Ostateczność Pisma

Kościół zawsze był najsilniejszy, kiedy zajmował stanowisko w sprawie Bożego Słowa. Zawsze uprzywilejowana pozycja kościoła na każdym etapie historii kościoła wynikała z twardego stanowiska Sola Scriptura. A jeśli kościół chociaż minimalnie schodzi ze stanowiska Sola Scriptura, to stawia swoją stopę na śliskim zboczu, a kwestią czasu jest kiedy stoczy się w kierunku liberalizmuekumenii, aż dojdzie do agnostycyzmu, a ostatecznie do ateizmu.

Uprzywilejowaną pozycją jest Sola Scriptura.. Nie ma nowego objawienia, które by otrzymał człowiek po tym jak został zamknięty kanon Pisma.

Judy 1:3 uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym
.

Obj 22:18 Oświadczam zaś każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: Jeśli ktoś dołoży coś do tego, dołoży mu też Bóg plag opisanych w tej księdze
.

Przysł. 30:6 Nie dodawaj nic do jego słów, aby cię nie strofował i abyś nie okazał się kłamcą.
.

5 Mojż. 4:2 Nie przydacie do słowa, które ja wam rozkazuję, ani ujmiecie z niego, abyście strzegli przykazań Pana, Boga waszego, które ja wam rozkazuję.
.

5 Mojż. 12:32 Cokolwiek ja wam rozkazuję, tego strzedz będziecie, abyście czynili; nie przydasz nic do tego, ani też ujmiesz z tego.
.

1 Kor. 4:6 To wszystko zaś, bracia, odniosłem do samego siebie i do Apollosa ze względu na was, abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to, co jest napisane, żeby jeden nie pysznił się drugim przeciw innemu.
.

1 Piotra 4:11 Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga
.

2 Piotra 1:20 To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.
.

2 Tes. 2:14 Dlatego, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych nauk, o których zostaliście pouczeni czy to przez (naszą) mowę, czy przez nasz list.
.

1 Kor. 11:2 A chwalę was, bracia, za to, że we wszystkim o mnie pamiętacie i zachowujecie nauki tak, jak je wam przekazałem.
.

Gal. 3:15 Bracia, mówię po ludzku: Przecież nawet zatwierdzonego testamentu człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje.
.

Judy 1:17 Wy zaś, umiłowani, pamiętajcie słowa wcześniej wypowiedziane przez apostołów naszego Pana Jezusa Chrystusa
.

2 Piotra 3:1-2 3 Umiłowani, piszę do was już ten drugi list. W nich przez przypominanie pobudzam wasz czysty umysł; 2 Abyście pamiętali słowa wcześniej wypowiedziane przez świętych proroków oraz przykazanie od nas, którzy jesteśmy apostołami Pana i Zbawiciela.
.

Rzym. 15:4 Wszystko bowiem, co przedtem napisano, ku naszej nauce napisano, abyśmy przez cierpliwość i pociechę z Pism mieli nadzieję.
.

2 Piotra 1:3 Jako że jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał do chwały i cnoty

Wszystkie te fragmenty są spójne z zasadą Sola Scriptura. Bóg zesłał nam ukoronowanie Swojego przesłania w specjalnym zbawczym uświęcającym objawieniu w prawdzie Swojego spisanego Słowa.

Każda denominacja, która błądzi, błądzi właśnie w tej kwestii. Każde seminarium, które błądzi, błądzi właśnie w tej kwestii. Każdy kościół, który błądzi, błądzi właśnie w tej kwestii. Każda denominacja, każde seminarium i każdy kościół, który jest silny w Bożej łasce, jest silny będąc zakotwiczonym na fundamencieSola Scriptura. To nie podlega negocjacjom.

Nie jesteśmy w tej kwestii po prostu dogmatyczni. Jesteśmy buldogmatyczni! Słowo Boże nie podlega żadnej dyskusji..
 .


Współczesne kulty religijne

Odejście od zasady Sola Scriptura (objawienie tylko w Słowie Bożym) z czasem skutkuje odejściem od Zdrowej Nauki, wypaczonymi doktrynami i inną ewangelią. Oto niektóre z przykładów religii opierających swoje wierzenia na czymś więcej niż Stary i Nowy Testament:
.

Katolicyzm

Dyscyplinarna tradycja obejmuje praktyki i obrzędy liturgiczne Kościoła w czasach apostolskich lub poapostolskich, które nie stanowią części Bożego objawienia w Piśmie Świętym. Dyscyplinarna tradycja powszechnie jest nazywana „wtórnym objawieniem”. W kulcie tym występują również demoniczne objawienia przyjmujące nazwy objawień maryjnych, świętych i aniołów.
.


Mormoni

Cały swój system wyznaniowy opierają na Księdze Mormona, rzekomym objawieniu danym Józefowi Smithowi. Obok Księgi Mormona dwie inne książki Józefa Smitha mormoni stawiają na równi z Pismem Świętym: Doktryny i przymierza oraz Drogocenna perła. Z tych „dalszych objawień” obfitym strumieniem leją się błędy odnośnie Boga, natury człowieka, osoby i dzieła Chrystusa. Skutkiem tego jest teologiczny chaos.
..


Adwentyści Dnia Siódmego.

Frakcja uznająca „ducha proroctwa” pani Ellen G. Whitte będącego pozabiblijnym proroctwem. Ludzie, którzy zgromadzili sie wokól niej, uznali ją jako wyłączny kanał Bożego objawienia…”

Przyklady “widzen” Pani White:

Według niej diabeł jest wielkim, tęgim mężczyzną z krwi i kości. Odkupieni święci mają skrzydła i latają jak ptaki, mieszkają w srebrnych domac w świecie złotych drzew rodzących złote owoce na srebrnych gałęziach. Wszystko jest bardzo dosłowne i bardzo materialne. Przy finalnym zniszczeniu Bóg torturuje potępionych aż do granic wyobraźni. Mówiąc o ich zniszczeniu, Ellen White powiada: „Widziałam, że […] niektórzy umierali przez wiele dni, i tak długo,, jak długo jakaś ich cząstka nie była pochłonięta cierpienie trwało”.  („Wczesne Pisma”, str. 154, wyd. 1882).
.


Christian Science

Christian Science Journal w lipcu 1975 roku napisał:

Chociaż liczne błędy Christian Science odnośnie Boga, Chrystusa i Pisma Świętego zostały udokumentowane w wielu książkach, pani Eddy nadal twierdziła, że jest narzędziem Bożym w objawieniu Jego prawdy w dzisiejszych czasach.
.


Świadkowie Jehowy

Niestrudzeni w swoich wysiłkach, Świadkowie chodzą od drzwi do drzwi rozpowszechniając naukę o zbawieniu z uczynków i zaprzeczając łasce Bożej przez Chrystusa, który w ich mniemaniu był istotą stworzoną, a nie prawdziwym Bogiem Trynitarnym znaczeniu  (jako Osoba Trójcy Świętej). Czy Świadkowie wierzą w posiadanie nowego objawienia? Tak jest, wierzą w to! Wyraźnie mówią o tym w swym czasopiśmie Strażnica, twierdząc, że Strażnica „jest publikacją nie mającą sobie równej na ziemi, ponieważ jej autorem jest Bóg”. Innym rodzajem nowego objawienia jest tzw. Nowe Światło, czyli bezpośrednia Boża interpretacja Słowa dana liderom ugrupowania.

Rutherford, według organizacji drugi prezydent SJ i następca Russella wyznał, że swoje nauki zawdzięcza duchowi, którego Bóg wysłał do niego z jednej z gwiazd należącej do gromady Plejad. W 1935 r. Rutherford oświadczył na jednym z kongresów, że zamierzeniem Jehowy „nie jest wybawienie ludzi, lecz usprawiedliwienie Jego imienia”, czyli rozstrzygnięcie kwestii spornej.
.


Ambasador College

Tej grupie, głoszącej zbawienie z uczynków, przewodzi Herbert W. Armstrong, załozyciel periodyku Plain Truth (czysta prawda) i dobrze znanego w USA programu radiowego pt. „Świat jutra”, którym kieruje jego syn Ted Garner. Skąd pojawił się ten armstrongizm? Otóż pani Armstrong miała widzenie, w którym anioł objawił jej cały ten system. Opowiedziała to swemu mężowi i tak powstał armstrongizm.
.


Sun Myung Moon

Samozwańczy mesjasz, twierdzący, że jest posłańcem Bożym. Powiada on, że posiada ostateczną prawdę, pochodzącą nie z Pisma Świętego, nie z innych książek i nie z ludzkiego umysłu. Jeżeli, powiada Moon, jego„prawda” jest niezgodna z Biblią, to Biblia nie ma racji.
.


Dzieci Boże

Klasyczny przykład. David Berg uważa się za posiadacza nowego objawienia. Uważa się za samego Mojżesza, proroka czasów ostatecznych i izraelskiego króla Dawida.
.


Islam

Religia głosi, że koran jest ostatecznym, trzecim po Starym i Nowym testamentem objawieniem Boga.
.


Judaizm ortodoksyjny

Autorytet rabinów i Talmud zwanym przez nich Torą Ustną równym w autorytecie Tanach – (ST). Warto dodać, że mówienie glossolaliami (bełkotem) praktykowali starożytni Izraelici.
.


Ruch zielonoświątkowy

Czasem dzielony na trzy fale. W każdej z nich występują pozabiblijne objawienia, słowa mądrości, słowa wiedzy, wizje, sny ostatecznie prowadzące do „innego ducha,  innego Jezusa i innej ewangelii”opartej o pożądanie dóbr materialnych, władzy i cudów, brak nauki o upamiętaniu z grzechów.
.


Współczesne pogańskie kulty i choroby umysłowe

Glossolalia zaobserwowano w szamaniźmie i religii Voodoo na Haiti. Kanibale z Borneo są znani z mówienia językami czyli niezrozumiałym bełkotem.

Schzofrenicy mówią niezrozumiałymi “językami”

Padaczka czołowa objawia się mówieniem niezrozumiałymi ”językami
. .


Historyczne kulty religijne

Pozabiblijne objawienie i mówienie językami (a w rzeczywistości głoszenie hardości serca i nierzozumiały bełkot) to praktyka, która zawsze istniała jako forma religijnego uniesienia. Praktyki te były przemycane do chrześcijaństwa jako forma wyższej religijności i duchowej elewacji. Poniżej kilka przykładów:
.

XIX w. – Edward Irving

Szkocki duchowny, wizjoner i mistyk uważany za prekursora ruchów charyzmatycznych. Założyciel irwingianizmu, ruchu religijnego, który wyodrębnił się w XIX wieku z Kościoła Szkocji. Prorocy Irvingowie często sobie zaprzeczali, ich proroctwa się nie spełniały, a ich spotkania cechowały dzikie ekscesy. Ruch został zdyskredytowany gdy jeden z ich proroków przyznał się do sfałszowania proroctwa a inni przypisali swoje „dary” złym duchom. W ostateczności grupa ta przeobraziła się w Katolicki Kościół Apostolski, gdzie nauczano wiele fałszywych doktryn, przyjmując wiele rzymsko-katolickich nauk i ustanawiając 12 urzędów apostolskich. Praktykowali mówienie niezrozumiałym bełkotem, co było według nich darem języków.
.


XVIII w. – Janseniści

Grupa wewnątrz reformowanego kościoła chrześcijańskiego. Ci ludzie negowali usprawiedliwienie przez wiarę. Mimo wszystko mówili ”językami”. Jeśli człowiek odrzuca usprawiedliwienie z wiary, nie jest chrześcijaninem a jednak może mówić ”językami”?
.


XVIII w. – Shakers

Ich przywódczynią była Matka Anne Leigh, uważała się za żeński odpowiednik Jezusa Chrystusa. Twierdziła, że potrafi mówić w 72 językach. Shakersi uznawali stosunek płciowy za grzech, nawet wewnątrz małżeńśtwa i wyznawali całkowitą abstynencję seksualną. Mówili niezrozumiałym bełkotem (w ich mniemaniu językami) podczas transu wywołanego tańcem i śpiewem.
.


Późny XVII w. – Seven all prophets

Polityczna grupa nie związana z kościołem. Praktykowali mówienie niezrozumiałym bełkotem, co było według nich darem języków.
/


XVII w. – Prorocy z Cavennol

Następny znaczący ruch mówiący „językami” jaki wyrósł wewnątrz chrześcijaństwa pojawił się dopiero w XVII wieku. Grupa wojowniczych protestantów w Cevennes, regionie południowej Francji doświadczała wizji i mówienia „językami”. Grupa, czasem zwana Prorokami z Cevennol, została zapamiętana z powodu swojej politycznej i wojskowej aktywności a nie spuścizny duchowej. Większość z ich proroctw się nie spełniło. Byli wściekle anty rzymsko-katoliccy, uznawali używanie broni przeciw kościołowi rzymsko-katolickiemu. W konsekwencji wielu z nich było przesladowanych i zabitych przez Rzym.
. .


XVI w. – anabaptyści i libertyni

Anabaptyści i libertyni chcieli do Pisma dodać swoje sny, wizje, nowe objawienia i swoje prorocze objawienia. Jan Kalwin zajmował się kwestią libertynów i anabaptystów, wykazując z teologiczną precyzją poprzez łączenie ze sobą Słowa i Ducha i kwestii apostolskiej, że cuda towarzyszyły Apostołom ponieważ zostało dane nowe objawienie, które zostało zakończone.
.


XVI w. – Prorocy ze Zwikau

Ta spiritystyczna grupa w kwestiach teologicznych całkowicie odrzucała autorytet spisanego Słowa Bożego na rzecz domniemanego bezpośredniego objawienia Ducha Świętego. Wsławili się wszczynaniem zamieszek w Wittenberdze, które zostały wygaszone dzieki serii kazań Marcina Lutra. Sam Luter nazywał ich fanatykami (niem. Schwärmer).
.


IV w. – Mesalianie

Czyli modlitweni entuzjaści. Wierzyli, że tylko nieustanna modlitwa usuwa grzech, wierzący posiadają demony, demon może zostać czasowo usunięty z wierzącego poprzez nieustanną modlitwę, demony są dziedziczne, przechodzą na ludzi z pokolenia na pokolenie, każdy człowiek ma demona od urodzenia. Odrzucali dobre uczynki jako owoc zbawiającej wiary. Nazywali się duchowymi, pozostali chrześcijanie wg nich nie mieli Ducha. Doświadczali wizji i objawienia Ojca, Syna i Ducha Świętego, przepowiadali przyszłość, która niestety nigdy się nie sprawdzała. Twierdzili, że posiadają zdolność widzenia mocy Ducha. Skakali i wykonywali dziwaczne gesty aby pozbyć się demonów, szybko usuwali ze swoich szeregów osoby, które ich krytykowały, kierowali się uczuciami i bardzo łatwo odpadali od wiary.
.


Późny II w. – Montanizm

”I on (Montaniusz) wyszedł z siebie, i stał się nagle jakby wściekły, jakby w ekstazie. Zaczął bredzić i bełkotać(!), wypowiadać dziwne rzeczy prorokując w sposób sprzeczny z tym, jaki był przyjęty w kościele od samego początku.”

Prorocy montanizmu nie mówili jako posłańcy Boga ale byli opisywani jako ”opętani przez Boga, czemu nie mogli się oprzeć.” Zostali uznani za fałszywych proroków ponieważ zachowywali się nieracjonalnie i nie mieli kontroli nad zmysłami(!). Oczywiście żadne z proroctw Montanistów nie spełniło się. Montaniści wierzyli w pozabiblijne proroctwa, sny, wizje, praktykowali dziwaczne zachowania oraz mówienie niezrozumiałym bełkotem uznawanym za dar języków.

O destruktywnym wpływie pozabiblijnych objawień i mówienia niezrozumiałym bełotem świadczy przypadek Tertuliana. Tertulian, Ojciec Kościoła, po wstąpieniu do sekty montanistów zmienia teologię głosząc herezje zatracenia

  1. Ochrzczeni w wodzie nie mogą zgrzeszyć Por. Tertulian, De paenitentia 7,10-11
    .
  2. Pokuta możliwa tylko raz, niemożliwa po chrzcie Por. Tertulian, De paenitentia 7,10-11
    .
  3. Bóg nie jest skory do odpuszczania grzechów lecz jest skory do karania za grzechy Tertulian, De pudicitia 2,1.3-4
    .
  4. Ponowne upamiętanie nie jest możiwe. Tertulian, De pudicitia 7,3.6.10-12 Tertulian, De pudicitia 9,20
    .
  5. Wierzącym nie wolno uciekać przed prześladowaniami. Tertulian, De fuga in persecutione 6,1 (PSP 65) 161. Tertulian, De fuga in persecutione 6,1.3 (PSP 65) 162.
    .
  6. Małżeństwo jest wbrew woli Boga. Tertulian, De exhortatione castitatis 3,5
    ... .

I w. – Gnostycyzm

Sekta “uduchowionych” pseudochrześcijan rozwijająca się wewnątrz prawowiernego Kościoła Apostolskiego. Wierzyli w nauki dostępne dla wybranych, prywatne niewypowiedziane tajemnice, sny, tajemne modlitwy, pozabiblijne proroctwa. Uznawali się za jedynych duchowych ludzi, opierali się o emocje i ekstazy, posiadali rzekomą tajemną wiedzę niedostępną dla innych.
..


Prastare pogańskie kulty

Praktyka objawień i mówienia mistyczną mową czyli niezrozumiałym bełotem towarzyszy wielu progańskim religiom.
.

wczesny I w. – Korynt

Platon uznawany był za wybitnego intelektualistę a jednym z najbardziej popularnych nurtów filozoficznych terenów grekojęzycznych był platonizm. System ten zakładał, że doskonały kontakt z bóstwami zapewnia ekstaza. Gdy drzwi umysłu i duszy otwierają się, człowiek poszerza odczucie jestestwa, wpada w intensywną euforię, czuje się połączony z duchem boga. Inną formą połączenia z bóstwem był entuzjazm, który oznaczał „bóg wewnątrz”. Zatem w momencie ekstazy, według Platona, człowiek wychodził sam z siebie, w tym czasie bóstwo wypełniało człowieka. Ekstaza mogła pojawić się w dwóch formach:

a. Filozoficzno-mistycznej – gdzie poprzez lata praktyki dusza zostawała uwolniona od ignorancji i w ostateczności uzyskiwała ekstatyczną wiedzę o bóstwie,

b. Boskie szaleństwo – doświadczana przez artystów i „widzących”, nagłe opętanie przez bóstwo połączone z wpadnięciem w ekstatyczny trans połączone z ekstatyczną mową.

W mentalności ówczesnych Koryntian najbliżej bóstwa byłby mówiący niezrozumiale mistyk w ekstazie a najmniej poważany zwykły nauczyciel, nie bądący w kontakcie z bóstwem. hierarchia wartości wyglądała następująco:

  1. Mistyk mówiący niezrozumiałą mową.
  2. Widzący, głoszący bezpośrednie objawienie w sposób zrozumiały.
  3. Nauczyciel głoszący naukę nie będącą bezpośrednim objawieniem.
    .

I w. pne – wyspa Delos

Rzymski Wergiliusz (70-19 pne) opisuje ekstatyczne języki (niezrozumiały bełkot) kapłanki Sybilli na wyspie Delos dzieki którym jednoczyła się z bogiem Apollem.
.


II w. pne – wyzwnawcy Junii

Lucian Samosata (120 – 198 pne) w De Dea Syria opisuje przykłady glossolaliów wypowiadanych przez wędrownego wyznawcę syryjskiej bogini Junii.
.


IV w. pne – Platon

Platon (428/27 – 348/47 pne) odnosi się do kilku rodzin praktykujących ekstatyczną mowę, modlących się w stanie opętania.
.


VII – I w. pne – wyrocznie

W starożytnej wyroczni w Delfach praktykowano glossolalia (mówienie językami, z greckiego ”glossa” itp), gdzie kapłanka boga Apolla mówiła w niezrozumiałych wyrażeniach, natchniona przez przebywającego w niej ducha Apolla. Pierwsze świątynie Posejdona i Apolla (niszczyciela-wyroczni) powstały w Koryncie w VII pne. Wybudował je Kypselos pierwszy tyran Koryntu. Kult ten był zadomowiony w regionie na wiele stuleci przed pojawieniem się chrześcijaństwa.

Najważniejszymi wyroczniami starożytnej Grecji były wyrocznia Dione i Zeusa w Dodonie w Epirze oraz Pytia, kapłanka Apolla w Delfach. Inne świątynie Apolla znajdowały się w Didyma na wybrzeżu Azji Mniejszej, Bassae na Peloponezie, na wyspach Delos i Egina na Morzu Egejskim oraz w Koryncie. W wyroczniach praktykowano wizje i mistyczną mowę czyli niezrozumiały bełkot.
.


X w. pne – Bliski Wschód

Walter Burkert zwraca uwagę, że ”szalone kobiety przez których usta mówił bóg” występowały na Bliskim Wschodzie, jak też i w kulcie baskijskiej bogini Mari w drugim tysiącleciu pne czczonej przez wiedźmy (obecnie czczona jako katolicka Święta Marina) oraz w Asyrii w pierwszym tysiącleciu pne.
.


XX w. pne – Mitra, Ozyrys, Euliusinian, kulty orfickie

Mstyczne religie świata grecko-rzymskiego odnotowują zjawisko mistystycznej mowy (niezrozumiały bełkot e Mitry Persów, kulcie egipskiego Ozyrysa, i mniej znanego dionizyjskiego Eulusiniana oraz w orfickich kultach pochodzących z Tracji, Macedonii i Grecji.
.


XXXII – XX w. pne – religie Egiptu i Grecji i dalej

W Egipcie bogini Wadjet (oko księżyca,) została przedstawiona jako kobieta z głową węża lub kobieta z dwiema głowami węży. Jej wyrocznia była w słynnej świątyni w per-Wadjet (grecka nazwa Buto). Wyrocznia Wadjet wskazywana jest jako źródło proroczych tradycji które rozprzestrzeniły się z Egiptu do Grecji. Evans powiązuje Wadjet z wężem bogini minojskiej (bóstwem chtonicznym) i z jednym z aspektów Wielkiej Matki.

W Grecji starożytne wyrocznie były poświęcone Bogini Matce (koraniczna bogini Al-Lat, Fenicka Astarte, Gaja, Królowa Niebios – czyli współczesna Maryja Zawsze Dziewica).

W wyroczni Dodony wryocznia nazywała się Dione (forma żeńska od Dios, dopełniacz Zeusa, PIE Dyaeus; lub Dios, ”pobożny”, dosłownie ”niebiański”), która reprezentowała żyzne ziemie i gleby, prawdopodobnie najwyażniejsza bogini-kobieta panteonu PIE. Python, córka (lub syn) Gai był to smok ziemi Delphi reprezentowany przez węża, który stał się chtonicznym bóstwem, wrogiem Apolla. Apollo pokonał go i posiadł jego wyrocznię.

Bóstwa chtoniczne to przerażające bóstwa podziemia. Obawiano ich się tak, że pozostają zwykle bezimienne. Często pojawiały się w postaci węży, związane były z grobowcami i śmiercią.

Wyrocznie Sybillińskie to zbiór pisemnych wypowiedzi wyroczni w greckich spisanych w hexametrah (sześciometrowych zwojach) przypisywanych Sybilli, kapłance wypowiadającej proroctwa w stanie szału.
.


ok. XXXIX w. pne – historyczne źródło zwiedzenia

Fałszywe proroctwa i towarzyszący im ekstatyczny, mistyczny bełkot (glossolalia) towarzyszą fałszywej religii od samego początku. Semiramis była najwyższą kapłanką mistycznej religii Babilonu. Jej synem był Tammuz, którego ogłosiła za cudownie poczętego wyzwoliciela ludu. Temu to Tammuzowi sprzeciwiał się prorok Ezechiel. Religijne ryty były sekretne, praktykowano mistyczną mowę. A kult Baala to Kanaanejska forma misterium Babilonu. Baala czczono jako Boga-Słońce i Dawcę Życia. O tym, że wyznawcy Baala prorokowali podczas rytualów, którym towarzyszył niezrozumiały mistyczny bełkot w ekstazie czytamy w Piśmie:

1 Król. 18:28 A tak wołali głosem wielkim (φωνη μεγαλη phone megale – wielkimi okrzykami), i rzezali się według zwyczaju swego nożami i włóczenkami, aż się krwią oblewali.

Dr Barnes zauważa, że kiedy szał osiągał swój szczyt fałszywi prorocy wyciągali noże zadając sobie rany, w tym czasie ekstaza ogarniała ich ciała i wydawali z siebie nieskładne dźwięki, bełkot, o którym twierdzono, że ma boskie źródło, co czyniło z osoby mówiącej tym bełkotem proroka.

Wszystkie kulty religijne, zarówno te historyczne jak i współczesne mają swoje korzenie w fałszywej religii Babilonu. Widzimy wyraźnie, że szatan zawsze będzie dążył do zjednoczenia świata przy pomocy fałszywej duchowości, stosując fałszywe cuda i znaki w celu zwiedzenia ludzkości. Jego ostatecznym zamiarem jest utworzenie Babilonu WIelkiego, religijnej nierządnicy, gdzie mający fałszywe objawienia łże-prorocy będą oddawali mu cześć w czasie ekstatycznych rytuałów, którym będzie towarzyszyć mówienie niezrozumiałym bełkotem. Odstępcy wywądzący się z kręgów chrześcijańskich będą to zjawisko interpretować jako Boże objawienie i dar języków.
.


Ostrzeżenie

Pozabiblijne objawienie czyli prorokowanie z hardości serca oraz towarzyszące mu mówienie nierzozumiałym bełkotem (rzekomy dar języków) ma swoje źródło w osądzonym przez Boga kulcie Babilonu. Jest to niebezpieczna i pogańska praktyka. To bluźnierstwo Bogu.
.

Fałszywe proroctwa

Prorok twierdzący, że mówi w imieniu Boga, gdy to co mówi okazuje się kłamstwem, prorok taki okazuje się fałszywy, sam Bóg mówi, że jest przeciwko takim prorokom. Słowo Boże wyraża się o tym bardzo jasno.

Ezech. 13:3 Tak mówi Pan BÓG: Biada głupim prorokom, którzy idą za swoim duchem, choć nic nie widzieli!

Ezech. 13:6 Widzą ułudę i kłamliwe wróżby i mówią: PAN mówi, choć PAN ich nie posłał. I dają nadzieję ludowi, że ich słowo się spełni.

Ezech. 13:8 Dlatego tak mówi Pan BÓG: Ponieważ mówicie rzeczy złudne i widzicie kłamstwo, oto ja jestem przeciwko wam, mówi Pan BÓG.

Ezech. 13:9 Wyciągnę swoją rękę przeciwko prorokom, którzy mają fałszywe widzenia i prorokują kłamliwie; w zgromadzeniu mojego ludu nie będą. Wpisani nie będą w poczet domu izraelskiego i do ziemi izraelskiej nie wejdą – i poznacie, że Ja jestem Wszechmocny Pan

5 Mojż. 18:20 Wszakże prorok, któryby sobie hardzie począł, mówiąc słowo w imieniu mojem, któregom mu mówić nie rozkazał i któryby mówił w imię bogów obcych, niech umrze prorok takowy.”     

5 Mojż. 13:10 I ukamionujesz go aż na śmierć, ponieważ chciał cię odwieść od Pana, Boga twego, który cię wywiódł z ziemi Egipskiej, z domu niewoli

Ponieważ Bóg milczy wszystkie pozabiblijne objawienia są fałszywe. Wypowiadając formułę: „tak mówi Pan” a potem głosząc fantazje pochodzące z hardości serca, “prorok” bierze imię Boga na daremno.

2 Mojż. 20:7 Nie bierz imienia Pana Boga twego nadaremno; bo się Pan mścić będzie nad tym, który imię jego nadaremno bierze

Oczekuje cię za to Boży sąd. Pamiętaj, że Jezus Chrystus jest ten sam na zawsze. Charakter Boga nie zmienia się. Bóg nienawidzi grzechu zawsze tak samo. Fałszywym prorokom Bóg obiecał śmierć.

Zgodnie ze słowami Jezusa zawartymi w Ewangelii Jana każdy posiadający pozabiblijne objawienia mówi od siebie, szuka swojej chwały, Bóg go wcale nie posłał, jest fałszywym prorokiem i tkwi w niesprawiedliwości, przez co podlega sądowi

Jan 7:18 Kto mówi z samego siebie, szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdziwy i nie ma w nim niesprawiedliwości.

Mat. 7:23 A wtedy im oświadczę: Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość.

Wystarczy jedno choć troszkę niespełnione proroctwo aby Pismo osądziło człowieka jako fałszywego proroka. Jeśli zaś fałszywie prorokuje, to Bóg wyciągnie swoją rękę przeciwko niemu.
.

Fałszywe języki

Mówienie niezrozumiałym bełkotem zostało zabronione przez Jezusa i ma koszmarne skutki

Mat. 6:7 A modląc się, nie bądźcie wielomówni (βαττολογησητε  battologēsētejak poganie; oni bowiem sądzą, że ze względu na swoją wielomówność (πολυλογια  polylogiabędą wysłuchani.

βαττολογησητε – battologēsēte – zwrot utworzony od słów battos (onomatopeja, której odpowiednikiem w języku polskim jest słowo ”bla bla”) oznaczająca bezmyślny potok dźwieków nie posiadających sensu  ilogos (słowo).

πολυλογια – polylogia – zwrot utworzony od słowa polýs (mnogość, wielość) i logos (słowo).

Zatem interpretacja powyższego wersetu jest następująca:

A modląc się, nie bełkoczcie bez zrozumienia jak poganie; oni sądzą, że ze względu na wielość wypowiadanych słów (których nie rozumieją) zostaną wysłuchani.

Dlaczego jest to istotne ostrzeżenie? Ponieważ mówienie niezrozumiałą mową, nieprzetłumaczalnym bełkotem, ma swoje korzenie w Babilonie, matce mistycyzmu i duchowego nierządu i jest grzechem podlegającym Bożemu sądowi.

1 Kor. 14:14 Jeśli bowiem modlę się językiem (γλώσσῃ glōssē liczba pojedyncza), mój duch się modli, ale mój rozum nie odnosi korzyści (ἄκαρπός akarpos).

  • Paweł używa sarkazmu; kiedy ktoś mówi niezrozumiałą mową, nikt nie może zrozumieć wypowiadanych słów, nie ma to najmniejszego sensu nawet dla mówiącego, brak jakichkowliek owoców.
    .
  • Osoba mówiąca niezrozumiale zwyczajnie bełkotała bez sensu, lub mówił przez nią inny duch (patrz 1 Kor. 12:3).
    .
  • Mowa taka jest całkowicie bezowocna. Greckie καρπος akarpos odnosi się do jakiejoklwiek myśli czy czynu nie mającego swojego źródła w Panu; to coś co nie jest narodzone z wiary i nie posiada mocy Bożej, zatem nie przynosi żadnych owoców.
    .
  • Mówienie takim niezrozumiałym bełkotem jest grzechem

Rzym. 14:23 Wszystko bowiem, co nie jest z wiary,  jest grzechem 

  • Osoba trwająca w grzechu podlega sądowi

1 Jana 3:8 Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła.

Jeśli praktykujesz mówienie niezrozumiałym bełkotem jako formę uwielbienia, nazywając to darem języków i przypisujesz go Duchowi Świętemu musisz wiedzieć, że jest to fałszywe uwielbienie. Często są to demoniczne manifestacje przeklinające Boga Żywego. Ofiarujesz Bogu inny ogień, co jest karane przez Boga w straszny sposób:

3 Mojż. 10:1-2 1 Tedy synowie Aaronowi, Nadab i Abiju, wziąwszy każdy kadzielnicę swoję, włożyli w nią ognia, i włożywszy nań kadzidła ofiarowali przed obliczem Pańskiem ogień obcy, czego im był nie rozkazał. 2 Przetoż wyszedłszy ogień od twarzy Pańskiej, poraził je; i pomarli przed Panem.

Mówienie niezrozumiałym bełkotem nie pochodzi od Boga i nie wynika z wiary, jest grzechem a trwanie w grzechu (świadome lub nie) oznacza sąd Boży nad grzesznikiem.


Zobacz w temacie

 

Print Friendly, PDF & Email