Oskarżyciel w niebie

Hiob 1:6 Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży przybyli, aby stanąć przed PANEM, że też szatan pojawił się wśród nich.

Bóg wezwał „synów Bożych”, w tym przypadku odnosi się to do aniołów, z nimi przyszedł również i szatan. Jak grzeszny szatan może wejść do nieba, kiedy „grzesznik” nie może tego zrobić? Wiemy, że Bóg jest suwerenny i może robić, co chce, ale czy to nie splugawiłoby nieba?


Świętość Boga w niebie

Żaden grzesznik nie może wejść do nieba ani nawet go zobaczyć.

Jan. 3:3  Odpowiedział mu Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć królestwa Bożego.

Jan. 3:5 Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.

.

Efez. 5:5 Bo wiecie o tym, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec, to znaczy bałwochwalca, nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga.

.

Hebr. 3:18-19 18. A którym przysiągł, że nie wejdą do jego odpoczynku, jeśli nie tym, którzy byli nieposłuszni? 19. Widzimy więc, że nie mogli wejść z powodu niewiary.

Jednak Hiob 1:6 i Objawienie 12:7-12 jasno pokazują, że szatan miał dostęp do nieba, aby wnieść swoje oskarżenia przeciwko Hiobowi.

Hiob 1:6 Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży przybyli, aby stanąć przed PANEM, że też szatan pojawił się wśród nich.

Obj. 12:7-12 7. I nastąpiła walka w niebie. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem. I walczył smok i jego aniołowie; 8. Ale nie zwyciężyli i nie było już dla nich miejsca w niebie. 9. I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, zwodzący cały świat. Został zrzucony na ziemię, z nim też zrzuceni zostali jego aniołowie. 10. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, moc i królestwo naszego Boga, i władza jego Chrystusa, bo został zrzucony oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem. 11. Ale oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo swego świadectwa i nie umiłowali swojego życia – aż do śmierci. 12. Dlatego radujcie się niebiosa i wy, ich mieszkańcy. Biada mieszkańcom ziemi i morza, bo zszedł do was diabeł pałający wielkim gniewem, gdyż wie, że ma niewiele czasu.

Pojawia się więc przed Bogiem wśród nieupadłych aniołów (zwanych “synami Bożymi” w Księdze Hioba 38:7), aby oskarżyć Hioba o najbardziej merkantylne pobudki w służbie Bogu.

Hiob 38:7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?

Chociaż imię Hioba pojawia się w rozmowie między Bogiem a szatanem niemal po namyśle, nie ma wątpliwości, że obecność szatana w niebie była początkiem jego złowrogiego ataku na tego pobożnego człowieka.
.


Jak to było możliwe?

A) Po pierwsze, na początku niebo było domem szatana.

Izaj. 14:12 O jakże spadłeś z nieba, Lucyferze, synu jutrzenki! Powalony jesteś aż na ziemię, ty, który osłabiałeś narody!

.

Judy 1:6 Także aniołów, którzy nie zachowali swego pierwotnego stanu, lecz opuścili własne mieszkanie, zatrzymał w wiecznych pętach w ciemnościach na sąd wielkiego dnia.

B) Po drugie, chociaż szatan został zrzucony przez grzech, w Piśmie nie ma dowodów na to, że został wygnany z nieba aż do czasu wniebowstąpienia Chrystusa.

Obj. 12:5-12 5. I urodziła syna – mężczyznę, który będzie rządził wszystkimi narodami laską żelazną. I porwane zostało jej dziecko do Boga i do jego tronu; 6. A kobieta uciekła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. 7. I nastąpiła walka w niebie. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem. I walczył smok i jego aniołowie; 8. Ale nie zwyciężyli i nie było już dla nich miejsca w niebie. 9. I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, zwodzący cały świat. Został zrzucony na ziemię, z nim też zrzuceni zostali jego aniołowie. 10. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, moc i królestwo naszego Boga, i władza jego Chrystusa, bo został zrzucony oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem. 11. Ale oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo swego świadectwa i nie umiłowali swojego życia – aż do śmierci. 12. Dlatego radujcie się niebiosa i wy, ich mieszkańcy. Biada mieszkańcom ziemi i morza, bo zszedł do was diabeł pałający wielkim gniewem, gdyż wie, że ma niewiele czasu.

C) To, że szatan miał dostęp do nieba w Starym Testamencie, jest niekwestionowane. Objawienie 12:5-12 pomaga nam odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób szatan mógł dostać się do nieba, o czym wkrótce się przekonamy. Szatan jest tam nazwany „oskarżycielem naszych braci… który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem” (wers 10) i z całą pewnością występuje w tej roli w Księdze Hioba, podobnie jak uczynił to z arcykapłanem Jozuem w Księdze Zachariasza

Zach. 3:1:2 1. Potem ukazał mi Jozuego, najwyższego kapłana, który stał przed Aniołem PANA, i szatana stojącego po jego prawicy, aby mu się sprzeciwiać. 2. Ale PAN powiedział do szatana: Niech cię PAN zgromi, szatanie! Niech cię skarci PAN, który wybrał Jerozolimę. Czyż nie jest on jak głownia wyrwana z ognia?

D) Szatan wypełnia swoje imię w historii Hioba, gdyż Szatan oznacza “oszczercę” lub “oskarżyciela” Jest tak szczególnie w jego zarzucie, że Hiob służył Bogu tylko dla tego, co z tego miał, to znaczy tylko dlatego, że Bóg uczynił go bogatym. Ten zarzut musi być oszczerstwem, ponieważ prawdziwa służba Bogu nie może być motywowana interesem własnym. Jest ona zawsze i tylko owocem zadziwiającej łaski Bożej.

Objawienie mówi, jak zakończyło się to oskarżanie w obecności Boga.

Obj. 12:7-9 7. I nastąpiła walka w niebie. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem. I walczył smok i jego aniołowie; 8. Ale nie zwyciężyli i nie było już dla nich miejsca w niebie. 9. I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, zwodzący cały świat. Został zrzucony na ziemię, z nim też zrzuceni zostali jego aniołowie.


Upadek szatana

Po wywyższeniu naszego Zbawiciela w niebie wybuchła wojna między Michałem i jego aniołami, a szatanem i jego aniołami. Możemy sobie tylko wyobrazić, jak wygląda wojna między aniołami i demonami, ale w świetle Judy 1:9 musi to być wojna na słowa.

Judy 1:9 Lecz archanioł Michał, rozprawiając z diabłem, spierał się o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć przeciwko niemu bluźnierczego oskarżenia, ale powiedział: Niech cię Pan skarci.

W tej wojnie Michał i jego zastępy zwyciężyli dzięki mocy wywyższonego Chrystusa i szatan został wygnany. Bez wątpienia to skończone dzieło Jezusa jest powodem upadku szatana, ponieważ nie ma już miejsca na takie oskarżenia, jakie szatan wysuwa przeciwko Hiobowi.

Rzym. 8:33-34 33. Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg jest tym, który usprawiedliwia. 34. Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.

Dostęp szatana do nieba był zatem możliwy, ponieważ Chrystus jeszcze nie przyszedł i nie złożył ofiary za grzech, która położyłaby kres działalności szatana w niebie jako oskarżyciela braci. Szatan zrobił dokładnie to, co mówi Rzymian 8:33-34, że nie jest już możliwe. Wniósł oskarżenie przeciwko jednemu z wybranych Bożych, a może być tak tylko dlatego, że Chrystus jeszcze nie przyszedł w ciele, a Jego przebłagalna ofiara za grzech nie została jeszcze złożona. Hiob nie miał jednak wątpliwości, że Chrystus był jego wszystkim we wszystkim i dlatego wyznał żywego Zbawiciela:

Hiob 19:25-27 25. Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że w ostateczny dzień stanie na ziemi. [Hiob nie wierzył w królestwo milenijne… 😉 ] 26. A choć moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga. 27. Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.

Mesjasz wybawi go nie tylko od okrutnych ataków wielkiego zwodziciela, ale od wszystkich jego grzechów. Da Hiobowi życie wieczne w obecności Boga, to znaczy w tym samym miejscu, w którym mógł wtedy stanąć szatan.

Szatan wciąż oskarża nas w naszych własnych sumieniach. Ale kiedy nas kusi, wiemy, że skończone dzieło Chrystusa zabrało mu wszelkie prawo do stawienia się przed Bogiem i do wniesienia swoich oszczerczych oskarżeń przed Sędzią wszystkich. Któż może teraz postawić cokolwiek przed Bogiem jako zarzut przeciwko jednemu z Jego wybranych? Chrystus nie tylko umarł za nasze grzechy i zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia, ale jest teraz w niebie jako żywy dowód, że wszystkie takie zarzuty są bezpodstawne. Tam modli się za nas, aby wybawić nas od ataków szatana tu na ziemi.
.


Suwerenność Boga

Warto zauważyć, że chociaż nadal mógł on wnosić swoje niegodziwe oskarżenia przeciwko Hiobowi, mógł to czynić tylko pod suwerennym kierownictwem i kontrolą Boga Wszechmogącego. Jak to ujął jeden z pisarzy, szatan przychodzi,

“aby złożyć swój hołd, odebrać swoje zlecenia, zdać relację z wykonanej pracy i wykonanej służby (…) w postawie sługi Bożego i podporządkowuje się dyscyplinie i szkoleniu Bożego ludu (…) We wszystkich swoich bluźnierczych zamiarach, wbrew sobie, wykonuje on dzieło Boga. Poruszając niebo i ziemię, aby dokonać zguby tych, których Chrystus odkupił, w rzeczywistości przysposabia ich do chwały.”

Suwerenność Boga nad szatanem objawia się w niezdolności szatana do zrobienia czegokolwiek przeciwko Hiobowi bez pozwolenia Boga. Jahwe ściśle ograniczył możliwości szatana. W tej pierwszej próbie szatanowi zabroniono wysunąć rękę przeciwko osobie Hioba, chociaż był w stanie odebrać Hiobowi wszystko inne. Słowo „pozwolenie” nie może kwestionować Bożej suwerenności. Słowo to opisuje to, co czytamy w historii Hioba, ale nie ma różnicy między Bogiem pozwalającym szatanowi działać przeciwko Hiobowi a samym działaniem Boga, z pewnością nie wtedy, gdy szatan jest całkowicie w rękach Boga.

Ujawnia się to szczególnie w Księdze Hioba 1:11, gdzie szatan zaprasza Boga, aby wyciągnął swoją “rękę”, aby “dotknąć” dobytku i rodziny Hioba.

Hiob 1:11 Ale wyciągnij tylko swoją rękę i dotknij wszystkiego, co ma, a na pewno będzie ci w twarz złorzeczył.

Kiedy Bóg mówi do szatana: “Wszystko, co ma, jest w twojej mocy” (wers 12), daje do zrozumienia, że szatan jest tylko Jego narzędziem.

Hiob 1:12 Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto wszystko, co ma, jest w twojej mocy, tylko na niego nie wyciągaj ręki. I szatan odszedł sprzed oblicza PANA.

Słowa samego szatana pokazują, że on sam zdawał sobie z tego sprawę. Hiob, świadomy lub nie pośrednictwa szatana, rozumiał, że to Bóg go dotknął i często o tym mówi.
.


Praktyczna aplikacja

Jest w tym pewna lekcja dla nas: działalność szatana, nawet gdy jest skuteczna, jest pod Bożym kierownictwem i kontrolą, więc możemy być pewni, że nasze przewinienia, choć bardzo ciężkie, są jednak wykorzystywane przez suwerennego Boga dla naszego dobra. Z pewnością tak było w przypadku Hioba. Choć padł ofiarą lwa ryczącego, którym jest szatan, nawet jego grzech doprowadził go do lepszego wyznania Bożej suwerenności i do pokornego wyznania swego grzechu. Niemniej jednak powinniśmy drżeć, gdy myślimy o mocy szatana, danej z pewnością przez Boga, ale rzeczywiście wielkiej. Bóg powiedział o Hiobie do szatana:

Hiob 2:6 Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto jest w twojej ręce, ale jego życie zachowaj.

Zaprawdę szatan jest księciem tego świata i wrogiem, z którym należy się liczyć. Tylko dzięki łasce Chrystusa zmartwychwstałego i wywyższonego, otrzymanego przez wiarę i modlitwę, można Mu się oprzeć i przezwyciężyć.

Na podstawie:źródło


Zobacz w temacie