Stwór sztucznie stworzony
Nowa forma ruchu kalwinistycznego przybrała kształt w 2005 roku, różniła się od oryginału ale była zakceptowana przez „świat”. Krytyka tego nowego ruchu napisana w 2009 roku została ostro zaatakowana przez kaznodziejów nowego kalwinizmu, ale mocno poparta przez konserwatywnych kalwinistycznych kaznodziejów na całym świecie.
Kiedy byłem młodym i świeżo zbawionym, wydawało się, że głównym celem wszystkich gorliwych chrześcijan, czy to kalwinistycznych, czy arminianistycznych, jest konsekracja. Kazania, książki i konferencje podkreślały to w duchu listu do listu do Rzymian, gdzie błagający Apostoł wzywa ludzi wierzących, aby przedstawiali swoje ciała jako żywą ofiarę, a nie upodabniali się do tego świata.
Rzym. 12:1-2 1 Proszę więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest wasza rozumna służba. 2 A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga.
Serce zostało wyzwane i poruszone. Chrystus ma być Panem twojego życia, a twoje życie musi być podporządkowane na ołtarzu służby dla Niego.
Młody, niespokojny, zreformowany
Ale teraz wydaje się, że istnieje nowy kalwinizm, z nowymi kalwinistami, który odrzucił dawne cele i obiektywizm. Niedawno wydana książka przez Collina Hansena „Młody, niespokojny, zreformowany” opowiada o tym, jak tak zwane kalwinistyczne odrodzenie opanowało wyobraźnię tysięcy młodych ludzi w USA, a książka ta została oceniona z wielkim entuzjazmem w dobrze znanym świecie czasopism w Wielkiej Brytanii, takie jak Banner of Truth, Evangelical Times i Reformation Today.
Pisarz ten jednak był bardzo głęboko zasmucony po jej przeczytaniu, ponieważ opisuje nowy kalwinizm jako poważnie zniekształcony, daleki od prawdziwego życia w posłuszeństwie wobec suwerennego Boga. Jeśli ten rodzaj kalwinizmu będzie prosperował, prawdziwa biblijna pobożność zostanie zaatakowana jak nigdy przedtem. Autorem książki jest młody człowiek (miał około 26 lat kiedy ją napisał) wychował się w rodzinie chrześcijańskiej i szkolił się w świeckim dziennikarstwie. Jesteśmy mu wdzięczni za te czytelne i szeroko zakrojone badania tego nowego zjawiska, ale scena z pewnością nie jest jedną z szczęśliwych.
.
Wino, kobiety i śpiew
Autor zaczyna od opisania konferencji „Pasja”, która odbyła się w Atlancie w 2007 r.. Podczas której 21 000 młodych ludzi rozkoszowało się muzyką współczesną i słuchało takich mówców, jak John Piper, proklamujących kalwinistyczne sentymenty. W książce obraz ten powtarza się wielokrotnie – opisywane są wielkie konferencje, w których synkretyzm światowej, poruszającej sensację, wysoko decybelowej, rytmicznej muzyki miesza się z kalwinistyczną doktryną. Daje to jasny obraz tego, czym jest nowy kalwinizm.
Mówi się o grzmiącej muzyce, tysiącach podniesionych rąk, „chrześcijańskich” tekstach hip-hopowych i rapowych (przykłady wydają się nieudolne i niezręczne w konstrukcji) łącząc doktryny łaski z niemoralnymi wywołanymi narkotykami I muzycznymi formami światowej kultury.
.
A wszystko to, bo ciebie kocham…
Collin Hansen twierdzi, że amerykański kalwinizm załamał się pod koniec XIX wieku i był utrzymywany przez garstkę ludzi, aż do czasu wielkiego odrodzenia młodzieży, ale jego historyczny scenariusz jest, szczerze mówiąc, absurdalny. Jako osoba, która regularnie przemawiała na amerykańskich seminariach ciągle spotykałem wielu kaznodziejów i studentów, którzy kochali doktryny łaski, nauczając w kościołach o stałej perswazji kalwinistycznej. Ale mocniejsze dowody na większą obecność kalwinizmu wynikają z faktu, że bardzo duże wydawnictwa transmitowały zreformowaną literaturę powojenną i z lat 80. Potężni Eerdmansowie byli solidnie zreformowani w przeszłości, nie wspominając o Baker Book House, Kregel i innych. Co się stało z tymi wszystkimi książkami – tysiące z nich, w tym często przedrukowane zestawy komentarzy Kalwina i wiele innych klasycznych dzieł?
W latach 70 i 80 w USA działali także mniejsi kalwinistyczni wydawcy, wtedy też pojawiło się zjawisko kalwinistycznych dyskontowych chrześcijańskich księgarń z rozrastającymi się listami katalogowymi i znacznymi obserwatorami. Twierdzenie, że kalwinizm praktycznie zniknął, jest beznadziejnie błędne.
Istotnie, kalwinizm o wiele lepszej jakości wciąż kwitnie w bardzo wielu kościołach, gdzie dusze są zdobywane, a życie uświęcane, a prawda i praktyka są pod rządami Pisma Świętego. Takie kościoły nie mają żadnej sympatii do światowej sławy reportera Collin’a Hansena, który stara się budować kościoły przy użyciu dokładnie tych samych metod rozrywki, co większość charyzmatyków i ruchu Arminian Calvary Chapel.
,
Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek
Nowi kalwiniści ciągle wychwalają Purytan, ale nie chcą czcić, ani żyć tak jak oni. Jedna z nowych i popularnych konferencji nosi tytuł „Zdecydowany”, po słynnych rezolucjach młodego Jonathana Edwardsa (siedemdziesiąt poszukiwanych przedsięwzięć). Ale kultura tej konferencji niewątpliwie spotkałaby się z bezpośrednim potępieniem tego wielkiego teologa.
Młodzi ludzie są zachęcani do odczuwania tego samego sensacyjnego nerwowego wpływu głośnej rytmiczniej muzyki na ciało, którego doświadczają na dużym, światowym koncercie muzyki pop z replikowanym oświetleniem i atmosferą. Jednocześnie zastanawiają się nad predestynacją i wyborami. Światowa kultura dostarcza cielesnych, emocjonalnych odczuć, które wypełniają chrześcijańskie myśli. Uczucia biblijne są wykorzystywane do cielesnej rozrywki. (Na ich stronie zdjęcia z tych konferencji zdradzają całkowicie światową, show biznesową atmosferę stworzoną przez organizatorów).
W czasach nieposłuszeństwa Żydzi z dawnego synkretyzmu, udawali się w szabat do świątyni lub synagogi ale w dni powszednie do świątyń bożków. Tak samo nowy kalwinizm znalazł sposób jednoczenia duchowo niezgodnych rzeczy w tym samym czasie i miejscu.
.
Jezus i Belial pod jednym dachem
W tej książce J. Mahaney jest wysoko cenionym kaznodzieją. Niezwykle sympatyczny, przyjacielski człowiek, jest założycielem grupy kościołów łączących kalwinizm z charyzmatycznymi ideami co ma rzekomo wpłynąć na wielu kalwinistów, by odrzucili cesacjonistyczne poglądy.
Cesacjonizm – biblijna nauka, mówiąca że duchowe dary-znaki takie jak mówienie językami, prorokowanie i uzdrawianie wygasły wraz z Apostołami Jezusa Chrystusa (więcej tutaj).
Joshua Harris był protegowanym tego kaznodziei rozpoczął on konferencję New Attitude (Nowe Podejście) dla młodych ludzi. Dowiadujemy się, że gdy świecki raper o nazwisku Curtis Allen nawrócił się i jako nowo narodzony jego chrześcijański instynkt prowadził go do porzucenia swojego przeszłego życia i stylu śpiewania. Ruch Nowego Kalwinizmu, czy też Nowi Kalwiniści, nie wahają się przesłaniać instynktownego chrześcijańskiego sumienia, doradzając ludziom, by stali się przyjaciółmi świata.
Jednym z mega-kościołów podziwianych w tej książce jest sześciotysięczny Kościół Mars Hill w Seattle, założony i prowadzony przez Marka Driscolla, który łączy kształtujące się nowe idee kościelne (chrześcijanie powinni wykorzystywać światową kulturę) z teologią kalwinistyczną [Jednakże rozwiązanie kwestii Jego boskiej suwerenności w porównaniu z wolną wolą człowieka jest znacznie bliższe poglądowi Arminian.].
Ten kaznodzieja jest również podziwiany przez niektórych zreformowanych mężczyzn w Wielkiej Brytanii, ale jego kościół został opisany (przez sympatyka) jako mający najbardziej rozdzierającą uszy muzykę, został zganiony przez innych kaznodziejów za używanie bardzo „drażliwego” języka i ogromnie niewłaściwego humoru (nawet w telewizji). Można go zobaczyć w filmach mówiącego kazania w koszulce Jezusa, symbolizującego nowy kompromis z kulturą, a jednocześnie propagującego kalwinistyczne nauczanie. Tyle co do przyjęcia Purytańskiej doktryny pozbawionej purytańskiego stylu życia, uwielbienia i praktyki.
.
Przeciw doktrynie
Większość znanych kaznodziejów, którzy promują i zachęcają do „odrodzenia” kalwinizmu (lub Nowego kalwinizmu), mają wspólne stanowiska, które są sprzeczne z prawdziwym kalwinistycznym (lub purytańskim) poglądem:
- Nie mają problemu ze współczesnym kultem charyzmatyczno-etosowym, w tym ekstremalnymi formami ciężkiej muzyki metalowej.
. - Są delikatni w stosunku do odłączenia się od światowości [niedawno wydana przez CJ Mahaneya i innych książka zatytułowana „Światowość: opierająca się na uwodzeniu upadłego świata„, beznadziejnie niedoceniana u młodych wierzących, dla oddzielenia się od świata, szczególnie w dziedzinie muzyki, gdzie, jak się wydaje, Pan kocha każdy gatunek, i akceptacja jest zredukowana do dwóch mylących i subiektywnych pytań.].
. - Odrzucają troskę o osobiste przewodzenie Boga w najważniejszych decyzjach chrześcijańskich (prawdziwa suwerenność), tym samym zadając śmiertelny cios szczeremu poświęceniu.
. - Posiadają poglądy anty-czwartego przykazania, mając niskie mniemanie Dnia Pańskiego, powodując kolejny cios poświęconemu stylu życia.
Niezależnie od ich mocnych stron i osiągnięć (a niektórzy z nich są wybitnymi ludźmi według ludzkiego standardu), jakikolwiek jest ich teoretyczny kalwinizm, słabe stanowisko tych kaznodziejów w kluczowych kwestiach będzie tylko zachęcać do fatalnie wadliwej wersji kalwinizmu, która będzie przywiązywać ludzi do tego świata i samolubnego stylu życia. Prawdziwie głoszona, suwerenność Boga musi obejmować poświęcenie, cześć, szczere posłuszeństwo wobec Jego woli i oddzielenie się od świata, a nowy kalwinizm ma niewiele z tym wspólnego.
Nie możesz mieć purytańskiej soteriologii bez purytańskiego uświęcenia.
Nie powinieneś nakłaniać ludzi do kalwinistycznego (lub jakiegokolwiek) nauczania za pomocą przyziemnych przynęt. Mamy nadzieję, że młodzi ludzie w tym ruchu uchwycą implikacje doktryny lepiej niż ich nauczyciele i odejdą od kompromisów. Ale nadchodzi katastrofa w promowaniu tej nowej formy kalwinizmu (znanej również jako Nowy kalwinizm).
.
Letnie zachwyty, zimowe rozpacze
Dlaczego niektórzy brytyjscy chrześcijanie, którzy utrzymują doktryny łaski, dopuszczają entuzjastyczne recenzje takiej książki? Były czasy w przeszłości, gdy duża liczba młodych ludzi nagle stała się intelektualnie i entuzjastycznie nastawiona do solidnej doktryny chrześcijańskiej, po to aby ją niemal tak samo szybko porzucić. Uważa się, że wyjątkowa oracja Francisa Schaeffera miała ogromny odzew na kampusach uniwersyteckich w latach sześćdziesiątych XX wieku i bez wątpienia niektórzy młodzi ludzie zostali naprawdę zbawieni i ugruntowani, ale bardzo wielu z nich odeszło. Pochwyceni wyższością biblijnego światopoglądu, chwilowo pogardzali nielogicznymi, zwodniczymi ideami tego świata, ale doznanie w wielu przypadkach było naturalne, a nie duchowe. Obecnie nowy, mocny kalwinizm, pozbawiony praktycznego posłuszeństwa, z pewnością okaże się nietrwały, pozostawi po sobie kompromitację i blizny.
Czy nowy kalwinizm przybył już do Wielkiej Brytanii? Niestety, tak; wystarczy spojrzeć na „blogi” niektórych młodszych, zreformowanych pastorów, którzy wysuwają się do przodu jako mentorzy i doradcy innych. Kiedy patrzysz na ich „ulubione filmy i muzykę„, widzisz jak bezwstydnie, nazywają czołowe grupy, utwory i rozrywkę zubożałej kultury i jest oczywiste, że świat wciąż tkwi w ich sercach. Wiele lat temu tacy bracia nie byli chrzczeni, dopóki nie stali się wolni od świata, ale teraz możesz pójść do seminarium, nie zadawać żadnych pytań i zostać pastorem bez przemyślenia i bez wyrzeczenia się i bez pozostawienia swoich bożków. Jaka jest nadzieja dla kościołów, które mają pseudo-pasterzy, których lojalność jest tak podzielona i zniekształcona?
Poza pastorami znamy kilku „nowych” młodych kalwinistów, którzy nigdy nie osiedlą się w oddanym, pracującym kościele, ponieważ ich poglądy żyją tylko w ich głowach, a nie w ich sercach. Znamy niektórych, których życie nie jest czyste. Znamy innych, którzy odwiedzają kluby. Im większa ich sprawność doktrynalna, tym większa jest ich hipokryzja.
Są to szorstkie słowa, ale prowadzą do stwierdzenia, że tam, gdzie biblijny, ewangeliczny kalwinizm kształtuje postępowanie, a zwłaszcza uwielbienie, widać bardzo pokorny i piękny systemem prawdy, ale tam, gdzie jest ograniczony w rozumowaniu, pokazuje dumę i wyparcie się go.
.
Haniebna kapitulacja
Nowy kalwinizm nie jest odradzaniem się, lecz całkowicie nową powieścią, która usuwa historyczną doktrynę praktyki i jednoczy ze światem. Dlaczego czołowi kaznodzieje promujący to poruszenie zdecydowali się tak łatwo na kompromis? Przecież sowiecki reżim im nie groził. Nikt nie trzymał pistoletu przy ich głowach. Jest to haniebna kapitulacja i musimy gorąco się modlić, aby to do czego zachęcają, nie przejęło władzy nad kalwinizmem i nie zrujnowało pokolenia młodych chrześcijan.
Prawdziwy kalwinizm i światowość są przeciwieństwami. Przygotowanie serca jest potrzebne, do przeszukania i zgłębienia suwerennej łaski. Przekonującym jest wezwanie Jozuego:
Joz. 24:14-15 14 Teraz więc bójcie się PANA i służcie mu w szczerości i prawdzie. Usuńcie bogów, którym służyli wasi ojcowie za rzeką i w Egipcie, a służcie PANU. 15 A jeśli wam się zdaje, że źle jest służyć PANU, wybierzcie sobie dziś, komu będziecie służyć: czy bogom, którym służyli wasi ojcowie po drugiej stronie rzeki, czy bogom Amorytów, w których ziemi mieszkacie. Lecz ja i mój dom będziemy służyli PANU
Bardziej szczegółowe rozważania na temat uwielbienia znajdują się w książce pisarza
Uwielbienie w tyglu. Dostępne do nabycia w księgarni Tabernacle. Pierwsze cztery rozdziały tej książki są pokazane jako artykuły na tej stronie.
Tłumaczenie Marlena Wozowicz
Zobacz w temacie
