Spis treści
Przedmowa
“Katechizm Keacha (znany również jako Katechizm Baptystyczny 1677 lub Katechizm Baptystyczny 1693 to katechizm Baptystów Reformowanych składający się z zestawu 118 podstawowych pytań i odpowiedzi dla czytelników Pisma Świętego, uczących podstaw wiary Baptystów Reformowanych.
Katechizm jest podobny do wcześniejszego Katechizmu Heidelberskiego i Katechizmu Westminsterskiego, z wyjątkiem części dotyczących chrztu. Powstał po Konfesji Baptystów z 1677 r., która w 1689 r. została ratyfikowana przez ponad 100 kongregacji baptystycznych w Anglii i Walii jako Wyznanie Wiary, podpisana przez Hanserda Knollysa, Williama Kiffina, Benjamina Keacha i innych. Konfesja została napisana w języku angielskim. Partykularni baptyści, którzy trzymali się doktryny kalwińskiej, utworzyli ją aby dać formalne biblijne wyjaśnienie swojej wiary chrześcijańskiej z perspektywy baptystycznej.
Katechizm został oficjalnie opublikowany przez brytyjskich baptystów w 1693 roku. Wyznanie, na którym Katechizm się opierał, zostało później przyjęte przez Philadelphia Baptist Association w 1742 roku w Ameryce.” [1]
O autorze
Benjamin Keach (1640-1704) był partykularnym baptystą (kalwinistą), który przyjął chrzest w wieku lat 15 uznając swój chrzest w wieku niemowlęcym za nieważny. W wieku lat 18 został kaznodzieją, jednakże nie ordynowanym. Ze względu na sytuację polityczną w Anglii jego działalności towarzyszyły prześladowania za prowadzenie nauczania bez licencji. W 1684 roku został niemal rozdeptany przez żołnierzy podczas kolejnej próby aresztowania. Keach stał na pozycji milleniaryzmu oraz bronił możliwości kaznodziejstwa przez osoby świeckie, za co też został wtrącony do więzienia i zakuty w dyby. Książkę pt. Nauczyciel dziecka, w której wyrażał swoje poglądy spalono w całym nakładzie.
“W opinii krewnych Keach był osobą uprzejmą, łagodną i umiarkowaną, jednak miewał skłonności do napadów złego humoru. Mówiono, że jest nietolerancyjny wobec odmiennych przekonań i że ma skłonności do skupienia się tylko na jednym celu, co w pewnym sensie było pożyteczne przy zakładaniu zborów baptystów partykularnych w drugiej połowie XVII wieku.” [2]
Rok 1672 stanowił przełom w życiu Keacha, Ponieważ od dłuższego czasu przyswajał nauki Reformowane rezultatem tego było narastające napięcie w macierzystym zborze a w konsekwencji rozłam. Mająca swoje źródło w przyjęciu teologii Reformowanej eklezjalna separacja od potępionych w 1619 roku przez Synod w Dort heretyckich Arminian powinna stanowić przykład i wzór do naśladowania dla wszystkich osób wyznających chrześcijaństwo i utożsamiających się z naukami Katechizmu Baptystycznego.
„W 1668 roku [Keach] przeniósł się do Londynu i został ordynowany na starszego zboru baptystów generalnych [Arminian] przy Tooley Street w dzielnicy Southwark. Pod wpływem kontaktów z Williamem Kiffinem oraz Hanserdem Knollysem, Keach stawał sie w coraz większym stopniu kalwinistą. W 1672 roku nastąpił rozłam w zborze, kiedy Keach zadeklarował swój kalwinizm i założył zbór baptystów partykularnych w Horselydown w dzielnicy Southwark” [3]
Keach bronił tradycji konfesyjnej, zaś jego apologetyczna gorliwość względem doktryn łaski, powszechnie znanych jako Pięć Punktów Kalwinizmu, znalazła szerokie uznanie w środowiskach purytańskich.
“Chociaż w swych przekonaniach odrzucał typowo purytańskie nauki o chrzcie niemowląt oraz o śpiewaniu wyłącznie psalmów, pozostali purytanie uważali go za zagorzałego obrońcę prawdy Ewangelii w opozycji do nieortodoksyjnych poglądów Richarda Baxtera na temat usprawiedliwienia. […] Keach podpisał Drugą Konfesję Londyńską z 1689 roku i promował Katechizm Baptystyczny, był więc rzecznikiem tradycji konfesyjnej ukształtowanej w znacznym stopniu według Standardów Westminsterskich” [4]
Katechizm
Pytanie 1. Kto jest pierwszą i najlepszą istotą?
Odpowiedź: Bóg jest pierwszą i najlepszą z istot. (Izaj. 44:6; Psalm 8:1; 97:9)
Pytanie 2. Jaki jest główny cel człowieka?
Odpowiedź: Głównym celem człowieka jest uwielbienie Boga i wieczne cieszenie się Nim. (1 Kor. 10:31; Psalm 73:25-26)
Pytanie 3. Skąd wiemy, że Bóg istnieje?
Odpowiedź: Światło natury w człowieku i dzieła Boże wyraźnie oświadczają, że Bóg istnieje; ale tylko Jego Słowo i Duch skutecznie objawiają nam Go dla naszego zbawienia. (Rzym. 1:18-20; Psalm 19:1,2; 2 Tym. 3:15; 1 Kor. 1:21-24; 1 Kor. 2:9-10)
Pytanie 4. Czym jest Słowo Boże?
Odpowiedź: Pisma Starego i Nowego Testamentu, dane przez boskie natchnienie, są Słowem Bożym, jedyną nieomylną regułą wiary i praktyki. (2 Piotra 1:21; 2 Tym. 3:16,17; Izaj. 8:20)
Pytanie 5. Skąd wiemy, że Biblia jest Słowem Bożym?
Odpowiedź: Biblia dowodzi, że jest Słowem Bożym przez niebiańską doktrynę, jedność jej części, moc nawracania grzeszników i pouczania świętych; ale tylko Duch Boży, dając świadectwo przez Pismo Święte i wraz z nim w naszych sercach, jest w stanie w pełni przekonać nas, że Biblia jest Słowem Bożym. (1 Kor. 2:6,7,13; Psalm 119:18, 129; Dzieje 10:43, 26:22; Dzieje 18:28; Hebr. 4:12; Psalm 19:7-9; Rzym. 15 :4; Jan 16:13,14; 1 Jana 2:20-27; 2 Kor. 3:14-17)
Pytanie 6. Czy wszyscy ludzie mogą korzystać z Pisma Świętego?
Odpowiedź: Wszystkim ludziom nie tylko wolno, ale nakazuje i zachęca się czytać, słuchać i rozumieć Pismo Święte. (Jan 5:39; Łuk. 16:29; Dzieje 8:28-30; 17:11)
Pytanie 7. Czego głównie naucza Pismo Święte?
Odpowiedź: Pismo Święte naucza przede wszystkim, w co człowiek ma wierzyć w odniesieniu do Boga i jakiego obowiązku Bóg wymaga od człowieka. (2 Tym. 3:16,17; Jana 20:31; Dzieje 24:14; 1 Kor. 10:11; Kazn. 12:13)
Pytanie 8. Kim jest Bóg?
Odpowiedź: Bóg jest Duchem, nieskończonym, wiecznym i niezmiennym w swojej istocie, mądrości, mocy, świętości, sprawiedliwości, dobroci i prawdzie. (Jan 4:24; Psalm 147:5; Psalm 90:2; Jakuba 1:17; Obj. 4:8; Psalm 89:14; 2 Mojż. 34:6,7; 1 Tym. 1:17)
Pytanie 9. Czy jest więcej bogów niż jeden?
Odpowiedź: Jest tylko jeden, żywy i prawdziwy Bóg. (5 Mojż. 6:4; Jer. 10:10)
Pytanie 10. Ile osób jest w Bóstwie?
Odpowiedź: W Bóstwie są trzy Osoby: Ojciec, Syn i Duch Święty; a ci trzej są jednym Bogiem, tym samym w istocie, równym w mocy i chwale. (1 Kor. 8:6; Jan 10:30; 14:9; Dzieje 5:3,4; Mat. 28:19; 2 Kor. 13:14)
Pytanie 11. Jakie są dekrety Boga?
Odpowiedź: Dekrety Boga są Jego wiecznym celem, zgodnie z zamysłem Jego woli, przez którą dla własnej chwały On przewidział wszystko, co ma się wydarzyć (Efez. 1:11; Rzym. 11:36; Dan. 4:35)
Pytanie 12. Jak Bóg wykonuje swoje dekrety?
Odpowiedź: Bóg wykonuje swoje dekrety w dziełach stworzenia i opatrzności. (1 Mojż. 1:1; Obj. 4:11; Mat. 6:26; Dzieje 14:17)
Pytanie 13. Czym jest dzieło stworzenia?
Odpowiedź: Dzieło stworzenia polega na tym, że Bóg uczynił wszystko z niczego Słowem swojej mocy w ciągu sześciu dni, a wszystko to jest bardzoo dobre. (1 Mojż. 1:1; Hebr. 11:3; 2 Mojż. 20:11; 1 Mojż. 1:31)
Pytanie 14. Jak Bóg stworzył człowieka?
Odpowiedź: Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, mężczyznę i kobietę, na swój obraz, w wiedzy, sprawiedliwości i świętości, aby panowali nad stworzeniami. (1 Mojż. 1:27; Kol 3:10; Efez. 4:24; 1 Mojż. 1:28)
Pytanie 15. Jakie są Boże dzieła opatrzności?
Odpowiedź: Boskie dzieła opatrzności są Jego najświętszymi, mądrymi i potężnymi sposobami zachowania i rządzenia wszystkimi Jego stworzeniami i wszystkimi ich działaniami. (Neh. 9:6; Kol. 1:17; Hebr. 1:3; Psalm 103:19; Mat. 10:29-30)
Pytanie 16. Jaki szczególny akt opatrzności uczynił Bóg wobec człowieka w stanie, w którym został stworzony?
Odpowiedź: Kiedy Bóg stworzył człowieka, zawarł z nim przymierze uczynków, pod warunkiem doskonałego posłuszeństwa, zabraniając mu jedzenia z drzewa poznania dobra i zła, pod groźbą śmierci. (1 Mojż. 2:16-17; Gal. 3:12; Rzym. 5:12)
Pytanie 17. Czy nasi pierwsi rodzice nadal przebywali w stanie, w jakim zostali stworzeni?
Odpowiedź: Nasi pierwsi rodzice, pozostawieni wolności własnej woli, upadli ze stanu, w którym zostali stworzeni, grzesząc przeciwko Bogu. (1 Mojż. 3:6; Kazn. 7:29; Rzym. 5:12)
Pytanie 18. Czym jest grzech?
Odpowiedź: Grzech to każdy brak zgodności lub przekroczenie prawa Bożego. (1 Jana 3:4; Rzym. 5:13)
Pytanie 19. Jaki był grzech, przez który nasi pierwsi rodzice upadli ze stanu, w którym zostali stworzeni?
Odpowiedź: Grzechem, przez który nasi pierwsi rodzice wypadli ze stanu, w którym zostali stworzeni, było zjedzenie zakazanego owocu. (1 Mojż. 3:6,12-13)
Pytanie 20. Czy cała ludzkość upadła w pierwszym występku Adama?
Odpowiedź: Przymierze zawarte z Adamem, nie tylko dla niego samego, ale dla jego potomstwa, cała ludzkość, zstępująca od niego przez zwykłe pokolenie, zgrzeszyła w nim i upadła z nim w jego pierwszym występku. (1 Kor. 15:21,22; Rzym. 5:12,18-19)
Pytanie 21. Do jakiego stanu upadek sprowadził ludzkość?
Odpowiedź: Upadek wprowadził ludzkość w stan grzechu i nędzy. (Psalm 51:5; Rzym. 5:18-19; Izaj. 64:6)
Pytanie 22. Na czym polega grzeszność stanu, w który upadł człowiek?
Odpowiedź: Grzeszność stanu, w który upadł człowiek, polega na winie za pierwszy grzech Adama, braku sprawiedliwości pierworodnej i zepsuciu całej jego natury, co jest powszechnie nazywane grzechem pierworodnym, wraz ze wszystkimi faktycznymi występkami, które z niego wynikają. (Rzym. 5:19; 3:10; Efez. 2:1; Izaj. 53:6; Psalm 51:5; Mat. 15:19)
Pytanie 23. Jaka jest nędza tego stanu, w który upadł człowiek?
Odpowiedź: Cała ludzkość, przez swój upadek, utraciła komunię z Bogiem, znajduje się pod Jego gniewem i przekleństwem, i jest podatna na wszystkie nieszczęścia tego życia, na samą śmierć i na wieczne cierpienia piekielne. (1 Mojż. 3:8, 24; Efez. 2:3; Gal. 3:10; Rzym. 6:23; Mat. 25:41-46; Psalm 9:17)
Pytanie 24. Czy Bóg pozostawił całą ludzkość, aby zginęła w stanie grzechu i nędzy?
Odpowiedź: Bóg, z własnego upodobania, przez całą wieczność, wybierając lud do życia wiecznego, zawarł przymierze łaski, aby wyzwolić ich ze stanu grzechu i nędzy i wprowadzić ich do stanu zbawienia przez Odkupiciela. (Efez. 1:3-4; 2 Tes. 2:13; Rzym. 5:21; Dzieje 13:8; Jer. 31:33)
Pytanie 25. Kim jest Odkupiciel wybranych Bożych?
Odpowiedź: Jedynym Odkupicielem Bożych wybrańców jest Pan Jezus Chrystus, który będąc wiecznym Synem Bożym stał się człowiekiem, a więc był i nadal jest Bogiem i człowiekiem, w dwóch odrębnych naturach i jednej osobie, na zawsze. (Gal. 3:13; 1 Tym. 2:5; Jan 1:14; 1 Tym. 3:16; Rzym. 9:5; Kol. 2:9)
Pytanie 26. W jaki sposób Chrystus, będąc Synem Bożym, stał się człowiekiem?
Odpowiedź: Chrystus Syn Boży stał się człowiekiem, przyjmując prawdziwe ciało i rozumną duszę; będąc poczęty mocą Ducha Świętego w łonie Dziewicy Maryi i zrodzony z niej, ale bez grzechu. (Hebr. 2:14; Mat. 26:38; Łuk. 2:52; Jan 12:27; Łuk. 1:31, 35; Hebr. 4:15; 7:26)
Pytanie 27. Jakie urzędy pełni Chrystus jako nasz Odkupiciel?
Odpowiedź: Chrystus jako nasz Odkupiciel wykonuje urzędy proroka, kapłana i króla, zarówno w swoim stanie poniżenia, jak i wyniesienia. (Dzieje 3:22; Hebr. 5:6; Psalm 2:6)
Pytanie 28. Jak Chrystus wykonuje urząd proroka?
Odpowiedź: Chrystus wykonuje urząd proroka, objawiając nam przez to Słowo i Ducha wolę Bożą dla naszego zbawienia. (Jan 1:18; 14:26; 15:15)
Pytanie 29. Jak Chrystus wykonuje urząd kapłański?
Odpowiedź: Chrystus sprawuje urząd kapłański, raz składając z siebie ofiarę, aby zadośćuczynić boskiej sprawiedliwości i pojednać nas z Bogiem oraz nieustannie wstawiać się za nami. (1 Piotra 2:24; Hebr. 9:28; Efez. 5:2; Hebr. 2:17; 7:25; Rzym. 8:34)
Pytanie 30. Jak Chrystus sprawuje urząd króla?
Odpowiedź: Chrystus wykonuje urząd króla, podporządkowując nas sobie, rządząc nami i broniąc nas, powstrzymując i pokonując wszystkich swoich i naszych wrogów. (Psalm 110:3; Mat. 2:6; 1 Kor. 15:25)
Pytanie 31. Na czym polegało upokorzenie Chrystusa?
Odpowiedź: Upokorzenie Chrystusa polegało na Jego narodzeniu się i tym, że w stanie ubogim, uczynionym pod zakonem, znosił nędzę tego życia, gniew Boży i przeklętą śmierć na krzyżu, będąc pogrzebanym i trwającym pod moąc śmierci na jakiś czas. (Łuk. 2:7; Gal. 4:4; Izaj. 53:3; Łuk. 22:44; Mat. 27:46; Filip. 2:8; Mat. 12:40; Marek 15:45-46)
Pytanie 32. Na czym polega wywyższenie Chrystusa?
Odpowiedź: Wywyższenie Chrystusa polega na Jego powstaniu z martwych trzeciego dnia, wstąpieniu do nieba, zasiadaniu po prawicy Boga Ojca i przyjściu, by sądzić świat w dniu ostatecznym. (1 Kor. 15:4; Dzieje 1:11; Marek 16:19; Dzieje 17:31)
Pytanie 33. W jaki sposób stajemy się uczestnikami odkupienia nabytego przez Chrystusa?
Odpowiedź: Staliśmy się uczestnikami odkupienia nabytego przez Chrystusa przez skuteczne zastosowanie go do nas przez Jego Ducha Świętego. (Jan 3:5,6; Tyt. 3:5-6)
Pytanie 34. W jaki sposób Duch stosuje wobec nas odkupienie nabyte przez Chrystusa?
Odpowiedź: Duch stosuje do nas odkupienie nabyte przez Chrystusa, działając w nas w wierze i w ten sposób jednocząc nas z Chrystusem w naszym skutecznym powołaniu. (Efez. 2:8; 3:17)
Pytanie 35. Co to jest skuteczne powołanie?
Odpowiedź: Skuteczne powołanie jest dziełem Ducha Bożego, dzięki któremu przekonując nas o naszych grzechach i nędzy, oświecając nasze umysły poznaniem Chrystusa i odnawiając naszą wolę, przekonuje i umożliwia przyjęcie Jezusa Chrystusa, ofiarowanego nam dobrowolnie. w Ewangelii. (2 Tym 1:9; Jan 16:8-11; Dzieje 2:37; 26:18; Ezech. 36:26; Jan 6:44,45; 1 Kor. 12:3)
Pytanie 36. Jakie korzyści mają ci, którzy są efektywnie powołani, uczestniczą w tym życiu?
Odpowiedź: Ci, którzy są skutecznie powołani, uczestniczą w tym życiu w usprawiedliwieniu, adopcji, uświęceniu i wielu dobrodziejstwach, które w tym życiu im towarzyszą lub z nich wypływają. (Rzym. 8:30; Gal. 3:26; 1 Kor. 6:11; Rzym. 8:31-32; Efez. 1:5; 1 Kor. 1:30)
Pytanie 37. Czym jest usprawiedliwienie?
Odpowiedź: Usprawiedliwienie jest aktem wolnej łaski Bożej, w której On przebacza wszystkie nasze grzechy i przyjmuje nas jako sprawiedliwych w Swoich oczach, tylko ze względu na przypisaną nam sprawiedliwość Chrystusa i otrzymaną jedynie przez wiarę. (Rzym. 3:24; Efez. 1:7; 2 Kor. 5:21; Rzym. 5:19; Filip. 3:9; Gal. 2:16)
Pytanie 38. Co to jest adopcja?
Odpowiedź: Adopcja jest aktem wolnej łaski Bożej, dzięki której zostajemy przyjęci w poczet i mamy prawo do wszystkich przywilejów synów Bożych. (1 Jana 3:1; Jan 1:12; Rzym. 8:16-17)
Pytanie 39. Co to jest uświęcenie?
Odpowiedź: Uświęcenie jest dziełem wolnej łaski Bożej, dzięki której odnawiamy się w całym człowieku na obraz Boży i coraz bardziej jesteśmy w stanie umrzeć dla grzechu i żyć dla sprawiedliwości. (2 Tes. 2:13; Efez. 4:23-24; Rzym. 6:11)
Pytanie 40. Jakie są korzyści, które w tym życiu towarzyszą lub wypływają z usprawiedliwienia, adopcji i uświęcenia?
Odpowiedź: Korzyści, jakie w tym życiu towarzyszą lub wypływają z usprawiedliwienia, adopcji i uświęcenia, to zapewnienie Bożej miłości, pokój sumienia, radość w Duchu Świętym, pomnażanie łaski i wytrwanie w niej do końca. (Rzym. 5:1-5; 14:17; Przysłów 4:18; 1 Piotra 1:5; 1 Jana 5:13)
Pytanie 41. Jakie korzyści wierzący otrzymują od Chrystusa po śmierci?
Odpowiedź: Dusze wierzących są w chwili śmierci udoskonalone w świętości i natychmiast przechodzą do chwały, a ich ciała, będąc nadal zjednoczone z Chrystusem, spoczywają w grobach aż do zmartwychwstania. (Hebr. 12:23; Filip. 1:23; 2 Kor. 5:8; Łuk. 23:43; 1 Tes. 4:14; Izaj. 57:2; Hiob. 19:26)
Pytanie 42. Jakie korzyści wierzący otrzymują od Chrystusa przy Zmartwychwstaniu?
Odpowiedź: Przy zmartwychwstaniu wierzący zostaną wzbudzeni w chwale, zostaną otwarcie uznani i uniewinnieni w dniu sądu oraz będą doskonale błogosławieni w pełnym radowaniu się Bogiem przez całą wieczność. (Filip. 3:20-21; 1 Kor. 15:42,43; Mat. 10:32; 1 Jana 3:2; 1 Tes. 4:17)
Pytanie 43. Co należy zrobić bezbożnym po śmierci?
Odpowiedź: Dusze bezbożnych po śmierci zostaną wrzucone do męki piekielnej, a ich ciała będą leżeć w grobach aż do zmartwychwstania i sądu wielkiego dnia. (Łuk. 16:22-24; Psalm 49:14)
Pytanie 44. Co należy zrobić bezbożnym w dniu sądu?
Odpowiedź: W dniu sądu ciała bezbożnych, które zostaną podniesione z grobów, zostaną skazane wraz z ich duszami na niewypowiedziane męki z diabłem i jego aniołami na zawsze. (Dan. 12:2; Jan 5:28,29; 2 Tes. 1:9; Mat. 25:41)
Pytanie 45. Jaki jest obowiązek, którego Bóg wymaga od człowieka?
Odpowiedź: Obowiązkiem, którego Bóg wymaga od człowieka, jest posłuszeństwo Jego objawionej woli. (Mich. 6:8; Kazn. 12:13; Psalm 119:4; Łuk. 10:26-28)
Pytanie 46. Co Bóg na początku objawił człowiekowi dla zasady jego posłuszeństwa?
Odpowiedź: Zasadą, którą Bóg najpierw objawił człowiekowi dla jego posłuszeństwa, było prawo moralne. (Rzym. 2:14-15; 5:13-14)
Pytanie 47. Gdzie jest pojmowane w sposób ogólny prawo moralne?
Odpowiedź: Prawo moralne jest w skrócie zawarte w Dziesięciu Przykazaniach. (5 Mojż. 10:4; Mat. 19:17)
Pytanie 48. Jaka jest suma Dziesięciu Przykazań?
Odpowiedź: Suma Dziesięciu Przykazań polega na miłowaniu Pana Boga naszego całym sercem, całą naszą duszą, całą naszą siłą i całym naszym umysłem; a bliźniego jak my sami. (Mat. 22:36-40; Marek 12:28-33)
Pytanie 49. Jaka jest przedmowa do Dziesięciu Przykazań?
Odpowiedź: Przedmowa do Dziesięciu Przykazań brzmi: „Ja jestem Pan Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli”. (2 Mojż. 20:2)
Pytanie 50. Czego uczy nas przedmowa do Dziesięciu Przykazań?
Odpowiedź: Przedmowa do Dziesięciu Przykazań uczy nas, że ponieważ Bóg jest Panem, naszym Bogiem i Odkupicielem, dlatego jesteśmy zobowiązani do przestrzegania wszystkich Jego przykazań. (5 Mojż. 11:1)
Pytanie 51. Jakie jest pierwsze przykazanie?
Odpowiedź: Pierwsze przykazanie brzmi: „Nie będziesz miał innych bogów przede mną”. (2 Mojż. 20:3)
Pytanie 52. Czego wymaga pierwsze przykazanie?
Odpowiedź: Pierwsze przykazanie wymaga od nas poznania i uznania Boga za jedynego prawdziwego Boga i naszego Boga oraz odpowiedniego oddawania Mu czci i chwały. (Joz. 24:15; 1 Kron. 28:9; 5 Mojż.26:17; Psalm 29:2; Mat. 4:10)
Pytanie 53. Co jest zabronione w pierwszym przykazaniu?
Odpowiedź: Pierwsze przykazanie zabrania wypierania się lub nie wielbienia i nie czczenia prawdziwego Boga jako Boga i naszego Boga; i oddawanie czci i chwały komukolwiek innemu, co należy się tylko Jemu. (Joz. 24:27; Rzym. 1:20-21; Psalm 14:1; Rzym. 1:25)
Pytanie 54. Czego szczególnie uczą nas te słowa „przede mną” w pierwszym przykazaniu?
Odpowiedź: Te słowa „przede mną” w pierwszym przykazaniu uczą nas, że Bóg, który widzi wszystko, zauważa i jest bardzo niezadowolony z grzechu posiadania innego Boga. (5 Mojż. 30:17,18; Psalm 44:20-21; Psalm 90:8)
Pytanie 55. Jakie jest drugie przykazanie?
Odpowiedź: Drugie przykazanie brzmi: „Nie będziesz czynił sobie żadnego rzeźbionego posągu ani żadnej podobizny czegokolwiek, co jest w górze na niebie, co jest nisko na ziemi ani co jest w wodach pod ziemią. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani nie będziesz im służył, bo ja jestem PAN, twój Bóg, Bóg zazdrosny, nawiedzający nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą; A okazujący miłosierdzie tysiącom tych, którzy mnie miłują i strzegą moich przykazań”. (2 Mojż. 20:4-6)
Pytanie 56. Czego wymaga drugie przykazanie?
Odpowiedź: Drugie przykazanie wymaga przyjęcia, zachowywania i utrzymywania w czystości i całości wszystkich takich religijnych kultów i obrzędów, jakie Bóg ustanowił w swoim Słowie. (5 Mojż. 32:46; Mat. 28:20; 5 Mojż. 12:32)
Pytanie 57. Co jest zabronione w drugim przykazaniu?
Odpowiedź: Drugie przykazanie zabrania wielbienia Boga przez obrazy lub w jakikolwiek inny sposób nie określony w Jego Słowie. (Rzym. 1:22-23; 5 Mojż. 4:15,16; Mat. 15:9; Kol. 2:18)
Pytanie 58. Jakie są powody włączone do drugiego przykazania?
Odpowiedź: Powody włączone do drugiego przykazania to suwerenność Boga nad nami, Jego stosowność w nas i gorliwość, jaką ma dla własnego kultu. (Psalm 45:11; 2 Mojż. 34:14; 1 Kor. 10:22)
Pytanie 59. Jakie jest trzecie przykazanie?
Odpowiedź: Trzecie przykazanie brzmi: „Nie będziesz brał imienia PANA, twego Boga, nadaremnie, gdyż PAN nie zostawi bez kary tego, który bierze jego imię nadaremnie.”. (2 Mojż. 20:7)
Pytanie 60. Czego wymaga trzecie przykazanie?
Odpowiedź: Trzecie przykazanie wymaga świętego i pełnego czci posługiwania się imionami, tytułami, atrybutami, obrzędami, słowami i uczynkami Boga. (Psalm 29:2; 5 Mojż. 32:1-4; 5 Mojż. 28:58-59; Psalm 111:9; Mat. 6:9; Kazn. 5:1; Psalm 138:2; Hiob 36:24; Obj. 15:3-4; Obj. 4:8)
Pytanie 61. Co jest zabronione w trzecim przykazaniu?
Odpowiedź: Trzecie przykazanie zabrania wszelkiej profanacji i nadużywania jakiejkolwiek rzeczy, przez którą Bóg daje się poznać. (Mal. 1:6-7; 3 Mojż. 20:3; 19:12; Mat. 5:34-37; Izaj. 52:5)
Pytanie 62. Jaki jest powód włączony do trzeciego przykazania?
Odpowiedź: Powodem włączonym do trzeciego przykazania jest to, że jakkolwiek łamiący to przykazanie unikną kary od ludzi, to jednak Pan nasz Bóg nie pozwoli im uniknąć Swojego sprawiedliwego sądu. (5 Mojż. 28:58-59; Mal. 2:2)
Pytanie 63. Jakie jest czwarte przykazanie?
Odpowiedź: Czwarte przykazanie brzmi: „Pamiętaj o dniu szabatu, aby go święcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie swoje prace; Ale siódmy dzień jest szabatem PANA, twego Boga. W tym dniu nie będziesz wykonywał żadnej pracy – ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twoje bydło, ani twój gość, który jest w obrębie twoich bram. PAN bowiem przez sześć dni stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co jest w nich, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego PAN błogosławił dzień szabatu i uświęcił go.” (2 Mojż. 20:8-11)
Pytanie 64. Czego wymaga czwarte przykazanie?
Odpowiedź: Czwarte przykazanie wymaga zachowywania świętości dla Boga w takich ustalonych czasach, jakie On wyznaczył w swoim Słowie, wyraźnie jeden cały dzień na siedem, aby był świętym sabatem dla Niego. (3 Mojż. 19:30; 5 Mojż. 5:12)
Pytanie 65. Który dzień z siedmiu Bóg wyznaczył na cotygodniowy szabat?
Odpowiedź: Od stworzenia świata do zmartwychwstania Chrystusa Bóg wyznaczył siódmy dzień tygodnia na cotygodniowy szabat; i pierwszego dnia tygodnia od tego czasu, aby trwał do końca świata, którym jest Chrześcijański Sabat. (1 Mojż. 2:3; Jan 20:19; Dzieje 20:7; 1 Kor. 16:1-2; Obj. 1:10)
Pytanie 66. Jak ma być uświęcony szabat?
Odpowiedź: Szabat ma być uświęcony przez święty odpoczynek przez cały ten dzień, nawet od takich świeckich zajęć i rozrywek, jakie są dozwolone w inne dni, oraz spędzanie czasu na publicznych i prywatnych praktykach kultu Bożego, z wyjątkiem przypadków, w których jest to konieczne. podjęte w uczynkach konieczności i miłosierdzia. (3 Mojż. 23:3; Izaj. 58:13-14; Izaj. 66:23; Mat. 12:11-12)
Pytanie 67. Co jest zabronione w czwartym przykazaniu?
Odpowiedź: Czwarte przykazanie zabrania zaniechania lub niedbałego wykonywania wymaganych obowiązków oraz profanowania dnia przez bezczynność lub robienie tego, co samo w sobie jest grzeszne, lub przez niepotrzebne myśli, słowa lub uczynki dotyczące świeckich zajęć lub rekreacji. (Ezech. 22:26; 23:38; Jer. 17:21; Neh. 13:15-17; Dzieje 20:7)
Pytanie 68. Jakie są powody włączone do czwartego przykazania?
Odpowiedź: Powody włączone do czwartego przykazania to: Bóg pozwala nam na sześć dni w tygodniu na nasze własne zajęcia, Jego zakwestionowanie szczególnej stosowności w siódmym, Jego własny przykład i Jego błogosławieństwo w dniu szabatu. (2 Mojż. 34:21; 31:16-17; 1 Mojż. 2:2-3)
Pytanie 69. Jakie jest piąte przykazanie?
Odpowiedź: Piąte przykazanie brzmi: „Czcij swego ojca i swoją matkę, aby twoje dni były długie na ziemi, którą PAN, twój Bóg, da tobie”. (2 Mojż. 20:12)
Pytanie 70. Czego wymaga piąte przykazanie?
Odpowiedź: Piąte przykazanie wymaga zachowania honoru i wykonywania obowiązków, należących do każdego w jego różnych miejscach i stosunkach, jako przełożonych, niższych lub równych. (3 Mojż. 19:32; 1 Piotra 2:17; Rzym. 13:1; Efez. 5:21-22; Efez. 6:1,5,9; Kol 3:19-22; Rzym. 12:10)
Pytanie 71. Co jest zabronione w piątym przykazaniu?
Odpowiedź: Piąte przykazanie zabrania zaniedbywania lub czynienia czegokolwiek wbrew honorowi i obowiązkom, które należą do każdego w jego różnych miejscach i stosunkach. (Przysłów 30:17; Rzym. 13:7-8)
Pytanie 72. Jaki jest powód włączony do piątego przykazania?
Odpowiedź: Powodem włączonym do piątego przykazania jest obietnica długiego życia i pomyślności (o ile będzie to służyć chwale Bożej i ich własnemu dobru) dla wszystkich, którzy przestrzegają tego przykazania. (Efez. 6:2-3; Przysłów 4:3-6; 6:20-22)
Pytanie 73. Jakie jest szóste przykazanie?
Odpowiedź: Szóste przykazanie brzmi: „Nie będziesz mordował”. (2 Mojż. 20:13)
Pytanie 74. Czego wymaga szóste przykazanie?
Odpowiedź: Szóste przykazanie wymaga wszelkich zgodnych z prawem wysiłków, aby zachować własne życie i życie innych. (Efez. 5:29,30; Psalm 82:3,4; Przysłów 24:11,12; Dzieje 16:28)
Pytanie 75. Co jest zabronione w szóstym przykazaniu?
Odpowiedź: Szóste przykazanie zabrania niesprawiedliwego odbierania własnego życia lub życia bliźniego, lub czegokolwiek do tego zmierzającego. (1 Mojż. 4:10,11; 9:6; Mat. 5:21-26)
Pytanie 76. Jakie jest siódme przykazanie?
Odpowiedź: Siódme przykazanie brzmi: „Nie będziesz cudzołożył”. (2 Mojż. 20:14)
Pytanie 77. Czego wymaga siódme przykazanie?
Odpowiedź: Siódme przykazanie wymaga zachowania czystości serca, mowy i zachowania naszej i bliźniego. (1 Kor. 6:18; 7:2; 2 Tym. 2:22; Mat. 5:28; 1 Piotra 3:2)
Pytanie 78. Co jest zabronione w siódmym przykazaniu?
Odpowiedź: Siódme przykazanie zabrania wszelkich nieczystych myśli, słów i czynów. (Mat. 5:28-32; Hioba 31:1; Efez. 5:3-4; Rzym. 13:13; Kol. 4:6)
Pytanie 79. Jakie jest ósme przykazanie?
Odpowiedź: Ósme przykazanie brzmi: „Nie będziesz kradł”. (2 Mojż. 20:15)
Pytanie 80. Czego wymaga ósme przykazanie?
Odpowiedź: Ósme przykazanie wymaga zgodnego z prawem zdobywania i rozwijania bogactwa i zewnętrznego stanu nas samych i innych. (Rzym. 27:23; 3 Mojż. 25:35; 5 Mojż. 15:10; 22:14)
Pytanie 81. Co jest zabronione w ósmym przykazaniu?
Odpowiedź: Ósme przykazanie zabrania wszystkiego, co czyni lub może niesprawiedliwie utrudniać nam lub bliźniemu bogaceniu lub zewnętrznemu stanowi. (1 Tym. 5:8; Rzym. 28:19; 23:20-21; Efez. 4:28)
Pytanie 82. Jakie jest dziewiąte przykazanie?
Odpowiedź: Dziewiąte przykazanie brzmi: „Nie będziesz fałszywie świadczył przeciw twemu bliźniemu”. (2 Mojż. 20:16)
Pytanie 83. Czego wymaga dziewiąte przykazanie?
Odpowiedź: Dziewiąte przykazanie wymaga zachowania i propagowania prawdy między człowiekiem a człowiekiem oraz dobrego imienia naszego i bliźniego, zwłaszcza przy składaniu świadectwa. (Zach. 8:16; Dzieje 25:10; Kazn. 7:1; 3 Jana 1:12; Przysłów 14:5, 25)
Pytanie 84. Co jest zabronione w dziewiątym przykazaniu?
Odpowiedź: Dziewiąte przykazanie zabrania wszystkiego, co jest przedsądowe dla prawdy lub szkodliwe dla naszego własnego lub dobrego imienia bliźniego. (Efez. 4:25; Psalm 15:3; 2 Kor. 8:20-21)
Pytanie 85. Jakie jest dziesiąte przykazanie?
Odpowiedź: Dziesiąte przykazanie brzmi: „Nie będziesz pożądał domu twego bliźniego ani nie będziesz pożądał żony twego bliźniego, ani jego sługi, ani jego służącej, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniego”. (2 Mojż. 20:17)
Pytanie 86. Czego wymaga dziesiąte przykazanie?
Odpowiedź: Dziesiąte przykazanie wymaga pełnego zadowolenia z własnego stanu, z właściwym i miłosiernym usposobieniem ducha wobec bliźniego i wszystkiego, co do niego należy. (Hebr. 13:5; 1 Tym. 6:6; Rzym. 12:15; 1 Kor. 13:4-7; 3 Mojż. 19:18)
Pytanie 87. Co jest zabronione w dziesiątym przykazaniu?
Odpowiedź: Dziesiąte przykazanie zabrania wszelkiego niezadowolenia z własnego stanu, zazdrości lub żalu o dobro bliźniego oraz wszelkich nieuzasadnionych ruchów i uczuć wobec wszystkiego, co jest jego. (1 Kor. 10:10; Jakuba 5:9; Gal. 5:26; Kol. 3:5)
Pytanie 88. Czy każdy człowiek jest w stanie doskonale przestrzegać przykazań Bożych?
Odpowiedź: Żaden człowiek od czasu upadku nie jest w stanie w tym życiu doskonale przestrzegać przykazań Bożych, ale codziennie je łamie w myślach, słowach i uczynkach. (Kazn. 7:20; 1 Mojż. 6:5; 1 Mojż. 8:21; 1 Jana 1:8; Jakuba 3:8; Jakuba 3:2; Rzym. 3:23)
Pytanie 89. Jaki jest zatem cel prawa od upadku?
Odpowiedź: Celem prawa, ponieważ upadek ma na celu objawienie doskonałej sprawiedliwości Bożej, jest aby Jego lud poznał Jego wolę dla ich życia, a bezbożni, będąc przekonani o swoim grzechu, mogli zostać w nim powstrzymani i przyprowadzeni do Chrystusa dla zbawienia. (Psalm 19:7-11; Rzym. 3:20, 31; 7:7; 12:2; Tyt. 2:12-14; Gal. 3:22-24; 1 Tym. 1:8)
Pytanie 90. Czy wszystkie naruszenia prawa są równie haniebne?
Odpowiedź: Niektóre grzechy same w sobie i z powodu kilku pogorszeń są bardziej ohydne w oczach Boga niż inne. (Ezech. 8:13; Jana 19:11; 1 Jana 5:16)
Pytanie 91. Na co zasługuje każdy grzech?
Odpowiedź: Każdy grzech zasługuje na Boży gniew i przekleństwo, zarówno w tym życiu, jak i w tym, które ma nadejść. (Efez. 5:6; Gal. 3:10; Przysłów 3:33; Psalm 11:6; Obj. 21:8)
Pytanie 92. Czego Bóg wymaga od nas, abyśmy mogli uniknąć Jego gniewu i przekleństwa należnego nam za grzech?
Odpowiedź: Aby uniknąć gniewu i przekleństwa Bożego należnego nam za grzech, Bóg wymaga od nas wiary w Jezusa Chrystusa, upamiętania do życia, z pilnym stosowaniem wszystkich zewnętrznych i zwykłych środków, za pomocą których Chrystus przekazuje nam dobrodziejstwa odkupienia. (Dzieje 20:21; Dzieje 16:30-31; 17:30)
Pytanie 93. Czym jest wiara w Jezusa Chrystusa?
Odpowiedź: Wiara w Jezusa Chrystusa jest zbawczą łaską, dzięki której otrzymujemy i spoczywamy tylko na Nim dla zbawienia, tak jak jest nam ofiarowany w Ewangelii. (Hebr. 10:39; Jan 1:12; Filip. 3:9; Gal. 2:15-16)
Pytanie 94. Czym jest upamiętanie do życia?
Odpowiedź: Upamiętanie do życia jest zbawczą łaską, dzięki której grzesznik, z prawdziwego poczucia swojego grzechu i dostrzegając miłosierdzie Boga w Chrystusie, z żalem i nienawiścią do swojego grzechu odwraca się od niego do Boga, z pełnym celem i dążeniem do nowego posłuszeństwa. (Dzieje 2:37; Joel 2:13; Jer. 31:18-19: 2 Kor. 7:10-11; Rzym. 6:18)
Pytanie 95. Jakie są zewnętrzne i zwyczajne środki, za pomocą których Chrystus przekazuje nam dobrodziejstwa odkupienia?
Odpowiedź: Zewnętrznymi i zwyczajnymi środkami, za pomocą których Chrystus przekazuje nam dobrodziejstwa odkupienia, są Jego obrzędy, zwłaszcza Słowo, Chrzest, Wieczerza Pańska i Modlitwa; wszystko, co jest skuteczne dla wybranych do zbawienia. (Rzym. 10:17; Jakuba 1:18; 1 Kor. 3:5; Dzieje 14:1; 2:41-42)
Pytanie 96. W jaki sposób Słowo jest skuteczne w zbawieniu?
Odpowiedź: Duch Boży czyni czytanie, a zwłaszcza głoszenie Słowa, skutecznym środkiem przekonywania i nawracania grzeszników oraz budowania ich w świętości i pocieszeniu przez wiarę ku zbawieniu. (Psalm 119:11,18; 1 Tes. 1:6; 1 Piotra 2:1,2; Rzym. 1:16; Psalm 19:7)
Pytanie 97. W jaki sposób należy czytać i słyszeć Słowo, aby mogło stać się skuteczne ku zbawieniu?
Odpowiedź: Aby Słowo mogło stać się skuteczne w zbawieniu, musimy do niego uczęszczać z pilnością, przygotowaniem i modlitwą, przyjąć je z wiarą i miłością, złożyć je w naszych sercach i praktykować je w naszym życiu. (Rzym. 8:34; 1 Piotra 2:1-2; 1 Tym. 4:13; Hebr. 2:1,3; 4:2; 2 Tes. 2:10; Psalm 119:11; Jakuba 1:21-25)
Pytanie 98. W jaki sposób chrzest i Wieczerza Pańska stają się skutecznymi środkami zbawienia?
Odpowiedź: Chrzest i Wieczerza Pańska stają się skutecznymi środkami zbawienia, nie z żadnej cnoty w nich lub w tym, który nimi udziela, ale tylko przez błogosławieństwo Chrystusa i działanie Jego Ducha w tych, którzy przez wiarę je przyjmują. (1 Piotra 3:21; 1 Kor. 3:6-7; 1 Kor. 12:13)
Pytanie 99. Czym różnią się Chrzest i Wieczerza Pańska od innych obrzędów Bożych?
Odpowiedź: Chrzest i Wieczerza Pańska różnią się od innych obrzędów Bożych tym, że zostały specjalnie ustanowione przez Chrystusa, aby reprezentować i stosować wobec wierzących dobrodziejstwa nowego przymierza poprzez widzialne i zewnętrzne znaki. (Mat. 28:19; Dzieje 22:16; Mat. 26:26-28; Rzym. 6:4)
Pytanie 100. Co to jest chrzest?
Odpowiedź: Chrzest jest świętym obrzędem, w którym obmycie wodą w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego oznacza nasze wszczepienie w Chrystusa i uczestniczenie w dobrodziejstwach przymierza łaski oraz nasze zobowiązanie do należenia do Pana. (Mat. 28:19; Rzym. 6:3-5; Kol. 2:12; Gal. 3:27)
Pytanie 101. Komu należy udzielać chrztu?
Odpowiedź: Chrzest należy udzielić wszystkim tym, którzy rzeczywiście wyznają upamiętanie wobec Boga, wiarę i posłuszeństwo Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi; i nikomu innemu. (Dzieje 2:38; Mat. 3:6; Marek 16:16; Dzieje 8:12, 36; Dzieje 10:47-48)
Pytanie 102. Czy dzieci wyznających wierzących mają być ochrzczone?
Odpowiedź: Niemowlęta wyznających wierzących nie mają być chrzczone; ponieważ nie ma ani nakazu, ani przykładu w Piśmie Świętym, ani pewnych konsekwencji z nich, by chrzcić takich.
Pytanie 103. Jak właściwie udziela się chrztu?
Odpowiedź: Chrzest jest słusznie udzielany przez zanurzenie, czyli zanurzenie całego ciała osoby w wodzie, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. (Mat. 3:16; Jana 3:23; Dzieje 8:38-39)
Pytanie 104. Jaki jest obowiązek słusznie ochrzczonych?
Odpowiedź: Obowiązkiem tych, którzy są słusznie ochrzczeni, jest oddanie się (przyłączenie się) do jakiegoś widzialnego i uporządkowanego kościoła Jezusa Chrystusa, aby mogli postępować nienagannie we wszystkich przykazaniach i obrzędach Pana. (Dzieje 2:46-47; Dzieje 9:26; 1 Piotra 2:5; Hebr. 10:25; Rzym. 16:5)
Pytanie 105. Czym jest widzialny kościół?
Odpowiedź: Kościół widzialny to zorganIzowana społeczność wyznających wierzących, we wszystkich epokach i miejscach, w której Ewangelia jest naprawdę głoszona, a obrzędy chrztu i Wieczerzy Pańskiej właściwie wykonywane. (Dzieje 2:42; 20:7; Dzieje 7:38; Efez. 4:11-12)
Pytanie 106. Czym jest niewidzialny kościół?
Odpowiedź: Niewidzialny kościół to cała liczba wybranych, którzy byli, są lub mają być zgromadzeni w jedno pod Chrystusem Głową. (Efez. 1:10; 1:22-23; Jan 10:16; 11:52)
Pytanie 107. Czym jest Wieczerza Pańska?
Odpowiedź: Wieczerza Pańska jest świętym obrzędem, w którym przez dawanie i przyjmowanie chleba i wina, zgodnie z nakazem Chrystusa, objawia się Jego śmierć, a godni otrzymujący nie są ustanowieni na sposób cielesny, ale przez wiarę. uczestnikami Jego ciała i krwi, ze wszystkimi Jego dobrodziejstwami, ich duchowego pokarmu i wzrostu w łasce. (1 Kor. 11:23-26; 10:16)
Pytanie 108. Co jest wymagane do godnego przyjęcia Wieczerzy Pańskiej?
Odpowiedź: Od tych, którzy godnie (to znaczy odpowiednio) będą brali udział w Wieczerzy Pańskiej, wymaga się, aby badali samych siebie, swoją wiedzę w celu rozeznania ciała Pańskiego; badali wiarę by żywić się Nim; ich upamiętanie, miłość i nowe posłuszeństwio aby przychodząc niegodnie, nie jedli i nie pili sądu dla nad sobą. (1 Kor. 11:27-31; 1 Kor. 5:8; 2 Kor. 13:5)
Pytanie 109. Czym jest modlitwa?
Odpowiedź: Modlitwa jest ofiarowaniem Bogu naszych pragnień za rzeczy zgodne z Jego wolą, w imię Chrystusa, z wyznaniem naszych grzechów i wdzięcznym uznaniem Jego miłosierdzia (1 Jana 5:14; 1 Jana 1:9; Filip. 4:6; Psalm 10:17; 145:19; Jan 14:13-14)
Pytanie 110. Jaką zasadę dał Bóg dla naszego przewodnictwa w modlitwie?
Odpowiedź: Całe Słowo Boże służy do kierowania nami w modlitwie, ale szczególną zasadą kierowania jest ta modlitwa, której Chrystus nauczał Swoich uczniów, powszechnie nazywana Modlitwą Pańską. (Mat. 6:9-13; 2 Tym. 3:16-17)
Pytanie 111. Czego uczy nas przedmowa Modlitwy Pańskiej?
Odpowiedź: Przedmowa Modlitwy Pańskiej, którą jest “Ojcze nasz, który jesteś w niebie” uczy nas zbliżać się do Boga z całą świętą czcią i ufnością, jak dzieci do Ojca, zdolnego i gotowego nam pomóc, i że powinniśmy modlić się z innymi i za innych. (Mat. 6:9; Łuk. 11:13; Rzym. 8:15; Dzieje 12:5; 1 Tym. 2:1-3).
Pytanie 112. O co modlimy się w pierwszej prośbie?
Odpowiedź: W pierwszej prośbie, która brzmi: „Święć się imię Twoje”, modlimy się, aby Bóg umożliwił nam i innym uwielbienie Go we wszystkim, przez co daje się poznać, i aby oddał wszystko na swoją chwałę. (Mat. 6:9; Psalm 67:1-3; Rzym. 11:36; Obj. 4:11)
Pytanie 113. O co modlimy się w drugiej prośbie?
Odpowiedź: W drugiej prośbie, która brzmi: „Przyjdź królestwo Twoje”, modlimy się, aby królestwo szatana zostało zniszczone, a królestwo łaski rozszerzyło się; nas samych i innych wprowadzało do niego i tam nas zachowywało, aby królestwo chwały mogło być przyspieszone. (Mat. 6:10; Psalm 68:1-18; Rzym. 10:1; 2 Tes. 3:1; Mat. 9:37-38; Obj. 22:20)
Pytanie 114. O co modlimy się w trzeciej prośbie?
Odpowiedź: W trzeciej prośbie, która brzmi: „Bądź wola Twoja na ziemi, tak jak w niebie”, modlimy się, aby Bóg swoją łaską uczynił nas zdolnymi i chętnymi do poznania, posłuszeństwa i poddania się Jego woli we wszystkim. rzeczy, jak aniołowie w niebie. (Mat. 6:10; Psalm 103:20-21; Psalm 25:4-5; Psalm 119:26)
Pytanie 115. O co modlimy się w czwartej prośbie?
Odpowiedź: W czwartej prośbie, która brzmi: „Daj nam dzisiaj chleba naszego powszedniego”, prosimy, abyśmy dzięki darmowemu darowi Bożemu mogli otrzymać kompetentną porcję dobrych rzeczy tego życia i cieszyć się z nimi Jego błogosławieństwem. (Mat. 6:11; Przysłów 30:8-9; 1 Tym. 6:6-8; 4:4-5)
Pytanie 116. O co modlimy się w piątej prośbie?
Odpowiedź: W piątej prośbie, która brzmi: „I przebacz nam nasze winy, tak jak my odpuszczamy naszym dłużnikom”, modlimy się, aby Bóg ze względu na Chrystusa swobodnie przebaczył wszystkie nasze grzechy; do czego jesteśmy raczej zachęcani, aby prosić, ponieważ dzięki Jego łasce jesteśmy zdolni z serca przebaczać innym. (Mat. 6:12; Psalm 51:1,3,7; Marek 11:25; Mat. 18:35)
Pytanie 117. O co modlimy się w szóstej prośbie?
Odpowiedź: W szóstej prośbie, która brzmi: „I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego”, modlimy się, aby Bóg albo zachował nas przed pokusą do grzechu, albo wspierał i wybawiał nas, gdy jesteśmy kuszeni. (Mat. 6:13; 26:41; Psalm 19:13; 1 Kor. 10:13; Jan 17:15)
Pytanie 118. Czego uczy nas zakończenie Modlitwy Pańskiej?
Odpowiedź: Zakończenie Modlitwy Pańskiej, które brzmi: „Bo Twoje jest królestwo i moc i chwała na wieki, Amen”, uczy nas, abyśmy przyjmowali nasze zachęty w modlitwie tylko od Boga, a w naszych modlitwach wielbili Go, przypisując Mu królestwo, moc i chwałę; a na świadectwo naszego pragnienia i zapewnienia, że zostaniemy wysłuchani, mówimy AMEN. (Mat. 6:13; Dan. 9:18-19; 1 Kronik 29:11-13; 1 Kor. 14:16; Filip. 4:6; Obj. 22:20)
Na podstawie źródło
Przypisy
[1] Na podstawie Wikipedia żródło
[2] Purytanie, Joel R. Beeke, Tolle Lege s. 306
[3] Tamże
[4] Tamże
Zobacz w temacie
- Synod w Orange – „Kalwinizm” w 529 roku?
- Postmodernizm a 67 artykułów Ulryka Zwingliego z 1523 roku
- Artykuły z Lambeth z 1595 roku
- Kanony Synodu w Dort z 1619 roku
- Konsensus Helwecki z 1675 roku
- Deklaracja Berlińska z 1909 roku w dosłownym brzmieniu
- Deklaracja z Barmen z 1934 roku
