Kontrowersja powszechnej łaski

utworzone przez | cze 7, 2021 | Egzegezy, Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Eisegeza najgorszego sortu

Termin powszechna łaska jest fałszywą i niebiblijną nauką, według której Bóg miłuje tych, którzy są przeznaczeni na potępienie. Stąd wynika konflikt wewnątrz Boga: z jednej strony Bóg pragnie zbawienia wszystkich ludzi, z drugiej zaś jeszcze przed założeniem świata zdecydował o potępieniu niewybranych do zbawienia.

Ten rzekomy konflikt nazywany jest przez proponentów powszechnej łaski „paradoksem”, lecz w rzeczywistości doprowadzony do logicznych konkluzji dowodzi iż tak rozumiany Bóg jest sfrustrowanym schizofrenikiem (chce zbawienia tych wszystkich, których nie wybrał do zbawienia, ponieważ tego nie chciał).

Powodem przyjęcia przez dr Mouwa koncepcji powszechnej łaski (zobacz ”On Shines in All That’s Fair” Richarda Mouwa)  są:

  • jego postrzeganie dobra w świecie bezbożnych
    .
  • jego uczucia zachwytu i litości w odniesieniu do zdolności i nieszczęść niegodziwców oraz
    .
  • jego przekonanie, że wierzący muszą współpracować z niewierzącymi  budując dobrą kulturę.

Richard Mouw odwołuje się do jednego tekstu biblijnego na poparcie swojego przekonania.

Ważny tekst w kontrowersji o powszechnej łasce

Łuk. 6:35 35. Ale miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie im dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając, a wielka będzie wasza nagroda i będziecie synami Najwyższego. On bowiem jest dobry dla niewdzięcznych i złych. 36.  Dlatego bądźcie miłosierni, jak i wasz Ojciec jest miłosierny

Jednym z tekstów  Pisma Świętego, który Mouw przytacza na poparcie powszechnej łaski, jest ten w Ewangelii Łukasza. Jest to tekst, który odegrał znaczącą rolę w sporze o powszechną łaskę w kręgach Reformowanych. Obrońcy powszechnej łaski zawsze odwoływali się do niego jako do jednego z „najjaśniejszych, najpotężniejszych dowodów łaski Bożej dla niegodziwych potępionych”.  Tekst jest częścią fragmentu rozpoczynającego się  wersetem 27., w którym Jezus wzywa swoich uczniów do miłowania swoich wrogów.

Dr Mouw interpretuje tekst jako nauczanie, że

„Bóg ma pozytywny, aczkolwiek nie-zbawczy wzgląd dla tych, którzy nie są wybrani, wzgląd, o który prosi nas, abyśmy kultywowali w naszych duszach” (On Shines in All That’s Fair, s. 82).

Mouw uważa, że „niewdzięczni i… źli”, dla których Bóg jest dobry, to wszyscy ludzie bez wyjątku, szczególnie ci mężczyźni i kobiety, których Bóg wiecznie potępił (s. 83).

Dr Mouw ma z pewnością rację, kiedy upiera się, że tekst wymaga od wierzących miłości do swoich niewierzących wrogów. Z tego, co wiemy, mogą być potępieni. Nienawidzą nas, przeklinają i prześladują. Są naszymi wrogami z powodu naszego wyznania Chrystusa. Potrzebują naszych modlitw, aby się nawrócili i zostali zbawieni.
.

Miłość czy nienawiść?

Mam nadzieję, że dr Mouw nie przypuszcza, że jako część swojego sprzeciwu wobec powszechnej łaski, Reformowani zaprzeczają, że mają kochać swoich niewierzących bliźnich. Sprawia wrażenie tego nieporozumienia.

Biblia naucza, że Bóg nienawidzi swoich wrogów, którzy są przeznaczeni na potępienie

Psalm 5:5 Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.
.
Psalm 7:11 Bóg jest sędzią sprawiedliwym, Bóg codziennie gniewa się na bezbożnego.
.
Psalm 11:5 PAN doświadcza sprawiedliwego, ale jego dusza nienawidzi niegodziwego i tego, kto kocha bezprawie
.
Psalm 26:5 Nienawidzę zgromadzenia złoczyńców i z niegodziwymi nie usiądę.
.
Przyp. 6:16…19 Jest sześć rzeczy, których nienawidzi PAN, siedem budzi w nim odrazę: … Fałszywy świadek, który mówi kłamstwa, i ten, który sieje niezgodę między braćmi.
.
Łuk. 19:27 Lecz tych moich nieprzyjaciół, którzy nie chcieli, abym nad nimi panował, przyprowadźcie tu i zabijcie na moich oczach.
.
Przysłów 1:25-26 Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście przyjąć mojego upomnienia; Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
.
Psalm 37:12-13 Niegodziwy knuje przeciwko sprawiedliwemu i zgrzyta na niego zębami.  Lecz Pan śmieje się z niego, bo widzi, że nadchodzi jego dzień.
.
Psalm 2:4-5 Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.  Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży
.
Jan 3:36 Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, ale kto nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży zostaje na nim.

Sedno problemu

Cytując Hermana Hoeksemę, że Bóg nienawidzi swoich potępionych wrogów, Mouw odwołuje się do Łukasza 6:35, nauczając, że my musimy kochać naszych niewierzących wrogów (s. 83). To że musimy kochać bliźniego, czy chrześcijanina czy niechrześcijanina  nie jest problemem.

Pytanie brzmi: Czy Bóg kocha swoich potepionych wrogów? W szczególności pytanie brzmi:

Czy niewdzięczni i źli, którzy są przedmiotem Bożej dobroci w Łukasza 6:35 są ludźmi potępionymi?

Obrońcy powszechnej łaski zakładają, że niewdzięczni i źli, którzy są przedmiotem Bożej dobroci w Ewangelii Łukasza 6:35, to wszyscy ludzie bez wyjątku, włączając w to tych, których On potępił. Zakładając to, nie zadają sobie trudu, aby wyjaśnić ostatnią część Łukasza 6:35 w świetle jej kontekstu. Wystarczy, że to cytują.

Ale tu nasuwa się kolejne pytanie. Wszyscy zgadzają się, że Bóg jest dobry dla niewdzięcznych i złych ludzi. Trzeba udowodnić, że Bóg jest dobry dla wszystkich ludzi, którzy są niewdzięczni i źli. Dokładniej rzecz biorąc, trzeba udowodnić, że Bóg jest dobry dla niewdzięcznych i złych ludzi przeznaczonych na potępienie.
.

Jaki rodzaj dobroci?

Łukasz 6:35 wyraźnie nie wspiera interpretacji podanej przez obrońców powszechnej łaski. Ta interpretacja jest taka, że Bóg jest dobry dla potępionych,  niewdzięcznych i złych ludzi nie zbawiającą powszechna łaską. Jak ujął to dr Mouw, Boża dobroć w Ewangelii Łukasza 6:35 jest

„pozytywnym, aczkolwiek nie zbawczym względem dla tych, którzy nie są wybranymi” (str. 82).

Ale tekst naucza o zbawczej łasce lub dobroci Boga wobec niewdzięcznych i złych ludzi. Słowo przetłumaczone jako „dobry” to greckie słowo χρηστός chrestos, które tłumaczy się jako dobry, łaskawy. Słowo to jest używane w innym miejscu Nowego Testamentu w 1 Piotra 2:3 i w Rzymian 2:4.
.

Tekst Piotra

1 Piotra 2:2-3 2. Jak nowo narodzone niemowlęta pragnijcie czystego mleka słowa Bożego, abyście dzięki niemu rośli; 3. Jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest dobry (χρηστὸς chrestos)

W 1 Piotra 2:3, KJV (King James Bible)  tłumaczy to słowo jako „łaskawy”, [the Lord is gracious] słowo to odnosi się do Bożej dobroci w zbawieniu Jego wybranych. „Jako nowo narodzone niemowlęta” – odrodzeni wierzący powinni pragnąć szczerego mleka Słowa – jeśli tak się stało, że zakosztowali, że Pan jest łaskawy (gr. χρηστός chrestos). Boża dobroć, czy też łaskawość odnosi się do odrodzonych.
.

Tekst Rzymian

Rzym. 2:4 Czy gardzisz bogactwem jego dobroci (χρηστότητος chrestenos), cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć (χρηστὸν chreston) Boga prowadzi cię do upamiętania?

W Rzymian 2:4, KJV tłumaczy chrestos jako „dobroć”.  Ponieważ ta dobroć lub życzliwość Boża prowadzi do upamiętania, jest to zbawcza dobroć, a nie dobroć powszechnej łaski.
.

Tekst Efezjan

Efez. 4:32 Bądźcie dla siebie nawzajem życzliwi (χρηστοί  chrestoi), miłosierni, przebaczając sobie, jak i wam Bóg przebaczył w Chrystusie.

Użycie tego słowa do opisania postawy świętych również pokazuje, że dobroć jest zbawczą doskonałością. List do Efezjan 4:32 napomina członków kościoła, aby byli „dobrzy dla siebie nawzajem, czuli, przebaczający sobie nawzajem, tak jak wam przebaczył Bóg ze względu na Chrystusa”. Wyrazem dobroci jest przebaczenie grzechów.
.

Egzegeza tekstu Łukasza

Jeśli niewdzięczni i źli w Łukasza 6:35 są potępionymi mężczyznami i kobietami, tekst naucza, że Bóg jest dla nich dobry zbawczą dobrocią, czyli łaską. Ratuje tych niewdzięcznych i złych ludzi, prowadząc ich do upamiętania i przebaczenia grzechów.

To, że dobroć z wersetu 35 jest zbawczą łaską, a nie dobrocią powszechnej łaski, potwierdza werset 36:

Łuk. 6:36 Dlatego bądźcie miłosierni, jak i wasz Ojciec jest miłosierny.

W miłości i dobroci, jaką musimy okazywać naszym wrogom, mamy być miłosierni. Nasze miłosierdzie odzwierciedla miłosierdzie naszego Ojca. Chociaż przedmioty miłosierdzia naszego Ojca nie są wyraźnie wymienione w wersecie 36, nie ma wątpliwości, że są to te same niewdzięczne i złe osoby, o których mowa w wersecie 35.

Bóg jest miłosierny wobec tych samych osób, dla których jest dobry, a Jego miłosierdzie jest najwyższym przejawem Jego dobroci. Ale boskie miłosierdzie jest taką litością Boga wobec grzeszników, że pragnie ich wybawić od nędzy grzechów.

Miłosierdzie nie jest zwykłym pragnieniem, aby dać nędznemu grzesznikowi  trochę deszczu na polu kukurydzy, schabowego na talerzu, lub nawet szczęśliwego małżeństwa.

Jeśli niewdzięczni i źli z Łukasza 6:35 to wszyscy ludzie bez wyjątku, w tym zwłaszcza potępieni, to według obrońców powszechnej łaski tekst uczy zbyt wiele. Nie uczy bowiem wątłego„pozytywnego, aczkolwiek niezbawczego szacunku dla tych, którzy nie są wybrani”.

  • Uczy silnej dobroci, która chce ich ocalić.
  • Uczy litości wobec tych, których pragnie odkupić.

Takiego zrozumienia dobroci Bożej w Ewangelii Łukasza 6:35 wymaga poprzedni kontekst, wersety 27 i dalej. Istnieje związek między naszą miłością do bliźnich a miłością Boga do niewdzięcznych i złych. Nasza miłość odzwierciedla Jego miłość

 Łuk. 6:36 Dlatego bądźcie miłosierni, jak i wasz Ojciec jest miłosierny.

Jak Ojciec, tak i dzieci:

Łuk. 6:35 Ale miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie im dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając, a wielka będzie wasza nagroda i będziecie synami Najwyższego. On bowiem jest dobry dla niewdzięcznych i złych.

W naszej miłości do nieprzyjaciół mamy modlić się za nich, to znaczy modlić się o ich zbawienie:

Łuk. 6:28 Błogosławcie tym, którzy was przeklinają, módlcie się za tych, którzy wam wyrządzają zło.

Oznacza to z naszej strony szczere pragnienie ich upamiętania i zbawienia. Jeśli dobroć  Boża, którą odzwierciedlamy, jest dobrocią wobec wszystkich bez wyjątku, łącznie z potępionymi mężczyznami i kobietami, Bóg również musi szczerze pragnąć upamiętania i zbawienia wszystkich bez wyjątku. Ale ta dobroć lub łaska nie jest powszechną łaską, „niezbawiającym szacunkiem dla tych, którzy nie są wybrani”. To zbawcza łaska.
.

Kim są niewdzięczni i źli?

Pismo Święte zaprzecza, jakoby Bóg był dobry i miłosierny dla niewdzięcznych i złych potępionych, współczując im w ich nędzy, pragnąc ich zbawienia, prowadząc ich do upamiętania i przebaczając ich grzechy:

Rzym. 9:15  Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję.
.
Rzym. 9:18  A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.

Pismo Święte uczy, że Chrystus Boży, wykonując wolę Boga, który Go posłał, nie modlił się  za wszystkich ludzi bez wyjątku. W ten sposób pokazał, że nie pragnął szczerze zbawienia wszystkich bez wyjątku. Modlił się tylko za tych, których Ojciec dał Mu ze świata.

Jan. 17:9 Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi.

Znaczenie Łukasza 6:35 jest takie, że my, chrześcijanie, mamy kochać naszych bliźnich, w tym naszych wrogów (nie wiemy bowiem, kto jest wybrany do zbawienia a kto na potępienie). Ci wrogowie to niewierzący, niechrześcijanie, którzy są wrogo nastawieni do nas z powodu naszego wyznania i bycia uczniami Chrystusa. Równie dobrze mogą być potępionymi wrogami, mimo to mamy nadzieję, że nasze modlitwy i życzliwe postępowanie posłużą w pozyskiwaniu ich dla Chrystusa.

Kochając naszych wrogów, odzwierciedlamy charakter naszego Ojca. Jak ojciec, tak i dzieci. Bo Bóg jest łaskawy dla niewdzięcznych i złych ludzi. Nie jest łaskawy dla wszystkich niewdzięcznych i złych ludzi, Łukasza 6:35 tego nie mówi. Ale jest dobry dla ludzi niewdzięcznych i złych. Są to wybrani w Chrystusie, „dzieci Najwyższego”, którzy teraz są powołani i uprzywilejowani, by ukazywać cudowną dobroć swego niebiańskiego Ojca we własnej postawie i postępowaniu wobec wrogów.

  • Byliśmy niewdzięczni i źli, kiedy w dobroci złożył na nas swoją miłość w wiecznym dekrecie wybrania.
    .
  • Byliśmy niewdzięczni i źli, kiedy w dobroci oddał za nas własnego Syna w odkupieńczej śmierci na krzyżu.
    .
  • Byliśmy niewdzięczni i źli, kiedy w dobroci przeniósł nas przez odradzającego Ducha do królestwa Swojego drogiego Syna.

Nadal jesteśmy niewdzięczni i źli, kiedy codziennie w dobroci prowadzi nas do upamiętania, przebacza nam grzechy, zachowuje w wierze i pokazuje nam ojcowskie oblicze w Jezusie Chrystusie. Chociaż dzięki Jego łasce także jesteśmy wdzięczni i święci, to jednak mamy bardzo mało tej wdzięczności i świętości. Jakże niewdzięczni jesteśmy za miłość Boga do nas w Jezusie Chrystusie! A to jest zło! To wielkie zło!

“He Shines in All That’s Fair” odwołuje się do jednego tekstu wspierającego powszechną łaskę: Łukasza 6:35. Ale ten tekst nie naucza o powszechnej łasce Bożej. Uczy zbawczej dobroci Boga. Jeśli niewdzięczni i źli w tekście to wszyscy ludzie bez wyjątku, tekst naucza, że zbawcza łaska Boża jest powszechna, doktryna, której zaprzecza reszta Pisma, doktryna, którą potępiają wyznania Reformowane i doktryna, której wyrzeka się sam dr Mouw.

Ponieważ jest to tekst, do którego bezmyślnie odwołują się wszyscy obrońcy powszechnej łaski, mam nadzieję, że ponownie go rozważysz, zanim go użyjesz do obrony powszechnej łaski.
.

Szczególna „powszechna łaska”

Zastanawiam się, czy obrońcy powszechnej łaski kiedykolwiek uznają, że ich interpretacja Łukasza 6:35 zawodzi nawet przy założeniach teorii powszechnej łaski.

Przypuśćmy, że dobroć z tekstu jest powszechną łaską Bożą. W tym wyimaginowanym przypadku dobroć Boga jest Jego kochającym pragnieniem, aby każdemu zapewnić

– wygodne życie fizyczne,
– miłymi rzeczami materialnymi i ziemskim szczęściem
– jak również że rzeczywiście obdarza tym wszystkim.

Bóg nie jest w ten sposób dobry dla wszystkich niewdzięcznych i złych ludzi. A co z milionami dzieci urodzonych w ubóstwie, głodzie, chorobach i nadużyciach? A co z setkami tysięcy urodzonych z okropnymi upośledzeniami ciała i umysłu? A co z milionami złamanych bólem, przygniecionymi ciężarami, rozczarowaniami, opuszczonymi w rozpaczy, przerażonymi lękami, zniszczonymi wojną?

  • Czy Bóg jest dobry powszechną łaską dla wszystkich niewdzięcznych i złych ludzi?
    .
  • Czy jest w ten sposób łaskawy nawet dla najbardziej niewdzięcznych i złych ludzi?

Nic takiego nie ma miejsca. Jego rzekoma powszechna łaska okazuje się jako szczególna Jego (rzeczywista) zbawcza łaska.

Na podstawie źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email