Spis treści
Okiem reformowanego Baptysty
Pædobaptyści (chrzcący dzieci) powiedzą Ci, że Baptyści są Anabatystami i sprawę utrudni to, że niektórzy arminianistyczni Baptyści wyznający despensacjonalizm mają swoje korzenie u Anabaptystów. Patrząc na to powierzchownie łatwo można pomyśleć, że oba kościoły są jednym i tym samym – ale proste spojrzenie na historię i doktrynę ujawni, że jest inaczej.
Wkład Anabaptystów
Wiele idei Anabaptystów wniosło nieoceniony wkład w reformację. Na przykład te pięć zasad można zidentyfikować jako odrębne zasady anabaptystów:
.
Sola Scriptura
– Anabaptyści byli czasem bardziej konsekwentni od reformatorów magisterialnych w położeniu większego nacisku na autorytet biblijny w odniesieniu do pewnych praktyk w sprawach polityki kościelnej i uwielbienia.
.
Separacja kościoła i państwa
-Anabaptyści słusznie widzieli kościół jako zgromadzenie odkupionych, przeciwnych światu, a czasem antagonistycznych wobec społeczeństwa jako całości. Z tego powodu opowiadali się za separacją kościoła i państwa.
.
Wolność sumienia
– z powodu przekonania anabaptystów o roli świeckiego państwa wierzyli, że ostatecznym lekarstwem na herezję była ekskomunika. Stanowczo sprzeciwiali się prześladowaniom, które były tak charakterystyczne dla ich wieku. Zaprzeczyli, że państwo miało prawo karać lub skazywać kogokolwiek za przekonania religijne lub nauki. Było to rewolucyjne pojęcie w erze Reformacji.
.
Chrzest wierzących
– Anabaptyści byli jednymi z pierwszych, którzy wskazywali na brak wyraźnego biblijnego poparcia dla chrztu niemowląt. Większość z nich nie podejmowała żadnego sposobu chrztu i praktykowała afuzję (zraszanie), więc nie byli prawdziwymi baptystami we współczesnym znaczeniu tego słowa.
.
Świętość życia
– Anabaptyści kładli duży nacisk na duchowe doświadczenie, praktyczną prawość i posłuszeństwo boskim standardom. Nie mieli tolerancji dla tych, którzy twierdzili, że są usprawiedliwieni przez wiarę, żyjąc niewiernym życiem. Anabaptyści wskazali, że Pismo mówi: “Wiara bez uczynków jest martwa” (Jakub 2:20)
.
Różnice
W większości z tych punktów zdecydowanie zgodzilibyśmy się z pozycją Anabaptystów (choć niekoniecznie z ekstremalnymi wnioskami, do których czasami dochodzili)
Niemniej jednak istnieje bardzo dobry powód, aby zbliżać się do ruchu Anabaptystów ze zdrową dozą ostrożności. Uznając nasz bardzo prawdziwy dług wobec Anabaptystów w sprawach wymienionych powyżej, musimy także uznać niezdrową tendencję w doktrynie anabaptystycznej:
- Anabaptyści odrzucili reformowane rozumienie usprawiedliwienia jedynie przez wiarę.
. - Zaprzeczyli sądowniczej naturze usprawiedliwienia
. - I podkreślali, że jedyną podstawą, na której grzesznicy mogą być akceptowani przez Boga, jest “prawdziwa” sprawiedliwość dokonana w uzasadnionej osobie.
.
Wpływ Anabaptystów
Większość Baptystów ogłupia się myśląc, że pochodzimy od Anabaptystów tylko dlatego, że słowo “Baptysta” znajduje się w ich nazwie (Anabaptysta). Ale musimy tu zachować szczególną ostrożność. Musimy zbadać, kim naprawdę byli Anabaptyści i zadać najważniejsze pytanie:
Czy naprawdę reprezentują wierzenia Baptystów?
Kim są ci ludzie nazywani “Anabaptystami“? Grupa ta odnosi się do wspólnoty rebeliantów w okresie reformacji; uważano je za radykalne skrzydło Reformacji. Nawet w tej grupie były różne poglądy i obozy. Można wyróżnić dwa główne odrębne obozy: “rewolucyjny Anabaptysta” i “ewangeliczny Anabaptysta“.
Rewolucyjni Anabaptyści
Naprawdę nie chcemy spędzać zbyt wiele czasu na grupie rewolucyjnej, ponieważ nie odzwierciedlają biblijnego podejścia do chrześcijaństwa. Przyjęli oni formę kultu, trzymając się skrajnie mistycznego, empirycznego poglądu i wierząc, że ich przywódcy są prorokami (przepowiadaczami przyszłości). Szybko stosowali przemoc, aby zdobyć sobie drogę.
.
Herezje
Ludzie oczekiwali od Kalwina rozstrzygania wszelkich spornych kwestii. W swojej służbie w Genewie Kalwin napotkał charyzmatyczne kwestie dotyczące dwóch oddzielnych grup. Pierwszą grupą byli anabaptyści, drugą libertyni.
Anabaptyści to złożona, obszerna grupa, składająca się z wielu podgrup. Niektóre z nich były dobre. Niektóre z nich trzymały się takich samych prawd jak Ty i ja, takich jak ta, że kościół powinien składać się z odrodzonych ludzi wierzących w Jezusa Chrystusa, że powinien istnieć rozdział kościoła od państwa, że chrzest jest dla wierzących, chrzest osób dorosłych.
W wielu kwestiach mieli rację, ale w wielu byli też w błędzie. Niektórzy spośród grupy anabaptystów zaczęli oddalać się do „słowa wewnętrznego” i wewnętrznego świadka Ducha Świętego. I zaczęli szukać snów i wizji i ekstatycznych doświadczeń, osobistych objawień, emocjonalnych uniesień, mistycznych spotkań, proroczych manifestacji, fizycznych wygibasów i cudów. I w tamtych czasach Jan Kalwin musiał stawić temu czoła.
.
Ewangliczni Anabaptyści
Jednak “ewangeliczni” Anabaptyści byli ruchem innego rodzaju. I właśnie z tej grupy wielu twierdzi, że narodził się ruch Baptystyczny. Dlatego musimy poświęcić trochę czasu na ich zbadanie.
.
Błędne doktryny
Grupa ta przede wszystkim odrzuciła ortodoksyjny pogląd chrześcijański na grzech.
- Zamiast uznawać grzech jako niewolę natury i działania ludzkości, uznawali, że grzech był “utratą zdolności lub poważną chorobą“.
. - Anabaptyści, postępując zgodnie z poglądem Rzymu na usprawiedliwienie, utrzymywali, że Bóg czyni nas sprawiedliwymi, a następnie akceptuje nas na podstawie naszej sprawiedliwości.
. - Oni również wierzyli, że Chrystus nie przyjął Swojego ciała od Marii, lecz zachował niebiańskie pochodzenie dla Jego ciała.
. - Co się tyczy świata, Anabaptyści wierzą, że całkowicie się od niego oddzieliliśmy (chociaż czasami zanurzali się w nim z gorliwą ewangelizacją).
. - Anabaptyści odrzucili chrzest niemowląt i trzymali się chrztu wierzących, choć ich sposobem chrztu było w większości przypadków kropienie, a nie wylewanie lub zanurzanie.
. - Ich interpretacja Pisma Świętego była jedynie ścisłą imitacją, która doprowadziła do dużych ruchów legalizmu.
.
Powierzchowne podobieństwo
Kiedy patrzymy na Anabaptystów, musimy zgodzić się, że są pewne podobieństwa do wczesnych Generalnych Baptystów, ale ogólnie te podobieństwa są niewielkie i nie zawsze pokrewne. Na koniec musimy powiedzieć, że ta grupa chrześcijan nie odzwierciedla historycznego nauczania Baptystów.
- Duża część historii Baptystów pokazuje nam, że Baptyści utrzymywali silne stanowisko w sprawie grzechu, zarówno w naszej naturze, jak I w naszych działaniach, nie jako zwykła choroba.
. - Baptyści utrzymują także wiarę w dziewicze narodziny Jezusa i widzą, że to właśnie wskazuje na doktrynę Boga-Człowieka, a nie tylko jakąś niebiańską iluzję.
. - Jak również, Baptyści mocno trzymali się pozycji Reformacji dotyczącej usprawiedliwienia – że opiera się ona wyłącznie na sprawiedliwości Chrystusa, a nie na naszej sprawiedliwości, ponieważ nie mamy żadnej.
. - I na koniec, Baptyści zawsze widzieli, że Pisma muszą być badane i stosowane w życiu codziennym przez moc Ducha Świętego i nie należy ich przestrzegać tylko na zasadzie ślepej imitacji lub przez skok wiary.
Musimy więc wyraźnie odrzucić twierdzenie, tak czyni to historia, , że źródłem Baptyzmu jest Anabaptyzm.
.
Trzy różne grupy
Faktem jest, że trzy grupy “Tylko Wierzących” powstały niezależnie od siebie i z kilkoma podobieństwami, ale z większą ilością różnić.
- Kontynentalni Anabaptyści (którzy nie zanurzają podczas chrztu),
- Angielscy Baptyści Szczególni. 1644, z Londyńskim Wyznaniem Wiary – fałszywie nazywani Anabaptystami;
. - Angielscy Baptyści Generalni, 1660, ze Standardowym Wyznaniem Wiar – fałszywie nazywani Anabaptystami;
Więc jeśli Baptyści nie są spadkobiercami Anabaptystów, kto jest spadkobiercą Anabaptystów?
- Amisze
- Bractwo
- Menonici.
W 2006 roku Kościół Ewangelicko-Luterański w Ameryce (ELCA), aw 2008 roku Światowa Federacja Luterańska (LWF) przeprosiła za luterańskie prześladowania Anabaptystów. Kogo przeprosili? SBC, czy jakąkolwiek grupę Baptystów? Nie. Przeprosili Mennonitów. (patrz ELCA i LWF)
Zakończę cytatem z Erroll Hulse,
“…Profesorowie James McGoldrick [Sukcesjonizm baptystyczny: kluczowe pytanie w historii Baptystów] i Michael Haykin [Kiffin, Knollys i Keach: odkrywali na nowo angielskie dziedzictwo Baptystów], wykazali brak dowodów historycznych, aby udowodnić związek między kontynentalnymi Anabaptystami z XVI wieku a angielskimi Baptystami.” Hulse, Erroll. Kim są purytanie? I czego nauczają? Darlington (Anglia): Prasa Ewangelicka, 2000. Print. Strona 188.
Tłumaczył Radosław Barwiński
