Jezus to Petra – potężna skała będąca akrogoniaios– kamieniem węgielnym, który jest częścią themelios – fundamentu. Na Nim jest zbudowany kościół, nie na petrosie – kamyku przydrożnym
Efez. 2:19-20 19 A więc nie jesteście już więcej obcymi i przybyszami, ale współobywatelami z świętymi i domownikami Boga; 20 Zbudowani na fundamencie (θεμελίῳ themelio) apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym (ἀκρογωνιαίου akrogōniaiou) jest sam Jezus Chrystus;
1 Kor. 3:11 Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu (θεμέλιον themelion) niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.
Mat. 16:16-19 16 Szymon Piotr odpowiedział: Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego. 17 Wtedy Jezus powiedział do niego: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, ale mój Ojciec, który jest w niebie. 18 Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr (πέτρος petros – rzeczownik rodzaju męskiego: kamień, mały kamyk, ), a na tej (ταύτῃ taute – zaimek wskazujący rodzaju żeńskiego, który nie odnosi się do petros, który jest rodzaju męskiego lecz do petra) skale (πετρα petra – rzeczownik rodzaju żeńskiego: potężnej opoce, skale) zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą. 19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego. Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
1 Piotra 2:5 I wy sami, jak żywe kamienie (λίθοι lithoi), jesteście budowani w duchowy dom, stanowicie święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
πετρα petra – potężna opoka, rodzaj żeński
ἀκρογωνιαῖος akrogoniaios – kamień węgielny, pod skrajnym kątem lub narożu pochodna słów ἄκρον akron i γωνία gónia
ἄκρον akron – największy, ekstremalny, najdalszy koniec
γωνία gónia – kąt, róg, sekretne miejsce
θεμέλιος themelios –fundament, należący do fundamentu, pochodna słowa τίθημι tithemi
τίθημι tithemi – kładę, umiejscawiam, położyć, wpasować, ustanowić, wyznaczyć, przeznaczyć
πέτρος petros – kamień, mały kamyk, rodzaj męski
λιθος lithos – kamień
Nie pomogą tutaj zmyślne zabiegi językowe katolickich teologów. O ile w aramejskim kefas może oznaczać i skałę i kamyk to jednak Jan pisząc swoją ewangelię zawęził znaczenie tego słowa do greckiego πέτρος petros – kamień, mały kamyk.
Jana 1:42 I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus spojrzał na niego i powiedział: Ty jesteś Szymon, syn Jonasza. Ty będziesz nazwany Kefas (Κηφᾶς Kēphas) – co się tłumaczy: Piotr (πέτρος petros).
Κηφᾶς Kēphas = πέτρος petros (a nie πετρα petra)
Za to Chrystus nazywany jest skałą, Paweł nie waha się określić Chrystusa (Χριστός Christos) , który był mężczyzną słowem rodzaju żeńskiego czyli πέτρα petra
1 Kor. 10:4 I wszyscy pili ten sam duchowy napój. Pili bowiem ze skały (πέτρας petras) duchowej, która szła za nimi. A tą skałą (πέτρα petra) był Chrystus (Χριστός Christos).
Χριστός Christos (r. męski)= πέτρα petra (r. żeński)
Kefas nazywany przez legalistów filarem nie był kamieniem węgielnym
Gal. 2:9 I gdy poznali daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, którzy są uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, abyśmy my poszli do pogan, a oni do obrzezanych.
Cały kontekst listu do Galacjan wskazuje na to, że Paweł broniąc swojego apostolstwa przed obrzezanymi legalistami stawiającymi autorytet Apostołów i starszyzny z Jerozolimy ponad autorytetem Pawła, używa sarkazmu mówiąc:
Gal. 2:2…6 2 A udałem się tam zgodnie z objawieniem i przedstawiłem im ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się uznaniem, aby się czasem nie okazało, że biegnę albo biegłem na próżno. 6 A co do cieszących się uznaniem – jakimi kiedyś byli, jest dla mnie bez znaczenia, Bóg bowiem nie ma względu na osobę – ci więc, którzy cieszą się uznaniem, nic mi nie narzucili.
Sarkazm ten nie jest skierowany do braci w Jerozolimie lecz do legalistów nakazujących Galatom obrzezanie. Innymi słowy Paweł mówi do Galatów: tak wielce uwielbiani, wynoszeni na piedestały i uznani za filary przez zwodzących was legalistów apostołowie i starsi z Jerozolimy nie okazali się ważniejsi ode mnie! Oni uznali moją ewangelię, autorytet i apostolstwo niczego mi przy tym nie narzucając ani nie korygując mojej doktryny!
Kościół Chrystusa zbudowany jest na Jezusie Chrystusie, który jest głową kościoła (Efez. 5:23, Kol. 1:18). Zbudowany jest też na fundamencie nauki Apostołów i proroków (Efez. 2:22).
