Bóg miłosierdzia
Przysłów 17:15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
Gdybym was się zapytał jaki myślicie jest największy problem moglibyście dać wiele odpowiedzi. Mamy wiele problemów ekonomicznych, wiele problemów zdrowotnych, wiele problemów moralnych. Możemy je wymieniać i wymieniać, problemy polityczne, cokolwiek. W tym artykule chciałbym się zająć problemem, który jest największym ze wszystkich. Problemem, który jest zawarty w Biblii i który dotyczy zbawienia grzeszników, i najbardziej fundamentalnej kwestii ewangelii.
Wszyscy wiemy, że Pismo naucza, iż Bóg zbawia grzeszników. Nie ma tutaj wątpliwości. Wiemy, że Bóg jest Bogiem miłosiernym, jest Bogiem kochającym, jest Bogiem łaski.
Boża sprawiedliwość
Księga Przysłów czasami po prostu wymienia prawa, prawdy, ale tu jest coś co się wyróżnia i sięga aż do Księgi Rodzaju. Kiedy Adam zgrzeszył, gdy Bóg dał mu przykazanie w ogrodzie:
1 Mojż. 2:16-17 Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu, ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz.
To jest sprawiedliwość. Jest to Boże prawo, jest to Boża suwerenność, to Bóg jest stwórcą, a my jesteśmy stworzeniami.
- nie możesz być Bogiem,
- nie możesz zająć miejsca Boga,
- nie możesz aspirować do bycia Bogiem,
- nie możesz ustanowić swoich standardów,
- nie stworzyłeś tego świata,
- nie stworzyłeś siebie.
Bóg powiedział – To jest mój przywilej Adamie, w dniu kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz. Sprawiedliwość, musi zostać dokonana, Bóg jest Bogiem sprawiedliwym. Przysłów 17:15 jest kolejnym stwierdzeniem tego faktu.
Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
.
Odraza niesprawiedliwości
Powiedzmy, że jest Sędzia i jest niegodziwy kryminalista winny przestępstwa, a sędzia go wypuszcza. Budzi to w Bogu odrazę. Albo jest sędzia i stoi przed nim niewinna osoba. Nie jest winna żadnego przestępstwa, a sędzia daje wyrok skazujący. Budzi to w Bogu odrazę.
Bóg jest Bogiem sprawiedliwym. Nie zależnie od tego co robi, musi być sprawiedliwy. To jest jego natura. Gdyby Bóg był niesprawiedliwy w którymkolwiek z jego celów, w którymkolwiek ze swoich działań, nawet w zbawieniu grzesznika przestałby być Bogiem. Pomyślcie o tym. Tu jest problem.
Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
.
Przykład Abrahama
Spójrzmy na Rzymian rozdział 4. Jest tu mowa o Abrahamie. Kim był Abraham? Pierwszy raz spotykamy się z Abrahamem w księdze rodzaju i był on bałwochwalcą. Bóg go zbawił. Jak to zrobił? Jest napisane
Rzym. 4:2 Jeśli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma się czym chlubić, ale nie przed Bogiem.
Nie ma wątpliwości w tym, że Bóg usprawiedliwił Abrahama. Co Abraham zrobił, by zostać usprawiedliwionym przed Bogiem? Co znaczy zostać usprawiedliwionym?
- To nie znaczy, iż Bóg nas traktuje tak jakbyśmy nigdy nie zgrzeszyli. Chrześcijanin jest usprawiedliwionym grzesznikiem. Uświęcony grzesznik zbawiony łaską Boga.
- Usprawiedliwienie nie znaczy, że Bóg nas traktuje tak jakbyśmy nigdy nie zgrzeszyli.
- Usprawiedliwienie nie znaczy, iż w momencie kiedy uwierzyliśmy w Jezusa Bóg deklaruje nas jako sprawiedliwych.
- Usprawiedliwienie nie znaczy, że kiedy Duch święty nas odradza, ożywia, że Bóg udziela nam jakiegoś rodzaju nowej sprawiedliwej natury, ponieważ gdyby tak było nigdy byśmy już nie zgrzeszyli.
Na świecie są dwa rodzaje ludzi. Grzesznicy zbawieni z Bożej łaski i grzesznicy wciąż zgubieni w swoich grzechach. Widzicie, to nie jest praca Ducha Świętego wewnątrz osoby, która sprawia, że osoba jest sprawiedliwa, usprawiedliwiona.
.
Co usprawiedliwia grzesznika?
Usprawiedliwienie jest Bożą prawną deklaracją i dekretem, stwierdzającym, iż osoba jest niewinna. Bóg patrzy na Abrahama. Grzesznika, który zasługuje na nic, tylko na gniew i potępienie.
Rzym. 3:23 Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga.
Rzym. 6:23 Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć.
Co zrobił Abraham, żeby zasłużyć na potępienie przez wszechmocnego Boga, który wie wszystko o Abrahamie, który wie wszystko o mnie, który zna moje serce?
Spotkałem człowieka, który próbował przekonać mnie, że nie jest już grzesznikiem. Powiedział, że będąc Chrześcijaninem nie jest już grzesznikiem. Zapytałem go czy gdybym nagrał film na DVD z jego myśli tylko przez jeden dzień i powiedział, że puszczę go wszystkim, czy pozostałby na widowni?
Nawet wierzący, grzesznicy zbawieni z łaski wciąż zmagają się z grzechem, jest to codzienna walka. W żadnym momencie jako zbawiona osoba nie możemy powiedzieć Bogu, teraz tego dokonałem, teraz na to zasłużyłem. Lecz gdy zostajesz usprawiedliwiony, jeśli jesteś zbawiony przez Boga jesteś w tym samym miejscu co Abraham. Bóg spojrzał na tego człowieka, na Abrahama, grzesznika i bałwochwalcę i ogłosił go prawnie niewinnym. Właśnie to znaczy zostać usprawiedliwionym. Jednak to idzie dalej. Nie tylko Bóg spojrzał na Abrahama i prawnie zgodnie ze swoją sprawiedliwością w swoich oczach ogłosił go niewinnym. Ten grzesznik teraz, który nie zasługuje na nic, tylko na gniew i potępienie, Bóg także deklaruje go sprawiedliwym.
Rzym. 4:3 Cóż bowiem mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.
Jeśli Abraham byłby zbawiony z uczynków miałby powód by się chlubić. Jenak przed Bogiem czy mamy cokolwiek by się chlubić? Powiem wam czym możemy się chlubić przed Bogiem. Bóg zabrania nam chlubienia się za wyjątkiem krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa. Nie jesteśmy tutaj by się chlubić sobą, jesteśmy tu by chlubić się w Chrystusie.
Gal. 6:14 Co do mnie, nie daj Boże, abym się miał chlubić z czegoś innego, jak tylko z krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego świat jest ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata.
Nasze zbawienie nie polega na tym kim jesteśmy, skąd pochodzimy, tylko kim On jest, i skąd On pochodzi.
Jego imię będzie Jezus, bo zbawi swój lud od grzechu. Jego imię Emmanuel – Bóg z nami.
Nie jesteśmy tutaj by chlubić się, tym kim jesteśmy, albo co zrobiliśmy, jesteśmy tu by się chlubić tym co Chrystus dokonał na krzyżu. Abraham uwierzył Bogu i to zostało mu poczytane jako sprawiedliwość. Abraham uwierzył Bogu.
.
Co Bóg obiecał Abrahamowi?
Bóg obiecał Abrahamowi, że Mesjasz, Chrystus przyjdzie w przyszłości i umrze za jego grzechy, i wypracuje idealną sprawiedliwość, która będzie poczytana na konto Abrahama. To jest w co Abraham wierzył.
Jana 8:56 Chrystus powiedział: Abraham, wasz ojciec, z radością pragnął ujrzeć mój dzień. I ujrzał, i radował się.
Rzym. 4:5 Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość.
Jeśli na to pracujesz nie jest to łaska. Paweł zajmuje się tym w Rzymian 11
Rzym. 11:6 A jeśli przez łaskę, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. Jeśli zaś z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem.
Nie można połączyć tych dwóch rzeczy. Zbawienie nigdy nie jest po części z łaski, po części z uczynków. Jest tylko z łaski i bazuje na sprawiedliwości innego. Pana Jezusa Chrystusa. Zbawienie dotyczy, przez łaskę i moc Boga, wiarę w Tego, Który usprawiedliwia bezbożnych.
.
Dylemat
Jednak czy nie przeczytaliśmy w Przysłów 17:15, że kto usprawiedliwia niegodziwego, można powiedzieć bezbożnego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w Panu? Tu jest problem. W chwili kiedy ktokolwiek mówi, że Bóg zbawia grzeszników, jest problem. W chwili kiedy mówimy, że Bóg jest miłosierny dla niegodziwych, jest problem i jest to problem którego człowiek nie jest w stanie rozwiązać.
Człowiek próbował rozwiązać ten problem od czasu upadku.
Adam i Ewa próbowali rozwiązać ten problem poprzez okrycie swojej nagości liśćmi figowymi. Lecz nie mogli. Dlaczego? Bóg musi być sprawiedliwy. On nie może po prostu ignorować, a ty nie możesz ukryć swojego grzechu, On nie może ignorować grzechu, On musi go ukarać. On musi ukarać grzeszników.
Kain próbował rozwiązać ten problem przynosząc pracę swoich rąk. Lecz nie mógł. Nasze uczynki nie są wystarczająco dobre by obmyć nas z naszych grzechów. Nic tylko krew Jezusa jest w stanie zmyć z nas nasze grzechy. Nasze uczynki nie są wystarczająco dobre by sprawić, iż będziemy sprawiedliwi przed Bogiem.
Co znaczy być sprawiedliwym przed Bogiem? Znaczy być idealnym. Bóg wymaga idealnej sprawiedliwości, dlatego zbawienie jest z łaski, a nie z uczynków. Jest tutaj problem. Przytoczę kolejny aspekt tego problemu.
Pan Jezus Chrystus. Bóg w ludzkim ciele, sam był bezgrzesznie idealny, nigdy nie znał grzechu, nigdy nie zgrzeszył, nigdy nie pomyślał grzesznie, jego motywy były czyste i idealne, czy możesz sobie wyobrazić jak to jest? Ja nie jestem w stanie. Jezus Chrystus przyszedł i żył wśród grzeszników jednocześnie nigdy nie będąc zanieczyszczonym przez grzech. Nigdy nie stał się grzesznikiem i kiedy poszedł na krzyż biblia naucza, że zadowoliło to Boga Ojca.
Czy w takim razie kiedy Chrystus poszedł na krzyż, czy Bóg potępił sprawiedliwego?
Biblia naucza że On sprawiedliwy cierpiał za niesprawiedliwych. Jak to się mogło stać? Jest tu problem. Jak może święty i sprawiedliwy Bóg usprawiedliwić niegodziwego i potępić sprawiedliwego i nie budzić sobą odrazy? Jak może Bóg być jednocześnie sprawiedliwy i zbawiać? To jest problem.
Choć odpowiedź na te pytanie może brzmieć skomplikowanie, to jest najważniejsze pytanie i problem ewangelii w kwestii zbawienia.
.
Przejdźmy do księgi Hioba. W wersecie 2 rozdziału 9 jest napisane: Doprawdy, wiem, że tak jest. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem? Jak grzeszna osoba jak ja może być usprawiedliwiona przed Bogiem? W wersecie 3 mówi: Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
Jeśli ja bym stał przed Bogiem na sądzie i chciałbym się z nim spierać i próbował się bronić na jedną moją odpowiedź, Bóg ma tysiąc zarzutów przeciwko mnie. W Języku Hebrajskim liczba tysiąc jest idiomem znaczącym liczbę której nie można policzyć. Innymi słowy niezliczona ilość zarzutów przeciwko mnie.
W rozdziale 25 wersecie 4 księgi Hioba zadane jest pytanie:
Hiob 25:4-6 Jak więc może człowiek być usprawiedliwiony przed Bogiem? Albo jak może być czysty ten, kto się urodził z kobiety? Oto nawet księżyc nie świeci i gwiazdy nie są czyste w jego oczach. Tym bardziej człowiek, który jest robakiem, i syn człowieczy, który jest czerwiem.
.
Zarzut
Niektórzy na podstawie Przysłów 17:15 twierdzą, iż Bóg nie może usprawiedliwić bezbożnych, bo wtedy sam w sobie powinien budzić odrazę, lecz nie biorą pod uwagę wspaniałego objawienia tajemnicy Bożej łaski znalezionej tylko w łasce Boga przez wspaniałą osobę i zakończone dzieło Pana Jezusa Chrystusa.
Dlaczego tak jest?
Weźmy pod uwagę ludzki sąd. Jeśli ludzki sędzia usprawiedliwia niegodziwego, dlaczego budzi to odrazę w Bogu? Popatrzmy na te uzasadnienia.
1. Zaprzecza i odbiera i hańbi sprawiedliwość prawa.
2. Nie wymaga odpowiedniej rekompensaty za sposób w jaki osoba łamiąca prawo je hańbi. Hańbi Boga. Zapłatą za grzech jest śmierć, kara musi być stosowna do przestępstwa. Pod Bożym idealnym sądem taka jest.
3. Usprawiedliwić niegodziwego to wypuścić go do społeczeństwa, gdzie będzie kontynuować łamanie prawa. Miało by to zły wpływ na społeczeństwo. Powiecie, że jeśli okażemy mu łaskę to się poprawi. Niema takiej gwarancji. W przypadku grzesznych istot ludzkich niema wątpliwości, ponieważ tak długo jak jesteśmy na tym świecie, będziemy grzeszyć przeciwko Bogu. Tu jest problem.
Spójrzmy na Rzymian 4. Tu jest odpowiedź. Spójrzmy jeszcze raz na werset 5
Rzym. 4:5 Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość.
Co to znaczy?
Spójrzmy na werset 6. Jest tu mowa o królu Dawidzie. Większość pięknych psalmów były napisane przez Króla Dawida. Czy Dawid był idealnym człowiekiem? Nie, i Dawid sam to wiedział. W psalmie 52 napisał – Przeciw tobie, tobie samemu, zgrzeszyłem i zło uczyniłem na twoich oczach. Tu jest napisane o Dawidzie.
Rzym. 4:6 Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków.
Tak właśnie Bóg może usprawiedliwić bezbożnych i nie budzić sobą odrazy. To jest przypisana sprawiedliwość Pana Jezusa Chrystusa. Spójrzmy na werset 7
Rzym. 4:7 Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte.
To zakrycie nie jest jak okrycie jakie Adama i Ewa zrobili sobie z liści figowych. To jest zakrycie przebłagalni.
Co robił kapłan raz do roku w dzień przebłagania, gdy wszedł do Świętego Miejsca przed przebłagalnią? Pokropiał krwią baranka.
Rzym. 4:8 Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu.
Bóg poczytał grzechy swoich ludzi Panu Jezusowi Chrystusowi. Chrystus jest reprezentantem, wyznaczonym przez Boga reprezentantem wszystkich wybranych przez Boga ludzi. Chrystus dobrowolnie wziął odpowiedzialność za grzechy ludzi których reprezentuje. To jest co Chrystus zrobił przed stworzeniem świata w wiecznym przymierzu łaski, kiedy Bóg Jemu poczytał grzechy swoich ludzi i nie poczytał ich im.
.
To nas prowadzi do doktryny przypisania
To jest jak Bóg może usprawiedliwić bezbożnych i nie budzić sobą odrazy. Chrystus wziął nasze długi. Długi swoich ludzi na siebie, i on za nie zapłacił.
Czym są te długi?
Tu wchodzimy na doktrynę zastępstwa. Chrystus musiał pójść pod prawo i zapłacić ten dług własną krwią. Bóg usprawiedliwia swoich ludzi według sprawiedliwości Chrystusa, ponieważ Chrystus zadowolił wszelkie roszczenia Bożej sprawiedliwości w Bożym prawie. Kiedy Bóg usprawiedliwia swoich ludzi jego natura, jego sprawiedliwość, jego prawo nie jest złamane, jest w pełni uhonorowane przez Chrystusa, jako substytut i pewność Jego ludu.
To jest chwała Bożej łaski. To jest chwała ewangelii. Tak Abraham został usprawiedliwiony. Tak Dawid został usprawiedliwiony.
Każdy grzesznik który jest przyprowadzony przez moc i łaskę Bożą ku wierze w Jezusa Chrystusa, może przyjąć te samo usprawiedliwienie, które honoruje Boga. Bóg jest jednocześnie Bogiem sprawiedliwym i zbawicielem. Jest sprawiedliwym sędzią, który potępił moje grzechy w osobie Chrystusa i jest moim kochającym, łaskawym ojcem.
Rzym. 5:21 Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana.
Artykuł na podstawie kazania wygłoszonego przez Billa Parkera z Eager Avenue Grace Church.
Inny fragment, który zwraca szczególną uwagę na Bożą sprawiedliwość i miłosierdzie w ujęciu soteriologicznym to tekst z 2 Mojżeszowej, gdzie Bóg przedstawiony jest jako ten, który wybacza lecz nie usrpawiedliwia winnego. Jedyną możliwością właściwego zrozumienia tego fragmentu jest jego ujęcie w kontekście dzieła krzyża, gdzie Pan Jezus stał się winnym w miejsce oskarżanych, którym jednocześnie Bóg przypisał sprawiedliwość Chrystusa.
2 Mojż. 34:6-7 6. Wtedy przechodził PAN przed nim i wołał: PAN, PAN, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; 7. Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego, nawiedzający nieprawość ojców na synach i na synach ich synów do trzeciego i czwartego pokolenia
Zobacz w temacie
- Doktryna podwójnego przypisania
- Jezus bez religii, czyli religia bez Jezusa
- Beze mnie nic uczynić nie możecie
- Dualizm a herezja Marcjona
