Odwiedzając lokalną organizację wyznającą doktryny ducha zielonoświątkowego można doświadczyć praktyki nałożenia rąk przez jedną lub wiele osób, czy to w trakcie modlitwy o osobę, czy to w trakcie„wyganiania demonów” z ludzi „wierzących”.
W praktyce neomontaniści nie posiadają żadnych zasad i ograniczneń dotyczących nakładania rąk. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu biorąc pod uwagę Słowo Boże.
Bóg porządku
Bóg, w którego wierzymy jest Bogiem porządku, zatem wszelkie sprawy dotyczące wiary i praktyki powinny odbywać się w sposób uporządkowany, zgodny z Bożym zarządzeniem
1 Kor. 14:33 Bóg bowiem nie jest Bogiem nieładu, lecz pokoju, jak we wszystkich kościołach świętych.
1 Kor. 14:40 Wszystko niech się odbywa godnie i w należytym porządku.
Kol. 2:5 Choć bowiem ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i raduję się, widząc wasz porządek i stałość waszej wiary w Chrystusa.
Tyt. 1:5 Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało do zrobienia
.
Autorytet i zwierzchności
Bóg jest też źródłem wszelkiego autorytetu i Panem wszelkiej zwierzchności. Tak więc w sprawach duchowych nikt nie może przywłaszczyć sobie autorytetu, jaki może udzielić wyłącznie Bóg.
Kol 1:16 Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.
Kol. 2:10 I jesteście dopełnieni w nim, który jest głową wszelkiej zwierzchności i władzy;
1 Piotra 3:22 Który, poszedłszy do nieba, jest po prawicy Boga, a zostali mu poddani aniołowie, zwierzchności i moce.
1 Kor. 15:24 A potem będzie koniec, gdy przekaże królestwo Bogu i Ojcu, gdy zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc
.
Osobisty wybór Boga
To Bóg udziela niektórym, wybranym wierzącym autorytetu. W okresie pierwszego kościoła funkcjonował urząd Apostoła i proroka, który miał charakter fundamentalny. Apostołowie i prorocy posiadali szczególne dary uwiarygadniające ich służbę i słowa. W ten sposób Bóg wskazywał na ich prawowierność. Dziś nie ma Apostołów i proroków.
Mat. 10:1 A przywoławszy swoich dwunastu uczniów, dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i aby uzdrawiali wszystkie choroby i wszelkie słabości.
Łuk. 9:1 A Jezus, przywoławszy swoich dwunastu uczniów, dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i moc, aby uzdrawiali choroby.
Łuk. 10:1-20 1 A potem Pan wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu i rozesłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejsca, do którego sam miał przyjść. 9 I uzdrawiajcie chorych, którzy w nim są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże. 19 Oto daję wam moc stąpania po wężach, skorpionach i po wszelkiej mocy nieprzyjaciela, a nic wam nie zaszkodzi. 20 Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, ale cieszcie się raczej, że wasze imiona są zapisane w niebie.
1 Kor. 12:11 A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu z osobna, jak chce.
Efez. 4:11 I on ustanowił jednych Apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami;
Hebr. 2:4 Którym (Apostołom) i Bóg dał świadectwo przez znaki, cuda i różnorakie moce oraz przez udzielanie Ducha Świętego według swojej woli.
.
Charakterystyka nakładania rąk
Nauka o nakładaniu rąk stanowi element będący podstawą nauki o Chrystusie
Hebr. 6:1-2 1 Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga; 2 Nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu umarłych i sądzie wiecznym.
Nakładanie rąk ma charakter autorytatywny dlatego Pismo zaleca ostrożność np. w ustanawianiu biskupów zboru.
1 Tym. 5:22Rąk na nikogo pospiesznie nie wkładaj ani nie bądź uczestnikiem cudzych grzechów. Siebie samego zachowaj czystym.
Analiza przypadków nakładania rąk
| Fragment | Czynność | Efekt | Autorytet | Płeć |
| Mat. 8:3 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Marek 1:40-44 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Łuk. 5:12-14 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Mat. 8:15 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Marek 1:30-31 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Łuk. 4:38-39 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Mat. 9:27-31 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Mat. 20:29-34 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Marek 10:46-52 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Łuk. 18:35-43 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Marek 1:31 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Marek 5:23 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Marek 6:5 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus (pomimo niewiary) | mężczyzna |
| Marek 7:31-37 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Marek 8:22-26 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Łuk. 13:10-17 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Łuk. 14:1-4 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Łuk. 22:50-51 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Jan 9:1-41 | dotyk | uzdrowienie | Jezus | mężczyzna |
| Dzieje 3:1-11 | dotyk | uzdrowienie | Apostoł od Boga | mężczyzna |
| Dzieje 9:12-17 | nałożenie rąk | uzdrowienie | uczeń | mężczyzna |
| Dzieje 28:8 | nałożenie rąk | uzdrowienie | Apostoł od Boga | mężczyzna |
| Mat. 9:23-25 | dotyk | wskrzeszenie | Jezus | mężczyzna |
| Marek 5:40-41 | dotyk | wskrzeszenie | Jezus | mężczyzna |
| Łuk. 7:11-17 | dotyk | wskrzeszenie | Jezus | mężczyzna |
| Dzieje 20:9-12 | dotyk | wskrzeszenie | Apostoł od Boga | mężczyzna |
| Mat. 19:13-15 | nałożenie rąk | błogosławieństwo dzieci | Jezus | mężczyzna |
| Marek 10:13-16 | nałożenie rąk | błogosławieństwo dzieci | Jezus | mężczyzna |
| Łuk. 18:15-17 | nałożenie rąk | błogosławieństwo dzieci | Jezus | mężczyzna |
| Dzieje 5:12 | przez ręce cuda | Apostołowie od Boga | mężczyzni | |
| Dzieje 9:11-12 | przez ręce cuda | Apostoł od Boga | mężczyzna | |
| Dzieje 6:6 | nałożenie rąk | ordynacja diakonów | Apostołowie od Boga | mężczyzni |
| Dzieje 14:23 | nałożenie rąk | ordynacja starszych | Apostoł od Boga i prorok | mężczyzni |
| Dzieje 8:17-19 | nałożenie rąk | udzielenie darów Ducha (znaki i cuda) | Apostołowie od Boga | mężczyzni |
| Dzieje 19:5-6 | nałożenie rąk | udzielenie darów Ducha (znaki i cuda) | Apostoł od Boga | mężczyzna |
| *1 Tym 4:14 | nałożenie rąk | udzielenie darów Ducha (do służby) | starsi zboru | mężczyzni |
| **2 Tym 1:6 | nałożenie rąk | udzielenie daru Ducha (do służby) | Apostoł od Boga | mężczyzna |
| Dzieje 13:1-3 | nałożenie rąk | Wysłanie na misję | prorocy-nauczyciele | mężczyzni |
Nie można znaleźć potwierdzenia w Słowie Bożym, że Tymoteusz otrzymał dar mówienia zagranicznymi językami, prorokowania czy też uzdrawiania.
*1 Tym 4:14 Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo wraz z nałożeniem rąk starszych.
**2 Tym 1:6 Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił dar Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk.
*Dar, o którym mowa tutaj, odnosi się do pracy i posługi a jest nim dar głoszenia Słowa Bożego
1 Tym. 4:13 Dopóki nie przyjdę, pilnuj czytania, zachęcania i nauki.
2 Tym. 1:8 Nie wstydź się więc świadectwa naszego Pana ani mnie, jego więźnia, lecz weź udział w cierpieniach dla ewangelii według mocy Boga;
Według Słowa Bożego nakładanie rąk służyło jako:
- Czynność mająca na celu uzdrowienie,
- Wskrzeszenie,
- Bbłogosławieństwo dzieci,
- Dokonanie cudu,
- Ordynację diakonów i starszych,
- Udzielenia darów Ducha w postaci darów i znaków
- Udzielania darów Ducha do posługi (starszych / diakonów)
- Wysłanie na misję
- Czynili to tylko mężczyźni
- Przy uzdrawianiu, wskrzeszaniu, błogosławieństwie dzieci czynił to zawsze jeden mężczyzna
- Podczas udzielania darów Ducha w postaci znaków i cudów czynił to jeden Apostoł od Boga
- Podczas udzielania darów Ducha dotyczących służby oraz ordynacji na starszych czyni to grono starszych mężczyzn
.
Współczesne praktyki zielonoświątkowców
Osoba uczestnicząca na spotkaniu charyzmatyków może z łatwością doświadczyć nałożenia rąk czy to jako”błogosławieństwa”, próby ”uleczenia z choroby”, ”wygonienia demona” czy też ”udzielenia daru”. Te pozornie pozytywne przeżycia stoją w całkowitej opozycji w stosunku do zasad biblijnych ponieważ według doktryny charyzmatycznej
- Czynność może wykonywać każdy niezależnie od posiadanego autorytetu
- Kobiety mogą nakładać ręce
- Można przez nakładanie rąk ”wyganiać demony”
- Dowolna ilość osób może nakładać ręce na jedną osobę aby ”udzielić darów i znaków”, czego ekstremum są tzw. Tunele Ognia
- Każdy może w ten sposób próbować ”uzdrawiać”, pomimo że Biblia stwierdza, że nawet w czasach apostolskich, gdy cudowne znaki apostolskie jeszcze funkcjonowały w kościele nie wszyscy mieli możliwość czynienia cudów.
1 Kor. 12:29-30 29 Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy cudotwórcami? 30 Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy tłumaczą?
- Każdy może w ten sposób ”błogosławić” każdego pomimo, że Pismo naucza inaczej
Hebr. 7:7 A jest to rzecz bezsporna, że mniejszy otrzymuje błogosławieństwo od większego.
.
Wnioski
Efektem zielonoświątkowego chaosu jest zniesienie Bożego autorytetu. W niektórych przypadkach można zaobserwować przenoszenie nieczystych duchów lub ich wpływ naosoby poddane rytuałowi (tzw. Tunele Ognia w zborze Bethel) przejawiające się utratą kontroli nad ciałem, drgawkami, wizjami, stanami euforii i uniesienia.
Ruch zielonoświątkowy nie jest chrześcijaństwem lecz ruchem spirytystycznym podszywającym się pod chrześcijaństwo.
