie.
Duchowa siła i wytrwałość chrześcijanina wynika z Bożej łaski działającej w jego życiu. Jest to aktywny, przejaw łaski, a cierpienia związane z życiem zgodnym z nauką Ewangelii prowadzą do naszego wzrostu duchowego i oddają chwałę Bogu (por. 2 Kor. 1:3-7; Filip. 1:29). Zostanie to docenione i nagrodzone w wieczności.
.
Walcząc jednomyślnie
Filip. 1:27 …jednomyślnie walcząc o wiarę Ewangelii;
Jednym z powodów, dla których prawdziwy chrześcijan, będący obywatelem świętego niebiańskiego miasta, znajduje się jeszcze na tym świecie, jest potrzeba walki o jedność braci w wierze i w prawdzie Ewangelii.
Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.
Walka o wiarę oznacza ciągłe jej głoszenie oraz życie zgodne z jej zasadami, w przewrotnym i zepsutym świecie, w którym się znajdujemy, chociaż do niego nie należymy.
.
Nie dając się zastraszyć
Filip. 1:28 I w niczym nie dając się zastraszyć przeciwnikom. Dla nich jest to dowód zguby, a dla was zbawienia, i to od Boga.
Paweł mówi również: Z tego też powodu znoszę te cierpienia, ale się nie wstydzę, gdyż wiem, komu uwierzyłem, i jestem pewien, że on ma moc zachować to, co jemu powierzyłem, aż do owego dnia. (2 Tym. 1:12). Jako obywatele Nowej Jerozolimy, chrześcijanie powinni zachowywać się w sposób godny tego obywatelstwa. Wiedząc, komu uwierzyliśmy, tak samo jak apostoł Paweł, nie mamy powodu aby odczuwać trwogę, onieśmielenie lub dać się zastraszyć. Bóg powiedział do Jozuego:
Jozue 1:5-6 Nikt nie ostoi się przed tobą po wszystkie dni twojego życia; jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą. Nie porzucę cię ani cię nie opuszczę. Wzmocnij się i bądź mężny…
Będąc w uświęceniu i w mocy Boga wierzący nie powinien odczuwać strachu ani poddawać się jakiejkolwiek prowokacji ze strony otaczającego go świata, który będzie się starał odwieść go od drogi wytyczonej przez Słowo Boże. Pan Jezus powiedział:
Łuk. 21:28 A gdy się to zacznie dziać, spójrzcie w górę i podnieście głowy, gdyż zbliża się wasze odkupienie.
Wprawdzie werset ten odnosi się w swoim zasadniczym kontekście do dni poprzedzających Powtórne Przyjście Pana, możemy go jednak zastosować również w naszym obecnym życiu. Opozycja wobec Ewangelii stałe narasta, możemy to obserwować każdego dnia. Jest to oczywistym znakiem dla nas, że zbliża się wielkimi krokami dzień powrotu Pana po swój lud.
.
Cierpiąc dla Niego
Filip. 1:29 Gdyż wam dla Chrystusa dane jest nie tylko w niego wierzyć ale też dla niego cierpieć.
Cóż za olbrzymi kontrast z tym czego coraz częściej naucza się z kazalnic!
Różni fałszywi nauczyciele (np. Andrzej Cyrikas, patrz artykuł O potrzebie karcenia) głoszą, że nie powinniśmy cierpieć ani odczuwać bólu, ponieważ Chrystus zabrał nasze cierpienia na krzyż. Niektórzy twierdzą również, że cierpienia te bez wyjątku są rezultatem ciążącego na nas przekleństwa. Tymczasem Apostoł Paweł natchniony przez Ducha Świętego mówi coś całkowicie odmiennego:
Jest nam dane cierpieć dla Pana! Cierpieć dla Chrystusa to jest zaszczyt i przywilej, który nie jest przyznawany wszystkim, a jedynie tym, którzy naprawdę kochają Pana Jezusa.
Zajrzyjmy do Pisma Świętego:
Mat. 5:10-12 Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy z mojego powodu będą wam złorzeczyć, prześladować wasi mówić kłamliwie wszystko, co złe, przeciwko wam. Radujcie się i weselcie, ponieważ obfita jesr wasza nagroda w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.
Rzym. 8:17 A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko w nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
Dzieje 5:40-41 …A przywoławszy apostołów, ubiczowali ich i zabronili im mówić w imię Jezusa, a potem ich wypuścili. A oni odchodzili sprzed Rady, ciesząc się, że stali się godni znosić zniewagę dla imienia Jezusa.
CIERPIENIE DLA PANA JEZUSA JEST RZECZĄ NORMALNĄ, CZĘSTO ZDARZAJACĄ SIĘ W ŻYCIU PRAWDZIWEGO CHRZEŚCIJANINA.
.
Podsumowanie
Postępowanie jak przystoi na Ewangelię Chrystusa, inaczej mówiąc postępowanie w naszym obecnym, ziemskim życiu, godne obywateli Nieba, Świętego Miasta, Nowej Jerozolimy czyli Kościoła, polega na tym, aby:
1. W każdej sytuacji starać się podobać przede wszystkim Bogu a nie ludziom: …nie służąc dla oka, jak ci, którzy chcą się podobać ludziom, lecz w szczerości serca, bojąc się Boga. (Kol. 3:22)
2. Trwać w jednym duchu: Proszę więc was, bracia, przez imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, żebyście wszyscy to samo mówili i żeby nie było wśród was rozłamów, ale abyście byli zespoleni jednakowym umysłem i jednakowym zdaniem. (1 Kor. 1:10)
3. Jednomyślnie walczyć o prawdę Chrystusa: Inni zaś z miłości, wiedząc, że jestem przeznaczony (jesteśmy przeznaczeni) do obrony ewangelii. (Filip. 1:17)
4. Nie dać się onieśmielać lub zastraszać: Żadna broń przeciw tobie sporządzona nie będzie skuteczna, a każdy język, który w sądzie występuje przeciw tobie, potępisz. To jest dziedzictwo sług Pana, a ich sprawiedliwość pochodzi ode mnie, mówi Pan. (Izaj. 54:17)
5. Uważać cierpienie dla Chrystusa jako zaszczyt i przywilej: Teraz raduję się w swoich cierpieniach dla was i tego, czego z udręk Chrystusa brakuje w moim ciele, dopełniam dla jego ciała, którym jest kościół. (Kol. 1:24)
Zobacz w temacie
- Trzecie użycie Prawa
- Dlaczego wybrani spełniają dobre uczynki?
- Uświęcenie człowieka i dobre uczynki
- Gorliwy w dobrych uczynkach
- Jak głosić Ewangelię i dobre uczynki
. - Radosne dopełnienie cierpień Chrystusa
- Cierpienie finansowe
- Dwie Boże cierpliwości
- Boża cierpliwość
- Jeżeli Bóg jest wszechmocny, to dlaczego pozwala na cierpienie?