Czy Bóg aby nie przereagował?

Wydaje się oburzające, że Bóg potępił Adama i całą rasę ludzką za zwykłe zjedzenie kawałka owocu! Czy Adam zrobił coś jeszcze, co uzasadniało taką odpowiedź od Boga?

Upadek Adama nie dotyczy wyłącznie grzechu polegającego na zjedzeniu zakazanego owocu. Chodzi również o wszystkie grzechy stojące za tym grzechem grzechów. Dotyczy to serca człowieka i buntu przeciwko samemu Bogu.

Upadek Adama nie dotyczy wyłącznie grzechu polegającego na zjedzeniu zakazanego owocu. Chodzi również o wszystkie grzechy stojące za tym grzechem grzechów. Dotyczy to serca człowieka i buntu przeciwko samemu Bogu.

1 Mojż. 2:16-17 16. I rozkazał PAN Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu; 17. Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz
.
1 Mojż. 3:1-7 1. A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta polne, które PAN Bóg uczynił. Powiedział on do kobiety: Czy Bóg rzeczywiście powiedział: Nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew tego ogrodu? 2. I kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew tego ogrodu; 3. Ale o owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli. 4. I wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie; 5. Ale Bóg wie, że tego dnia, gdy z niego zjecie, otworzą się wasze oczy i będziecie jak bogowie znający dobro i zło. 6. A gdy kobieta spostrzegła, że owoc drzewa był dobry do jedzenia i miły dla oka, a drzewo godne pożądania dla zdobycia wiedzy, wzięła z niego owoc i zjadła; dała też swemu mężowi, który był z nią; i on zjadł. 7. I otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy. Spletli więc liście figowe i zrobili sobie przepaski.

To, co wydarzyło się w upadku, jest nam powiedziane w Księdze Rodzaju ale w zasadzie Adam został poinstruowany, aby nie jeść z drzewa poznania dobra i zła, a kiedy on i Ewa byli później kuszeni do tego przez węża w rajskim ogrodzie, i tak to uczynili.
.


Jakie przykazania Adam złamał w Ogrodzie?

Chociaż w czasach Adama nie było formalnego prawa naruszył je wszystkie

Rzym. 5:14 Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść.
.
Jakuba 2:10 Kto bowiem przestrzega całego prawa, a przekroczy jedno przykazanie, staje się winnym wszystkich.

Zasadniczo naruszenie jednej części prawa jest naruszeniem całego prawa, ponieważ prawo jest łańcuchem, a zerwanie jednego ogniwa oznacza zerwanie całego łańcucha. Zatem grzech zjedzenia kawałka zakazanego owocu jest o wiele bardziej złożony, niż można to z początku rozpoznać.

Czy Adam i Ewa szczególnie złamali którekolwiek z Dziesięciu Przykazań? Tak, mimo że prawo Mojżesza nie zostało jeszcze sformalizowane (2 Mojż. 20: 1-17; 5 Mojż. 5: 4-21). Adam został stworzony „bardzo dobrym” (1 Mojż. 1:31) i dlatego znałby serce Boga w odniesieniu do jego przykazań przymierza, które są święte, sprawiedliwe i dobre (Rzym. 7:12). Podczas gdy tylko jeden grzech – zjedzenie owocu – wystarczył, by potępić Adama i Ewę oraz całą ludzkość na całą wieczność, przyjrzyjmy się, jak każde z dziesięciu przykazań zostało złamane. (Uwaga: Chociaż Adam i Ewa zgrzeszyli w ogrodzie, to, co wymienię poniżej, dotyczy grzechu Adama i dlatego podkreśla jego wyjątkową pozycję jako głowy przymierza z Bogiem

Oz. 6:7 Ale oni zerwali moje przymierze jako ludzkie, w tym mi się sprzeniewierzyli.


Pierwsze przykazanie

2 Mojż. 20:3 Nie będziesz miał innych bogów przede mną

Słowo Boże do Adama brzmiało: nie jeść z drzewa poznania dobra i zła

1 Mojż. 2:16-17 16. I rozkazał PAN Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu; 17. Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz.

Adam miał moc i autorytet, by wiernie chodzić, być posłusznym Bogu i rządzić wszechświatem w sprawiedliwości. Zamiast jednak wierzyć i być posłusznym słowu Bożemu – to znaczy samemu Bogu, jego głosowi, jego autorytetowi, postanowieniom przymierza – Adam zdecydował się uwierzyć w słowa „boga tego świata” – węża

2 Kor. 4:4 W których bóg tego świata zaślepił umysły, w niewierzących, aby nie świeciła im światłość chwalebnej ewangelii Chrystusa, który jest obrazem Boga.
.
Jan 12:31 Teraz odbywa się sąd tego świata, teraz władca tego świata będzie wyrzucony precz.
.
Efez. 2:2 W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa.

Wybrał innego boga. Ponadto, przez niewiarę postawił się także przed Bogiem pragnąc być mądrym „jak Bóg, znając dobro i zło”

1 Mojż 1:21-22 21. I Bóg stworzył wielkie wieloryby i wszelkie pływające istoty żywe, które hojnie wydały wody, według ich rodzaju oraz wszelkie ptactwo skrzydlate według jego rodzaju. I Bóg widział, że to było dobre. 22. Bóg błogosławił je, mówiąc: Bądźcie płodne i rozmnażajcie się, i wypełniajcie wody morskie, a ptactwo niech się rozmnaża na ziemi.
.
Psalm 82:6-7 6. Powiedziałem: Jesteście bogami i wszyscy wy jesteście synami Najwyższego. 7. Lecz pomrzecie jak inni ludzie i upadniecie jak jeden z książąt.
.
Jan 10:34 Jezus im odpowiedział: Czy nie jest napisane w waszym prawie: Ja powiedziałem: Jesteście bogami?
.
1 Mojż. 3:5-6 5. Ale Bóg wie, że tego dnia, gdy z niego zjecie, otworzą się wasze oczy i będziecie jak bogowie znający dobro i zło. 6. A gdy kobieta spostrzegła, że owoc drzewa był dobry do jedzenia i miły dla oka, a drzewo godne pożądania dla zdobycia wiedzy, wzięła z niego owoc i zjadła; dała też swemu mężowi, który był z nią; i on zjadł.

Stawia węża i siebie samego przed „Królem wieków, nieśmiertelnym, niewidzialnym, jedynym Bogiem” (1 Tym 1:17).

Adam naruszył pierwsze przykazanie
.


Drugie przykaznanie

1 Mojż. 20:4-6 4. Nie będziesz czynił sobie żadnego rzeźbionego posągu ani żadnej podobizny czegokolwiek, co jest w górze na niebie, co jest nisko na ziemi ani co jest w wodach pod ziemią. 5. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani nie będziesz im służył, bo ja jestem PAN, twój Bóg, Bóg zazdrosny, nawiedzający nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą; 6. A okazujący miłosierdzie tysiącom tych, którzy mnie miłują i strzegą moich przykazań

Apostoł Paweł informuje nas, że naszą zdeprawowaną tendencją jest bałwochwalstwo

Rzym. 1:23 I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i gadów.
.
Izaj. 40:18 Do kogo więc przyrównacie Boga? A jaką podobiznę z nim porównacie?
.
Izaj. 41:7; 29 7. Tak więc stolarz zachęcał złotnika, a ten, co młotem blachę wygładza – kującego na kowadle, mówiąc: Jest gotowe do lutowania. Potem to przytwierdził gwoździami, aby się nie chwiało. 29. Oto ci wszyscy są marnością, ich uczynki są niczym. Ich odlewane posągi są wiatrem i pustką.
.
Izaj. 45:9 Biada temu, który się spiera ze swoim Stwórcą, będąc skorupą jak inne skorupy gliniane. Czy glina powie swemu garncarzowi: Cóż czynisz? A twoje dzieło: On nie ma rąk?
.
Izaj. 46:5 Do kogo mnie porównacie i z kim mnie zestawicie albo do kogo uczynicie mnie podobnym, abyśmy byli sobie równi?
.
Dzieje 17:29 Będąc więc z rodu Boga, nie powinniśmy sądzić, że Bóstwo jest podobne do złota, srebra lub kamienia, misternie wyrzeźbionych według wyobrażenia ludzkiego

Nieodrodzeni dążą do kształtowania wizerunków Boga w drewnie, skale, metalu, a nawet tworząc inne obrazy w obrębie własnej wyobraźni

1 Mojż. 6:5 A gdy PAN widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i wszystkie zamysły i myśli ich serca były tylko złe po wszystkie dni;

Jan Kalwin napisał, że serce jest w gruncie rzeczy fabryką bożków, która zawsze wymyśla nowe sposoby wymyślania i kształtowania fałszywych bogów:

Instytuty 11.8
.
„Ludzki umysł, wypchany zuchwałą zarozumiałością, ma odwagę wyobrazić sobie boga dostosowanego do jego własnych możliwości; gdy pracuje w otępieniu, pogrążony jest w największej ignorancji, zastępuje próżność i pusty fantom w miejscu Boga. Do tego zła dodaje się jeszcze jedno. Bóg, którego człowiek począł w ten sposób wewnętrznie próbuje ucieleśniać na zewnątrz. Umysł w ten sposób pojmuje bożka, a jego ręka rodzi go.”

Pan Bóg ma prawo nakazać, w jaki sposób postanawia się objawić (5 Mojż. 4:15-31). A z powodu naszej skłonności do bałwochwalstwa mamy unikać wszelkich prób wyobrażenia sobie Boga poza tym, co On nam objawił w swoim Słowie. Ale Adam wyrzeźbił w swoim umyśle obraz tego, jak to jest być mądrym: pragnąc być „jak Bóg, znając dobro i zło” (1 Mojż. 3:5-6; Rzym. 1:21-22). Zasadniczo pragnął on osiągnąć boską wiedzę (grecką gnozę), wyższą tajną wiedzę, która była wcześniej zabroniona (1 Mojż. 2:16-17).

Adam wyobrażał sobie obraz Boga inny niż ten, który został mu objawiony, i naruszył drugie przykazanie
.


Trzecie przykazanie

2 Mojż. 20:7 Nie będziesz brał imienia PANA, twego Boga, nadaremnie, gdyż PAN nie zostawi bez kary tego, który bierze jego imię nadaremnie.

W Biblii imiona odzwierciedlają charakter osoby lub stworzenia

1 Mojż. 2:19-20 19. I ukształtował PAN Bóg z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebieskie, i przyprowadził je do Adama, aby zobaczyć, jak je nazwie; a jak Adam nazwał każdą istotę żywą, taka była jej nazwa. 20. I Adam nadał nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu niebieskiemu, i wszelkim zwierzętom polnym. Dla Adama jednak nie znalazła się pomoc odpowiednia dla niego
.
1 Mojż. 16:11 Potem Anioł PANA powiedział jej: Oto poczęłaś i urodzisz syna, a nadasz mu imię Izmael (יִשְׁמָעֵאל Ishmael – Bóg słyszy), bo PAN usłyszał twoje cierpienie
.
1 Mojż. 17:5; 15-16 5. Nie będziesz już się nazywał Abram (אַבְרָם -wywyższony ojciec), ale twoje imię będzie Abraham (אַבְרָהָם – wywyższony ojciec wielu), bo ustanowiłem cię ojcem wielu narodów 15. Potem Bóg powiedział do Abrahama: Twojej żony Saraj (שָׂרָ֑י książęca) nie będziesz już nazywał imieniem Saraj, ale jej imię będzie Sara (שָׂרָ֖ה księżna) 16. I będę jej błogosławił, i dam ci z niej syna. Będę jej błogosławił i będzie matką narodów, i od niej będą pochodzić królowie narodów.
.
Izaj. 8:3-4 3. Potem zbliżyłem się do prorokini, a ona poczęła i urodziła syna. I PAN powiedział do mnie: Nazwij go: Maherszalalchaszbaz (מַהֵר שָׁלָל חָשׁ בַּז szybki łup) 4. Zanim bowiem to dziecko nauczy się wołać: Mój ojcze i moja matko, bogactwa Damaszku i łupy Samarii zostaną wywiezione przed króla Asyrii
.
Oz. 1:4; 6; 9 4. PAN powiedział do niego: Nadaj mu imię Jizreel, bo już niedługo pomszczę na domu Jehu krew Jizreel (יִזְרְעֵאל – Bóg sieje) i sprawię, że ustanie królestwo domu Izraela.; 6. I poczęła znowu, i urodziła córkę. PAN powiedział do niego: Nadaj jej imię Lo-Ruchama (לֹא רֻחָמָה – bez współczucia), bo już nie zlituję się nad domem Izraela, lecz na pewno go wytępię. 9. I PAN powiedział: Nadaj mu imię Lo-Ammi (לֹא עַמִּי – nie mój lud), bo wy nie jesteście moim ludem, ja też nie będę waszym Bogiem.

Dotyczy to również świętego imienia Bożego

Wszystko, czym jest Bóg, można streścić w jego chwalebnym imieniu, które jest ponad każdym imieniem. Dlatego używanie jego imienia na próżno oznacza pogardę dla jego osoby, atrybutów i charakteru.

Filip. 2:9 Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i darował mu imię, które jest ponad wszelkie imię

Od nazwania zwierząt i własnej żony Adam wyraźnie zrozumiał znaczenie Jego imienia (1 Mojż. 2:19-20-23). Przypomnijmy również, że wąż użył imienia Boga Elohim podczas pokusy pierwszej pary w Ogrodzie Eden (1 Mojż. 3:1-5). Ponadto wąż kłamał na temat słowa Bożego. Rzeczywiście, zniesławił osobę, atrybuty i charakter Boga, kiedy używał imienia Bożego w kontekście swojego kłamstwa i zasługuje na miano Ojca Kłamstw (Jan 8:44).

Jako głowa przymierza w ogrodzie (Oz. 6:7)  w przeciwieństwie do drugiego i ostatniego Adama, Jezusa Chrystusa (Mat. 4:1-11; 1 Kor. 15:45-47), Adam nie próbował skorygować nadużywania przez węża świętego imienia Bożego. Zamiast tego ukłonił się, słuchał i był posłuszny słowu węża, dlatego stał się uczestnikiem próżnego używania imienia Pańskiego. Pozwolił grzechowi rozkwitać w królestwie stworzenia, które zostało mu dane, aby rządził w sprawiedliwości (1 Mojż. 1:28-30).

Adam naruszył trzecie przykazanie
.


Czwarte przykazanie

2 Mojż. 20:8-11 8. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go święcić. 9. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie swoje prace; 10. Ale siódmy dzień jest szabatem PANA, twego Boga. W tym dniu nie będziesz wykonywał żadnej pracy – ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twoje bydło, ani twój gość, który jest w obrębie twoich bram. 11. PAN bowiem przez sześć dni stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co jest w nich, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego PAN błogosławił dzień szabatu i uświęcił go.

Wielu teologów wierzy, że Bóg chodził w rajskim ogrodzie w szabat i że sam rajski ogród symbolizuje kościół, a zatem i szabat. Ten obraz świątynny jest obfity w całym Pięcioksięgu.

1 Mojż. 3:8 Wtedy usłyszeli głos PANA Boga chodzącego po ogrodzie w powiewie dziennym. I Adam, i jego żona ukryli się przed obliczem PANA Boga wśród drzew ogrodu.

Adam, jako prorok, kapłan, król i podwładny Bożego stworzenia, nie był w stanie ustrzec  świątyni Bożej sprzed upadku. Jako wasalny król przymierza zbezcześcił sam kościół Boży i Dzień Sabatu. Co więcej, Adam miał dołożyć wszelkich starań, aby wejść w odpoczynek Boży (por. Hebr. 4:1-11). Lecz choć był stworzony jako „bardzo dobry” (1 Mojż. 1:31) ze zdolnością do jego osiągnięcia, nie powiodło mu się. Rzeczywiście, właściwe oddawanie czci obejmuje zarówno wiarę, jak i posłuszeństwo

Rzym. 1:5 Przez którego otrzymaliśmy łaskę i apostolstwo, by przywieść do posłuszeństwa wierze wszystkie narody dla jego imienia; 15. Tak że na ile mogę, jestem gotowy i wam, którzy jesteście w Rzymie, głosić ewangelię.
.
Rzym. 15:18 Nie śmiałbym bowiem mówić tego, czego Chrystus nie uczyniłby przeze mnie w przywodzeniu pogan do posłuszeństwa przez słowo i uczynek
.
Rzym. 16:26  Lecz teraz [tajemnicy] objawionej  i przez Pisma proroków według postanowienia wiecznego Boga oznajmionej wszystkim narodom, by przywieść je do posłuszeństwa wierze;
.
Hebr. 5:9 A uczyniony doskonałym, stał się sprawcą wiecznego zbawienia dla wszystkich, którzy są mu posłuszni;

Podczas gdy Jezus jest Panem szabatu pierwszy Adam nie był posłuszny Bogu i nie zachował szabatu.

Adam naruszył czwarte przykazanie.
.


Piąte przykazanie

2 Mojż. 20:12 Czcij swego ojca i swoją matkę, aby twoje dni były długie na ziemi, którą PAN, twój Bóg, da tobie.

Adam nie uczcił swego Ojca stworzenia, swego Stwórcy

1 Mojż. 1:1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię
.
1 Mojż. 1:26-27 26. Potem Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasz obraz według naszego podobieństwa; niech panuje nad rybami morskimi i ptactwem niebieskim, nad bydłem i całą ziemią oraz nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi, które pełzają po ziemi. 27. Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boga go stworzył; stworzył ich mężczyzną i kobietą
.
1 Mojż. 2:7 Wtedy PAN Bóg ukształtował człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia. I człowiek stał się żywą duszą

Nie polegał na Słowie Ojca i Duchu Świętym podczas pokusy w ogrodzie, tak jak uczynił to Jezus podczas pokusy na pustyni (Mat. 4:1-11; Efez. 4:27; 6:11,13; Jakuba.4:7; 1 Piotra 5:8-9). Zamiast tego wysłuchał kłamstw węża i nie poprawił swojej żony w jej grzechu. Utracił także „długie dni”, aby nie zapomnieć, że drzewo życia było obecne również w ogrodzie (1 Mojż. 2:9).

Adam naruszył piąte przykazanie.

c.d.n…

źródło


Zobacz w temacie