Ja jestem Panem i zbawicielem

utworzone przez | cze 3, 2018 | Trynitologia

Izaj. 43:11 Ja, ja jestem PANEM i oprócz mnie nie ma zbawiciela

Pan jest jeden

Bóg Jahwe tłumaczy się jako Pan, czyli władca wszechrzeczy. Zastanowić każdego powinno, że Bóg mówiąc o sobie używa potrójnego odniesiennia. Zwróćmy uwagę na dosłowne brzmienie tekstu Izajasza

מוֹשִֽׁיעַ׃ מִבַּלְעָדַ֖י וְאֵ֥ין יְהוָ֑ה אָנֹכִ֥י אָנֹכִ֥י
mowosia mibbaladay waen Jahwe anoki anoki
zbawiciel poza mną nie ma jam Pan jam jam

Czyli: Jam, Jam, Jam Pan, poza mną nie ma zbawiciela. Takie jest dosłowne znaczenie powyższego fragmentu. Bóg mówiąc o sobie przedstawił swoją osobę potrójnie. O czym to świadczy? Jest oczywistym, że Bóg posiada boską istotę. Jednak gdyby Bóg istniał również jako jedna osoba, nie używałby potrójnego Ja w odniesieniu do siebie samego.

  • Osoba to podmiot o rozumnej naturze posiadający swoją rolę, pełniący funkcję.
  • Istota bytu jest tym, co sprawia, że byt jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest.

Nawet używając upadłej i ograniczonej ludzkiej logiki możemy łatwo zrozumieć, że może istnieć jedna istota, esencja, jestestwo o określonych atrybutach i cechach wyrażona w więcej niż jednej osobie. To prawda, Bóg – najwyższy i niepojęty Stwórca, który jako istota jest święty, wszechmocny, wszechobecny i wszechwiedzący, istnieje w trzech osobach, Ojca, Syna i Ducha.

Atrybuty Boga

Każda z trzech osób posiada tę samą istotę, są sobie równe ontologicznie

Jednak trzy Osoby Boga pełnią różne role, co funkcjonalnie czyni je różnymi. Np. rola Ojca jest różna od Syna (podrzędność funkcjonalna).

  • Ojciec nie jest Synem
  • Syn nie jest Duchem Świętym
  • Duch Święty nie jest Ojcem
    .

Potrójna chwała Bogu

Tak w niebie jak i na ziemi chwała cudownemu i miłosiernemu zbawicielowi oddawana jest w trzech osobach
.

W niebie
Ojciec, Syn i Duch

Bóg jest czczony w niebie jako trzy osoby. Cheruby, stworzenia niebieskie stojące najbliżej Boga wołają do Boga potrójnie oddając cześć Ojcu, Synowi i Duchowi:

Jan 4:8 Każde zaś z tych czterech stworzeń miało po sześć skrzydeł dokoła, a wewnątrz były pełne oczu. I bez odpoczynku, dniem i nocą mówią: Święty, święty, święty, Pan Bóg Wszechmogący, ten, który był i który jest, i który ma przyjść.

One postrzegają Boga jako jednego Pana lecz istniejącego w trzech osobach.
.

Ojciec i Syn

Obj. 5:13  A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem, jak mówiło: Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków.

Wszelkie stworzenie to kategoria, do której zaliczają się absolutnie wszystkie stworzone przez Boga istoty. Gdyby Pan Jezus był stworzeniem, musiałby znaleźć się w tej kategorii i na klęczkach oddawać chwałę Bogu. Jednak fragment informuje o czymś szokującym. Chwała i uwielbienie przynależne Bogu Ojcu jest odbierana również przez Syna. A Bóg powiedział przecież, że chwały swojej nie odda nikomu innemu.

Izaj. 42:8 Ja, PAN, to jest moje imię, a mojej chwały nie oddam innemu ani mojej czci – rzeźbionym posągom.

Łuk. 4:8 Panu, swemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i tylko jemu będziesz służył.
.

Duch

Jest nazwany Panem Zastępów a Serafy w wizji Izajasza oddają Bogu cześć wołając po trzykroć Święty, Święty, Święty. W dalszej części wizji Izajasza słyszy on wypowiadane przez Pana Zastępów konkretne słowa, które Łukasz, autor Dziejów Apostolskich interpretuje jako słowa wypowiadane przez Ducha Świętego!

Izaj. 6:1…101 Roku, którego umarł król Uzyjasz, widziałem Pana, siedzącego na tronie wysokimi wyniosłym, a podołek jego napełniał kościół. 2 Serafinowie stali nad nim, sześć skrzydeł miał każdy z nich; dwoma zakrywał twarz swoję, a dwoma przykrywał nogi swoje, a dwoma latał. 3 I wołał jeden do drugiego, mówiąc: Święty, święty, święty, Pan zastępów; pełna jest wszystka ziemia chwały jego. 4 I poruszyły się podwoje u drzwi od głosu wołającego, a dom pełny był dymu. 5 I rzekłem: Biada mnie! jużem zginął, przeto, żem człowiek splugawionych warg, a mieszkam w pośrodku ludu, który ma splugawione wargi; a iż króla, Pana zastępów, widziały oczy moje.
.
Dzieje 28:25-2725 Poróżnieni ze sobą rozeszli się, gdy Paweł powiedział to jedno: Słusznie Duch Święty powiedział przez proroka Izajasza do naszych ojców:

Zasada progresywnego objawienia zakłada, że Stary Testament należy interpretować w świetle objawienia zawartego w Nowym Testamencie a nie odwrotnie. I tak Izajasz widział Pana zastępów i bał się o swoje życie, ponieważ widział i słyszał Boga, lecz Łukasz określił Go jako Ducha Świętego.

Wniosek: Izajasz widział Ducha Świętego, którego nazywa Bogiem i Panem Zastępów, któremu oddają cześć stworzenia niebieskie

  • Pan Zastępów, którego pełni chwały nie mogły oglądać Serafy to Duch Święty.
  • Ziemia jest pełna chwały Pana Zastępów, czyli Ducha Świętego
  • Świętość Ducha Świętego jest identyczna ze świętością Ojca i Syna, co oznacza, że Jego istota jest Boska, ponieważ nikt inny nie jest święty jak Bóg. Z powodu tej wyjątkowej, unikalnej i Boskiej Świętości uwielbienie może być kierowane wyłącznie do Boga.
    .
    1 Sam. 2:2 Nikt nie jest tak święty jak PAN
    .
    Obj. 15:4 Któż by się nie bał ciebie, Panie, i nie uwielbił twego imienia? Bo ty jedynie jesteś święty,

Jest jeszcze jedno bardzo ważne miejsce, gdzie za pomocą dedukcji dochodzimy do wniosku iż Pan to Duch Święty

2 Tes. 3:5 Pan zaś niech skieruje wasze serca ku miłości Bożej i ku cierpliwemu oczekiwaniu Chrystusa.

  • Panem nie może być Bóg Ojciec, ponieważ Pan kieruje do Boga Ojca i Jego miłości
  • Panem nie może być Bóg Syn, ponieważ Pan Kieruje ku Chrystusowi i cierpliwości oczekiwania na Niego
  • Ponieważ w powyższym fragmencie Panem nie został nazwany ani Bóg Ojciec ani Bóg Syn, jedyna konkluzja jaka się nasuwa jest taka, że Panem jest Bóg Duch Święty.

Więcej w artykule Pan zastępów
.

Na ziemi

Tak Ojciec, Syn jak i Duch Święty są obiektami tej samej chwały.
.

Ojciec

Rzym. 15:11 Chwalcie Pana, wszyscy poganie, i wysławiajcie go wszyscy ludzie.

Nakaz Pisma jest jednoznaczny. Wszyscy ludzie, Żydzi i poganie mają oddawać chwałę Bogu Ojcu
.

Syn

Jan 15:23 Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.

Cześć należna Synowi jest identyczna z czcią, jaką należy oddawać Ojcu. Gdyby Syn był stworzeniem, lub mniejszym bogiem (jak nauczają heretycy), Pismo zalecałoby bałwochwalstwo. Wyraźnie widzimy, że zazdrosny Bóg, który nie dzieli się chwałą z nikim sam nakazuje przez objawienie Ducha Świętego wielbić Syna jak Ojca. Mało tego, jeśli ktoś myśli, że wielbi Ojca ale nie czci Syna jak należy, bezcześci Boga! Nie ma chwały idącej ku Ojcu jeśli nie jest to chwała idąca przez Syna.
.

Duch

1 Piotra 4:14 Jeśli was znieważają z powodu imienia Chrystusa, błogosławieni jesteście, gdyż Duch chwały, Duch Boży spoczywa na was, który przez nich jest bluźniony, ale przez was jest uwielbiony.

Kościół uwielbia Ducha Świętego. Duch Święty nazwany jest Duchem chwały nieprzypadkowo. On jest odpowiedzialny za wzbudzanie w wierzących właściwej postawy serca w czystości, która jest jedyną postawą podobającą się Bogu i godną zaakceptowania. Duch Święty pobudza wierzących do oddawania chwały Ojcu jako Bogu, Synowi jako Bogu i Duchowi Świętemu jako Bogu.

Jan 4:23-24 23 Ale nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i w prawdzie. Bo i Ojciec szuka takich, którzy będą go czcić. 24 Bóg jest duchem, więc ci, którzy go czczą, powinni go czcić w duchu i w prawdzie.

Rzym. 8:8-9 8 Ci więc, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu. 9 Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy.
.

Chrzest

Mat. 28:19 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego;

Chrzest wodny odbywa się w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jeśli Ojciec jest Stwórcą a Syn i Duch są stworzeniami, to Bóg nakazał chrzest w imię Stwórcy, stworzenia i stworzenia.

Wyobraźmy to sobie obrazowo. Gdyby przykładowo potężny prezydent wydał dekret prawny, w którym nakazuje tworzenie struktur państwowych na podległym mu terytorium i podpisał go: to wam nakazuję w imieniu Moim, kamienia i prądu, wyszedłby na głupca i nikt nie traktowałby go poważnie, ponieważ zrównał zwykły kamień i prąd ze swoim majestatem.
.

Jedyny zbawiciel

Rozważmy pierwotny fragment w kontekście całej nauki Pisma. Zobaczymy, że jedyny zbawiciel to Ojciec, Syn i Duch Święty. Każda z osób Trójjedynego Boga pełni w tym zbawieniu inną funkcję.

Izaj. 43:11 Ja, ja jestem PANEM i oprócz mnie nie ma zbawiciela
.
Łuk. 2:11 Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan
.
2 Piotra 1:11 W ten sposób hojnie będzie wam dane wejście do wiecznego królestwa naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
.
2 Kor. 3:17-18 17 Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność.18 Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, jakby w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Pana Ducha (ἀπὸ Κυρίου Πνεύματος – apo Kuriou Pneumatos)

Bóg Jahwe, a konkretnie wiecznie istniejący Syn przyjął na siebie drugą, ludzką naturę i złożył Bogu wymaganą ofiarę zadośćuczynienia za grzechy na krzyżu, Duch Święty uwalnia człowieka z mocy ciemności i dokonuje usprawiedliwienia (niewinność przed Bogiem) oraz progresywnego uświęcenia (umartwiania grzechów) człowieka za życia, co jest dodatkowym dowodem zbawienia (wiara w prawdę Ewangelii jest głónym dowodem zbawienia). W ten sposób Bóg osobiście dokonał zbawienia. Ojciec nazwany jest Panem, Syn nazwany jest Panem, Duch nazwany jest Panem

  • Funkcja Pana Ojca: wybór do zbawienia konkretnych osób (nie wszystkich)
  • Funkcja Pana Syna: odkupienie na krzyżu, oczyszczanie krwią, wstawiennictwo do Ojca
  • Funkcja Pana Ducha: obmycie odrodzenia, zapieczętowanie, uświęcenie, wstawiennictwo do Ojca

2 Tes. 2:13 Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.

Efez. 1:13 gdy uwierzyliście, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym

2 Tes. 2:13 Lecz my nieustannie powinniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że Bóg od początku wybrał was do zbawienia przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę.

Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego;

Wstawiennictwo Syna i Ducha do Ojca

Rzym. 8:26 Podobnie i Duch dopomaga naszej słabości. Nie wiemy bowiem, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.

Rzym. 8:34 Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.
.

Jedność ontologiczna Syna i Ducha

Na zakończenie bardzo interesujący fragment, potwierdzający jedność istoty Syna i Ducha oraz dokonujący ich rozróżnienia jako dwóch oddzielnych osób

1 Jana 2:1Jeśli jednak ktoś zgrzeszy, mamy orędownika (Παράκλητον parakleton) u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego.
.
Jan 14:16 A ja będę prosił Ojca i da wam innego (ἄλλον allon) Pocieszyciela (Παράκλητον parakleton), aby z wami był na wieki;

Po pierwsze widzimy, że tak Bóg Duch Święty jak i Bóg Syn noszą miano parakleton. Swiadczy to o ich jedności funkcjonalnej.

Po drugie Bóg Syn, gdy odchodził do nieba obiecał zostawić wierzącym innego niż on “parakleta”. Słowem kluczem będzie tutaj

ἄλλος allos – inny tego samego rodzaju

w odróżnieniu od

ἕτερος heteros – inny co do rodzaju

Bóg Duch Święty to “parakleton” takiego samego rodzaju co Bóg Syn. Świadczy to o jedności istoty Ducha i Syna oraz o tym, że to dwie różne osoby jednego Boga. Potwierdzenie to znajduje się również w niuansie funkcji. Syn wstawia się, Duch pociesza (różne aspekty słowa Παράκλητον parakleton)
.

Wnioski

Kiedy Bóg powiedział, że tylko On jest Panem i że poza Nim nie ma zbawiciela, rozumiemy, że chodzi o wszystkie Trzy Osoby Boga. Gdyby było inaczej, mielibyśmy następujące możliwości interpretacji tego Starotestamentowego tekstu:

Rozumiejąc, że Bóg jest Trójjedyny: wtedy Ojciec i Duch Święty musiałby być wykluczony z roli zbawiciela, jedyna chwała należna byłaby Synowi, co jest nieprawdą, ponieważ każda z trzech Osób Boga miała udział w zbawieniu człowieka jednak różny jeśli chodzi o rolę

  • Ojciec wybrał do zbawienia
  • Syn dokonał zbawienia, Jego krew oczyszcza
  • Duch odradza i pieczętuje

Zakładając, że Bóg nie jest Trójjedyny: wtedy Syn i Duch Święty musiałby być wykluczony z roli zbawiciela, ponieważ tylko Pan jest zbawicielem. W takim przypadku mielibyśmy do czynienia:

  • Z bałwochwalstwem (nakaz czci Syna jak Ojca, Boskie uwielbienie Ducha rozumiane jako cześć oddawana stworzeniu) – FAŁSZ
  • Z politeistycznym egalitarizmem (wielu Bogów odbiera identyczną cześć) – FAŁSZ
  • Z politeizmem (wielu różnych bogów odbiera różną cześć) – FAŁSZ

Innymi słowy, wszystko co sprzeciwia się doktrynie trójjedyności Boga to herezja zatracenia.

I już na zakończenie słowo do Jehowitów i Badaczy Pisma Świętego, czyli tak naprawdę braci w Russelu, którzy wierzą, że Jezus uzyskał Boskość za swoje zasługi lub został stworzony Bogiem. Oto młot Pisma Świętego na wasze herezje:

Izaj. 43:10 Wy jesteście moimi świadkami, mówi PAN, i moim sługą, którego wybrałem, abyście poznali mnie i wierzyli mi, i zrozumieli, że to ja jestem. Przede mną nie został stworzony żaden Bóg ani po mnie niebędzie

Izajasz przekazał objawioną przez Trójjedynego Boga prawdę. Ani przed ani po Bogu nie będzie żadnego innego Boga. Zatem Pan Jezus nie został stworzony mniejszym bogiem (wersja jehowicka) ani też nie otrzymał boskości za zasługi (wersja badaczy).

Soli Deo Glora

Print Friendly, PDF & Email