Ilekroć nowotestamentowe biblijne dary mówienia obcymi językami i prorokowania były praktykowane, istniały szczególne zasady co do ich używania.

1 Kor. 14:27-37
27 Jeśli ktoś mówi językami, niech to czyni dwóch albo najwięcej trzech, i to po kolei, a jeden (ες heis – inny) niech tłumaczy.
.
28 A jeśli nie ma tłumacza, niech milczy w kościele ten, kto mówi obcym językiem, a niech mówi samemu sobie i Bogu.
.
29 Prorocy zaś niech mówią po dwóch albo trzech, a inni niech rozsądzają.
.
30 A gdyby innemu z siedzących zostało coś objawione, pierwszy niech milczy.
.
31 Możecie bowiem wszyscy, jeden po drugim prorokować, aby się wszyscy uczyli i wszyscy zostali pocieszeni.
.
32 A duchy proroków są poddane prorokom. 33 Bóg bowiem nie jest Bogiem nieładu, lecz pokoju, jak we wszystkich kościołach świętych.
.
34 Niech wasze kobiety milczą w kościołach. Bo nie pozwala się im mówić, ale mają być poddane, jak też prawo mówi.
.
35 A jeśli chcą się czegoś nauczyć, niech w domu pytają swoich mężów. Hańbą bowiem jest dla kobiety mówić w kościele.
.
36 Czy od was wyszło słowo Boże? Czy tylko do was przyszło?
.
37 Jeśli ktoś uważa się za proroka albo człowieka duchowego, niech uzna, że to, co wam piszę, jest nakazem Pana.

Praktykowanie daru języków

Nakazy Pańskie dotyczące praktykotwania daru mówienia zrozumiałymi zagranicznymi językami, które zostały udzielone wierzącemu przez Ducha Świętego tak, że nie musiał się ich uczyć ale biegle nimi włada zachowując akcent i lokalny dialekt danego regionu:

  • dwóch, najwyżej trzech mogło mówić w zagranciznych językach w czasie posługi, wers 27
  • mieli mówić jeden po drugim, wers 27
  • miał być w tym porządek i struktura,  wers 33
  • musiał być ktoś tłumaczący mowę w zagranicznym języku, wers 27
  • jeśli nie było nikogo tłumaczącego, osoba z darem miała milczeć, wers 28
  • kobietom nie wolno było mówić w zagranicznych językach w czasie posługi, wers 34
    .

Praktykowanie daru prorokowania

Nakazy Pańskie dotyczące praktykotwania daru wygłaszania autorytatywnych Słów Bożych, w 100% zgodnych z poprzednim objawieniem i zawsze wypełniających się co do joty przepowiedni:

  • dwóch, najwyżej trzech mogło prorokować w czasie posługi, wers 29
  • inni prorocy w zgromadzeniu mieli osądzać proroctwa w stosunku do poprzednich objawień, wers 29
  • mieli mówić jeden po drugim, wers 31
  • miał być w tym porządek i struktura,  wers 33
  • duchy proroków miały być poddane prorokom a nie odwrotnie, wers 32
  • kobietom nie wolno było prorokować w czasie posługi, wers 34
    .
Przeznaczenie wszystkich darów Ducha Świętego

W odróżnieniu od zielonoświątkowych podróbek, wszystkie prawdziwe dary Ducha Świętego zawsze służyły do budowania innych braci a nie samego siebie.

1 Kor. 12:4-7 4 A różne są dary, lecz ten sam Duch. 5 Różne też są posługi, lecz ten sam Pan. 6 I różne są działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich. 7 A każdemu jest dany przejaw Ducha dla wspólnego pożytku.

1 Tes. 5:11 Dlatego zachęcajcie jedni drugich i budujcie się wzajemnie, jak to zresztą czynicie.

1 Piotra 4:10  Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej usługujcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał.

Kol. 3:16 Słowo Chrystusa niech mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczajcie i napominajcie się wzajemnie przez psalmy, hymny i pieśni duchowe, z wdzięcznością śpiewając w waszych sercach Panu.

2 Kor. 10:8 (zgodnie z Efez. 4:7-11 Apostołowie byli darem Ducha Świętego dla kościoła) 8 Choćbym się bowiem jeszcze bardziej chełpił z naszej władzy, którą dał nam Pan ku (waszemuzbudowaniu, a nie ku waszej zgubie, nie będę zawstydzony;

Rzym. 1:11-12 11 Pragnę bowiem zobaczyć was, abym wam mógł udzielić jakiegoś daru duchowego dla waszego utwierdzenia; 12 To znaczy, abyśmy się wzajemnie pocieszyli obopólną wiarą, waszą i moją.

Rzym. 15:2 Dlatego każdy z nas niech szuka tego, co podoba się bliźniemu, dla dobra, ku zbudowaniu.

2 Kor. 13:10 Dlatego piszę to, będąc nieobecny, abym będąc obecny, nie musiał postępować surowo według mocy, którą mi dał Pan ku (waszemu) zbudowaniu, a nie ku niszczeniu.

Efez. 2:20-22 20 Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus; 21 Na którym cała budowla razem zespolona rośnie w świętą świątynię w Panu; 22 Na którym i wy razem się budujecie, aby być mieszkaniem Boga przez Ducha.

Efez. 4:16 niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebiew miłości.

Efez. 4:29 Żadne plugawe słowo niech nie wychodzi z waszych ust, lecz tylko dobre, dla zbudowania,aby przynosiło łaskę słuchającym.

Rzym. 14:19 Tak więc dążmy do tego, co służy pokojowi i wzajemnemu zbudowaniu.
.

Zielonoświątkowe podróbki

Nie można znależć w Biblii przykładów używania darów Ducha Świętego na samym sobie.

  • nikt sam siebie nie leczył przez nałożenie rąk
  • nikt sam na siebie nie nakładał rąk aby się ordynować na starszego
  • nikt sam z siebie nie wypędzał nieczystych duchów
  • nikt sam siebie nie nauczał
  • nikt sam siebie nie napominał
  • nikt sam sobą nie kierował
  • nikt sam sobie nie okazywał miłosierdzia
  • nikt sam sobie nie rozdawał mienia
  • nikt sam sobie nie usługiwał
  • nikt sam siebie nie ewangelizował
  • nikt nie był Apostołem sam dla siebie
  • dar wiary był inspiracją dla innych braci
  • picie trucizn bez ponoszenia szkody bożym znakiem uwiarygadniającym w oczach słuchaczy męża Bożego mówiącego autorytatywne proroctwa (objawiania czyli Słowo Boże)
  • nikt też sam nie oceniał swoich proroctw rozróżniając czy pochodzą od Ducha Świętego czy od innego ducha
  • nikt też nie mówił zagranicznymi językami aby budować samego siebie
  • nikt też sam sobie nie tłumaczył swojej mowy w zagranicznych językach
  • nikt sam sobie nie prorokował

Gdy wyznawca ruchu zielonoświątkowego mówi niezrozumiałym bełkotem, twierdząć że w ten sposób buduje duchowo sam siebie, działa przeciw całokształtowi nauki Słowa Bożego o wzajemnym zbudowaniu członków ciała Chrystusa.
.

Wnioski

Tragiczne jest to, że praktyki współczesnego ruchu charyzmatycznego całkowicie lekceważą te jasne i wyryaźne nakazy Pańskie. Neo-montaniści mówiąc niezrozumiałym bełkotem myślą, że budują  duchowo samych siebie. Wyznawcy ruchu zielonoświątkowego nie posiadają apostolskich cudownych darów Ducha Świętego. Ich praktyki pomijania rozumu w budowaniu duchowości są zbieżne z praktykami ruchu New Age. Jest to owoc pracy tego samego ducha.

Zobacz w temacie