Pierwotny stan człowieka

1. Niektórzy wybrani nawracają się dopiero w późnym okresie życia, trwając w stanie, w którym się narodzili i naśladując wszelkie złe żądze i upodobania. Dopiero później dociera do nich praktyczne Boże powołanie i Bóg udziela im upamiętania wiodącego do życia wiecznego.

Tyt. 3:2-5 1. Przypominaj im, aby zwierzchnościom i władzom byli poddani i posłuszni, gotowi do każdego dobrego uczynku; 2. Nikomu nie ubliżali, nie byli kłótliwi, ale uprzejmi, okazujący wszelką łagodność wobec wszystkich ludzi. 3. Niegdyś bowiem i my byliśmy głupi, oporni, błądzący, służący rozmaitym pożądliwościom i rozkoszom, żyjący w złośliwości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący jedni drugich. 4. Lecz gdy się objawiła dobroć i miłość Boga, naszego Zbawiciela, względem ludzi; 5. Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego;


Pewność upamiętania

2. Nie ma na ziemi człowieka, który czyniłby dobro i był bez grzechu; nawet najlepszy człowiek przez zwodniczą siłę zepsucia i moc pokusy może popełniać wszelkie grzechy, których Bóg nienawidzi. z tego powodu Bóg w swoim miłosierdziu, w przymierzu łaski zapewnił wierzącemu, który zgrzeszył i upadł, możliwość odnowy przez upamiętanie ku zbawieniu.

Kazn. 7:20 Doprawdy, nie ma człowieka sprawiedliwego na ziemi, który czyniłby dobrze i nie grzeszył.
.
Łuk. 22:31-32 31. I powiedział Pan: Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił, żeby was przesiać jak pszenicę. 32. Lecz ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty zaś, gdy się nawrócisz, utwierdzaj swoich braci.
.
Rzym. 14:4 Kim jesteś ty, że sądzisz cudzego sługę? Dla własnego Pana stoi albo upada. Ostoi się jednak, gdyż Bóg może go utwierdzić.
.
Jakua 3:2 Wszyscy bowiem w wielu sprawach upadamy.


Upamiętanie owocem Ducha

3. Upamiętanie, które prowadzi do zbawienia jest łaską Ewangelii, przez którą człowiek za sprawą Ducha Świętego rozpoznaje różnorodne zło grzechu i jest przez wiarę w Jezusa Chrystusa zmuszony do ukorzenia się z powodu grzechu. To ukorzenie charakteryzuje się pobożnym żalem, niechęcią do grzechu i wstrętem do siebie. Towarzyszy mu modlitwa o przebaczenie i miłosierdzie, a także pragnienie i wysiłek (przy pomocy Ducha Świętego), by konsekwentnie postępować w życiu tak, aby podobać się Bogu.

Psalm 119:6 Wtedy nie doznam wstydu, gdy będę zważał na wszystkie twoje przykazania.
.
Psalm 119:128 Bo wszystkie twoje przykazania uznaję za prawdziwe, a nienawidzę wszelkiej fałszywej drogi.
.
Ezech. 36:31 Wtedy przypomnicie sobie wasze złe drogi i wasze czyny, które nie były dobre, i samych siebie będziecie się brzydzić z powodu waszych nieprawości i obrzydliwości.
.
Zach. 12:10 I wyleję na dom Dawida i na mieszkańców Jerozolimy ducha łaski i modlitwy. Będą patrzyć na mnie, którego przebili, i będą go opłakiwać, jak się opłakuje jedynaka; będą gorzko płakać nad nim, jak się płacze gorzko nad pierworodnym.
.
Dzieje 11:18 A usłyszawszy to, uspokoili się i chwalili Boga, mówiąc: A więc i poganom dał Bóg pokutę ku życiu.
.
2 Kor. 2:7-11 7. Tak więc przeciwnie, powinniście mu raczej przebaczyć i pocieszyć go, aby przypadkiem zbytni smutek go nie pochłonął. 8. Dlatego proszę was, abyście potwierdzili swą miłość do niego. 9. Po to też pisałem, aby was wypróbować i się przekonać, czy we wszystkim jesteście posłuszni. 10. A komu wy coś przebaczacie, temu i ja, gdyż i ja, jeśli coś przebaczyłem temu, któremu przebaczyłem, zrobiłem to ze względu na was wobec Chrystusa; 11. Aby nas szatan nie podszedł; jego zamysły bowiem nie są nam nieznane.


Stałość upamiętania

4. Ponieważ według Słowa Bożego nosimy „ciało śmierci”, skłonne do złego, upamiętanie powinno trwać przez całe nasze życie. Dlatego też obowiązkiem każdego człowieka jest upamiętanie od każdego grzechu, który sobie uświadomił;musi to być czynione ze szczególną uwagą.

Rzym. 7:24 Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?
.
1 Tym. 1:13 Mnie, który przedtem byłem bluźniercą, prześladowcą i gnębicielem, ale dostąpiłem miłosierdzia, bo czyniłem to nieświadomie, w niewierze.
/
1 Tym. 1:15 Wiarygodne to słowa i godne całkowitego przyjęcia, że Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, z których ja jestem pierwszy.


Pewność wytrwania

5. W przymierzu łaski Bóg całkowicie zagwarantował zachowanie wierzących w stanie zbawienia, a chociaż najmniejszy grzech zasługuje na potępienie, nie zdarzy się tak wielki grzech, który by przyniósł potępienie tym, którzy się upamiętują. To sprawia, że ciągłe zwiastowanie upamiętania jest konieczne.

Izaj. 1:16-18 16. Obmyjcie się i oczyśćcie; usuńcie sprzed moich oczu zło waszych uczynków; przestańcie źle czynić. 17. Uczcie się czynić dobrze; szukajcie tego, co sprawiedliwe, wspomagajcie uciśnionego, brońcie sieroty, wstawiajcie się za wdową. 18. Chodźcie teraz, a rozsądźmy, mówi PAN: Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak karmazyn, staną się białe jak wełna.
.
Izaj. 55:7 Niech bezbożny opuści swoją drogę, a człowiek nieprawy swoje myśli i niech wróci do PANA, a on się zlituje; niech wróci do naszego Boga, gdyż jest on hojny w przebaczeniu.
.
Rzym. 6:23 Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.

Londyńskie Wyznanie Wiary z 1689 r.


Zobacz w temacie