Być albo nie być, oto jest pytanie

Zasadniczo nie popieram przechodzenia z kościoła do kościoła. Należy jednak stwierdzić, że zdarzają się sytuacje, gdy chrześcijanie powinni przenieść się z jednego kościoła do drugiego. Jeśli zajdzie taka konieczność, należy zrobić to we właściwy sposób i w odpowiednim momencie.

  • Jakie są uzasadnione powody do opuszczenia zboru?
  • Kiedy jest właściwy czas na opuszczenie zboru?
  • W jaki sposób opuścić zbór aby dołączyć do innego?

W niniejszym artykule odpowiemy na powyższe, jakże istotne pytania.


CZERWONE ŚWIATŁO: Niewłaściwe powody opuszczenia zboru

Oto siedem nieuzasadnionych powodów do opuszczenia zboru.

Grzech

Ktoś zgrzeszył. Możliwe, że jest to ktoś z liderów zboru. Czy to wystarczający powód do odejścia? Opuszczenie przez nas zboru w takiej sytuacji nie sprzyja uświęceniu, nie promuje go. W zborze w Koryncie doszło do popełnienia bardzo poważnego grzechu. Apostoł Paweł zalecił usunięcie grzesznika ze zboru (1 Kor. 5:9-13), by w ten sposób zbór nie poniósł szkody, a odzyskał czystość i wiarygodność.

Gdy Apostoł stwierdza: “wyjdźcie spośród nich i odłączcie się” (2 Kor. 6:14-18), ma na myśli oddzielenie od niewierzących. Nie ma tutaj mowy o kościele. Właściwym zachowaniem w stosunku do brata, który popadł w grzech jest udzielenie pomocy w odwróceniu się od grzechu poprzez restaurację:

Gal. 6:1-5 Bracia, jeśli przydarzy się komuś jakiś upadek, wy, którzy jesteście duchowi, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, uważając każdy na samego siebie, abyś i ty nie był kuszony. Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa. Jeśli bowiem ktoś uważa, że jest czymś, będąc niczym, ten zwodzi samego siebie. Każdy zaś niech bada swoje własne czyny, a wtedy będzie mieć powód do chluby w samym sobie, a nie w kimś innym. Każdy bowiem poniesie swoje własne brzemię.


Niezgodności dotyczące drugorzędnych kwestii doktrynalnych

Nasze przekonania doktrynalne są ważne. Nie powinniśmy jednak walczyć na śmierć i życie o drugorzędne, nie tak istotne detale. Powinniśmy walczyć “o wiarę raz przekazaną świętym”, ale bez naruszania komunii z braćmi w wierze z byle jakiego powodu. Paweł udzielił Tymoteuszowi następującej rady:

2 Tym. 2:14-16 To wszystko przypominaj, zaklinając ich przed Panem, aby się nie wdawali w spory o słowa, bo to niczemu nie służy, tylko prowadzi do zguby słuchaczy. Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy. Unikaj zaś pospolitej, czczej gadaniny, bo prowadzi ona do coraz większej bezbożności.


Brak jedności

Przysłów 6:16-19 Jest sześć rzeczy, których nienawidzi Pan, siedem budzi w nim odrazę: Wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną; Serce, które knuje złe myśli; nogi, które śpiesznie biegną do zła; Fałszywy świadek który mówi kłamstwa, i ten, który sieje niezgodę między braćmi.

Nasza miłość do braci i sióstr w Chrystusie jest jednym z dowodów na to, że zostaliśmy zbawieni:

1 Jana 3:14 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci. Kto nie miłuje brata, pozostaje w śmierci.

Miłość ta przejawia się w zachowaniu jedności Ducha w więzi pokoju.

Efez. 4:1-3 Proszę więc was na, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani; Z całą pokorą, łagodnością i z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości; Starając się zachować jedność Ducha w więzi pokoju.

 Nie opuszczaj okrętu tylko dlatego, że w jakichś sprawach nie możesz dogadać się z innymi braćmi. Jedyne, co możesz osiągnąć, to takie same problemy w innym zborze. Dlatego:

Filip. 2:3 Nie czyńcie nic z kłótliwości ani z próżnej chwały, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie.


Konflikty osobiste

Zdarzają się sytuacje, gdy chrześcijanie grzeszą przeciwko sobie. Co wtedy? Odejście ze zboru nie jest żadnym definitywnym rozwiązaniem. Prowadzi tylko do stałego przenoszenie się z miejsca na miejsce, z jednego zboru do innego za każdym razem, gdy jesteś, (lub czujesz się) traktowany w niewłaściwy sposób. Możesz w takiej sytuacji stanąć niejako na uboczu, co również nie jest dobrym rozwiązaniem. Cóż zatem powinniśmy zrobić? Pan Jezus daje nam odpowiedź:

Mat. 18:15-17 Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata. Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków oparte było każde słowo. Jeśli ich nie usłucha, powiedz kościołowi. A jeśli nie usłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik.


Brak woli do podporządkowania się autorytetowi starszych zboru

Być może Aaron był bardziej uduchowiony niż Mojżesz, być może Jozue miał większe zdolności przywódcze. Ale laska symbolizująca autorytet i władzę znajdowała się w rękach Mojżesza. Nie walcz przeciwko tym, których Pan ustanowił jako liderów ponad tobą. Oczywiście nie powinieneś znajdować się pod niebiblijnym, niemoralnym lub wyzyskującym cię przywództwem. Istnieje jednakże sposób na poradzenie sobie z tymi, którzy nie spełniają wymogów niezbędnych do zarządzania zborem:

1 Tym. 5:19-20 Nie przyjmuj oskarżenia przeciwko starszemu, chyba że na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków. A tych którzy grzeszą strofuj w obecności wszystkich, aby i inni się bali.

Bez wątpienia, twoi pastorzy powinni zdać sprawę ze wszystkich swoich działań. Nie staraj się jednak w relacjach z przywódcami duchowymi kierować się twoimi własnymi preferencjami osobistymi, czy też bezwartościowymi lub nawet antybiblijnymi tradycjami lub priorytetami. Niech starsi zboru kierują, bądź gotów przestrzegać ich poleceń.

Hebr. 13:7 Pamiętajcie o swoich przywódcach, którzy głosili wam słowo Boże, i rozważając koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę.
.
Hebr. 13:17 Bądźcie posłuszni waszym przywódcom i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami jako ci, którzy muszą zdać z tego sprawę. Niech to czynią z radością, a nie ze wzdychaniem, bo to nie byłoby dla was korzystne.


Nieprzywiązywanie wagi do należenia do zboru

Hebr. 10:24-25 I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków. Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.

Nie istnieje biblijna kategoria “chrześcijanina bez kościoła”. Możemy zadać pytanie: Czy ludzie nie należący do żadnego zboru lub społeczności mają prawo nazywania się chrześcijanami? Chrystus jest głową Kościoła i jest rzeczą niemożliwą być połączonym z Głową, będąc jednocześnie odłączonym od ciała. Pan Jezus kocha swój Kościół (Efezjan 5:25-27), a kochać Jezusa oznacza kochać również tych, których On kocha.


Nieposłuszeństwo prawdzie

2 Tym. 4:2-4 Głoś słowo Boże, nalegaj w porę i nie w porę, upominaj, strofuj i zachęcaj ze wszelką cierpliwością i nauką. Przyjdzie bowiem czas, gdy zdrowej nauki nie zniosą, ale zgromadzą sobie nauczycieli według swoich pożądliwości, ponieważ ich uszy świerzbią. I odwrócą uszy od prawdy, a zwrócą się ku baśniom.

Paweł polecił Tymoteuszowi głosić Słowo ostrzegając jednocześnie, że wierne głoszenie spowoduje, iż niektórzy odejdą z kościoła, nie mogąc znieść zdrowej doktryny. Nie udadzą się jednak do swych domów. Będą szukać i znajdą “kościół”, w którym kaznodzieja nakarmi ich uszy słodkimi słowami. Nie pozwól by przydarzyło się to również tobie. Jeśli w twoim zborze naucza się wiernie głoszonej zdrowej doktryny, przez wzgląd na Bożą miłość, pozostań tam, gdzie jesteś!
.


ZIELONE ŚWIATŁO: Gdy przyjdzie czas, że trzeba odejść ze zboru

Oto trzy podstawowe i usprawiedliwione powody aby wystąpić ze zboru

Sprawa Ewangelii, sakramentów i dyscypliny

Gal. 1:6-9 Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od tego, który was powołał ku łasce Chrystusa, do innej ewangelii; Która nie jest inną; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą wypaczyć ewangelię Chrystusa. Lecz choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty. Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Gdyby wam ktoś głosił ewangelię inną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty.

Jeżeli kościół, do którego chodzisz nie wierzy w biblijną Ewangelię ani jej nie naucza, musisz stamtąd odejść. Jeśli sprawowanych jest więcej niż dwa sakramenty (Wieczerza i chrzest) lub sprawowane są one w sposób niewłaściwy (np. nauka o konsubstancjacji), musisz odejść. Jeśli dyscyplina nie jest sprawowana, albo też istnieje grupa, elita, niepodlegająca dyscyplinie, jest to sekta, z ktrórej musisz odejść i już. Grzesznicy zostają zbawieni Łaską przez wiarę w Chrystusa i nie można nic tutaj dodać i nic ująć. Nie ma możliwości zbawienia z uczynków. Zbawienie jest darem od Boga dla tych, którzy ufają sprawiedliwości Chrystusa, który umarł za grzechy wybranego ludu a nie wszystkich i zmartwychwstał z powodu usprawiedliwienia owiec a nie kozłów. Ktokolwiek naucza innej “ewangelii” znajduje się pod przekleństwem. A każdy kościół, który głosi fałszywą ewangelię, nie jest kościołem chrześcijańskim. Uciekaj stamtąd najszybciej jak możesz!

Pomocnymi w rozeznaniu mogą być następujące artykuły


Kwestia doktryny

Oto cała sprawa: powinieneś odejść ze zboru, w którym zmuszają cię żebyś zaprzeczył temu, w co wierzysz, lub uwierzył w to, czemu zaprzeczasz. Mamy bowiem trzy podstawowe obowiązki związane z naszą wiarą:

A. Żyć w zgodzie z wiarą:
.
Rzym. 14:23 Lecz kto ma wątpliwości, jeśli je, jest potępiony, bo nie je z wiary. Wszystko bowiem, co nie jest z wiary, jest grzechem.
.
B. Czujność naszego sumienia względem grzechu:
.
Jakuba 4:17 Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, popełnia grzech
.
C. Zalecenie sprawdzania wszystkiego:
.
1 Tes. 5:21-22 Wszystko badajcie, a trzymajcie się tego, co dobre. Od wszelkiego pozoru zła powstrzymujcie się.

Nie możemy lekceważyć kwestii doktrynalnych. Prawda i pokój w naszych sercach muszą być chronione. Ignorowanie prawdy ze względu na środowisko w którym się znajdujemy i otaczających nas ludzi, nigdy nie doprowadzi nas do duchowego pokoju.


Względy osobiste

Rzym. 16:1-2 Polecam wam Febę, naszą siostrę, która jest służebnicą kościoła w Kenchrach; Abyście ją przyjęli w Panu, jak przystoi świętym, i pomagali jej w każdej sprawie, w której by was potrzebowała. I ona bowiem wspomagała wielu, także i mnie samego.

Istnieją powody osobiste, dla których można opuścić zbór. Najczęstszym przypadkiem jest zmiana miejsca zamieszkania. Jeśli przeprowadziłeś się daleko, do innego miasta, staje się niezbędne znalezienie innego lokalnego kościoła i dołączenie do niego. Taka sytuacja dotknęła Febę. Takie i podobne sytuacje zdarzają się w życiu chrześcijan i usprawiedliwiają konieczność przeniesienia do innego zboru.
.


ŻÓŁTE ŚWIATŁO: W jaki sposób rozstać się że zborem

Jak opuścić lokalny kościół w sposób, który oddaje cześć Chrystusowi?

Modlitwa

Wszystkie ważne decyzje powinny być podejmowane dopiero po głębokiej modlitwie. Odejście ze zboru jest właśnie jedną z takich decyzji. Módl się o właściwą motywację, o twoją służbę Bogu, o relacje z innymi braćmi w wierze. Módl się również o zachowanie twojego serca w czystości, o mądrość, o podporządkowanie się Bożej woli:

Przysłów 4:23 Strzeż twego serca z całą pilnością, bo z niego tryska życie.
.
Jakuba 1:5 A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana.
.
Kol. 1:9 Dlatego i my od tego dnia, w którym to usłyszeliśmy, nie przestajemy za was się modlić i prosić, abyście byli napełnieni poznaniem jego woli we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu.


Dokładnie sprawdź swoje motywy

Dlaczego chcesz odejść ze zboru? Nie mam tutaj na myśli twoich dyplomatycznych wypowiedzi skierowanych do innych braci. Mówię o prawdziwych powodach, które leżą w twoim sercu. Czy są one dla ciebie wystarczająco jasne i oczywiste? Poproś Boga, aby cię zbadał:

Psalm 139:23-24 Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli; I zobacz, czy jest we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.

Bądź zatem uczciwy, z Bogiem oraz z samym sobą. Bądź ostrożny, uważaj, abyś nie opuścił zboru z niewłaściwych powodów.


Przyjrzyj się zobowiązaniom które podjąłeś w ramach posługi.

Czy służysz w zborze, masz jakąś funkcję, czy jesteś liderem? Czy twoje odejście mogłoby zakłócić lub przynieść dużą szkodę w tej posłudze? Szukaj poprzez modlitwę odpowiedzi na to pytanie. Jeśli podjąłeś jakieś zobowiązania, zrób wszystko, co jest w twojej mocy aby je wypełnić. Postaw na pierwszym miejscu oddanie chwały Panu.

1 Kor. 15:58 A tak, moi mili bracia, bądźcie stali, niezachwiani, zawsze obfitujący w dziele Pana, wiedząc, że wasza praca nie jest daremna w Panu.

Z pewnością nie chcesz stać się “nieobecnym nieusprawiedliwionym”, poza misją, którą Bóg ci powierzył.


Upewnij się, że nie pozostawiasz nierozwiązanych konfliktów osobistych.

Nie odchodź ze zboru, jeśli coś wywołało w tobie złość. Nie odchodź z powodu, że ktoś cię obraził. Musisz nauczyć się wybaczać i szukać pojednania. Pan Jezus powiedział:

Mat. 5:23-24 Jeśli więc przyniesiesz swój dar na ołtarz i tam przypomnisz sobie, że twój brat ma coś przeciwko tobie; Zostaw swój dar tam przed ołtarzem, idź i najpierw pojednaj się ze swoim bratem, a potem przyjdź i ofiaruj swój dar.

Zerwana komunia między braćmi jest przeszkodą w prawdziwym wielbieniu Boga.


Pomyśl o tym, w jaki sposób twoje odejście ze zboru wpłynie na innych braci.

Nie jesteś centralnym punktem chrześcijaństwa. Chrześcijaństwo to Chrystus i Kościół Boży. Jeśli twoje serce jest czyste, będziesz odczuwał ciężar sytuacji i świadomość, w jaki sposób twoje odejście ze zboru wpłynie na innych braci. Jeśli  możesz odejść tak, że nikt nie odczuje braku ciebie w zborze, to nie jesteś dobrym członkiem tego zboru, ani przykładnym chrześcijaninem. A jeśli twoja obecność jest ważna, pomyśl o tym jak wpłynie na innych twoja nieobecność.

Filip. 2:4 Niech każdy dba nie tylko o to, co jego, ale i o to, co innych.


Przed odejściem zdecyduj, do którego zboru się przenosisz.

Nie jest wolą naszego Ojca, abyśmy w sensie duchowym pozostawali bezdomnymi:

Efez. 2:19 A więc nie jesteście już więcej obcymi i przybyszami, ale współobywatelami z świętymi i domownikami Boga.

Zazwyczaj, Pan nie tylko zabiera nas z jednego miejsca, ale również prowadzi nas na nowe miejsce. Powinniśmy być gotowi podać w dawnym zborze miejsce, do którego zamierzamy się przenieść. Jeśli to możliwe, powinniśmy pójść do nowego zboru z rekomendacją ze strony naszego poprzedniego zboru.


Przeprowadź rozmowę z twoim pastorem na temat odejścia ze zboru.

Dobrze jest przed odejściem ze zboru porozmawiać o tym z pastorem lub pastorami. Czy powodem twojego odejścia jest właśnie pastor? Odbycie szczerej rozmowy ze starszymi zboru jest ważna, bez względu na jej końcowy rezultat. Pamiętajmy o słowach autora Listu do Hebrajczyków:

Hebr. 13:17 Bądźcie posłuszni waszym przywódcom i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami jako ci, którzy muszą zdać z tego sprawę. Niech to czynią z radością, a nie z wzdychaniem, bo to nie byłoby dla was korzystne.


Zobacz w temacie